Γιουσούφ Σέρεζλης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γιουσούφ Σέρεζλης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1783 Σέρρες |
| Θάνατος | 1843 Σέρρες |
| Ψευδώνυμο | Serezli |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
Ο Γιουσούφ Σέρεζλης ήταν στρατηγός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που έδρασε κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκεκριμένα ήταν ένας από τους στρατηγούς που στάλθηκαν σε βοήθεια του Ισμαήλ Πασά εναντίον του Αλή Πασά το 1820. Όταν όμως έφθασε ο σερασκέρης Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς και χήρεψε η θέση του πασά της Χαλκίδας, διατάχθηκε να μεταβεί στη Χαλκίδα. Ακολουθώντας όμως το δρόμο της Δυτικής Στερεάς εξερράγη η ανταρσία των Ελλήνων, ο ξεσηκωμός της Πάτρας (1821) όπου και αναγκάσθηκε να κλειστεί στο κάστρο του Ρίου μαζί με 600 περίπου ντελήδες που τον ακολουθούσαν.
Τότε μαθαίνοντας ο Άγγλος πρόξενος της Πάτρας Φίλιπ Γκρην περί της άφιξης του Γιουσούφ στο Ρίο, πασχίζοντας τη διατήρηση της οθωμανικής κυριαρχίας, έστειλε απεσταλμένο που του ζητούσε την άμεση επέμβασή του στη Πάτρα που είχε στασιάσει, προκειμένου να επιβάλλει την τάξη, ενημερώνοντάς τον σχετικά τόσο για την ένοπλη δύναμη που είχαν συγκροτήσει οι Έλληνες όσο και για τις ακριβείς θέσεις κάλυψής των. Ακόμα δε περισσότερο του υπέδειξε και τα μη φυλασσόμενα σημεία από τα οποία θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί. Για την πληρέστερη δε ασφάλεια των ντελήδων του, τους εφοδίασε με διάφορα ρούχα και σύμβολα ώστε να φαίνονται αυτοί κατά την επιχείρηση ως Έλληνες χριστιανοί επαναστάτες.
Κατόπιν αυτών ο Γιουσούφ στις 3 Απριλίου του 1821, ανήμερα της Κυριακής των Βαΐων, διαπεραιώθηκε σε κάποια «έρημη» ακτή της Αχαΐας και εισήλθε στη Πάτρα καταλαμβάνοντας την πόλη σχεδόν αμαχητί, ενώ οι Έλληνες αγωνιστές αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία που επιχειρούσαν στο κάστρο της πόλης. Αρχικά ο Γιουσούφ φάνηκε ιδιαίτερα επιεικής πλην όμως οι συνεχείς οχλήσεις και τα διάφορα επεισόδια εκ μέρους των Πατρινών τον εξόργισαν και άρχισε τις λεηλασίες.
Τελικά ο Γιουσούφ παρέμεινε στην Πάτρα ως φρούραρχος σε όλο τον Αγώνα. Βοήθησε τους Λαλαίους, στη μάχη του Λάλα, τους οποίους και προστάτεψε στη συνέχεια ως πρόσφυγες, ενώ τον επόμενο χρόνο υπέστη δεινή ήττα στη μάχη του Γηροκομείου όπου και έκτοτε δεν φέρεται να ήλθε σε πολεμική αναμέτρηση με τους Έλληνες. Αργότερα προστάτεψε και τα λείψανα του στρατεύματος του Δράμαλη.
Λίγο πριν το τέλος του απελευθερωτικού Αγώνα ήρθε σε έριδα με τον Καρά Μεχμέτ, που είχε σταλεί με 6.000 Ασιάτες σε ενίσχυσή του, oπότε εγκαταλείποντας την Πάτρα, αποσύρθηκε της ενεργού υπηρεσίας, διαμένοντας το υπόλοιπο της ζωής στην Οδησσό.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια", τομ. Η΄, σελ.382-383.
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica", τομ. 17ος, σελ.209.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ειρήνη Καλογεροπούλου, «Ζητήματα ανεφοδιασμού και πειθαρχίας στο πολιορκούμενο φρούριο της Πάτρας (1821-1825): η μαρτυρία του στρατιωτικού διοικητή Γιουσούφ Μουχλίς πασά», στο: Όψεις της Επανάστασης του 1821. Πρακτικά συνεδρίου, Αθήνα, 12 και 13 Ιουνίου 2015, επιμέλεια Δημήτρης Δημητρόπουλος, Χρήστος Λούκος και Παναγιώτης Μιχαηλάρης, Αθήνα: Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού ‒ Περιοδικό Μνήμων, 2018, σελ. 45-58.