Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βρωμιούχο αστάτιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βρωμιούχο αστάτιο
Γενικά
Όνομα IUPAC Βρωμιούχο αστάτιο
Άλλες ονομασίες Αστατιοβρώμιο
Βρωμαστατιάνιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος AtBr
Μοριακή μάζα 290 amu
SMILES [At+].[Br-]
Δομή
Είδος δεσμού πολωμένος ομοιοπολικός
Πόλωση δεσμού 13,8% (At+-Br-)
Γωνία δεσμού
Μοριακή γεωμετρία γραμμική
Φυσικές ιδιότητες
Διαλυτότητα
στο νερό
Υδρολύεται
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το (μονο)βρωμιούχο αστάτιο (αγγλικά astatine monobromide) είναι ανόργανη διατομική χημική ένωση, με μοριακό τύπο AtBr. Ανήκει στις «διαλογονιακές ενώσεις», δηλαδή στις χημικές ενώσεις μεταξύ αλογόνων.

Το χημικά καθαρό μονοβρωμιούχο αστάτιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, είναι κρυσταλλικό στερεό. Όπως όλες οι ενώσεις τους αστατίου, το βρωμιούχο αστάτιο είναι ραδιενεργό. Λίγα είναι γνωστά για το βρωμιούχο αστάτιο λόγω της ακραίας αστάθειας που προκαλείται από τα ταχέως διασπώμενα ισότοπα του αστατίου.

Το βρωμιούχο αστάτιο μπορεί να παραχθεί με ολική σύνθεση, δηλαδή με αντίδραση μεταξύ των στοιχείων που το αποτελούν, δηλαδή αστατίου και βρωμίου:[1]

Επίσης, το βρωμιούχο αστάτιο με αντίδραση απλής αντικατάστασης, ανάμεσα σε αστάτιο και οποιαδήποτε ένωση του βρωμίου, όπως το μονοβρωμιούχο ιώδιο:[2][3]

Αναφορές και σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Argonne National Laboratory Annual Report 1965. pp 62. chemistry of astatine. (Google Book)
  2. Zuckerman, Hagen, 1989, p. 31.
  3. Zuckerman, J J· Hagen, A P (1989). Inorganic Reactions and Methods, the Formation of Bonds to Halogens. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-18656-4.