Νατρογλαυκοκερινίτης
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειικά |
| Χημικός τύπος | (Na,Zn,Cu)10Al6(SO4)3(OH)32 . 18(H2O) |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | - |
| Χρώμα | Ανοικτό γαλαζοπράσινο |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Εξαγωνικό[1] |
| Υφή | Βοτρυοειδής |
Ο νατρογλαυκοκερινίτης (αγγλ. natroglaucocerinite) είναι ένυδρο θειικό ορυκτό του νατρίου, του αργιλίου, του χαλκού και του ψευδαργύρου. Το όνομά του οφείλεται στην παρόμοια χημική σύσταση με τον γλαυκοκερινίτη, από τον οποίο διαφέρει στο ότι περιέχει και νάτριο. Το όνομα εγκρίθηκε από την ΙΜΑ το 1995 (IMA1995-025), αλλά δεν έχει ακόμη εκδοθεί επίσημη περιγραφή του, με συνέπεια όλα τα αναφερόμενα στοιχεία να βασίζονται μόνο σε δύο μελέτες του T. Witzke και σε μακροσκοπική εξέταση του ορυκτού.
Έχει ανευρεθεί μόνο στα μεταλλεία Λαυρίου και συγκεκριμένα στο ορυχείο «Ιλάριον Νο. 50» και στο ορυχείο «Σερπιέρη», όπου αποτελεί και χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality, TL).
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αναφέρεται και τριγωνικό.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ορυκτά μεταλλείων Λαυρίου (TL) | ||
|---|---|---|
 | ||