Τζουζέππε Ροσαρόλλ
| Τζουζέππε Ροσαρόλλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Σεπτεμβρίου 1775 Νάπολη |
| Θάνατος | 2 Δεκεμβρίου 1825 Ναύπλιο |
| Αιτία θανάτου | Τύφος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δοκιμιογράφος στρατιωτικός ξιφομάχος[1] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Cesare Rosaroll |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Πόλεμοι/μάχες | Ναπολεόντειοι Πόλεμοι |
Ο Τζουζέππε Ροσαρόλλ-Σκόρτσα (Ιωσήφ Ροσαρόλλης, ιταλ.: Giuseppe Maria Rosaroll-Scorza, Νάπολη, 16 Σεπτεμβρίου 1775 - Ναύπλιο, 2 Δεκεμβρίου 1825) ήταν Ιταλός στρατηγός, επαναστάτης και φιλέλληνας. Έδρασε τόσο στη χώρα του όσο και στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Νάπολη σε οικογένεια ελβετικής καταγωγής. Επέλεξε από νωρίς (18 ετών) στρατιωτική καριέρα και ήταν εγγεγραμμένος στον Ναπολιτάνικο στρατό ήδη από το 1793. Το 1799 η Παρθενόπεια Δημοκρατία του απένειμε το βαθμό του λοχαγού. Συνελήφθη από τους σανφεδιστές, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά διέφυγε στη Γαλλία. Επέστρεψε στην Ιταλία στις τάξεις της Ιταλικής Λεγεώνας του Βοναπάρτη (Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας ) και το 1799 συμμετείχε στις εκστρατείες του. Πολέμησε στη Μάχη του Μαρένγκο (1800) και αργότερα προσχώρησε στο στρατό της «Δημοκρατίας Εντεύθεν των Άλπεων». Στο Μιλάνο συνέγραψε το περίφημο σύγγραμμά του για την Τέχνη της Ξιφασκίας[2].
Επέστρεψε στη Νάπολη με τον στρατηγό Αντρέ Μασσενά το 1806. Για την ανδρεία του κατά τη διάρκεια της σικελικής εκστρατείας του 1811 με τον Ζοακίμ Μυρά, το 1812 έλαβε τον τιμητικό τίτλο του στρατάρχη και τον τίτλο του βαρόνου της αυτοκρατορίας. Με τον Μυρά πήρε επίσης μέρος στη ρωσική εκστρατεία. Μετά την Παλινόρθωση (1815) έλαβε από τον βασιλιά Φερδινάνδο (Φερδινάνδος Α' των Δύο Σικελιών), υπό τις εντολές του μια ταξιαρχία και στη συνέχεια τη μεραρχία της Μεσσήνης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε πολλές πραγματείες για την τέχνη του πολέμου. Ως διοικητής της μεραρχίας της Μεσσήνης, τον Μάρτιο του 1821, προσπάθησε να οργανώσει τις ένοπλες δυνάμεις των δύο Σικελιών που βρίσκονταν στις επαρχίες Σικελία και Καλαβρία για να αντισταθούν στους Αυστριακούς που εισέβαλαν στο Βασίλειο για την κατάργηση της συνταγματικής επανάστασης του 1820. Αναγκασμένος να φύγει την αποφυγή της θανατικής καταδίκης, πήγε στην Ισπανία, όπου ένωσε τις δυνάμεις του με τους φιλελεύθερους συνταγματικούς (1822-1823). Όταν την άνοιξη του 1823, η Ισπανική Επανάσταση στραγγαλίστηκε με την παρέμβαση του αντιδραστικού γαλλικού στρατού, ο στρατηγός Ροσαρόλλ πήγε πρώτα στην Αγγλία και στη συνέχεια στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Ελληνική Επανάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ροσαρόλλ έφτασε για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο το 1808, οπότε και γνωρίστηκε με τον Θ. Κολοκοτρώνη, με τον οποίο συνδέθηκε δια στενής φιλίας. Αφού επέστρεψε στην Ιταλία και πήρε μέρος στις επαναστατικές εξεγέρσεις εναντίον του Βασιλιά της Νεαπόλεως και αφού κατηγορήθηκε για καρμποναρισμό και διώχθηκε από τις Αρχές, κατέφυγε εκ νέου στη Ζάκυνθο μαζί με τη σύζυγο και τους πέντε γιους του το 1824. Στη Ζάκυνθο, που ήταν τότε υπό βρετανικό έλεγχο, ήταν ένα διάσημο πρόσωπο, καθώς είχε διατελέσει διοικητής της φρουράς κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής των νησιών.
Ειδικός στην τέχνη της ιππασίας προσφέρθηκε, μέσω της ελληνικής επιτροπής της Επτανήσου Πολιτείας να μεταδώσει τις γνώσεις του στους Έλληνες επαναστάτες, αλλά η κυβέρνηση απέφυγε αρχικά να του απαντήσει, λόγω διαφωνίας του Μαυροκορδάτου που πίστευε ότι έτσι θα προκαλείτο η δυσφορία των Άγγλων. Το φθινόπωρο του 1825, ωστόσο, ο Ροσαρόλλ είχε ήδη συγκεντρώσει και εκπαιδεύσει άρτια μια υπολογίσημη δύναμη τακτικού ιππικού, τα μέλη του οποίου είχαν ασκηθεί στην έφιππη χρήση ξίφους και λόγχης. Οργάνωσε επίσης στη Ζάκυνθο βάση για την υποδοχή των Ιταλών πολιτικών προσφύγων από την Ευρώπη. Η Ζάκυνθος ήταν για τους Ιταλούς φιλέλληνες όχι μόνο κέντρο για την υποστήριξη του αγώνα των Ελλήνων, αλλά και κέντρο για να συνεχίσουν τον επαναστατικό αγώνα στην Ιταλία. Πριν ακόμη φθάσει στην Πελοπόννησο, ο Ροσαρόλλ πρόσφερε μεγάλη υπηρεσία στους Έλληνες επαναστάτες δίνοντάς τους διαβαθμισμένες πληροφορίες σχετικά με το αιγυπτιακό στρατό κατά την πολιορκία του Ναβαρίνου (1825). Οι πληροφορίες του ελήφθησαν από έναν συνάδελφο του από τους Ναπολεόντειους πολέμους και επαναστάσεις στην Ιταλία και την Ισπανία, τον συνταγματάρχη του Μηχανικού Τζιοβάνι Ρωμάι που ήταν στην υπηρεσία του αιγυπτιακού στρατού. Διαπιστώθηκε επίσης ότι το ο Ροσαρόλλ ήταν ανώτερος του Ρωμάι στη μασονική ιεραρχία[3].
Σύμφωνα με τον Τ. Γεροζήση, ο οποίος βασίζεται στη μαρτυρία των Ρώμα και Φωτάκου, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που ήταν παλιός γνώριμος και φίλος του Ροσαρόλλα από τη Ζάκυνθο, τον προόριζε για διοικητή των χερσαίων δυνάμεων. Αλλά πριν η ελληνική κυβέρνηση καταφέρει να τον χρησιμοποιήσει, ο Ροσαρόλλ προσβλήθηκε από τύφο και απεβίωσε στο Ναύπλιο[4], όπου κηδεύτηκε με τιμές δημοσία δαπάνη και πάνδημη συμμετοχή.
Μνήμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και ο Ροσαρόλλ δεν έλαβε μέρος στις μάχες στην Ελλάδα, το όνομά του αναφέρεται μαζί με άλλους Ιταλούς φιλέλληνες που σκοτώθηκαν για την ελευθερία της Ελλάδα, όπως Σαντόρε ντι Σανταρόζα και Πιέτρο Ταρέλλα . Ο γιος του Καίσαρας σκοτώθηκε για την ελευθερία της Ιταλίας στη Βενετία το 1849. Ο ιστορικός της ξιφασκίας Τζέλλε, δήλωσε ότι ο Ροσαρόλλ και ο Γκρισέττι αναβίωσαν την πραγματική «Ναπολιτάνικη σχολή» της ξιφασκίας. Και οι δύο τους ήταν μαθητές του Τομάζο Μπόσκο μαέστρο της ξιφασκίας της Νάπολης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Giuseppe Rosaroll Scorza e Pietro Grisetti, La scienza della scherma, Milano : Nella stamperia del Giornale Italico, 1803 [1]
- ↑ http://books.google.gr/books?hl=el&id=NphFnF2RRKUC&q=rossaroll#v=snippet&q=rossaroll&f=false
- ↑ Τριαντάφυλλος Γεροζήσης, Το Σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία, 1821—1975, σελ.18, ISBN 960-248-794-1
Πηγές - Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Giuseppe Rosaroll Scorza, "La scienza della scherma esposta DAI λόγω amici il Barone Rosaroll Scorza commendatore dell'ordine Reale delle Λόγω Sicilie, maresciallo di Campo κ.τ.λ.. Ε Pietro Grisetti Capo Di battaglione del I.mo reggimento dell'artiglieria ". Νάπολι: Nella Stamperia Reale, 1814
- Giuseppe Rosaroll Scorza, "Scherma della bajonetta astata. Del Barone Rosaroll Scorza, commendatore dell'ordine Reale delle Λόγω Sicilie, maresciallo di Campo κ.τ.λ..». Νάπολι: Fratelli dalla stamperie de 'Φερνάντες, Ponte di Strada Tappia, ιδ. 18, 1818
- Giuseppe Rosaroll Scorza, "Trattato della Spadancia, o SIA della Spada Larga». Νάπολι: stamperia Fratelli Fernandes, 1818
- Διονύσιος Κόκκινος, «Η Ελληνική Επανάστασις», έκδοση «Μέλισσα», Αθήνα, 6τομο. Τόμος 5, σελ. 126 - 130.
- Jacopo Gelli: "Bibliografia Generale della Scherma con Note Critiche, Biografiche e Storiche", pagine 170, Tipografia Editrice di Luigi Niccolai, Firenze 1890.
|