Μελαντερίτης
Γενικά | |
---|---|
Κατηγορία | Θειικά |
Χημικός τύπος | Fe2+SO4 . 7H2O |
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
Πυκνότητα | 1,89 gr/cm3 |
Χρώμα | Πράσινο, ανοικτοπράσινο, γαλαζοπράσινο, ενίοτε άχρουν |
Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές. Ομάδα μελαντερίτη |
Κρύσταλλοι | Σπάνιοι ψευδοοκταεδρικοί ή παχείς τραπεζοειδείς |
Υφή | Συμπαγής, σταλακτιτική, σε επιφλοιώσεις |
Διδυμία | Δεν αναφέρεται |
Σκληρότητα | 2 |
Σχισμός | Τέλειος κατά {001}, σαφής κατά {120} |
Θραύση | Κογχοειδής |
Λάμψη | Υαλώδης |
Γραμμή κόνεως | Λευκή |
Πλεοχρωισμός | Δεν παρατηρείται |
Διαφάνεια | Διαφανής έως ημιδιαφανής |
Παρατηρήσεις | Διαλυτός στο νερό |
Ο μελαντερίτης (αγγλ. melanterite) είναι θειικό ορυκτό του σιδήρου. Οφείλει το όνομά του στην αρχαία ελληνική λέξη μελαντηρία[1], που αναφέρεται σε μια μεταλλικής προέλευσης μαύρη βαφή.[2]
Είναι ορυκτό που προκύπτει από την οξείδωση μεταλλευτικών υπολειμμάτων, κυρίως από σιδηροπυρίτη και μαρκασίτη. Σπανιότερα ανευρίσκεται ως προϊόν ηφαιστειακών αναθυμιάσεων.
Σχηματίζει ομάδα ορυκτών, στην οποία περιλαμβάνονται:
- Μπιμπερίτης (κοβαλτιούχο ανάλογο)
- Χαλκανθίτης (χαλκούχο ανάλογο)
- Μαλλαρντίτης (μαγγανιούχο ανάλογο)
- Ψευδαργυρομελαντερίτης (ψευδαργυρούχο ανάλογο)
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο επσομίτης, ο χαλκανθίτης, η γύψος, ο σιδηροπυρίτης, ο πυρροτίτης, ο μαρκασίτης, ο χαλκοπυρίτης, ο αλοτριχίτης και άλλα σουλφίδια.
Είναι σχετικά διαδεδομένο ορυκτό και, μολονότι είναι διαλυτό στο νερό και δεν εμφανίζει υψηλή σκληρότητα είναι περιζήτητο από συλλέκτες λόγω του πολύ όμορφου χρώματός του. Αξίζει να αναφερθούν οι εμφανίσεις του στα όρη Χαρτς (Γερμανία), το Falun στη Σουηδία, το Ρίο Τίντο στην Ισπανία, την Κύπρο, τη νήσο Έλβα στην Ιταλία, την Αυστρία, τη Ρουμανία, την Τουρκία, τη χερσόνησο Καμτσάτκα στη Ρωσία (ως προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας), το Κοπιαπό της Χιλής και τις Πολιτείες Μοντάνα, Γιούτα, Καλιφόρνια (σε γκέυζερ της κομητείας Αλαμέιντα) και Τενεσί των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Λαυρίου (Αδάμη Νο 2, Πλάκα) και στα μεταλλεία Κασσάνδρας (Ολυμπιάδα).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372