Γερμανική Λεγεώνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Γερμανική Λεγεώνα ήταν ένα στρατιωτικό σώμα, που αποτελούνταν από Γερμανούς και Ελβετούς φιλέλληνες και σκοπός του ήταν η στρατιωτική ενίσχυση των επαναστατημένων Ελλήνων. Η συμβολή της στην Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν ουσιαστική καθώς τα μέλη της μην αντέχοντας τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης επέστρεψαν γρήγορα στις πατρίδες τους.

Η δημιουργία της Λεγεώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εμπνευστής της Γερμανικής Λεγεώνας ήταν ο φιλέλληνας καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας, στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, Φρήντριχ Τηρς. Ο Τηρς ξεκίνησε τις προσπάθειες για τη δημιουργία του συγκεκριμένου σώματος το καλοκαίρι του 1821 όμως, καθώς έγινε σύντομα γνωστό στις αυστριακές αρχές το σχέδιο του, αναγκάστηκε να σταματήσει για λίγο κάθε σχετική ενέργεια. Λίγο αργότερα κατάφερε να έρθει σε επαφή με τον Θεσσαλό Θεοχάρη Κεφαλά, που βρισκόταν στην Τεργέστη, ο οποίος το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε στην Ελλάδα για να ενημερώσει τις ελληνικές αρχές για το σχέδιο του Τηρς και να ζητήσει να το εγκρίνουν.

Ο Κεφαλάς εκλέχτηκε μέλος του Αρείου Πάγου και στις 23 Νοεμβρίου 1821 ο Άρειος Πάγος επικύρωσε το σχέδιο του Τηρς. Σύμφωνα με αυτό η Λεγεώνα θα δημιουργούνταν στη Γερμανία και θα είχε δικούς της αξιωματικούς, θα υπαγόταν όμως στο «των Πανελλήνων αρχιστράτηγον» και θα πολεμούσε μαζί με τις ελληνικές δυνάμεις. Βάση της θα ήταν ο Βόλος. Παράλληλα εκτός από τη στρατιωτική ενίσχυση των Ελλήνων σκοπός της Λεγεώνας θα ήταν η εκπαίδευσή των επαναστατών στο τακτικό πόλεμο. Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να καταβάλλει στα μέλη της Λεγεώνας τους μισθούς και τις συντάξεις, μετά το τέλος της επανάστασης, και να τους παραχωρήσει εκτάσεις. Επιπρόσθετα υποσχέθηκε να δώσει την ελληνική ιθαγένεια σε όσους εθελοντές θα επιθυμούσαν να γίνουν Έλληνες πολίτες.

Στη συνέχεια ο Κεφαλάς στάλθηκε στη Γερμανία ως εντεταλμένος της Α' Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου, μαζί με τον Πολυχρόνη Δροσινό (που ήταν και αυτός μέλος της Συνέλευσης) με σκοπό την αναζήτηση οικονομικής ενίσχυσης και την έγκριση του σχεδίου του Τηρς. Στα τέλη Ιουλίου του 1822 ξεκίνησαν επαφές με τη «Φιλελληνική Επιτροπή της Ζυρίχης», για τη χορήγηση δανείου 150.000 φλωρινίων.

Στις 6 Δεκεμβρίου 1822 έφτασαν στην Ελλάδα 115 Γερμανοί και Ελβετοί, υπό την ηγεσία του Θεοχάρη Κεφαλά. Στις 14 Ιανουαρίου του 1823 υπογράφηκε επίσημο συμφωνητικό που ρύθμιζε τα θέματα σχετικά με τη λειτουργία της Γερμανικής Λεγεώνας. Σύμφωνα με αυτό η Λεγεώνα θα υπαγόταν στη κεντρική ελληνική κυβέρνηση και η αμοιβή των μελών της καθώς και η εξόφληση του προαναφερθέντος δανείου θα αποτελούσε εθνικό χρέος. Την ίδια μέρα ψηφίστηκε ο νόμος 20, της 14ης Ιανουαρίου του 1823, «περί Γερμανικής Λεγεώνας», σύμφωνα με τον οποίο το εν λόγω σώμα θα αποτελούνταν από 600 άνδρες.

Η Γερμανική Λεγεώνα δεν κατάφερε να βοηθήσει ουσιαστικά την Ελληνική Επανάσταση. Πολλά μέλη της Λεγεώνας πέθαναν από τύφο ενώ οι πιο πολλοί γύρισαν σύντομα στις χώρες τους καθώς δεν άντεξαν τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσης. Κάποιοι λίγοι που παρέμειναν εντάχθηκαν στο σώμα του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ.32, Λήμμα Λεγεώνα, Γερμανική, σελ. 497