Αρχαίο Λιμάνι Κορινθίας
Συντεταγμένες: 37°55′52″N 22°53′53″E / 37.93111°N 22.89806°E
| Αρχαίο Λιμάνι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
| Δήμος | Κορινθίων |
| Δημοτική Ενότητα | Κορινθίων |
| Δημοτική Κοινότητα | Αρχαίας Κορίνθου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Κορινθίας |
| Υψόμετρο | 5 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Κοράκου |
| Ταχ. κώδικας | 20 150 |
Το Αρχαίο Λιμάνι είναι χωριό της τοπικής κοινότητας Αρχαίας Κορίνθου, της δημοτικής ενότητας και δήμου Κορινθίων, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κορινθίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών μετά από αυτό το πρόγραμμα. [2][3]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αρχαίο Λιμάνι είναι χωριό στο βόρειο τμήμα του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη της πρωτεύουσας του νομού, πάνω στην εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών (ΕΟ 8) και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 5. Απέχει 1 χλμ. περίπου Δ. του κέντρου της της Κορίνθου. [5][4]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 773 |
| 2011 | 979 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1971 | 111 |
| 1981 | 173 |
| 2001 | 738 |
| 2011 | 979 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1971 ως Κοράκου και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αρχαίας Κορίνθου του νομού Κορινθίας. Το 1984 μετονομάστηκε σε Αρχαίο Λμάνι, αλλά το 1991 καταργήθηκε. Επανασυστάθηκε το 2001 και προσαρτήθηκε στο τοπικό διαμέρισμα Αρχαίας Κορίνθου του νομού Κορινθίας. [3]
Ανασκαφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε χαμηλό παρακείμενο λόφο του οικισμού διενεργήθησαν εκτεταμένες ανασκαφές, μεταξύ 1915-8, από τον Κ. Μπλέγκεν, που έφεραν στο φως οικισμό της Εποχής του Χαλκού (3η-2η χιλιετία π.Χ.). Ο οικισμός καταστράφηκε από πυρκαγιά και εγκαταλείφθηκε για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά επανακατοικήθηκε στη Μεσοελλαδική και Μυκηναϊκή Εποχή. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά της τροχήλατης μινυακής καραμεικής και την παραγωγή εφυραϊκών αγγείων εγχώριας κατασκευής.
Ο οικισμός καταστράφηκε για δεύτερη φορά από πυρκαγιά στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ. και εγκαταλείφθηκε οριστικά. Από αυτούς τους χρόνους ήλθαν στο φως λείψανα οικοδομημάτων (οικίες της ΥΕΙΙΙβ και γ εποχής, με κονιάματα, δρόμοι, τμήματα τείχους και «ανακτόρου».
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το εκκλησάκι του Αγίου Ευθυμίου στη δυτική είσοδο του οικισμού
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=27913
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 35:129
- ↑ Google Earth
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Google Earth
- buk.gr
- eetaa.gr