Βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο

Βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	Τετραϋδροβοριούχο βηρύλλιο
Άλλες ονομασίες	Βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο ; Υδρίδιο βηρυλλίου-βορίου; Υδροβοριούχο βηρύλλιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	Be(BH4)2
Μοριακή μάζα	38,698 ± 0,015 amu
Αριθμός CAS	17440-85-6
SMILES	[Be+2].[BH4-].[BH4-]
InChI	1S/2BH4.Be/h21H4;/q2-1;+2
PubChem CID	6101896
Δομή
Κρυσταλλική δομή; στερεού	τετραγωνική
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης	91,3°C (εξάχνωση)
Σημείο βρασμού	123 °C (με διάσπαση)
Πυκνότητα	604 kg/m³
Διαλυτότητα; στο νερό	Αντιδρά
Διαλυτότητα; σε άλλους διαλύτες	PhH; Et2O
Εμφάνιση	Λευκοί κρύσταλλοι
Χημικές ιδιότητες
Αυτοδιάσπαση	123 °C
Επικινδυνότητα
	Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο^[1] (αγγλικά beryllium borohydride) είναι η ανόργανη ένωση με τύπο Be(B H₄)₂.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κρυσταλλική δομή της ένωσης αποτελείται από ένα ελικοειδές (συν)πολυμερές, που έχει ως δομικές μονάδες τα ιόντα [BH₄Be]⁺ και [BH₄]^-.^[2]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Το βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο παράγεται με αντίδραση μεταξύ υδριδίου του βηρυλλίου (BeH₂) και διβορανίου(6) (B₂H₆), σε διαθυλαιθερικό διάλυμα:

$\mathrm {BeH_{2}+B_{2}H_{6}{\xrightarrow {|Et_{2}O|}}Be(BH_{4})_{2}}$

2. Εναλλακτικά, μπορεί να παραχθεί από το λιθιοβοριοϋδρίδιο (LiBH₄), με επίδραση χλωριούχου βηρυλλίου (BeCl₂):

$\mathrm {2LiBH_{4}+BeCl_{2}{\xrightarrow {}}Be(BH_{4})_{2}+2LiCl}$

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καθαρότερο υδρίδιο του βηρυλλίου λαμβάνεται με αντίδραση ανάμεσα σε τριφαινυλοφωσφίνη (Ph₃P) και βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο (επίσης σε διαιθυλαιθερικό διάλυμα):^[3]^[4]

$\mathrm {2PPh_{3}+Be(BH_{4})_{2}\cdot Et_{2}O{\xrightarrow {}}BeH_{2}+2PPh_{3}\cdot BH_{3}+Et_{2}O}$

Παρατηρήσεις, υποσημειώσεις και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
↑ Marynick, Dennis S.; Lipscomb, William N. (1 April 1972). «Crystal structure of beryllium borohydride». Inorganic Chemistry 11 (4): 820–823. doi:10.1021/ic50110a033.
↑ Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.
↑ (Αγγλικά) Hans Zimmer, Annual Reports in Inorganic and General Syntheses 1976, Elsevier, 2016, σ. 2, (ISBN 978-1-4832-8159-9).

[1] Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.

[2] Marynick, Dennis S.; Lipscomb, William N. (1 April 1972). «Crystal structure of beryllium borohydride». Inorganic Chemistry 11 (4): 820–823. doi:10.1021/ic50110a033.

[3] Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.

[978-1-4832-8159-9-4] (Αγγλικά) Hans Zimmer, Annual Reports in Inorganic and General Syntheses 1976, Elsevier, 2016, σ. 2, (ISBN 978-1-4832-8159-9).

[1]

[2]

[3]

[4]