Μπραγκίτης
 Μπραγκίτης | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειούχα |
| Χημικός τύπος | (Pt, Pd, Ni)S |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 10 gr/cm3 |
| Χρώμα | Μεταλλικό γκρίζο, μεταλλικό λευκό |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τετραγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Μικροί πρισματικοί ή απεστρογγυλευμένοι |
| Υφή | Κοκκώδης, ινώδης |
| Διδυμία | Σπάνια |
| Σκληρότητα | 1,5[1], 5[2], μη προσδιορισμένη[3] |
| Σχισμός | Όχι |
| Θραύση | Δεν αναφέρεται |
| Λάμψη | Μεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | Δεν αναφέρεται |
| Πλεοχρωισμός | Όχι |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής |
Ο μπραγκίτης (αγγλ. braggite) είναι θειούχο ορυκτό του λευκοχρύσου, του παλλαδίου και του νικελίου. Οφείλει το όνομά του στον Σερ Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ (Sir William H. Bragg, 1862-1942) και τον γιo του, Καθηγητή Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ (W.L. Bragg, 1890-1971), καθώς ήταν το πρώτο ορυκτό που ανακαλύφθηκε και μελετήθηκε με τη βοήθεια ακτίνων Χ.
Σχηματίζει παραμικτική σειρά με τον βυσοτσκίτη[4] και είναι δίμορφος με τον κουπερίτη (cooperite). Απαντάται σε διειδύσεις βασικών μαγμάτων σχηματιζόμενος κάτω από υψηλές θερμοκρασίες.
Ορυκτά με τα οποία συνδέεται είναι ο σπερρυλίτης, ο κουπερίτης, ο αυτοφυής λευκόχρυσος, ο αυτοφυής χρυσός, ο πεντλανδίτης, ο πυρροτίτης, ο χαλκοπυρίτης, ο βυσοτσκίτης και οι περισσότερο σπάνιοι κουβανίτης, κηθκονίτης, κοτουλσκίτης, τουλαμεενίτης.
Είναι από τα πλέον διαδεδομένα και οικονομικά σημαντικά μεταλλεύματα των στοιχείων της ομάδας του λευκοχρύσου. Αν και βρίσκεται σε αρκετά σημεία του πλανήτη, δεν είναι παντού οικονομικά εκμεταλλεύσιμος. Σημαντικά κοιτάσματά του υπάρχουν στο σύμπλεγμα Bushveld του Τράνσβααλ στη Νότια Αφρική, το σύμπλεγμα Stillwater της Μοντάνα (ΗΠΑ), την περιοχή Lac des Îles στο Οντάριο (Καναδάς), το σύμπλεγμα Luanga στη Βραζιλία, τη δυτική Σιβηρία και την Καρελία (Ρωσία), τη Φινλανδία, τη Σκωτία, τη Νέα Νότια Ουαλία στην Αυστραλία και την περιοχή Orepuki στη Νέα Ζηλανδία.
Δεν έχει ανευρεθεί στην Ελλάδα.