Οστιλιανός
| Οστιλιανός | |
|---|---|
 Νόμισμα με τον Οστιλιανό και τη Σεκούριτας, θεά της ασφάλειας στη Ρωμαϊκή μυθολογία | |
| Περίοδος | 251 μαζί με τον Τρεβονιανό Γάλλο. |
| Προκάτοχος | Δέκιος |
| Διάδοχος | Τρεβονιανός Βολουσιανός |
| Γέννηση | περίπου το 230 Σίρμιο, Πανονία |
| Θάνατος | 251 (21 ετών) Ρώμη |
| Πατέρας | Δέκιος |
| Μητέρα | Ερεννία Ετρουσκίλλα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Γάιος Βάλης Οστιλιανός Μέσσιος Κουίντος (περ. 230-251, λατ. Gaius Valens Hostilianus Messius Quintus), γνωστός ως Οστιλιανός, υπήρξε αυτοκράτορας της Ρώμης το 251. Γεννήθηκε στο Σίρμιο της Ιλλυρίας (σημερινή Σρέμσκα Μιτρόβιτσα, Σερβία) πριν το 230, γιος του μελλοντικού αυτοκράτορα Δέκιου και της γυναίκας του Ερεννίας Κουπρεσσένιας Ετρουσκίλλας. Ήταν ο μικρός αδελφός τού επίσης αυτοκράτορα Ερέννιου Ετρούσκου [1].
Μετά την άνοδο του πατέρα του στο θρόνο, ο Οστιλιανός ανετράφη όπως κάθε πρίγκηπας της εποχής του, αλλά πάντοτε στη σκιά του αδελφού του, που ήταν μεγαλύτερος και άρα διάδοχος. Στις αρχές του 251 ο Δέκιος ανέβασε τον Ερέννιο στο θρόνο ως συναυτοκράτορα και ο Οστιλιανός τον διαδέχτηκε ως νεαρός πρίγκηπας (princeps iuventutis). Οι δυο τους έφυγαν για το μέτωπο κατά του Γότθου βασιλιά Κνίβα, που διέσχιζε συχνά τα σύνορα του Δούναβη με επιδρομές. Ο Οστιλιανός παρέμεινε στην πόλη λόγω της απειρίας του και η αυτοκράτειρα Ερεννία ανέλαβε την εξουσία.
Η εκστρατεία τους ήταν καταστροφική: τόσο ο Δέκιος όσο και ο Ερέννιος πέθαναν στη Μάχη της Αβρίττου και έγιναν οι πρώτοι δύο αυτοκράτορες, που σκοτώθηκαν από μη Ρωμαίο αντίπαλο. Ο στρατός στο Δούναβη ανακήρυξε αυτοκράτορα τον Τρεβονιανό Γάλλο, αλλά η Ρώμη αποδέχτηκε τα δικαιώματα του Οστιλιανού. Ο Τρεβονιανός Γάλλος ήταν σεβαστός στρατηγός και υπήρξε ο φόβος νέου εμφυλίου πολέμου, όμως αυτός αποδέχθηκε τον ορισμό του Οστιλιανού. Όταν λίγο αργότερα ξέσπασε η Επιδημία του Κυπριανού, ο Οστιλιανός πέθανε από αυτή. Ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας, που πέθαινε από φυσικά αίτια τα τελευταία 40 χρόνια (1 από 13, συνολικά). Ο έγκαιρος θάνατός του άνοιξε το δρόμο για τον Τρεβονιανό και τον γιο του Βολουσιανό [2].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Alföldi, A. The Crisis of the Empire, στο The Cambridge Ancient History XII, 2nd ed., 1939, pp.165-231
- Gibbon, E. The Decline and Fall of the Roman Empire, vol. 1, Λονδίνο, 1776
- Mattingly, H., et al. The Roman Imperial Coinage IV.3, Λονδίνο, 1949.
- Syme, R. Emperors and Biography: Studies in the Historia Augusta, Οξφόρδη, 1971.
- Wolfram, H., μτφ. T. Dunlap, History of the Goths, Berkeley and Los Angeles, 1988.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]