Δήμος Θεσσαλονίκης

**Δήμος Θεσσαλονίκης**
	Δήμος Θεσσαλονίκης
	Δήμος
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Ελλάδα
Έδρα	Θεσσαλονίκη
Διοίκηση
• Δήμαρχος	Κωνσταντίνος Ζέρβας (ΝΔ) (2019-σήμερα)
Διοικητική υπαγωγή
• Αποκ. διοίκηση	Μακεδονίας - Θράκης
• Περιφέρεια	Κεντρικής Μακεδονίας
• Περιφ. ενότητα	Θεσσαλονίκης
Διαμέρισμα	Μακεδονία
Πληθυσμός	325.182 (απογραφή 2011)
Ιστότοπος	www.thessaloniki.gr

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης είναι ο δεύτερος σε πληθυσμό δήμος της Ελλάδας και με βάση την απογραφή του 2011 έχει μόνιμο πληθυσμό 325.182 κατοίκους^[1]. Περιλαμβάνει με το ιστορικό της κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης και τις περιοχές γύρω από αυτό. Στην έκταση του Δήμου Θεσσαλονίκης βρίσκονται τα κυριότερα αξιοθέατα και μνημεία της Θεσσαλονίκης. Ο Δήμος διαχειρίζεται ένα ευρύ δίκτυο βιβλιοθηκών και πολιτιστικών χώρων, διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως τα Δημήτρια και κατέχει έναν τηλεοπτικό (TV 100) και δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς (FM 100 και FM 100,6).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1869, στο πλαίσιο της αναβάθμισης της οθωμανικής αυτοκρατορίας με την εισαγωγή νέων διοικητικών μεταρρυθμίσεων στην αναχρονιστική οθωμανική διοίκηση.

Δημοτικές ενότητες και Κοινότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνοικία Ξηροκρήνη του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Δήμος Θεσσαλονίκης

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ο Δήμος Θεσσαλονίκης διαιρείται σε δύο δημοτικές ενότητες και σε πέντε κοινότητες:

Η Δημοτική Ενότητα Θεσσαλονίκης αποτελείται από τις Κοινότητες Α', Β', Γ', Δ' και Ε' (τα ομώνυμα δημοτικά διαμερίσματα του σχεδίου Καποδίστριας).
Η Δημοτική Ενότητα Τριανδρίας (ο Δήμος Τριανδρίας του σχεδίου Καποδίστριας) αποτελείται και ταυτίζεται με την ομώνυμη Κοινότητα.

Δημοτική Ενότητα	Κοινότητες	Πληθυσμός	Περιοχές
Δ.Ε. Θεσσαλονίκης	Α' Κοινότητα	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 53.017	Περιλαμβάνει το ιστορικό κέντρο και την περιοχή του Πεδίου του Άρεως (ΑΠΘ, ΔΕΘ) και αποτελείται από τις συνοικίες: Φραγκομαχαλάς, Άνω Λαδάδικα, Λαδάδικα, Βαρδάρης, Αριστοτέλους, Άγιος Δημήτριος, Αρχαία Αγορά (ο βυζαντινός Μεγαλοφόρος, παλαιά ονομασία Ομφαλός), Αγία Σοφία, Καπάνι, Άθωνος, Διαγώνιος, Ναυαρίνου, Ροτόντα, Σαράντα Εκκλησιές, Ιπποδρόμιο, Λευκός Πύργος.
	Β' Κοινότητα	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 35.962.	Περιλαμβάνει την περιοχή πέραν των Βυζαντινών βορειοδυτικών τειχών και την περιοχή των Δώδεκα Αποστόλων και αποτελείται από τις συνοικίες: Βαρδάρης, Παναγία Φανερωμένη, Ξηροκρήνη, Σιδηροδρομικός Σταθμός, Ξυλάδικα, Παλαιός Σταθμός, Μπεχτσινάρι, Σφαγεία-Ιχθυόσκαλα, Λαχανόκηποι, Δώδεκα Απόστολοι.
	Γ' Κοινότητα	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 31.805.	Περιλαμβάνει τις περιοχές της Άνω Πόλης και του Επταπυργίου (βυζαντινής Ακρόπολης) και χωρίζεται στις συνοικίες: Αγία Αικατερίνη, Τσινάρι, Διοικητήριο, Βλατάδων, Ταξιάρχες, Κουλέ Καφέ, Πορτάρα, Άγιοι Ανάργυροι, Κάστρα, Επταπύργιο (Ακρόπολη).
	Δ' Κοινότητα	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 92.882.	Περιλαμβάνει την περιοχή της Τούμπας και χωρίζεται στις συνοικίες: Άνω Τούμπα, Κάτω Τούμπα, Άγιος Φανούριος, Δόξα, Κρυονέρι, Μαλακοπή.
	Ε' Κοινότητα	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 150.321.	Περιλαμβάνει τις πυκνοκατοικημένες περιοχές Φάληρο, Χαριλάου, Ανάληψη (Εξοχές ή Πύργοι), Ντεπώ, Ιπποκράτειο, Σαλαμίνα, Κηφισιά, Βυζάντιο, Τροχιοδρομικών, Νέα Ελβετία, Αλλατίνη, Οικισμός Ουζιέλ.
Δ.Ε. Τριανδρίας	Κοινότητα Τριανδρίας	Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001: 11.289.	Περιλαμβάνει τη συνοικία της Τριανδρίας και χωρίζεται στις γειτονιές Άνω Τριανδρία (Άγιος Σπυρίδων) και Νησάκι. Μέχρι το 1982 η Τριανδρία ήταν κοινότητα, το έτος 1983 αναγνωρίστηκε ως Δήμος και το 2011 ενσωματώθηκε στον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Ο πληθυσμός του Δήμου Θεσσαλονίκης (οι δύο δημοτικές ενότητες) ανέρχεται σε 325.182 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

Πολιτιστικές υποδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτιστικά κέντρα-μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βίλα Πετρίδη (αρχοντικό οδού Αναγεννήσεως), πολιτιστικός χώρος του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης (Κάζα Μπιάνκα ή Βίλλα Μπιάνκα).

Υπό τη διαχείριση του Δήμου Θεσσαλονίκης βρίσκονται διάφοροι χώροι πολιτισμού όπως οι εξής^[2]:

Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης
Κέντρο Αρχιτεκτονικής
Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο
Δημοτικό Θέατρο "Άνετον"
LABattoir - Πολυχώρος Πολιτισμού Δήμου Θεσσαλονίκης (διατηρητέο κτίριο παλαιών σφαγείων)^[3]
Βίλα Πετρίδη (αρχοντικό οδού Αναγεννήσεως)
Δημοτική Πινακοθήκη (Κάζα Μπιάνκα)
Αλατζά Ιμαρέτ
Γενί Τζαμί (παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο)
Βίλλα Μορντώχ

Βιβλιοθήκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Δήμο Θεσσαλονίκης λειτουργεί το πυκνότερο δίκτυο δημοτικών βιβλιοθηκών πανελλαδικά που αποτελείται από 17 βιβλιοθήκες εκ των οποίων οι 6 είναι σχεδιασμένες αποκλειστικά για παιδιά. Υπάρχουν επίσης μία Πρότυπη Σχολική Βιβλιοθήκη, μία Κινητή Παιδική Βιβλιοθήκη, ενώ οι συλλογές των υπολοίπων 9 είναι μικτές^[4]:

Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη, (Εθνικής Αμύνης 27)
Παιδική Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης, (Γρηγορίου Κολωνιάρη 23)
Παιδική Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης, (Κρίσπου 7)
Παιδική Βιβλιοθήκη Δελφών, (Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3)
Παιδική Βιβλιοθήκη Σταθμού, (Μοναστηρίου 93 Β)
Παιδική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας, (Αρχαιοτήτων 13)
Παιδική Κινητή Βιβλιοθήκη, (Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3)
Παιδική Βιβλιοθήκη Ορέστου, (Ορέστου 33 και Χαλκιδικής 8)
Πρότυπη Σχολική Βιβλιοθήκη, (Κασσάνδρου 17-19)
Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης, (Μοναστηρίου 93 Β)
Βιβλιοθήκη Άνω Τούμπας, (Λαμπράκη 187)
Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης, (Κρίσπου 7)
Βιβλιοθήκη Κ. Τούμπας "Γιώργος Ιωάννου", (Πυλαίας 59)
Βιβλιοθήκη Κωνσταντινουπόλεως, (Κωνσταντινουπόλεως 45)
Βιβλιοθήκη Σαράντα Εκκλησιών, (Γεωργίου Βιζυηνού 57)
Βιβλιοθήκη Τριανδρίας, (Αμοργού 29)
Βιβλιοθήκη Χαριλάου, (Νικάνορος 3)

Δημοτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Δημοτικές Εκλογές του 2019 υπήρξε αριθμός ρεκόρ υποψήφιων για τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας εκλέχτηκε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης με 67% έναντι 33% του Νίκου Ταχιάου στον δεύτερο γύρο των Δημοτικών Εκλογών (2 Ιουνίου 2019).

2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Θεσσαλονίκη παράλληλα με τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών, διεξήχθη και άτυπο δημοψήφισμα, το οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε ανεπιτυχώς να το αποτρέψει.^[5] Οι Θεσσαλονικείς καταψήφισαν (σε ποσοστό 98,04%) την πρόταση να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ.^[6] Ο Γιάννης Μπουτάρης κέρδισε δεύτερη θητεία με 58% των ψήφων στο δεύτερο γύρο.^[7]


	% 1ου γύρου	Ψήφοι 1ου γύρου	% 2ου γύρου	Ψήφοι 2ου γύρου	Σύνολο εδρών
Γιάννης Μπουτάρης / ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Ελιά, ΔΗΜΑΡ, Δράση, Ευρώπη - Οικολογία	36,04%	47.628	58,11%	70.126	29
Σταύρος Καλαφάτης / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΕΙ / ΝΔ	26,16%	34.564	41,89%	50.542	10
Τριαντάφυλλος Μηταφίδης / ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ / ΣΥΡΙΖΑ	10,57%	13.968			3
Αρτέμης Ματθαιόπουλος / ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Χρυσή Αυγή	7,71%	10.195			2
Γιάννης Δελλής / ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ / ΚΚΕ	6,23%	8.233			2
Αρμόδιος (Μάκης) Στεργίου / ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ / -	3,15%	4.168			1
Ελεάννα Ιωαννίδου / ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ: ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / Οικολόγοι Πράσινοι, Πράσινοι - Αλληλεγγύη	3,13%	4.131			1
Γιώργος Ρακκάς / ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΟΥΤΕ ΦΥΓΗ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ / -	2,17%	2.869			1
Γιάννης Κούτρας / ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ / ΑΝΤΑΡΣΥΑ	2,12%	2.804			0
Γιάννης Κουριαννίδης / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ / Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, Εθνικό Μέτωπο	1,45%	1.918			0
Δημήτρης Παπαμιχαήλ / ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Κόμμα Πειρατών Ελλάδας	1,27%	1.672			0

Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λευκός Πύργος

Το νέο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης

Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης έχουν διατελέσει κατά τον τελευταίο ενάμιση αιώνα οι ακόλουθοι:

Δήμαρχοι κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1869-1912):

Δήμαρχος	Περίοδος
Σουλεϊμάν Σουντί Βέης	1869
Αγχιάχ Εφέντης	1870
Αχμέτ Ρεούφ	1871-1874
Μεχμέτ Πασάς	1874
Φαΐκ Βέης	1875
Μεχμέτ Τεφίκ	1876
Ακίφ Βέης	1877
Αρίφ Βέης	1878-1880
Σουκρή Βέης	1880-1882
Αλή Ορφή Εφέντης	1882
Αλή Εφέντης Μουσά Ζαδέ	1882-1884
Αλή Εφέντης	1884
Αρίφ Βέης	1885
Ιμπραήμ Βέης	1886-1889
Ιμπραήμ Ναμίκ Βέης	1889-1893
Αχμέντ Χαμντί Μπέης	1893-1895
Ρεΐς Βεκιλί Κερίμ Βέης	1895-1897
Ρεΐς Βεκιλί Χασάν Χουσνί Εφέντης	1897-1901
Αχμέντ Χαμντί Μπέης	1901-1907
Τεφβίκ Βέης	1907
Αχμέντ Χαμντί Μπέης	1907-1908
Οσμάν Αδήλ Βέης	1908
Χουλουσή Βέης	1908
Οσμάν Σαΐτ Ιμπν Χακή Βέης	1908-1909
Ισμαήλ Εφέντης	1909-1910
Τεβφίκ Βέης	1910-1912

Δήμαρχοι μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, από τους Τούρκους (1912-1937):

Δήμαρχος	Περίοδος
Οσμάν Σαΐτ Ιμπραήμ Χακή Βέης	1912-1916	Διορισμένος, μετά την παραίτηση του εκλεγέντος πρώτου σε ψήφους Κωνσταντίνου Χονδροδήμου.
Κωνσταντίνος Αγγελάκης	18 Αυγούστου 1916-15 Νοεμβρίου 1920	Διορισμένος από την κυβέρνηση του κινήματος Εθνικής Αμύνης, βενιζελικός
Οσμάν Σαΐτ Ιμπραήμ Χακή Βέης	15 Νοεμβρίου 1920-22 Σεπτεμβρίου 1922	Διορισμένος, μετά την απομάκρυνση του Αγγελάκη.
Αθανάσιος Καλλιδόπουλος	22 Σεπτεμβρίου 1922-8 Δεκεμβρίου 1922
Πέτρος Συνδίκας	1922-1926	Διορισμένος από το δημοκρατικό αντιβασιλικό Κίνημα του 1922
Γεώργιος Ζαρούκας	20 Ιανουαρίου 1926-28 Φεβρουαρίου 1926	Προσωρινός Δήμαρχος. Στις εκλογές Οκτώβριου 1925 εξελέγη ο Μηνάς Πατρίκιος, οι εκλογές ακυρώθηκαν από τον δικτάτορα Πάγκαλο και στις επόμενες εκλογές Δεκεμβρίου 1925 εξελέγη και πάλι ο Μηνάς Πατρίκιος. Τον Αύγουστο το καθεστώς απέλυσε τον Δήμαρχο Πατρίκιο, ο οποίος επανήλθε το 1927 και αποπέμφθηκε εκ νέου στις 9 Ιουνίου 1929.
Μηνάς Πατρίκιος	28 Φεβρουαρίου 1926-9 Ιουνίου 1929 (με παύσεις λόγω δικτατορικών διώξεων)	Πρωτός εκλεγμένος Δήμαρχος Θεσαλονίκης στις Εκλογές Οκτώβριου 1925. Οι εκλογές ακυρώθηκαν από τον δικτάτορα Πάγκαλο και στις επόμενες εκλογές Δεκεμβρίου 1925 εξελέγη και πάλι ο Μηνάς Πατρίκιος. Τον Αύγουστο απολύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς. Ο Πατρίκιος ο επανήλθε το 1927 και αποπέμφθηκε εκ νεόυ στις 9 Ιουνίου 1929.
Νικόλαος Μάνος	Αύγουστος 1929-19 Οκτωβρίου 1930	φιλοβασιλικός
Χαρίσιος Βαμβακάς	1931- 30 Ιουνίου 1933	Κέρδισε τις εκλογές του 1931 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και ορκίστηκε Δήμαρχος. Ωστόσο, δύο χρόνια μετά, στις 30 Ιουνίου 1933 παύθηκε, στο πλαίσιο αντιβενιζελικών διώξεων
Νικόλαος Μάνος	1934-1 Απριλίου 1937

Διορισμένοι Δήμαρχοι κατά τη Δικτατορία Μεταξά και την Κατοχή (1937-1944):

Δήμαρχος	Περίοδος	Σημειώσεις
Κωνσταντίνος Μερκουρίου	1 Απριλίου 1937-22 Φεβρουαρίου 1943	Διορίστηκε από το καθεστώς Μεταξά και ακολούθως από τις ναζιστικές αρχές.
Γεώργιος Σερεμέτης	23 Φεβρουαρίου 1943-28 Οκτωβρίου 1944	Διορίστηκε από τις ναζιστικές αρχές.

Μεταπολεμικοί Δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης (1944-1967):

Δήμαρχος	Περίοδος
Δημήτριος Καββάδας‎	Νοέμβριος 1944-Ιανουάριος 1945
Π. Σταθακόπουλος	18 Ιανουαρίου 1945-19 Φεβρουαρίου 1945
Πέτρος Λεβής	20 Φεβρουαρίου 1945-29 Μαΐου 1946
Χρήστος Κωνσταντίνου	29 Μαΐου 1946-23 Αυγούστου 1950
Ιωάννης Μάνεσης	23 Αυγούστου 1950-1 Ιουνίου 1951
Αρίστη Παγιατάκη	1 Ιουνίου 1951-7 Ιουνίου 1951	πρώτη γυναίκα εκλεγμένη Δήμαρχος Θεσσαλονίκης (εκλογές 1951) - παύθηκε και τέθηκε απλή δημοτική σύμβουλος μετά από νομική προσφυγή του 2ου σε ψήφους Πετρακάκη λόγω ασαφούς νόμου για γυναίκες δημάρχους.
Παντελής Πετρακάκης	8 Ιουνίου 1951-1955	Δεύτερος σε ψήφους στις εκλογές 1951 - ορκίστηκε μετά την παύση της Παγιατάκη μετά από δική του νομική προσφυγή.

Αιρετοί Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης (1955-1967):

Μηνάς Πατρίκιος	1955-1959^[8]
Ιωάννης Παπαηλιάκης	1959-1964
Κωνσταντίνος Τσίρος	1964-5 Αυγούστου 1967

Διορισμένοι Δήμαρχοι κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974):

Δήμαρχος	Περίοδος
Βύρων Αντωνιάδης	5 Αυγούστου 1967-12 Απριλίου 1968
Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης	12 Απριλίου 1968-8 Φεβρουαρίου 1970
Χρήστος Φλωρίδης	8 Φεβρουαρίου 1970-30 Αυγούστου 1974

Δήμαρχοι στη Μεταπολίτευση (1974-1999):

Δήμαρχος	Περίοδος	Σημειώσεις
Δημήτριος Ζάννας	30 Αυγούστου 1974-24 Σεπτεμβρίου 1974	Προσωρινός δήμαρχος.
Στέργιος Βάλλας	24 Σεπτεμβρίου 1974-1 Ιουνίου 1975	Προσωρινός δήμαρχος.
Μιχάλης Παπαδόπουλος	1 Ιουνίου 1975-31 Ιανουαρίου 1982	Απεβίωσε εν ενεργεία.
Κωστής Μοσκώφ	6 Φεβρουαρίου 1982-17 Φεβρουαρίου 1982	Προσωρινός δήμαρχος.
Θανάσης Γιαννούσης	17 Φεβρουαρίου 1982-31 Δεκεμβρίου 1982
Θεοχάρης Μαναβής	1 Ιανουαρίου 1983-31 Δεκεμβρίου 1986
Σωτήρης Κούβελας	1 Ιανουαρίου 1987-1989	Παραιτήθηκε. Ο Κούβελας, ήταν ιδρυτής των Δημοτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, του Δήμου Θεσσαλονίκης FM 100 και TV 100, ενώ αργότερα το 1990, ίδρυσε και το πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικό σταθμό New Channel, το οποίο διατήρησε μέχρι το 1999.
Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος	1989-1998	Παραιτήθηκε.
Δημήτρης Δημητριάδης	1998

Σημερινοί Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης (από το 1999):

Δήμαρχος	Περίοδος	Σημειώσεις
Βασίλης Παπαγεωργόπουλος	1 Ιανουαρίου 1999-31 Δεκεμβρίου 2010	Επιχειρηματίας. Δήμαρχος που εκλέχθηκε με το Σχέδιο Καποδίστριας. Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, ο Παπαγεωργόπουλος το 2013 κρίθηκε ένοχος σε ισόβια κάθειρξη για αδικήματα όπως της υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.
Γιάννης Μπουτάρης	1 Ιανουαρίου 2011-31 Αυγούστου 2019	Οινοποιός. Δήμαρχος που εκλέχθηκε με το Σχέδιο Καλλικράτης, ενώ αντίστοιχα, με το Σχέδιο αυτό, καταργήθηκε ο Δήμος Τριανδρίας, και εντάχθηκε στον σημερινό Δήμο Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις τις πόλης θεωρείται ο δημοφιλέστερος δήμαρχος της Θεσσαλονίκης.
Κωνσταντίνος Ζέρβας	Από 1 Σεπτεμβρίου 2019	Πολιτικός Μηχανικός. Δήμαρχος που εκλέχθηκε με το Σχέδιο Κλεισθένης Ι. Ο Ζέρβας εκλέχθηκε πανψηφεί την δεύτερη Κυριακή, ενώ την πρώτη Κυριακή των Αυτοδιοικητικών Εκλογών των του 2019, επικρατέστερος ήταν ο Νίκος Ταχιάος, ο οποίος τελικά δεν εκλέχθηκε.

Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει αδελφοποιηθεί με τις παρακάτω πόλεις:^[9]

Αναμνηστική στήλη στην Μελβούρνη

Πόλη	Χώρα	Ημερομηνία Συμφιλίωσης
Χάρτφορντ	ΗΠΑ	5 Μαΐου 1962
Φιλιππούπολη	Βουλγαρία	27 Φεβρουαρίου 1984
Μελβούρνη	Αυστραλία	19 Μαρτίου 1984
Δήμος Λεμεσού	Κύπρος	30 Ιουνίου 1984
Λειψία	Γερμανία	17 Οκτωβρίου 1984
Μπολόνια	Ιταλία	20 Οκτωβρίου 1984
Μπρατισλάβα	Σλοβακία	23 Απριλίου 1986
Κωνστάντζα	Ρουμανία	5 Σεπτεμβρίου 1988
Κολωνία	Γερμανία	13 Σεπτεμβρίου 1988
Σαν Φρανσίσκο	ΗΠΑ	7 Αυγούστου 1990
Μασσαλία	Γαλλία	14 Φεβρουαρίου 1991
Νίκαια	Γαλλία	20 Μαρτίου 1992
Αλεξάνδρεια	Αίγυπτος	12 Ιουλίου 1993
Τελ Αβίβ	Ισραήλ	24 Νοεμβρίου 1994
Τιεντζίν	Κίνα	4 Μαρτίου 2002
Κολκάτα	Ινδία	21 Ιανουαρίου 2005
Κορυτσά	Αλβανία	14 Οκτωβρίου 2005
Μπουσάν	Νότια Κορέα	8 Μαρτίου 2010
Δυρράχιο	Αλβανία	4 Απριλίου 2012

Επίσης ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τις παρακάτω πόλεις:

Πόλη	Χώρα	Ημερομηνία Συμφιλίωσης
Τορόντο	Καναδάς	5 Σεπτεμβρίου 1986
Βουδαπέστη	Ουγγαρία	5 Απριλίου 1993
Μπρούκλιν	ΗΠΑ	5 Ιουλίου 1993
Βοστώνη	ΗΠΑ	21 Μαΐου 1996
Σενγιάνγκ	Κίνα	22 Μαΐου 2000
Γκιουμρί	Αρμενία	23 Νοεμβρίου 2000
Φιλαδέλφεια	ΗΠΑ	6 Απριλίου 2002
Αγία Πετρούπολη	Ρωσία	30 Οκτωβρίου 2002
Ντνιπροπετρόφσκ	Ουκρανία	18 Απριλίου 2003
Βενετία	Ιταλία	17 Ιουλίου 2003
Ντογκουάν	Κίνα	24 Οκτωβρίου 2008

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Ελληνική Απογραφή 2011 Αρχειοθετήθηκε 2015-10-15 στο Wayback Machine., Ελληνική Απογραφή 2011 - Μόνιμος Πληθυσμός, ΕΛΣΤΑΤ
↑ http://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/EnimerosiPoliton/Politismos
↑ «LABattoir: Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θεσ/νίκης - διατηρητέο κτίριο παλαιών σφαγείων - Επίσημη Ιστοσελιδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016.
↑ http://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/DioikitikesYpiresies/GenDnsiDioikOikonYpiresion/DnsiVivliothMouseion/TmimaPerifVivliothikon/%D0erifereiakesVivliothikes
↑ Συντριπτικό αποτέλεσμα αναμένεται στο δημοψήφισμα για το νερό, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 18 Μαΐου 2014.
↑ Μην κάνετε γαργάρα το «ΟΧΙ» για το νερό, enet.gr, 21 Μαΐου 2014.
↑ Τάνια Γεωργιοπούλου, Δεύτερη θητεία για τον Γ. Μπουτάρη, Καθημερινή, ηλεκτρονική έκδοση, 26 Μαΐου 2014.
↑ Τον Ιούλιο του 1956 ετέθη σε τρίμηνη αργία με απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης και δημαρχών ήταν το διάστημα εκείνο ο Ευάγγελος Κανναβός (Το Φως, φύλλο 7ης Ιουλίου 1956, σελ. 1).
↑ «Αδελφοποιημένες Πόλεις». Δήμος Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2014.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεσσαλονίκη: ιστορία της πόλης και του δήμου. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Αλέξανδρος, 2002. 480 σ.
Μπουντίδου, Αθανασία [και] Γκιρτζή, Μαρία. Αρχείο Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων Δήμου Θεσσαλονίκης. Θεσσαλονίκη: Δήμος Θεσσαλονίκης, 2009. 173 σ.
Πρόγραμμα Καλλικράτης - ΦΕΚ Α87 της 07/06/2010
Απόφαση 45892 του Υπ. Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης - ΦΕΚ Β1292 της 11/08/2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστοσελίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης Αρχειοθετήθηκε 2016-01-15 στο Wayback Machine.

[1] Ελληνική Απογραφή 2011 Αρχειοθετήθηκε 2015-10-15 στο Wayback Machine., Ελληνική Απογραφή 2011 - Μόνιμος Πληθυσμός, ΕΛΣΤΑΤ

[2] ttp://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/EnimerosiPoliton/Politismos

[3] «LABattoir: Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θεσ/νίκης - διατηρητέο κτίριο παλαιών σφαγείων - Επίσημη Ιστοσελιδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016.

[4] ttp://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/DioikitikesYpiresies/GenDnsiDioikOikonYpiresion/DnsiVivliothMouseion/TmimaPerifVivliothikon/%D0erifereiakesVivliothikes

[syntriptiko-5] Συντριπτικό αποτέλεσμα αναμένεται στο δημοψήφισμα για το νερό, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 18 Μαΐου 2014.

[6] Μην κάνετε γαργάρα το «ΟΧΙ» για το νερό, enet.gr, 21 Μαΐου 2014.

[7] Τάνια Γεωργιοπούλου, Δεύτερη θητεία για τον Γ. Μπουτάρη, Καθημερινή, ηλεκτρονική έκδοση, 26 Μαΐου 2014.

[8] Τον Ιούλιο του 1956 ετέθη σε τρίμηνη αργία με απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης και δημαρχών ήταν το διάστημα εκείνο ο Ευάγγελος Κανναβός (Το Φως, φύλλο 7ης Ιουλίου 1956, σελ. 1).

[9] «Αδελφοποιημένες Πόλεις». Δήμος Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]