Κοπιαπίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κοπιαπίτης
Κοπιαπίτης. Φωτ.: Rob Lavinsky
Γενικά
ΚατηγορίαΘειικά. Ομάδα κοπιαπίτη
Χημικός τύποςFe2+Fe3+4 (SO4)6(OH)2 •20H2O
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα2,1 gr/cm3
ΧρώμαΚίτρινο, κίτρινο θείου, κίτρινο ρητίνης, πορτοκαλοκίτρινο, ενίοτε πρασινωπό ή ελαιοπράσινο σε συσσωματώσεις
Σύστημα κρυστάλλωσηςΤρικλινές
ΚρύσταλλοιΨευδορομβικοί, πεπλατυσμένοι διαφόρων τύπων
ΥφήΣυνήθως φλοιώδης και κοκκώδης
ΔιδυμίαΕπαφής {010}
ΣχισμόςΤέλειος {010}
ΘραύσηΑνώμαλη, ενίοτε μαρμαρυγική
ΛάμψηΜαργαριτώδης, αλαμπής
Γραμμή κόνεωςανοικτοκίτρινη
ΠλεοχρωισμόςΝαι, κίτρινος έως ανοικτοκίτρινος
ΔιαφάνειαΔιαφανής έως ημιδιαφανής
ΠαρατηρήσειςΔιαλύεται στο νερό

Ο κοπιαπίτης (αγγλ. copiapite) είναι ορυκτό ένυδρο θειικό άλας του σιδήρου. Το όνομά του προέρχεται από την πόλη Κοπιαπό στην περιοχή Ατακάμα (Atacama) της Χιλής, όπου και πρωτοσυλλέχθηκαν δείγματά του.

Είναι δευτερογενές ορυκτό, σχηματισμένο από την αποσάθρωση και οξείδωση κυρίως σιδηροπυρίτη σε ξηρά κλίματα (είναι διαλυτός στο νερό). Σπανίως αναφέρεται και ως προϊόν δραστηριότητας φουμαρολών.

Η υποκατάσταση του σιδήρου από άλλα μέταλλα δημιουργεί τις εξής παραλλαγές του ορυκτού:

  • Αργιλιοκοπιαπίτης (Aluminocopiapite)
  • Ασβεστιοκοπιαπίτης (Calciocopiapite)
  • Χαλκοκοπιαπίτης (Cuprocopiapite)
  • Μαγνησιοκοπιαπίτης (Magnesiocopiapite)
  • Ψευδαργυροκοπιαπίτης (Zincocopiapite)

Ο κοπιαπίτης συνδέεται κυρίως με σιδηροπυρίτη, αλλά και μελαντερίτη, αλουνογενή (Al2(SO4)3 . 17H2O), χαλκοτριχίτη και αλλοτριχίτη.

Είναι παγκόσμια διαδεδομένος. Σημαντικές εμφανίσεις του είναι στη Χιλή (περιοχές Ατακάμα, Καλάμα και Αντοφαγάστα), στη Γερμανία (όρη Χαρτς), στη νήσο Έλβα, στην Καμτσάτκα της Ρωσίας (προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας), στις Πολιτείες Νεβάδα, Γιούτα και Αριζόνα των ΗΠΑ και στη Σλοβακία.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Κασσάνδρας (μεταλλείο Ολυμπιάδας) στην Χαλκιδική και στα μεταλλεία Καμάριζας και Πλάκας του Λαυρίου.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372