Πατριάρχης Διονύσιος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα]] πριν το [[1410]]. Σπούδασε στη Σχολή της Μονής Φιλοσόφου στην πατρίδα του. Εκάρη μοναχός στη [[Μονή Μαγγάνων]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και πνευματικός του πατέρας ήταν ο [[Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός]], Μητροπολίτης Εφέσου, ο οποίος τον χειροτόνησε [[διάκονος|διάκονο]] και [[πρεσβύτερος|πρεσβύτερο]]. |
Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα]] πριν το [[1410]]. Σπούδασε στη Σχολή της Μονής Φιλοσόφου στην πατρίδα του. Εκάρη μοναχός στη [[Μονή Μαγγάνων]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και πνευματικός του πατέρας ήταν ο [[Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός]], Μητροπολίτης Εφέσου, ο οποίος τον χειροτόνησε [[διάκονος|διάκονο]] και [[πρεσβύτερος|πρεσβύτερο]]. |
||
Κατά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] συνελήφθη και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην [[Αδριανούπολη]]. Εκεί εξαγοράστηκε από τον άρχοντα Κυρίτζη και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως από τον Οικουμενικό Πατριάρχη [[Γεννάδιος Σχολάριος|Γεννάδιο Σχολάριο]]. Τον Ιανουάριο του 1467 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, υπό την προστασία της χριστιανής μητριάς του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ του Πορθητή]], κυρα-Μάρως, η οποία ήταν κόρη του Δεσπότη της Σερβίας |
Κατά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] συνελήφθη και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην [[Αδριανούπολη]]. Εκεί εξαγοράστηκε από τον άρχοντα Κυρίτζη και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως από τον Οικουμενικό Πατριάρχη [[Γεννάδιος Σχολάριος|Γεννάδιο Σχολάριο]]. Τον Ιανουάριο του 1467 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, υπό την προστασία της χριστιανής μητριάς του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ του Πορθητή]], κυρα-Μάρως<ref>{{cite book|author=Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου|title=Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789)|publisher= Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού|location=Κωνσταντινούπολη|year=1870|url=https://books.google.com/books?id=W0YOAAAAYAAJ|pages=20}}</ref>, η οποία ήταν κόρη του Δεσπότη της Σερβίας [[Γεώργιος Μπράνκοβιτς|Γεωργίου Μπράνκοβιτς]] και σύζυγος του Σουλτάνου [[Μουράτ Β΄]]. |
||
Πατριάρχευσε μέχρι το [[1471]]. Συκοφαντήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στην Αδριανούπολη υπέστη [[περιτομή]], αλλά ο ίδιος απέδειξε το αβάσιμο της κατηγορίας<ref>«{{πολυτονικό|ἐπιδείξας τὴν σάρκα αὐτοῦ εἰς ὅλον τὸν λαόν}}»</ref>. Κατόπιν παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στη [[Μονή Εικοσιφοινίσσης]] [[Νομός Δράμας|Δράμας]], ως το [[1488]], οπότε επανεξελέγη από Σύνοδο που συνεκλήθη από τον Σουλτάνο [[Βαγιαζήτ Β΄]]. Το [[1490]] παραιτήθηκε λόγω γήρατος και επέστρεψε στην ίδια Μονή, της οποίας θεωρείται δεύτερος κτίτωρ, και παρέμεινε εκεί μέχρι το [[1492]], οπότε πέθανε. |
Πατριάρχευσε μέχρι το [[1471]]. Συκοφαντήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στην Αδριανούπολη υπέστη [[περιτομή]], αλλά ο ίδιος απέδειξε το αβάσιμο της κατηγορίας<ref>«{{πολυτονικό|ἐπιδείξας τὴν σάρκα αὐτοῦ εἰς ὅλον τὸν λαόν}}»</ref>. Κατόπιν παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στη [[Μονή Εικοσιφοινίσσης]] [[Νομός Δράμας|Δράμας]], ως το [[1488]], οπότε επανεξελέγη από Σύνοδο που συνεκλήθη από τον Σουλτάνο [[Βαγιαζήτ Β΄]]. Το [[1490]] παραιτήθηκε λόγω γήρατος και επέστρεψε στην ίδια Μονή, της οποίας θεωρείται δεύτερος κτίτωρ, και παρέμεινε εκεί μέχρι το [[1492]], οπότε πέθανε. |
||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
== Παραπομπές == |
== Παραπομπές == |
||
<div style="font-size:85%"> |
|||
<references/> |
<references/> |
||
</div> |
|||
== Πρόσθετη ανάγνωση == |
== Πρόσθετη ανάγνωση == |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 19: | ||
* [http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=167 Οικουμενικό Πατριαρχείο] |
* [http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=167 Οικουμενικό Πατριαρχείο] |
||
* {{cite book|author=Προκόπιος Τσιμάνης|title=Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄|publisher= |year=1981|pages=90-97}} |
* {{cite book|author=Προκόπιος Τσιμάνης|title=Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄|publisher= |year=1981|pages=90-97}} |
||
* {{cite book|author=Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου|title=Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789)|publisher= Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού|location=Κωνσταντινούπολη|year=1870|url=https://books.google.com/books?id=W0YOAAAAYAAJ}} |
|||
Έκδοση από την 11:38, 6 Αυγούστου 2018
| Πατριάρχης Διονύσιος Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1420 (περίπου) Δημητσάνα Αρκαδίας |
| Θάνατος | 1492[1] Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Eορτασμός αγίου | 23 Νοεμβρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Διονύσιος Α΄, ο επονομαζόμενος Σοφός[2], διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης την περίοδο 1467-1471 και 1488-1490.
Γεννήθηκε στη Δημητσάνα πριν το 1410. Σπούδασε στη Σχολή της Μονής Φιλοσόφου στην πατρίδα του. Εκάρη μοναχός στη Μονή Μαγγάνων στην Κωνσταντινούπολη και πνευματικός του πατέρας ήταν ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Μητροπολίτης Εφέσου, ο οποίος τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο.
Κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης συνελήφθη και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Αδριανούπολη. Εκεί εξαγοράστηκε από τον άρχοντα Κυρίτζη και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο. Τον Ιανουάριο του 1467 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, υπό την προστασία της χριστιανής μητριάς του Μωάμεθ του Πορθητή, κυρα-Μάρως[3], η οποία ήταν κόρη του Δεσπότη της Σερβίας Γεωργίου Μπράνκοβιτς και σύζυγος του Σουλτάνου Μουράτ Β΄.
Πατριάρχευσε μέχρι το 1471. Συκοφαντήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στην Αδριανούπολη υπέστη περιτομή, αλλά ο ίδιος απέδειξε το αβάσιμο της κατηγορίας[4]. Κατόπιν παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Εικοσιφοινίσσης Δράμας, ως το 1488, οπότε επανεξελέγη από Σύνοδο που συνεκλήθη από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄. Το 1490 παραιτήθηκε λόγω γήρατος και επέστρεψε στην ίδια Μονή, της οποίας θεωρείται δεύτερος κτίτωρ, και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1492, οπότε πέθανε.
Επί Πατριαρχίας Ιωακείμ Α΄ ανακηρύχθηκε άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ορίστηκε να τιμάται η μνήμη του στις 23 Νοεμβρίου. Το σκήνωμά του φυλλάσσεται στη Μονή Εικοσιφοινίσσης, εκτός από ένα τεμάχιο που δόθηκε το 1881 στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στο Άγιο Όρος και ένα άλλο που δόθηκε το 1955 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Δημητσάνα. Μετά το θάνατό του είχε συνταχθεί ακολουθία προς τιμήν του, από τον Πρωτοσύγγελο της Μητρόπολης Ξάνθης Χρύσανθο, η οποία συμπληρώθηκε το 1819, κατόπιν εντολής του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, από τον ιερομόναχο Ιλαρίωνα τον Σιναΐτη.
Παραπομπές
- ↑ «Ökumenisches Heiligenlexikon» D/Dionysius_I_von_Konstantinopel.html.
- ↑ Εκκλησία της Ελλάδος
- ↑ Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789). Κωνσταντινούπολη: Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού. σελ. 20.
- ↑ «ἐπιδείξας τὴν σάρκα αὐτοῦ εἰς ὅλον τὸν λαόν»
Πρόσθετη ανάγνωση
- Τ. Γριτσοπούλου, Μελέτη περί του βίου και ακολουθία του από Φιλιππουπόλεως Οικουμενικού Πατριάρχου Διονυσίου Α΄ του εκ Δημητσάνης, Αθήνα 1955
- Mάχη Παΐζη-Aποστολοπούλου, «O Διονύσιος Α΄ και το μοναστήρι της Κοσίνιτσας. Νέες γνώσεις από νέες αναγνώσεις», H Δράμα και η περιοχή της, Iστορία και πολιτισμός. Πρακτικά Συνεδρίου, Δράμα 1998, σελ. 279-286
Πηγές
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Προκόπιος Τσιμάνης (1981). Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄. σελίδες 90–97.
- Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789). Κωνσταντινούπολη: Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού.
.svg)