Πατριάρχης Βενιαμίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αλλαξα την ηλικια κατα την οποια εγινε Οικουμενικος Πατριάρχης
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Γεννήθηκε στο [[Αδραμύττιο]] της Μικράς Ασίας το 1871.<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/67031 Πανδέκτης, Βενιαμίν Α΄, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]</ref> Φοίτησε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]]. Το 1912 έγινε [[Μητροπολίτης]] [[Ρόδος|Ρόδου]], ενώ από τις 10 Ιουνίου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 1913, διετέλεσε Μητροπολίτης [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Σηλυβρίας]]<ref>Δημήτριος Τσιανικλίδης, ''[http://invenio.lib.auth.gr/record/3675/files/GRI-2003-157.pdf?version=1 Η Μητρόπολις και ο Ελληνισμός Σηλυβρίας]'', [Διδακτορική διατριβή], Θεσσαλονίκη 2000, σ. 175</ref> και κατόπιν μετατέθηκε στη Μητρόπολη [[Φιλιππούπολη|Φιλιππουπόλεως]]. Το 1925 εξελέγη Μητροπολίτης Νικαίας και το 1933 Μητροπολίτης Ηρακλείας.
Γεννήθηκε στο [[Αδραμύττιο]] της Μικράς Ασίας το 1871.<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/67031 Πανδέκτης, Βενιαμίν Α΄, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]</ref> Φοίτησε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]]. Το 1912 έγινε [[Μητροπολίτης]] [[Ρόδος|Ρόδου]], ενώ από τις 10 Ιουνίου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 1913, διετέλεσε Μητροπολίτης [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Σηλυβρίας]]<ref>Δημήτριος Τσιανικλίδης, ''[http://invenio.lib.auth.gr/record/3675/files/GRI-2003-157.pdf?version=1 Η Μητρόπολις και ο Ελληνισμός Σηλυβρίας]'', [Διδακτορική διατριβή], Θεσσαλονίκη 2000, σ. 175</ref> και κατόπιν μετατέθηκε στη Μητρόπολη [[Φιλιππούπολη|Φιλιππουπόλεως]]. Το 1925 εξελέγη Μητροπολίτης Νικαίας και το 1933 Μητροπολίτης Ηρακλείας.


Το 1935, μετά το θάνατο του [[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Πατριάρχη Φωτίου του Β΄]], πιθανότερος διάδοχός του θεωρούνταν ο τότε Μητροπολίτης [[Χαλκηδόνα|Χαλκηδόνος]] (και μετέπειτα Πατριάρχης) [[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος]]. Όμως, ο Νομάρχης Κωνσταντινούπολης, Muhittin Uludağ<ref>[http://www.metarrythmisis.gr/htmls/istoria/2_patriarxeio.htm Βασίλη Κυρατζόπουλου, η αγανάκτηση ενός Κωνσταντινουπολίτη]</ref>, χρησιμοποίησε, μετά από πολλά χρόνια, το δικαίωμα του να διαγράφει υποψηφίους από τον κατάλογο των εκλογίμων. Έτσι, διέγραψε τους Χαλκηδόνος Μάξιμο και Δέρκων Ιωακείμ από τον κατάλογο των δώδεκα υποψηφίων. Θεωρείται ότι αυτό συνέβη διότι ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της [[Τουρκία|Τουρκίας]] και βουλευτής της επαρχίας [[Τσανάκαλε]], όπου υπάγεται και η [[Ίμβρος]], συνδεόταν με το Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου Ιάκωβο. Θεωρείται λοιπόν ότι με δική του εντολή διεγράφησαν οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι, προκειμένου να προωθηθεί ο Μητροπολίτης Ίμβρου ως [[Οικουμενικός Πατριάρχης]].
Το 1936, μετά το θάνατο του [[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Πατριάρχη Φωτίου του Β΄]], πιθανότερος διάδοχός του θεωρούνταν ο τότε Μητροπολίτης [[Χαλκηδόνα|Χαλκηδόνος]] (και μετέπειτα Πατριάρχης) [[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος]]. Όμως, ο Νομάρχης Κωνσταντινούπολης, Muhittin Uludağ<ref>[http://www.metarrythmisis.gr/htmls/istoria/2_patriarxeio.htm Βασίλη Κυρατζόπουλου, η αγανάκτηση ενός Κωνσταντινουπολίτη]</ref>, χρησιμοποίησε, μετά από πολλά χρόνια, το δικαίωμα του να διαγράφει υποψηφίους από τον κατάλογο των εκλογίμων. Έτσι, διέγραψε τους Χαλκηδόνος Μάξιμο και Δέρκων Ιωακείμ από τον κατάλογο των δώδεκα υποψηφίων. Θεωρείται ότι αυτό συνέβη διότι ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της [[Τουρκία|Τουρκίας]] και βουλευτής της επαρχίας [[Τσανάκαλε]], όπου υπάγεται και η [[Ίμβρος]], συνδεόταν με το Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου Ιάκωβο. Θεωρείται λοιπόν ότι με δική του εντολή διεγράφησαν οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι, προκειμένου να προωθηθεί ο Μητροπολίτης Ίμβρου ως [[Οικουμενικός Πατριάρχης]].


Η Ιεραρχία όμως εξέλεξε τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Βενιαμίν, με ψήφους επτά έναντι έξι. Κατά τη διάρκεια της εκλογής και της ενθρόνισης σημειώθηκαν επεισόδια και έκτροπα που την αμαύρωσαν, ενώ ο νέος Πατριάρχης Βενιαμίν, 75 ετών τότε, αποδοκιμάστηκε από μέρους του εκκλησιάσματος κατά την ενθρόνισή του. Τέλος, ενώ η εκλογή Οικουμενικού Πατριάρχη ως τότε ανακοινωνόταν μόνο στο Νομάρχη της Πόλης, η εκλογή του Βενιαμίν ήταν η πρώτη η οποία ανακοινώθηκε στον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Εσωτερικών, από τους οποίους ελήφθησαν απαντητικά συγχαρητήρια τηλεγραφήματα. Αυτή η πρακτική ακολουθείται έκτοτε μέχρι σήμερα<ref>[http://www.xronos.gr/church/detail.php?ID=38514 Εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, 12/01/2008]</ref>. Επίσης, ο Βενιαμίν ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που πήρε επίσημη άδεια ρασοφορίας από το τουρκικό κράτος<ref>[http://www.politis-thrakis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2072&Itemid=7 Πολίτης της Θράκης]</ref>.
Η Ιεραρχία όμως εξέλεξε τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Βενιαμίν, με ψήφους επτά έναντι έξι. Κατά τη διάρκεια της εκλογής και της ενθρόνισης σημειώθηκαν επεισόδια και έκτροπα που την αμαύρωσαν, ενώ ο νέος Πατριάρχης Βενιαμίν, 75 ετών τότε, αποδοκιμάστηκε από μέρους του εκκλησιάσματος κατά την ενθρόνισή του. Τέλος, ενώ η εκλογή Οικουμενικού Πατριάρχη ως τότε ανακοινωνόταν μόνο στο Νομάρχη της Πόλης, η εκλογή του Βενιαμίν ήταν η πρώτη η οποία ανακοινώθηκε στον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Εσωτερικών, από τους οποίους ελήφθησαν απαντητικά συγχαρητήρια τηλεγραφήματα. Αυτή η πρακτική ακολουθείται έκτοτε μέχρι σήμερα<ref>[http://www.xronos.gr/church/detail.php?ID=38514 Εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, 12/01/2008]</ref>. Επίσης, ο Βενιαμίν ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που πήρε επίσημη άδεια ρασοφορίας από το τουρκικό κράτος<ref>[http://www.politis-thrakis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2072&Itemid=7 Πολίτης της Θράκης]</ref>.
Γραμμή 39: Γραμμή 39:
{{S-start}}
{{S-start}}
{{S-rel|or}}
{{S-rel|or}}
{{s-bef|πριν=Γεράσιμος}}
{{s-bef|πριν=Γεράσιμος Τανταλίδης}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Ρόδος|Ρόδου]]|έτη=1912-1913}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Ρόδος|Ρόδου]]|έτη=1912-1913}}
{{s-aft|μετά=Απόστολος Α΄}}
{{s-aft|μετά=Απόστολος Τρύφωνος}}
{{s-bef|πριν=Διονύσιος Β΄}}
{{s-bef|πριν=Διονύσιος Σταυρίδης}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Σηλυβρίας]]|έτη=1913}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Σηλυβρίας]]|έτη=1913}}
{{s-aft|μετά=Ευγένιος}}
{{s-aft|μετά=Ευγένιος Παπαθωμάς}}
{{s-bef|πριν=Άγνωστο}}
{{s-bef|πριν=Τιμόθεος Λαμνής}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Φιλιππούπολη|Φιλιππουπόλεως]]|έτη=1913-1925}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Φιλιππούπολη|Φιλιππουπόλεως]]|έτη=1913-1925}}
{{s-aft|μετά=Άγνωστο}}
{{s-aft|μετά=Κενή}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Βασίλειος Γ΄|Βασίλειος]]}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Βασίλειος Γ΄|Βασίλειος]]}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαιας]]|έτη=1925-1933}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαιας]]|έτη=1925-1933}}
{{s-aft|μετά=Άγνωστο}}
{{s-aft|μετά=Κενή}}
{{s-bef|πριν=Άγνωστο}}
{{s-bef|πριν=Φιλάρετος Βαφείδης}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Μητρόπολη Ηρακλείας|Ηρακλείας]]|έτη=1933-1935}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] [[Μητρόπολη Ηρακλείας|Ηρακλείας]]|έτη=1933-1936}}
{{s-aft|μετά=Άγνωστο}}
{{s-aft|μετά=Κενή}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Φώτιος Β΄]]}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Φώτιος Β΄]]}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Κατάλογος Πατριαρχών της Κωνσταντινούπολης|Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης]]|έτη=1935-1946}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Κατάλογος Πατριαρχών της Κωνσταντινούπολης|Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης]]|έτη=1936-1946}}
{{s-aft|μετά=[[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος Ε΄]]}}
{{s-aft|μετά=[[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος Ε΄]]}}
{{S-reg}}
{{S-reg}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Φώτιος Β΄]]}}
{{s-bef|πριν=[[Πατριάρχης Φώτιος Β΄|Φώτιος Β΄]]}}
{{s-ttl|τίτλος=Συναρχηγός Κράτους του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]|έτη=1935-1946}}
{{s-ttl|τίτλος=Συναρχηγός Κράτους του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]|έτη=1936-1946}}
{{s-aft|μετά=[[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος Ε΄]]}}
{{s-aft|μετά=[[Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄|Μάξιμος Ε΄]]}}
{{S-end}}
{{S-end}}

Έκδοση από την 22:18, 14 Μαΐου 2019

Βενιαμίν
Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως
Από18 Ιανουαρίου 1936
Έως17 Φεβρουαρίου 1946
ΠροκάτοχοςΦώτιος Β΄
ΔιάδοχοςΜάξιμος Ε΄
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1871
Αδραμύττιο, Μικρά Ασία, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος17 Φεβρουαρίου 1946

Ο Βενιαμίν (κατά κόσμον Ψωμάς ή Κυριακού, 18 Ιανουαρίου 1871 - 17 Φεβρουαρίου 1946) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 18 Ιανουαρίου 1936 ως τις 17 Φεβρουαρίου 1946.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας το 1871.[1] Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Το 1912 έγινε Μητροπολίτης Ρόδου, ενώ από τις 10 Ιουνίου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 1913, διετέλεσε Μητροπολίτης Σηλυβρίας[2] και κατόπιν μετατέθηκε στη Μητρόπολη Φιλιππουπόλεως. Το 1925 εξελέγη Μητροπολίτης Νικαίας και το 1933 Μητροπολίτης Ηρακλείας.

Το 1936, μετά το θάνατο του Πατριάρχη Φωτίου του Β΄, πιθανότερος διάδοχός του θεωρούνταν ο τότε Μητροπολίτης Χαλκηδόνος (και μετέπειτα Πατριάρχης) Μάξιμος. Όμως, ο Νομάρχης Κωνσταντινούπολης, Muhittin Uludağ[3], χρησιμοποίησε, μετά από πολλά χρόνια, το δικαίωμα του να διαγράφει υποψηφίους από τον κατάλογο των εκλογίμων. Έτσι, διέγραψε τους Χαλκηδόνος Μάξιμο και Δέρκων Ιωακείμ από τον κατάλογο των δώδεκα υποψηφίων. Θεωρείται ότι αυτό συνέβη διότι ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας και βουλευτής της επαρχίας Τσανάκαλε, όπου υπάγεται και η Ίμβρος, συνδεόταν με το Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου Ιάκωβο. Θεωρείται λοιπόν ότι με δική του εντολή διεγράφησαν οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι, προκειμένου να προωθηθεί ο Μητροπολίτης Ίμβρου ως Οικουμενικός Πατριάρχης.

Η Ιεραρχία όμως εξέλεξε τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Βενιαμίν, με ψήφους επτά έναντι έξι. Κατά τη διάρκεια της εκλογής και της ενθρόνισης σημειώθηκαν επεισόδια και έκτροπα που την αμαύρωσαν, ενώ ο νέος Πατριάρχης Βενιαμίν, 75 ετών τότε, αποδοκιμάστηκε από μέρους του εκκλησιάσματος κατά την ενθρόνισή του. Τέλος, ενώ η εκλογή Οικουμενικού Πατριάρχη ως τότε ανακοινωνόταν μόνο στο Νομάρχη της Πόλης, η εκλογή του Βενιαμίν ήταν η πρώτη η οποία ανακοινώθηκε στον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Εσωτερικών, από τους οποίους ελήφθησαν απαντητικά συγχαρητήρια τηλεγραφήματα. Αυτή η πρακτική ακολουθείται έκτοτε μέχρι σήμερα[4]. Επίσης, ο Βενιαμίν ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που πήρε επίσημη άδεια ρασοφορίας από το τουρκικό κράτος[5].

Παρά τις αντίξοες συνθήκες της εκλογής και παρά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που συνέβη κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του, αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιτυχημένη και σταθεροποιητική για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σε μια δύσκολη περίοδο της Ιστορίας του. Επί Βενιαμίν Α΄ ανακηρύχθηκε αυτοκέφαλη η Εκκλησία της Αλβανίας με την έκδοση σχετικού Πατριαρχικού και Συνοδικού τόμου (1937)[6], επέστρεψαν στην Ορθοδοξία οι Καρπαθορρώσοι Ουνίτες της Αμερικής και τέλος ήρθη το από του 1872 Βουλγαρικό σχίσμα (1945) με την αναγνώριση του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Βουλγαρίας. Τέλος, το 1939 παρασκευάστηκε Άγιο Μύρο.

Μελανό σημείο της Πατριαρχίας του Βενιαμίν ήταν η μεγάλη πυρκαϊά του Σεπτεμβρίου του 1941, η οποία προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του Πατριαρχικού Οίκου στο Φανάρι, μαζί με ανυπολόγιστης αξίας ιστορικά έπιπλα, σκεύη, έργα τέχνης, κειμήλια, εικόνες και χειρόγραφα[7]. Η ζημιά που προκλήθηκε, αποκαταστάθηκε πλήρως μόλις το 1989.

Ο Πατριάρχης Βενιαμίν ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1937[8]. Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1946.

Σημειώσεις

Πηγές


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Γεράσιμος Τανταλίδης
Μητροπολίτης Ρόδου
1912-1913
Διάδοχος
Απόστολος Τρύφωνος
Προκάτοχος
Διονύσιος Σταυρίδης
Μητροπολίτης Σηλυβρίας
1913
Διάδοχος
Ευγένιος Παπαθωμάς
Προκάτοχος
Τιμόθεος Λαμνής
Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως
1913-1925
Διάδοχος
Κενή
Προκάτοχος
Βασίλειος
Μητροπολίτης Νίκαιας
1925-1933
Διάδοχος
Κενή
Προκάτοχος
Φιλάρετος Βαφείδης
Μητροπολίτης Ηρακλείας
1933-1936
Διάδοχος
Κενή
Προκάτοχος
Φώτιος Β΄
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης
1936-1946
Διάδοχος
Μάξιμος Ε΄
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Φώτιος Β΄
Συναρχηγός Κράτους του Αγίου Όρους
1936-1946
Διάδοχος
Μάξιμος Ε΄