Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετρό Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετρό Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες
ΙδιοκτησίαΕλληνικό Μετρό Α.Ε.[1]
ΠεριοχήΠολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης
ΕίδοςΜετρό
Γραμμές1
Σταθμοί13
Καθημερινή εξυπηρέτηση270.000
Ετήσια εξυπηρέτηση116,8 εκατομμύρια (αναμενόμενη)
Ιστότοποςthessmetro.gr/
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας30 Νοεμβρίου 2024
ΔιαχειριστήςThessaloniki Metro Automatic (THEMA)
Διάρκεια ταξιδιού17 λεπτά (Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός - Νέα Ελβετία)
Τύπος οχημάτωνHitachi Rail Italy Driverless Metro[2]
Μήκος συρμών51 μέτρα[3]
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μήκος συστήματος14,38 χιλιόμετρα
Μήκος γραμμής9,6 χλμ. - Γραμμή 1
Εύρος γραμμής1.435 χιλιοστά (κανονικό εύρος)[3]
Ηλεκτροκίνηση750 V DC (τρίτη ράγα)
Μέση ταχύτητα30 χλμ./ώρα
Μέγιστη ταχύτητα80 χλμ./ώρα[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Μετρό Θεσσαλονίκης είναι ένα υπόγειο αστικό σύστημα μεταφοράς σταθερής τροχιάς στη Θεσσαλονίκη. Είναι το πρώτο αυτόματο (χωρίς οδηγό) σύστημα μετρό στην Ελλάδα. Η κατασκευή του ξεκίνησε στα τέλη του 2006, ενώ η Γραμμή 1 παραδόθηκε προς χρήση το Νοέμβριο του 2024. Τα εγκαίνια του Μετρό έγιναν στις 30 Νοεμβρίου 2024.[4]

Μέσα στο 2013 ξεκίνησε η κατασκευή του κλάδου επέκτασης προς την Καλαμαριά, η οποία αναμένεται να λειτουργήσει τον Οκτώβριο του 2025.[5]

Το έργο παρουσίασε πολυετείς καθυστερήσεις, λόγω διακοπής των εργασιών κατά περιόδους λόγω της οικονομικής κρίσης της χώρας τη δεκαετία του 2010, λόγω κατάρρευσης και χρεοκοπίας δύο διαδοχικών εταιρειών κατασκευής του έργου, της πανδημίας COVID-19, αλλά και λόγω των διαρκών αλλαγών στο σχεδιασμό του έργου εξαιτίας εκτεταμένων αρχαιολογικών ανασκαφών στο υπέδαφος, καθώς και συνεπακόλουθων μακροχρόνιων διαδοχικών προσφυγών στη δικαιοσύνη λόγω των αρχαιοτήτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της κατασκευής έως και τα εγκαίνια, ανακαλύφθηκαν πάνω από 300 χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα.[6]

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προγενέστερες μελέτες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάρτης της Θεσσαλονίκης μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917, του αρχιτέκτονα Thomas Mawson. Μια γραμμή του μετρό (Μητροπολιτικός Σιδηρόδρομος) φαίνεται ξεκάθαρα, η οποία κινείται στην ίδια διαδρομή με τη σύγχρονη γραμμή του Μετρό.

Οι πρώτες προτάσεις για ένα υπόγειο σύστημα σιδηροδρόμων για την Θεσσαλονίκη, έγιναν από τον Τομ Μόουσον το 1918,[7] και τον Ερνέστ Εμπράρ,[8] κατά τη διάρκεια του επανασχεδιασμού της πόλης μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917, για να είναι εφικτή η εύκολη πρόσβαση από το κέντρο της πόλης (Βαρδάρι) προς τα τότε περίχωρα (Λεωφόρος των Εξοχών και Ντεπώ). Το 1968 προτάθηκε δακτυλιοειδής γραμμή μετρό από τον Τριανταφυλλίδη, με την εξής πορεία: Εκβολές Αξιού - Χαλάστρα - Άγιος Αθανάσιος - Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης - Καλαμαριά - Αεροδρόμιο Μακεδονία - Μεγάλο Έμβολο - Εκβολές Αξιού (μέσω υποθαλάσσιας σήραγγας).[7][9] Το 1973, επίσης, ο ΟΑΣΘ πρότεινε την ανάπτυξη δικτύου υπογείου σιδηρόδρομου.[10]

Η πρώτη πρωτοβουλία για την κατασκευή του μετρό Θεσσαλονίκης ανήκει στον Κωνσταντίνο Πυλαρινό, που ως νομάρχης είχε καταφέρει να περιληφθεί στον προϋπολογισμό του 1976 κωδικός που ανέφερε: Μετρό Θεσσαλονίκης.[7][11] Το 1978 πρότεινε να περιληφθεί στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης.[12]

Ο συγκοινωνιολόγος Βασίλειος Προφυλλίδης πρότεινε, σε άρθρο του, δύο γραμμές ελαφρού μετρό. Η πρώτη πρότεινε να ξεκινάει από το συγκρότημα ΕΚΟ ως την 25ης Μαρτίου επί της οδού Νέα Εγνατία και από εκεί δύο διακλαδώσεις προς Νέα Ελβετία και προς την οδό Δελφών, και η δεύτερη και αυτή στον άξονα ΕΚΟ-ΔΕΘ και από εκεί μέσω Αγγελάκη ως Γεωργίου Παπανδρέου, με δύο διακλαδώσεις προς Βυζάντιο και προς Καλαμαριά αντίστοιχα.[13]

Κατασκευές του 1988-89

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διάγραμμα πορείας της μελέτης Προφυλλίδη του 1988 για ένα δίκτυο 7,8 χλμ. που απεικονίζεται με κόκκινη γραμμή, με τις μελλοντικές επεκτάσεις σε μπλε χρώμα.[14][15]

Η πρώτη απόπειρα κατασκευής μετρό στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε την τριετία 1986-1989, επί δημαρχίας Σωτήρη Κούβελα. Το σχέδιο προέβλεπε το μετρό κάτω από το οδόστρωμα της οδού Εγνατία, αρχικά στο τμήμα μεταξύ της οδού Καυταντζόγλου και της Πλατείας Δημοκρατίας, με προοπτική ολοκλήρωσης του έργου το 1995. Μετά από σχετικές επιστημονικές μελέτες μιας ομάδας ειδικών που συγκάλεσε ο ίδιος, στις αρχές Οκτωβρίου του 1988 το πρώτο τμήμα της κατασκευής, μήκους 650 μέτρων, ξεκίνησε στο τμήμα μεταξύ Πλατείας Συντριβανίου και της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων. Έτσι, η κυκλοφορία στην οδό Εγνατία περιορίστηκε σε δυο λωρίδες ανά κατεύθυνση, ενώ ξηλώθηκε η νησίδα στο συγκεκριμένο τμήμα.[16]

Η κατασκευή προχώρησε με αργούς ρυθμούς για 1 χρόνο, λόγω της δυσκολίας χρηματοδότησής της, ενώ λίγο πριν παραιτηθεί από Δήμαρχος (επειδή εξελέγη βουλευτής στις εκλογές τον Ιούνιο του 1989), ο Σωτήρης Κούβελας όρισε ως φορέα χρηματοδότησης τη νεοϊδρυθείσα Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης, TV 100, η οποία ωστόσο δεν κατάφερε να διαθέσει πόρους για το έργο,[17] και το έργο τελικώς σταμάτησε οριστικά, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και, κατά συνέπεια, χρηματοδότησης από την κεντρική κυβέρνηση της Ελλάδας. Τελικώς, η ημιτελής αυτή κατασκευή, που ονομάστηκε από τους Θεσσαλονικείς και ιδίως από τους επικριτές «τρύπα του Κούβελα»,[17] κρίθηκε άσκοπη από τον νέο σχεδιασμό του μετρό, ενώ ο ίδιος ο τότε φορέας υλοποίησης του έργου, ο Δήμος Θεσσαλονίκης, χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη περίοδο απλώς «σχεδιασμό του μετρό». Παράλληλα, λόγω της ύπαρξης της σήραγγας αυξήθηκε η στάθμη των υδάτων στα θεμέλια της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στα οποία εντοπίστηκε σκουριά. Από τότε λειτουργούν καθημερινά αντλίες που απομακρύνουν τα νερά.

Μελέτες και προτάσεις από το 1992

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο ξεκίνησε να δημοπρατείται εκ νέου το 1992, με τη μέθοδο συγχρηματοδότησης με σύμβαση παραχώρησης. Η εμπειρία που αποκτήθηκε από την κατασκευή των γραμμών 2 και 3 του Μετρό της Αθήνας, έδειξε ότι θα ήταν ασύμφορο να ολοκληρωθούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες που πραγματοποίησε η πόλη λίγα χρόνια νωρίτερα και αποφασίστηκε η κατασκευή μιας εξ ολοκλήρου νέας γραμμής.

Η επιλογή των δύο προσωρινών αναδόχων έγινε το 1994.[18] Το 1996 οι συνομιλίες με τον αρχικό μειοδότη, την κοινοπραξία «Μακεδονικό Μετρό» διακόπηκαν, όμως αυτή έκανε προσφυγές, οι οποίες καθυστέρησαν την κατακύρωση του έργου. Τελικά το 1998 υπογράφτηκε σύμβαση με την κοινοπραξία «Θεσσαλονίκη Μετρό».[19] Όμως μέχρι το 2002 η κοινοπραξία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους, καθώς η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) αρνιόταν για σχεδόν 1 δεκαετία κάθε συγχρηματοδότηση στο έργο αυτό, καθώς το θεωρούσε τότε τεχνικά ανέφικτο, λόγω του τεράστιου αρχαιολογικού έργου που θα χρειαζόταν να γίνει.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το 2002 πέραν της βασικής γραμμής Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού - Νέας Ελβετίας, προβλέπονταν και επεκτάσεις από τον Ν.Σ. Σταθμό μέχρι την Περιφερειακή, μέσω της οδού Μοναστηρίου και από το Λιμάνι μέχρι την Περιφερειακή μέσω της οδού Λαγκαδά. Τον Σεπτέμβριο του 2003 αποφασίστηκε να κατασκευαστεί ως δημόσιο έργο, με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τελικώς δέχτηκε τότε να το συγχρηματοδοτήσει.[εκκρεμεί παραπομπή]

Δημοπράτηση, κατασκευή και εγκαίνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τούνελ με κυκλική διατομή, σιδηροδρομικές ράγες στο κάτω μέρος και σωλήνες στις πλάγιες επιφάνειες.
Τούνελ του Μετρό Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια κατασκευής του.

Ο προκαταρκτικός σχεδιασμός ξεκίνησε το 2003 και οι διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν έως τον Αύγουστο του 2005. Η δημοπράτηση,[20] με φορέα κατασκευής την Αττικό Μετρό (σήμερα Ελληνικό Μετρό), για την κατασκευή της βασική γραμμής του μετρό, μήκους 9,6 χλμ. με 13 σταθμούς και αμαξοστάσιο στην Πυλαία, έγινε το 2006 με οριστικό ανάδοχο την κοινοπραξία ΑΕΓΕΚ IMPREGILO-ANSALDO T.S.F.-SELI-ANSALDOBREDA και προϋπολογισμό €1,052 δισ. Η υπογραφή της σύμβασης έγινε στις 7 Απριλίου 2006. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν στα τέλη Ιουνίου του 2006, με την τοποθέτηση του εργοταξίου στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης. Η περίοδος κατασκευής υπολογιζόταν αρχικά στα 6,5 χρόνια, με ολοκλήρωση του έργου τον Οκτώβριο του 2012, συμβολική ημερομηνία που θα συνέπιπτε με τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης.

Η επέκταση της βασικής γραμμής από το σταθμό 25ης Μαρτίου (πρώην «Πατρικίου») προς την Καλαμαριά δημοπρατήθηκε το 2012,[21] ενώ η υπογραφή της σύμβασης με τον ανάδοχο μειοδότη κατασκευαστική εταιρεία ΑΚΤΩΡ, έγινε στις 26 Ιουνίου 2013.[22][23]

Αρχαιολογικές ανασκαφές στο εργοτάξιο του σταθμού Αγία Σοφία, τον Σεπτέμβριο του 2018.

Η ημερομηνία παράδοσης της βασικής γραμμής μετατέθηκε αρκετές φορές, από τον Οκτώβριο του 2012: Σεπτέμβριος 2019, Απρίλιος 2023,[24] Δεκέμβριος 2023, Νοέμβριος 2024,[25] και τελικώς ανακοινώθηκε ως οριστική ημερομηνία η 30ή Νοεμβρίου 2024,[26] η οποία και τηρήθηκε.

Στις 7 Απριλίου του 2023 πραγματοποιήθηκε η πρώτη δοκιμαστική διαδρομή σε όλο το μήκος της γραμμής, από την Νέα Ελβετία μέχρι τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό.

Τα εγκαίνια έγιναν στις 30 Νοεμβρίου 2024, ξεκινώντας στις 12 το μεσημέρι, και η έναρξη της λειτουργίας και της επιβίβασης του κοινού έγινε στις 13:30 της ίδιας ημέρας.

Γραμμές και σταθμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
π • σ • ε

Μετρό Θεσσαλονίκης

Ν. Σ. Σταθμός
Δημοκρατίας
Βενιζέλου
Αγία Σοφία
Σιντριβάνι/Έκθεση
Πανεπιστήμιο
Παπάφη
Ευκλείδης
Φλέμινγκ
Ανάληψη
25ης Μαρτίου
Νομαρχία 2025
Βούλγαρη
Καλαμαριά 2025
Νέα Ελβετία
Αρετσού 2025
Νέα Κρήνη 2025
Μίκρα 2025
Κύριο λήμμα: Κατάλογος σταθμών Μετρό Θεσσαλονίκης

Προβλέπονται δύο γραμμές με κοινό κλάδο εντός του Δήμου Θεσσαλονίκης και διακλαδώσεις προς τη Νέα Ελβετία και το αμαξοστάσιο για τη μία και την Καλαμαριά για την άλλη. Με την έναρξη λειτουργίας των γραμμών 1 και 2, θα μετακινούνται καθημερινά με το μετρό 678.000 Θεσσαλονικείς και επισκέπτες.[27] Με στόχο το 2040, αναμένεται να αναπτυχθεί στη Θεσσαλονίκη δίκτυο μετρό 48 χιλιομέτρων, με 44 σταθμούς, 3 γραμμές και 3 αμαξοστάσια.

Γραμμή 1

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Γραμμή 1 (Μετρό Θεσσαλονίκης)
Η αποβάθρα του Σταθμού Αγίας Σοφίας, σε φωτογραφία στις 26 Νοεμβρίου 2023.

Η Γραμμή 1 ήταν η πρώτη που σχεδιάστηκε και ξεκίνησε να κατασκευάζεται. Έχει ως αφετηρία τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό και, ακολουθώντας τις οδούς Μοναστηρίου, Εγνατία και Δελφών, καταλήγει στην περιοχή της Νέας Ελβετίας, και κατόπιν στο αμαξοστάσιο στην περιοχή της Πυλαίας. Καθημερινά θα κινούνται 18 αυτόματοι συρμοί, με μέση ταχύτητα 30 χλμ./ώρα, και θα διανύουν την απόσταση σε 17 λεπτά, εξυπηρετώντας 18.000 επιβάτες την ώρα ανά κατεύθυνση.[28] Η μέγιστη ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 80 χλμ./ώρα, για λόγους ασφαλείας.

Η Γραμμή 1 εγκαινιάστηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. Η αναμονή συρμού θα είναι αρχικά στα 2,5 λεπτά, ενώ μετά την παραλαβή των επιπλέων 15 συρμών θα μειωθεί στα 90 δευτερόλεπτα.[29] Οι συνολικές εργασίες κατασκευής της γραμμής και των σταθμών ολοκληρώθηκαν το 2024.

Σταθμοί Γραμμής 1 Μετρό Θεσσαλονίκης[30]
# Ονομασία Εγκαίνια[31] Συνδέσεις
1 Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός 30 Νοεμβρίου 2024 ,

Προαστιακός , Hellenic Train

2 Δημοκρατίας
3 Βενιζέλου
4 Αγίας Σοφίας
5 Σιντριβάνι
6 Πανεπιστήμιο
7 Παπάφη
8 Ευκλείδης
9 Φλέμιγκ
10 Ανάληψη
11 25ης Μαρτίου
12 Βούλγαρη Καμία
13 Νέα Ελβετία

Γραμμή 2

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Γραμμή 2 (Μετρό Θεσσαλονίκης)

Η Γραμμή 2 θα είναι ανταπόκριση με τη Γραμμή 1 από τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό μέχρι και τον σταθμό 25ης Μαρτίου και κατόπιν θα καταλήγει στην Καλαμαριά. Ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου είναι 518 εκατομμύρια ευρώ. Η περίοδος κατασκευής του έργου, υπολογιζόταν σε 5 χρόνια.[32] Η συχνότητα εξυπηρέτησης των επιβατών κατά την περίοδο αιχμής υπολογίζεται σε 90 δευτερόλεπτα, με ημερήσια εξυπηρέτηση 65.000 επιβατών.[33]

Σταθμοί Γραμμής 2 Μετρό Θεσσαλονίκης
# Ονομασία Εγκαίνια Συνδέσεις
1 Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός 30 Νοεμβρίου 2024 ,

Προαστιακός,

Hellenic Train

2 Δημοκρατίας
3 Βενιζέλου
4 Αγία Σοφία
5 Σιντριβάνι
6 Πανεπιστήμιο
7 Παπάφη
8 Ευκλείδη
9 Φλέμιγκ
10 Αναλήψεως
11 25ης Μαρτίου
12 Νομαρχία Νοέμβριος 2025 Καμία
13 Καλαμαριά
14 Αρετσού
15 Νέα Κρήνη
16 Μίκρα

Μελλοντικές επεκτάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μελλοντικός χάρτης του μετρό Θεσσαλονίκης

Έχουν ανακοινωθεί αρκετές επεκτάσεις, χωρίς ωστόσο κάποια να έχει οριστικοποιηθεί καθώς συχνά υπάρχουν αλλαγές στο σχεδιασμό. Επίσης λόγω του κοινού τμήματος των 2 γραμμών, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο σε ποια γραμμή θα ανήκουν οι κλάδοι των μελλοντικών επεκτάσεων κατά τη λειτουργίας τους. Σύμφωνα με την παρούσα Μελέτη Ανάπτυξης Μετρό Θεσσαλονίκης (ΜΑMΘ) 2024, μέσω της οποίας ορίζεται ο σχεδιασμός των επόμενων επεκτάσεων του Μετρό ως το 2040, αναμένονται οι παρακάτω επεκτάσεις.[34][35]

Βόρεια επέκταση (Σταυρούπολη / Νοσοκομεία)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βόρεια επέκταση θα ξεκινά από τη διακλάδωση της υπάρχουσας σήραγγας μετά τον σταθμό Δημοκρατίας και θα διασχίζει υπογείως την οδό Λαγκαδά προς τη Σταυρούπολη, την Ευκαρπία και τα νοσοκομεία της πόλης.[36][37]

Θα περιλαμβάνει τους εξής σταθμούς:

  • Νεάπολη (Πάρκο Παπανδρέου (Ρουμανικών), Νεάπολη)
  • Τερψιθέα (Πλατεία Τερψιθέας, Σταυρούπολη)
  • Σταυρούπολη (Λαγκαδά, ύψος Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου)
  • Πολίχνη (Λαγκαδά και Λεωφόρου Στρατού)
  • Ευκαρπία (Κόμβος Ευκαρπίας, Περιφερειακή Οδός και Λεωφ. Στρατού)
  • Νοσοκομεία (μεταξύ Νοσοκομείων Παπαγεωργίου και 424)

Βορειοδυτική επέκταση (προς Εύοσμο / Κορδελιό)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βορειοδυτική επέκταση θα ξεκινά από το Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό και θα φτάνει στον Εύοσμο, άνωθεν της περιφερειακής.[38] Σχεδιάζεται και διακλάδωση προς το Σταθμό ΚΤΕΛ και το Κορδελιό.

Θα περιλαμβάνει τους εξής σταθμούς:

  • Αμπελόκηποι (Μεγάλου Αλεξάνδρου με Φιλιππουπόλεως, Πάρκο Φιλίππου)
  • Μενεμένη (Ελευθερίου Βενιζέλου με Λεωφόρο Δενδροποτάμου, πρώην Δημαρχείο Μενεμένης)
  • Εύοσμος (πέριξ Πλατείας Ευόσμου)
  • Περιφερειακή (Ολυμπιάδος με Αντώνη Τρίτση)
  • Άνω Εύοσμος (Ολυμπιάδος)

Από τους Αμπελόκηπους θα υπάρχει διακλάδωση προς:

  • Σταθμό ΚΤΕΛ
  • Επτανήσου (Μοναστηριού με Επτανήσου, Ελευθέριο)
  • Κορδελιό (Παπανδρέου, ύψος πλατείας Ελευθερίας)[39][40]

Αεροδρόμιο Μακεδονία και νότιες περιοχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επέκταση αυτή, θα αποτελεί συνέχεια της Γραμμής 2 από το σταθμό Μίκρα προς τα νότια.[41] Η τελική χάραξη δεν έχει ακόμη αποφασιστεί, αλλά στα σχέδια περιλαμβάνονται υπόγεια, επίγεια και υπέργεια τμήματα παράλληλα με τη Λεωφόρο Γεωργικής Σχολής.

Θα περιλαμβάνει τους εξής σταθμούς:

  • Ανωτέρα Σχολή Πολέμου (επί της οδού Γεωργικής Σχολής, μπροστά από τη Σχολή)
  • Πατριαρχικό (Αγίας Αναστασίας, μεταξύ Magic Park και Mediterranean Cosmos)
  • Διαβαλκανικό (Λεωφ. Γεωργικής Σχολής και Ασκληπιού, ΙΚΕΑ)
  • Γεωργική Σχολή (Λεωφ. Γεωργικής Σχολής και ΕΟ Θεσ/κης-Πολυγύρου)
  • Αεροδρόμιο Μακεδονία
  • Κέντρο Καινοτομίας & Τεχνολογίας

Επίσης, μελετάται διακλάδωση από το σταθμό Πατριαρχικό προς τη Θέρμη.

Γραμμή 3

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μακροπρόθεσμα μελετάται η νέα Γραμμή 3 η οποία θα συνδέσει τις περιοχές της Τούμπας και της Χαριλάου με το κέντρο κάτω από την οδό Τσιμισκή μέχρι το Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό, από όπου και θα προσαρτήσει τους βορειοδυτικούς κλάδους προς Άνω Εύοσμο και ΚΤΕΛ/Κορδελιό.

Θα περιλαμβάνει τους εξής σταθμούς:

  • Αγία Κυριακή (στο ύψος της οδού Βεργίνας)
  • Χαριλάου (Παπαναστασίου με 25ης Μαρτίου & πλατείας Χαριλάου)
  • Τούμπα (Παπάφη με Καρακάση)
  • Αγίου Δημητρίου (Αγίου Δημητρίου, ύψος Λαμπράκη)
  • Πανεπιστήμιο (νέος σταθμός για ανταπόκριση με τις άλλες γραμμές)
  • Χ.Α.Ν.Θ. (Εθνικής Αμύνης με Τσιμισκή)
  • Αριστοτέλους (Τσιμισκή με Αριστοτέλους, Πλατεία Αριστοτέλους)
  • Δημοκρατίας (νέος σταθμός για ανταπόκριση με τις άλλες γραμμές)
  • Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός (νέος σταθμός για ανταπόκριση με τις άλλες γραμμές)
  • θα ενσωματωθεί ο κλάδος προς Αμπελόκηπους - Άνω Εύοσμο και ΚΤΕΛ/Κορδελιό

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εσωτερικό συρμού του Μετρό Θεσσαλονίκης.

Το δίκτυο του μετρό Θεσσαλονίκης είναι παρόμοιο με το Μετρό της Κοπεγχάγης και τη γραμμή Ντόκλαντς του μετρό του Λονδίνου. Αποτελείται από δύο ανεξάρτητες σήραγγες μονής τροχιάς και διαθέτει σταθμούς με κεντρική αποβάθρα και συστήματα αυτόματων θυρών στις αποβάθρες.

Τροχαίο υλικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μετρό Θεσσαλονίκης διαθέτει αυτόματες τετράδυμες αυτοκινητάμαξες τεσσάρων βαγονιών, μήκους 51 μέτρων, χωρίς οδηγό, τύπου AnsaldoBreda -Ansaldo STS Driverless Metro (Driverless Metro = Μετρό χωρίς οδηγό)[42] που τροφοδοτούνται από επίγεια γραμμή με συνεχή τάση 750V. Ο κάθε συρμός θα έχει χωρητικότητα 450 επιβατών.[28]

Κανονισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάπνισμα και η κατανάλωση φαγητού ή ποτού δεν επιτρέπονται σε κανένα σημείο του δικτύου. Δεν επιτρέπεται η πώληση ή διανομή αγαθών ή υπηρεσιών. Δεν επιτρέπεται η επαιτεία ή η παρενόχληση του επιβατικού κοινού.

Η ερασιτεχνική φωτογράφιση επιτρέπεται.

Η μεταφορά κατοικίδιων ζώων επιτρέπεται μόνο μέσα σε ειδικά κλουβιά (εκτός των σκύλων οδηγών τυφλών). Σημειωτέον ότι όλοι αυτοί οι κανονισμοί είναι κοινοί με αυτούς του Μετρό της Αθήνας.

Σταθμός Παπάφη - Είσοδος εξωτερικού ανελκυστήρα.

Ασφάλεια και ατυχήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θανατηφόρο εργατικό ατύχημα σημειώθηκε στο εργοτάξιο του σταθμού Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός στις 5 Φεβρουαρίου 2009, όταν τεχνίτης οικοδόμος που ανήκε σε εργοληπτική εταιρεία της κοινοπραξίας κατασκευής, έχασε τη ζωή του λόγω της μη τήρησης των οδηγιών του κατασκευαστή κατά την διαδικασία αποσυναρμολόγησης ενός μηχανήματος.[43] Προβληματισμό προκάλεσε η διακοπή των εργασιών στις 13 Μαρτίου 2012, έπειτα από την ενημέρωση που είχε η επιβλέπουσα εταιρεία Αττικό Μετρό και η Επιθεώρηση Εργασίας, πως εντοπίστηκε υδράργυρος στο εργοτάξιο του σταθμού Βενιζέλου, στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Εγνατίας, κατά τη φάση της αρχαιολογικής έρευνας. Συνολικά 220 αρχαιολόγοι και τεχνίτες που εργάζονταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα στο εργοτάξιο, υποβλήθηκαν σε αιματολογικές εξετάσεις.[44] Η απορρύπανση του σταθμού διήρκεσε τεσσεράμισι μήνες και ολοκληρώθηκε στις αρχές του Ιουλίου του ιδίου χρόνου.[45]

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σταθμός Ευκλείδη - Πλατεία Μιλήτου (συμβολή Κατσιμίδη και Κωνσταντινουπόλεως)
    Σταθμός Ευκλείδη - Πλατεία Μιλήτου (συμβολή Κατσιμίδη και Κωνσταντινουπόλεως)
  • Σταθμός 25ης Μαρτίου - Σόλωνος 96
    Σταθμός 25ης Μαρτίου - Σόλωνος 96
  • Σταθμός Παπάφη - επίπεδο -1
    Σταθμός Παπάφη - επίπεδο -1
  • Σταθμός Νομαρχία - Λεωφ. Βασ. Όλγας 205 και Γρηγορίου Κυδωνιών
    Σταθμός Νομαρχία - Λεωφ. Βασ. Όλγας 205 και Γρηγορίου Κυδωνιών
  • Σταθμός Ανάληψη - συμβολή Δελφών και Γ. Δροσίνη
    Σταθμός Ανάληψη - συμβολή Δελφών και Γ. Δροσίνη

Χάρτες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Κλείδωσε η διαχείριση του Μετρό Θεσσαλονίκης στο σχήμα ATM-EGIS». www.ypodomes.gr. 8 Ιουλίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2024. 
  2. ↑ «Driverless Trains» (στα Αγγλικά). Hitachi Rail. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2024. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Salonicco (στα Αγγλικά). Hitachi Rail Italy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018. 
  4. ↑ Κουσιοπούλου, Εύα (30 Νοεμβρίου 2024). «Στις ράγες το Μετρό της Θεσσαλονίκης». ertnews.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  5. ↑ Καραγιάννης, Νίκος (4 Οκτωβρίου 2023). «Τέλος του 2024 η λειτουργία του Μετρό Θεσσαλονίκης». Ypodomes.com. 
  6. ↑ «Greece's second largest city gets new metro - and it took 38 years to build». Euronews. 30 Νοεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Νανιόπουλος, Αριστοτέλης· Ναλµπάντης, Δημήτριος. «Συστήµατα σταθερής τροχιάς στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ιστορική αναδροµή (1889-1968) Αριστοτέλης Νανιόπουλος, Ναλµπάντης ∆ηµήτριος Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, Ελλάδα» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2016. 
  8. ↑ Γερολύμπου, Αλεξάνδρα, Η Ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης Μετά την Πυρκαγιά του 1917, Β Έκδοση, University Studio Press, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1995.
  9. ↑ O Tαχυδρόμος Αθήναι 2 Αυγούστου 1968
  10. ↑ Μακεδονική Ζωή. 1973. 
  11. ↑ Αποστολάκης, Σάκης (3 Μαΐου 2007). «Ελλάδα». E Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. ↑ Mακεδονία 18/5/1978, Σελίδα: 7
  13. ↑ περιοδικό Σιδηροτροχιά έκτακτο τεύχος Οκτωβρίου 1987, σελ. 17.
  14. ↑ Β. Προφυλλίδης, Χάραξη Μετρό Θεσσαλονίκης, Τεύχος Ι Μέρος ΙΙ Προμελέτης Μετρό Θεσσαλονίκης Δήμος Θεσσαλονίκης, 1990.
  15. ↑ Μεθοδολογία Κατασκευής Μετρό Θεσσαλονίκης, (Γ. Πενέλης, Β. Προφυλλίδης), Τεύχος ΙΙΙ Προμελέτης Μετρό Θεσσαλονίκης (Μέρος ΙΙ) Δήμος Θεσσαλονίκης, 1990.
  16. ↑ Τζήμου, Κύα· Τούλας, Γιώργος (18 Δεκεμβρίου 2014). «Μετρό Θεσσαλονίκης: 1976-2024: Το απίστευτο οδοιπορικό». parallaxi. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Χεκίμογλου, Αχιλλέας (5 Σεπτεμβρίου 2010). «Μετρό Θεσσαλονίκης Εκατό χρόνια εξαγγελίες». ΤΟ ΒΗΜΑ. 
  18. ↑ «Σύγκρουση στο Μετρό». Το Βήμα. 4 Οκτωβρίου 1998. 
  19. ↑ Καλαϊτζογλου, Αθηνά (27 Νοεμβρίου 2002). «Κορυφώνονται οι αντιδράσεις για την καθυστέρηση κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2016. 
  20. ↑ «AttikoMetro». www.ametro.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. 
  21. ↑ «Θεσσαλονίκη:Το μετρό πάει και... Καλαμαριά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2011. CS1 maint: Unfit url (link)
  22. ↑ «Το Μετρό της Θεσσαλονίκης δεν είναι έτοιμο, επεκτείνεται όμως στην Καλαμαριά!». iefimerida.gr. 28 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2024. 
  23. ↑ «Μετρό Θεσσαλονίκης: Υπεγράφη η σύμβαση για την επέκταση προς Καλαμαριά». naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. 
  24. ↑ Κοκκαλιάρη, Κατερίνα (10 Σεπτεμβρίου 2019). «Καραμανλής: Αρχές του 2023 θα είναι έτοιμο το μετρό Θεσσαλονίκης». www.euro2day.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019. 
  25. ↑ Φακαλής, Τίμος (1 Ιανουαρίου 1980). «Ταχιάος για Μετρό Θεσσαλονίκης: Παράδοση μετά τον Απρίλη του 2023». ΕΘΝΟΣ. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2024. 
  26. ↑ «Μητσοτάκης: Το Μετρό Θεσσαλονίκης θα παραδοθεί στους πολίτες στις 30 Νοεμβρίου». iefimerida.gr. 27 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2024. 
  27. ↑ Κουζούφη, Μαρία (20 Μαΐου 2024). «Μετρό Θεσσαλονίκης: Οι 2 γραμμές με 46 σταθμούς – Υπόγεια από Τσιμισκή (ΧΑΡΤΗΣ)». TyposΤhes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2024. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «Thessaloniki Driverless Metro - Ansaldo STS (Αγγλικά)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2014. 
  29. ↑ Καρολίδου, Άννη (16 Απριλίου 2018). «Ποιες οι προτάσεις των φορέων για τη Δυτική Επέκταση του Μετρό». voria.gr. 
  30. ↑ «Χάρτης Μετρό Θεσσαλονίκης – ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.». Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  31. ↑ Voria.gr. «Μετρό Θεσσαλονίκης: Το 2024 σε λειτουργία ο σταθμός Βενιζέλου». Μετρό Θεσσαλονίκης: Το 2024 σε λειτουργία ο σταθμός Βενιζέλου. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019. 
  32. ↑ Λεωνίδας Λιάμης, Στην τελική ευθεία η επέκταση του Μετρό Θεσσαλονίκης e-Go, Αρχειοθετήθηκε 2012-02-12 στο Wayback Machine., 06/03/2012
  33. ↑ Φώτης Κουτσαμπάρης, Το μετρό οδεύει προς Καλαμαριά Αρχειοθετήθηκε 2013-05-20 στο Wayback Machine., Εφημερίδα Μακεδονία, 06/03/2012
  34. ↑ Βατάλη, Ευτυχία. «Μετρό και από την Τσιμισκή – Οι νέοι σταθμοί που θα γίνουν μελλοντικά (ΧΑΡΤΕΣ)». The Opinion. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  35. ↑ «Μελλοντικές Επεκτάσεις». Thessmetro. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  36. ↑ «Παρουσιάστηκε ο σχεδιασμός για τις επεκτάσεις του Μετρό Θεσσαλονίκης ως το 2040». Athens Transport. 20 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  37. ↑ «Μετρό Θεσσαλονίκης: 2 νέες γραμμές στα σχέδια έως το 2040». Ypodomes.com. 20 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  38. ↑ ΦΑΣΗ 1Η ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΠΕΚΤΑΣΗ προς ΕΥΟΣΜΟ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ, Ελληνικό Μετρό
  39. ↑ ΦΑΣΗ 1Η ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΠΕΚΤΑΣΗ προς ΕΥΟΣΜΟ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ, Ελληνικό Μετρό, emetro.gr
  40. ↑ Μελέτη Ανάπτυξης Μετρό Θεσσαλονίκης (ΜΑΜΘ), Ελληνικό Μετρό, emetro.gr
  41. ↑ «Ενιαία κυκλική γραμμή προτείνει η Αττικό Μετρό για τη Θεσσαλονίκη». Kathimerini. 2018-04-16. https://www.kathimerini.gr/959286/article/epikairothta/ellada/eniaia-kyklikh-grammh-proteinei-h-attiko-metro-gia-th-8essalonikh. Ανακτήθηκε στις 2024-10-18. 
  42. ↑ «Hitachi Rail» (PDF). www.ansaldobreda.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. 
  43. ↑ «Θεσσαλονίκη: Το 2009 ο πρώτος νεκρός από δυστύχημα στο Μετρό (ΦΩΤΟ)». Typosthes.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2024. 
  44. ↑ Βασίλης Ιγνατιάδης, «Τους έβαζαν να μαζεύουν τον τοξικό υδράργυρο με τα χέρια» Αρχειοθετήθηκε 2012-03-18 στο Wayback Machine., Εφημερίδα Έθνος, 20/03/2012
  45. ↑ "«Μετρό Θεσσαλονίκης: Ξεμπλόκαρε ο σταθμός της Βενιζέλου». Αρχειοθετήθηκε 2013-05-21 στο Wayback Machine., Εφηm Αγγελιοφόρος, (Ηλ. έκδ.) (6 Ιουλίου 2012).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μετρό_Θεσσαλονίκης&oldid=10862191"