Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεραϊτερίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεραϊτερίτης
Γενικά
ΚατηγορίαΘειικά
Χημικός τύποςK2Fe+2(SO4)2 . 4H2O
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα2,36 g/cm3
ΧρώμαΑνοικτό κίτρινο
Σύστημα κρυστάλλωσηςΜονοκλινές
ΚρύσταλλοιΜε κακοαναπτυγμένες έδρες, μήκους μέχρι 1 εκ.
ΥφήΣυμπαγής
ΔιδυμίαΔεν αναφέρεται
Σκληρότητα2,5 - 3
ΣχισμόςΌχι
ΘραύσηΚογχοειδής
ΛάμψηΥαλώδης
Γραμμή κόνεωςΛευκή
ΠλεοχρωισμόςΌχι
ΔιαφάνειαΔιαφανής

Ο μεραϊτερίτης (αγγλικά: mereiterite) είναι θειικό ορυκτό του δισθενούς σιδήρου. Το όνομα τού αποδόθηκε προς τιμήν του Δρα Κουρτ Χέλμουτ Μεράιτερ (Kurt Helmut Mereiter, 1945– ), Καθηγητή Ορυκτολογίας στο Πολυτεχνείο της Βιέννης, σε αναγνώριση των εργασιών του επί των σουλφιδίων του σιδήρου.[1]

Είναι σπανιότατο ορυκτό σχηματισμένο σε ρωγμές γύψου[2] σχηματιζόμενο από αποσύνθεση θειούχων ορυκτών σε σιδηρομιγείς μεταλλευτικές αποθέσεις που περιέχουν χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο. Αντίστοιχό του ορυκτό με το μαγνήσιο να υποκαθιστά το σίδηρο είναι ο λεονίτης (K2Mg(SO4)2 . 4H2O).

Ορυκτά με τα οποία συνδέεται είναι η γύψος, ο σμιθσονίτης και ο γκετίτης.

Η μόνη περιοχή στην οποία αναφέρεται ότι εντοπίστηκε είναι τα μεταλλεία Λαυρίου (περιοχή Καμάριζα, μεταλλείο «Ιλάριον αρ. 50»), όπου αποτελεί χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality, TL).

  1. Το όνομα αποδόθηκε μετά το 1959 και εγκρίθηκε από την ΙΜΑ ως ΙΜΑ1993-045
  2. αναφέρεται, πιθανόν εσφαλμένα, και μαρμάρου