Άσσος Κορινθίας
Συντεταγμένες: 37°55′42″N 22°49′17″E / 37.92833°N 22.82139°E
| Άσσος Κορινθίας | |
|---|---|
  Άσσος Κορινθίας | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
| Δήμος | Κορινθίων |
| Δημοτική Ενότητα | Άσσου-Λεχαίου |
| Κοινότητα | Άσσου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Κορινθίας |
| Έκταση | 13,843 (η κοινότητα) χλμ2 |
| Υψόμετρο | 30 |
| Πληθυσμός | 1.930 (de facto) (2011) |
| Άλλα | |
| Ταχ. κωδ. | 20 006 |
O Άσσος είναι μεγάλο χωριό και έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Άσσου-Λεχαίου, του δήμου Κορινθίων, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κορινθίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών μετά από αυτό το πρόγραμμα. [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Κορινθίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας. [4][5]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άσσος είναι μεγάλο παραθαλάσσιο χωριό στο βόρειο τμήμα του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται πολύ κοντά στις νότιες ακτές του Κορινθιακού κόλπου, πάνω στην παλαιά Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου (ΕΟ 8), μετά το Λέχαιο και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 30. Απέχει 10 χλμ. περίπου Δ. της Κορίνθου. [6][4][5][7]
Τοπική κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοπική κοινότητα Άσσου είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 13,843 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Αγία Μαρίνα και Βεληνιάτικα. [2]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 1.858 (2.053) |
| 2001 | 2.372 (2.952) |
| 2011 | 1.916 (2.041) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 1.275 |
| 1971 | 1.352 (1.480) |
| 1981 | 1.685 (1.835) |
| 1991 | 1.875 (2.061) |
| 2001 | 1.875 (2.061) |
| 2011 | 1.930 (2.052) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1834 και προσαρτήθηκε στον δήμο Απίας του, τέως, νομού Αργολίδος & Κορινθίας. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Κορινθίας, το 1909 πάλι στον νομό Αργολίδος & Κορινθίας και το 1949 οριστικά στον νομό Κορινθίας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 προσαρτήθηκε στον δήμο Άσου-Λεχαίου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Άσσου-Λεχαίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Κορινθίων. [3]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον Άσσο υπογράφηκε, στις 7 Νοεμβρίου 1823, η παράδοση των Τούρκων του Ακροκορίνθου, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. [5]
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι εκκλησίες των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Αγίου Γρηγορίου και Αγίων Πέτρου και Παύλου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12415
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 3:763
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 ΠΛΜ 11:446
- ↑ Google Earth
- ↑ «Διακοπές», σ. 492
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Google Earth
- eetaa.gr