Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μητρόπολη Κίτρους)
Ιερά Μητρόπολις
Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος
Λογότυπο της Ιεράς Μητροπόλεως
Γενικές πληροφορίες
Ίδρυση1ος αιώνας μ. Χ. 5ος αιώνας μ.Χ (ως Επισκοπή)
ΙδρυτήςΑπόστολος Παύλος
XώραΕλλάδα
ΈδραΚατερίνη
ΥπαγωγήΕκκλησία της Ελλάδος (επιτροπικώς)
Ενορίες80
Μονές5 (1 ανδρική και 4 γυναικείες)
Μητροπολιτικός ΝαόςΙερός Ναός Αγίας Τριάδος
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΓεώργιος (Χρυσοστόμου)
ΠρωτοσύγκελλοςΑρχιμανδρίτης Βαρνάβας Λεοντιάδης
Γενικός Αρχιερατικός ΕπίτροποςΠρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Μαρινόπουλος
Ιεροκήρυκες6
Εφημέριοι115
Διάκονοι3
Ιστοσελίδα
imkitrous.gr

Η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος είναι μια από τις Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών[α]». Έδρα της είναι η Κατερίνη και Μητροπολίτης της, από το 2014, ο Γεώργιος (Χρυσοστόμου).

Στη Μητρόπολη υπάγονται 80 ενοριακοί ναοί και 130 παρεκκλήσια. Σε αυτούς λειτουργούν 115 εφημέριοι.

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επισκοπή Κίτρους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν είναι γνωστός ο χρόνος κατά τον οποίο ιδρύθηκε η Μητρόπολη. Ωστόσο, σε πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι οι απαρχές της εντοπίζονται τουλάχιστον στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Αναφέρεται για πρώτη φορά στον Παρισινό Κώδικα (1555Α)[2]. Αρχικά και ως τον 7ο αιώνα η επισκοπή Κίτρους ή Πύδνης, όπως και όλες οι επισκοπές του Ανατολικού Ιλλυρικού, υπαγόταν στο Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης, το οποίο εκκλησιαστικά υπαγόταν στον Επίσκοπο Ρώμης. Επί των ημερών του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ (886-912) η επισκοπή Κίτρους υπήχθη στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και στην κανονική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έκτοτε προσέλαβε όλως εξέχουσα θέση ανάμεσα στις επισκοπές που εξαρτώνταν από το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης ως μια από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες επισκοπές του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους. Ο επίσκοπος Κίτρους, πρώτος τη τάξει μετά τον Θεσσαλονίκης, φέρει τον τίτλο «Πρωτόθρονος Θεσσαλονίκης» (10ος αιώνας) και κατά τους μεταγενέστερους αιώνες κοσμείται από τον επίσης σημαίνοντα τίτλο «υπέρτιμος και πρωτόθρονος πάσης Θεσσαλίας» (15ος αιώνας). Από το 14ο αιώνα και έπειτα η Επισκοπή Κίτρους αναφέρεται ως «Επισκοπή Κίτρους ή Πύδνης[3]».

Στα χρόνια της Λατινοκρατίας και της Τουρκοκρατίας τον θρόνο της Επισκοπής Κίτρους κόσμησαν ιεράρχες, πολλοί από τους οποίους ήταν λόγιοι και εθνομάρτυρες. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο περίφημος κανονολόγος του 13ου αιώνα, Ιωάννης Σηκουντηνός, που αναφέρεται στις συλλογές κανόνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Εθνομάρτυρας Μελέτιος Κυριακός, που μαρτύρησε στις 21 Ιουλίου του 1821 και ο Νικόλαος Α΄, πρωτεργάτης του Κινήματος για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας, το 1878.

Επισκοπικός κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα Έτη Σημειώσεις
Γερμανός πριν το 869 – μετά το 879 πρώτος γνωστός επίσκοπος Κίτρους[β]
Λέων 12ος αιώνας αναφέρεται μόνο στον κατάλογο της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος[4]
Ιωάννης 1180 – 1204 εκδιώχθηκε από τους Λατίνους
Ιωάννης Α΄ Σηκο(υ)ντηνός ~ 1295[5] Αναφέρεται και στους καταλόγους του Ιωάννη Βασδραβέλλη και του Π. Μαμέλη. Επίσης, αναφέρεται από την αρχαιολόγο Ευτέρπη Μαρκή ότι είχε συμμετοχή σε μια δίκη στο προαύλιο του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης[6]
Γεώργιος μετά το 1329 Αναφέρεται μόνο στον κατάλογο της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος[4]
Γρηγόριος Α΄ ; – 1380 Αναφέρεται μόνο στον κατάλογο της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος[4]
Θεόφιλος Αναφέρεται στον κατάλογο του Κωνσταντινίδη και στον κατάλογο της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος[4]
Νεόφυτος ~ 1486 Αναφέρεται στους καταλόγους του Κωνσταντινίδη και του Βασδραβέλλη
Σωφρόνιος πριν το 1541[7] και 1560 Αναφέρεται στους καταλόγους του Κωνσταντινίδη και του Βασδραβέλλη
Δαμασκηνός μεταξύ 1560/61 και 1565[4]
Λουκιανός πριν το 1567 – 1570
Ζωσιμάς ~ 1572 – 1607 κατόπιν Θεσσαλονίκης[8]. Άλλες πηγές[9] τον τοποθετούν μεταξύ 1590 και 1607[4].
Ιερεμίας ; – 1612 α' θητεία
Ανώνυμος περί το 1612 και 1615
Ιερεμίας 1615 – 1618 β' θητεία
Άνθιμος ~ 1649
Μάξιμος αναφέρεται από τον Κωνσταντινίδη και τη Μαμέλη.
Ιωάννης Β΄ αναφέρεται από τον Κωνσταντινίδη και τη Μαμέλη.
Ιωακείμ 1662 – 1679 παραιτήθηκε[10]
Καλλίνικος 28 Σεπτεμβρίου 1679[10] – ;
Αββακούμ ~ 1720[4]
Αθανάσιος ~ 1725[4]
Διονύσιος 1767 – 1769 κατά Βασδραβέλλη επισκόπευσε στα 1784
Κωνστάντιος ~ 1784[4]
Ιγνάτιος (Κωστίδης) 1785 – Νοέμβριος 1791 κατόπιν Κασσανδρείας
Ζαχαρίας Νοέμβριος 1791 – 1801 κατά Μαμέλη η θητεία του τελείωσε το 1801, κατ'άλλους το 1812
Μελέτιος Α΄ (Κυριακός) 1812 – 18 Μαΐου 1821 Κατά τα χρόνια του μεταφέρθηκε η έδρα της επισκοπής από το Κίτρος στον Κολινδρό. Σκοτώθηκε από τους Τούρκους στη Θεσσαλονίκη και ανακηρύχθηκε σε μάρτυρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Κύριλλος Β΄ (Περπυράς) 1821 – Οκτώβριος 1838 προηγουμένως Ιερομόναχος, επαύθη και το 1842 εξελέγη Μητροπολίτης Κώου. Το όνομά του έχει δοθεί σε οδό στην περιοχή Καταφυγιώτικα της Κατερίνης.
Σαμουήλ[11] 25 Οκτωβρίου 1838 – 1840 †
Μελέτιος Σεπτέμβριος 1840 – 15 Οκτωβρίου 1846 παραιτήθηκε, αργότερα Πολυανής
Γρηγόριος Β΄ Νοέμβριος 1846 – 19 Ιουλίου 1853 † Αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της Πιερίας από τον τουρκικό ζυγό. Το όνομά του έχει δοθεί σε οδό στην περιοχή Καταφυγιώτικα της Κατερίνης.
Θεόκλητος Α΄ 22 Ιουλίου 1853 – Ιούλιος 1865 †
Ιωαννίκιος ; – 1866; Αναφέρεται μόνο από τη Μαμέλη.
Φιλάρετος (Μεγαβούλης ή Βυζάντιος) 15 Αυγούστου 1865[12] – 21 Ιανουαρίου 1871 †
Δωρόθεος 25 Μαρτίου 1871 – 12 Μαρτίου 1873 κατόπιν Αίνου
Μελέτιος Γ΄ (Καβάσιλας) 12 Μαρτίου 1873 – 29 Μαρτίου 1875 από Αίνου, προεδρικώς, επαύθη
Νικόλαος Α΄ (Λούσης) 6 Απριλίου 1875 – Μάιος 1878 Κατά Κωνσταντινίδη το 1875-85 και κατά Μαμέλη 1876-78. Παραιτήθηκε[13].
Ιωαννίκιος (Μαργαρίτης) Ιούλιος 1878 – Σεπτέμβριος 1885[14] παραιτήθηκε
Λεόντιος (Ελευθεριάδης) 29 Σεπτεμβρίου 1885 – 12 Αυγούστου 1893 Κατά Μαμέλη 1883-96. Κατόπιν Παραμυθίας[15].
Νικόλαος Β΄ (Σακκόπουλος) 5 Νοεμβρίου 1893 – 16 Απριλίου 1896[16] από Αμισού, κατόπιν Βοδενών
Θεόκλητος Β' (Παπαϊωάννου) 23 Αυγούστου 1896 – 18 Φεβρουαρίου 1904[17] Ο τελευταίος Επίσκοπος Πέτρας Ολύμπου. Ως επίσκοπο Κίτρους τον διαδέχθηκε ο Παρθένιος, που έγινε αργότερα ο πρώτος Μητροπολίτης Κίτρους.
Παρθένιος (Βαρδάκας) 22 Φεβρουαρίου 1904 – 26 Φεβρουαρίου 1933 † Ο τελευταίος επίσκοπος Κίτρους. Επί αρχιερατείας του απελευθερώθηκε η Κατερίνη (1912). Το 1924 έγινε Μητροπολίτης Κίτρους[18].
Κωνσταντίνος (Κοϊδάκης) 23 Μαρτίου 1934 – 31 Ιανουαρίου 1954 Παραιτήθηκε[19]
Βαρνάβας (Τζωρτζάτος) 28 Μαρτίου 1954 – 19 Αυγούστου 1985[20] † Ακαδημαϊκός, νομομαθής και συγγραφέας. Επί των ημερών του (1977) η Μητρόπολη Κίτρους τιτλοφορήθηκε «Ιερά Μητρόπολις Κίτρους και Κατερίνης[21]».
Αγαθόνικος (Φατούρος) 24 Νοεμβρίου 1985 – 11 Νοεμβρίου 2013 Παραιτήθηκε
Γεώργιος (Χρυσοστόμου) 27 Φεβρουαρίου 2014 – σήμερα

Οργάνωση και Διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μητροπολιτικό Μέγαρο Κατερίνης

Ο Μητροπολίτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μητροπολίτης ήταν από το 1985 ως τον Νοέμβριο του 2013 ο Αγαθόνικος Φατούρος. Στις 12 Νοεμβρίου 2013 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, λόγω της βεβαρυμένης κατάστασης της υγείας του, βάσει του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κήρυξε τον θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους και Κατερίνης εν χηρεία. Στις 27 Φεβρουαρίου 2014 εξέλεξε ως νέο Μητροπολίτη Κίτρους τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητρόπολης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, αρχιμανδρίτη Γεώργιο (Χρυσοστόμου). Επίσης στο δυναμικό της Μητροπόλεως ανήκει (χωρίς διοικητικές αρμοδιότητες) ο Μητροπολίτης Γέρων Καισαρείας Θεοφύλακτος, ο οποίος επειδή κατάγεται από την Εξοχή Πιερίας, όταν ουσιαστικά εξορίστηκε από την Λιβύη στην οποία ήταν Μητροπολίτης υπό τις απειλές των ισλαμιστών, γύρισε πίσω στην πατρίδα του στην οποία διαμένει και ιερουργεί, αν και επισκέπτεται και ιερουργεί και σε άλλες Μητροπόλεις ανά την Επικράτεια.

Αρχιερατικές Περιφέρειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία της Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Κονταριώτισσα.
Ο ναός του Κοσμά του Αιτωλού στην Ανδρομάχη Κατερίνης.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντωνίου στον Σβορώνο Πιερίας.

Ενορίες, Ναοί και Μονές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατερίνη

Λιτόχωρο

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Λιτοχώρου

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Λιτοχώρου

Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Λιτοχώρου

Μονές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Μητρόπολη υπάγονται οκτώ σημαντικές Ιερές Μονές, εκ των οποίων η μία είναι ησυχαστήριο. Οι Μονές αυτές είναι:

  • Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω, η οποία είναι ανδρώα και κοινοβιακή. ιδρύθηκε τον 15ο αι. από τον Όσιο Διονύσιο. Ηγούμενος Αρχιμ. Μάξιμος Κυρίτσης. Μέσα στη Μονή λειτουργεί το νέο σκευοφυλάκιο (Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο), το οποίο εγκαινιάστηκε το 1999 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο Α΄ κατά την επίσημη επίσκεψη του Πατριάρχη στην Ιερά Μονή στις 29 Μαΐου 1999. Πανηγυρίζει στις 23 Ιανουαρίου.
  • Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Πέτρας (Ολύμπου), η οποία για πολλά χρόνια ήταν ανενεργή, αλλά ανασυστάθηκε τα τελευταία χρόνια από τον Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος Γεώργιο, και σήμερα αποτελείται από ολιγομελή ανδρική μοναστική αδελφότητα, με Ηγούμενο τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Βασίλειο Νάκα.
  • Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Μακρυρράχης, έξω από τη Μικρή Μηλιά. Βρίσκεται κοντά στην Παλαιόστανη Πιερίας. Παλιά ήταν ανδρώα μονή. Ιδρυθείσα το 10ο αιώνα. Ανασυστάθηκε το 1986 από τον Μητροπολίτη Κίτρους Αγαθόνικο και λειτουργεί ως γυναικεία μονή, με 6 μοναχές και Καθηγουμένη την Μοναχή Ιωάννα.
  • Η Ιερά Μονή Οσίου Εφραίμ στην Κονταριώτισσα. Ιδρύθηκε το 1983 ως ιδιωτικό ησυχαστήριο. Υπήχθη στη Μητρόπολη το 1985. Στο κοινόβιο είναι 24 μοναχές υπό την επίβλεψη της Καθηγουμένης Αικατερίνης Μοναχής.
  • Η Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Κολινδρού στον Κολινδρό. Πρόκειται για παλαιό ανδρικό μοναστήρι, που ανασυστάθηκε το 1987 από τον Μητροπολίτη Κίτρους Αγαθόνικο και λειτουργεί σήμερα ως γυναικεία Μονή 15 μοναχών, υπό την επίβλεψη της θεολόγου καθηγουμένης Ειρήνης Μοναχής, με πνευματικό πατέρα και καθοδηγητή τον Αρχιμ. Αθηναγόρα Καραματζάνη.
  • Το Ησυχαστήριο του Αγίου Γεωργίου στον Κορινό, με 2 Μοναχές.
  • Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης, που λειτουργούσε ως Γυναικεία Ιερά Μονή, μετέπειτα Κατασκήνωση και Ξενώνες, ύστερα διαλελυμένη για ένα διάστημα, και τώρα πάλι ενεργή με 1 Μοναχή.
  • Η προσφάτως συσταθείσα Ιερά Μονή Αγίου Αλεξάνδρου του εν Πύδνη στο Κίτρος Πιερίας, με Ηγούμενο τον Πανοσολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Νικόλαο Πισιώτη και δυναμικό 2 Ιερομονάχους και έναν Δόκιμο.

Τοπικοί Άγιοι και Εορτές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω, στις 23 Ιανουαρίου στην ομώνυμη Ιερά Μονή, στο Λιτόχωρο.
  • Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου, στην Παλαιά Μονή του Αγίου Διονυσίου.
  • Αγίας Αικατερίνης, πολιούχου της πόλεως της Κατερίνης στις 25 Νοεμβρίου. Την ημέρα αυτή τελείται λαμπρή και πάνδημη λιτανεία κατά την οποία λιτανεύεται η Ιερή Εικόνα της Αγίας και το Ιερό της λείψανο, το οποίο πρόσφερε ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Σιναίου Πορφύριος ο Γ' στον Κίτρους Βαρνάβα το 1968.
  • Αγίου μεγαλομάρτυρος Αλεξάνδρου του εν Πύδνη μαρτυρήσαντος κατά τον 4ο αιώνα, την Δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Κίτρος.
  • Αγίου Μελετίου επισκόπου Κίτρους που μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1821. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Μαΐου στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Κατερίνης, καθώς και στον νεόδμητο Ιερό Ναό του Αγίου στην περιοχή των Εργατικών Κατοικιών Κατερίνης.
  • Αγίου νέου ιερομάρτυρος Ιωάννου του εκ της Μονής Πέτρας Ολύμπου (+1822), του εν Ναούση μαρτυρήσαντος. Η μνήμη του τιμάται Πέμπτη Διακαινησίμου στην Ι.Μ.Πέτρας Ολύμπου και στην πόλη της Κατερίνης την Κυριακή του Παραλύτου.
  • Οσίου Γεωργίου του εν Δράμα νέου Ομολογητού, την 4ην Νοεμβρίου εις Κούκον Πιερίας, όπου και ο τόπος της ασκήσεως του Οσίου κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Πιερία.

Εκκλησιαστική Τέχνη και Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησιαστική Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ιερατικό Σχολείο Δευτέρας Ευκαιρίας εγκαταστάθηκε το 1955 στην Κατερίνη ως Κατώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο. Το 1960 μετατράπηκε σε Ανώτερο, για να καταργηθεί το 1971. Με το Προεδρικό Διάταγμα του 178/1976 επανιδρύθηκε και λειτουργεί σύμφωνα με τον Κανονισμό 69/27/9/1976. Δέχεται σπουδαστές που έχουν ενδεικτικό κάποιας τάξεως του Γυμνασίου ή και αποφοίτους Δημοτικού Σχολείου, οι οποίοι, έπειτα από διετή φοίτηση παίρνουν απολυτήριο και κατατάσσονται στην κατηγορία εφημερίων ΔΕ (Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως).Πρόεδρος της Εφορείας είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους. Διεύθυνση: Σβορώνος Πιερίας. 60100 Κατερίνη. τηλ. 23510 - 29552, 22679

Βαρνάβειος Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η "Βαρνάβειος" Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη αποτελεί πνευματικό ίδρυμα αναγνωρισμένο από το Κράτος (ΝΠΔΔ) και εγκαινιάστηκε στις 22 Αυγούστου του 1995 από τον τότε Μητροπολίτη Αγαθόνικο κατά τη διάρκεια του μνημόσυνου για τα 10 χρόνια από την εκδημία του Μητροπολίτου Κίτρους κυρού Βαρνάβα (Τζωρτζάτου). Στη βιβλιοθήκη βρίσκονται πάνω από 8.000 βιβλία και περιοδικά κυρίως θεολογικού, ιστορικού και μουσικού περιεχομένου. Υπεύθυνος αυτής ο κ. Αθανάσιος Μπλάτζας. Διεύθυνση: Εθνικής Αντιστάσεως 31, 60100 Κατερίνη. Τηλ. 23510 - 77808.

Εκκλησιαστική Τέχνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Μητρόπολη ιδρύθηκε Επισκοπικό Μουσείο το 1986 από τον Μητροπολίτη Κίτρους Αγαθόνικο. Στεγάζεται στο Μητροπολιτικό Μέγαρο και περιέχει προσωπικά αντικείμενα του ακαδημαϊκού Μητροπολίτη Βαρνάβα, ο οποίος απεβίωσε το 1985. Περιέχει ακόμα αντικείμενα των Μητροπολιτών Κίτρους Παρθενίου Βαρδάκα (1904-1933), Κωνσταντίνου Κοϊδάκη (1934-1954), Αγαθονίκου Φατούρου (1985-2013) καθώς και εικόνες του 19ου και του 20ου αιώνος. Επίσης στον χώρο του Επισκοπικού Μουσείου, φιλοξενούνται εκτός από την μόνιμη και περιοδικές εκθέσεις κατά τον Νοέμβριο Μήνα στα πλαίσια των Πολιτιστικών δράσεων της Ιεράς Μητροπόλεως σε συνεργασία με τον Δήμο Κατερίνης, την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Πιερίας και άλλους φορείς με την ονομασία "Αικατερίνεια". Υπεύθυνος του Επισκοπικού Μουσείου είναι ο Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Παράσχου.

Πνευματική και Φιλανθρωπική Διακονία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πνευματική Διακονία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θείον Κήρυγμα:

α. Εντεταλμένοι Ιεροκήρυκες: Αρχιμ. Παύλος Ντούρος, Αρχιμ. Σεβαστιανός Αράπης.

β. Εφημέριοι Ιεροκήρυκες: Αρχιμ. Διονύσιος Γκόλιας.

γ. Κήρυκες Θείου Λόγου: οι Θεολόγοι και λοιποί προσοντούχοι Εφημέριοι και Θεολόγοι καθηγητές.

Εσπερινά κηρύγματα: Κάθε Κυριακή το απόγευμα στον Καθεδρικό Ναό της Θείας Αναλήψεως από διαφόρους Ιεροκήρυκες. Επίσης σε ναούς της Κατερίνης αλλά και σε άλλους ναούς της Μητροπόλεως από τους Αρχιμανδρίτες και Ιεροκήρυκες. Γίνονται μορφωτικές διαλέξεις με διαφόρους ομιλητές στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους "Ο Άγιος Φώτιος". Το αυτό Πνευματικό Κέντρο μεριμνά ακόμα για την την Θεία Λατρεία, την ορθόδοξη διδαχή σε μαθητές και μαθήτριες όλων των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως αλλά και για φοιτητές και εργαζομένους. Πρόκειται για πνευματικό ίδρυμα αναγνωρισμένο από το Κράτος (ΝΠΔΔ) με Πρόεδρο το Μητροπολίτη Κίτρους. Στο Κέντρο λειτουργεί επίσης δανειστική βιβλιοθήκη και στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης λειτουργεί κατασκήνωση. Διευθυντής ο Αρχιμ. Παύλος Ντούρος. Παράλληλα. δραστηριοποιούνται η Θρησκευτική Υπηρεσία Ασθενών με υπέυθυνο τον Οικονόμο Πατέρα Λάζαρο Τσαουσίδη και στην θρησκευτική Υπηρεσία Στρατού.

Επίσης, στη Μητρόπολη υπάρχουν ενοριακά κέντρα νεότητος στους Ναούς Αγίας Παρασκευής, Αγίου Χαραλάμπους Κατερίνης, Αγίου Παντελεήμονος Κορινού, Αγίου Νικολάου Λιτοχώρου και Αγίου Αντωνίου Σβορώνου. Εκτός αυτών, λειτουργούν δύο πνευματικά κέντρα της ΓΕΧΑ, που ανήκουν στην Αδελφότητα "Σωτήρ", όπου γίνονται κατηχητικά μαθήματα, ομιλίες και εορτές. Υπάρχει κατασκήνωση στην Βροντού Πιερίας.

Η Μητρόπολη αναπτύσσει και αντιαιρετική δράση, με υπεύθυνο θεολόγο ιερέα τον Οικονόμο πατέρα Χρήστο Σεϊταρίδη και εκδίδει εγκόλπιο ημερολόγιο ανά έτος. Επίσης προβάλλεται τηλεοπτική εκπομπή "Το Βήμα της Εκκλησίας" στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Κατερίνης "ΔΙΟΝ" κάθε Κυριακή στις 11:00 το πρωί. Εκπέμπεται ακόμη Ραδιοφωνική εκπομπή στο Ράδιο Ενημέρωση 92,2 κάθε Παρασκευή, με τον Τίτλο "Πνευματικοί προβληματισμοί".

Φιλανθρωπική Διακονία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Γενικόν Φιλόπτωχον Ταμείον Ι. Μητροπόλεως Κίτρους και 79 ενοριακά.
  • Γηροκομείο Σβορώνου.
  • Εκκλησιαστικού Φροντιστηρίου Κατερίνης.
  • Εκκλησιαστικό Γηροκομείο, που ιδρύθηκε το 1963 στην Κατερίνη, αναγνωρισμένο ίδρυμα από το Κράτος, δυναμικότητας 35 κλινών.
  • συσσίτια "Άρτος ο Επιούσιος", για τη σίτιση απόρων.
  • Σταθμός Πρώτων Βοηθειών και Κοινωνικής Συμπαράστασης στην Κατερίνη, σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό.

Λοιπές δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α. Σύνδεσμος Ιερέων Μητροπόλεως Κίτρους (ΣΙ. ΜΗ.Κ). Σκοπός του Συνδέσμου είναι η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των Ιερέων και των Οικογενειών τους καθώς και η συμπαράσταση και βοήθεια σε διαφόρους περιστάσεις.
  • Β. Σύλλογος Ιεροψαλτών Κατερίνης "Ο Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω".

Όμορες Μητροπόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους και Κατερίνης συμπίπτει απόλυτα με το Νομό Πιερίας. Παραμένει πάντοτε πνευματικά κάτω από την σκέπη της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ διοικητικά ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος σύμφωνα με την Πατριαρχική Πράξη του 1928 μαζί με τις υπόλοιπες Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών». Σήμερα από τις παλαιές Έπισκοπές που βρισκόταν στα γεωγραφικά όρια του Νομού Πιερίας, η μόνη εν ενεργειά είναι η Κίτρους, ενω οι άλλες Επισκοπές Πλαταμώνος, Πέτρας και Δίου καταργήθηκαν και συγχωνεύτηκαν στην Επισκοπή και σήμερα στην Μητρόπολη Κίτρους. Όμορες με την Μητρόπολη Κίτρους είναι οι Μητροπόλεις:

Υποσημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποσημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Νέες Χώρες» ονομάζονται 36 Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίες μετά τους Βαλκανικούς πολέμους περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια. Αυτές συνεχίζουν να υπάγονται πνευματικά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αλλά με την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη της 4ης Σεπτεμβρίου 1928 η Διοίκησή τους παραχωρήθηκε «επιτροπικώς» και υπό δέκα ρητούς όρους στην Εκκλησία της Ελλάδος[1].
  2. ↑ Ο Εμμανουήλ Κωνσταντινίδης (Επισκοπικός Κατάλογος Κίτρους) αναφέρει κάποιον Φωτεινό (451) ως επίσκοπο Κίτρους, ωστόσο κατά πολλούς αυτός είναι ο Φωτεινός Χύτρων της Κύπρου και όχι του Κίτρους.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Μαζαράκης, Ευάγγελος (2020). Το υφιστάμενο εκκλησιαστικό καθεστώς των Νέων Χωρών (PDF). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021. 
  2. ↑ Γ. Ι. Κονιδάρη, Εκκλησιαστική Ιστορία της Ελλάδος, σ. 510.
  3. ↑ Βαρνάβας, Χρονικό της Μητρόπολης Κίτρους.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Ι.Μ.Κίτρους.
  5. ↑ Τζουμέρκας, Παναγιώτης (2004). Ο επίσκοπος Κίτρους Παρθένιος Βάρδακας 1904-1933 και η δράση του (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελ. 65. 
  6. ↑ Οι αρχαιολόγοι μιλούν για την Πιερία, Κατερίνη, 1986, τ. Β, σελ. 59.
  7. ↑ «Έγγραφον συνοδικόν 68 Μητροπολιτών (...)». Γρηγόριος ο Παλαμάς ΜΘ: 226. Ιανουάριος 1920. http://digital.lib.auth.gr/record/139966/files/5076_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  8. ↑ Γλαβίνας, Απ (1978). Επίσκοποι Κίτρους κατά την τουρκοκρατίαν επί τη βάσει των πηγών (PDF). Μακεδονικά, XVIII, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. σελ. 76. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2014. 
  9. ↑ Ημερολόγιον 2013, έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος
  10. ↑ 10,0 10,1 Κοτζαγεώργης, Φωκίων Π. (2020). «Μια Οθωμανική πηγή για την ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά το β´ μισό του 17ου αιώνα». Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών 21: 62. https://www.academia.edu/45626760/%CE%9C%CE%B9%CE%B1_%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CE%AE%CE%B3%CE%AE_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%AE%CE%BD_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%9F%CF%81%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%9F%CF%85_%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85%CE%9C%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%9F%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CF%84%CE%9F_%CE%92_%CE%9C%CE%B9%CF%83%CE%9F_%CF%84%CE%9F%CF%85_17%CE%9F%CF%85_%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B1_%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A5_%CE%9C%CE%99%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%A9%CE%9D_%CE%A3%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%A9%CE%9D. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2024. 
  11. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κίτρους κυρός Σαμουήλ. (;-1840)». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2022. 
  12. ↑ Καλλίφρων, Βασίλειος Δ. (1867). Εκκλησιαστικά ή Εκκλησιαστικόν Δελτίον. Κωνσταντινούπολη. σελ. 242. 
  13. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Κίτρους κυρός Νικόλαος. (1840-1882)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  14. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ίμβρου κυρός Ιωαννίκιος. (1840-1908)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  15. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Αίνου κυρός Λεόντιος. (;-1918)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  16. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκηδόνος κυρός Νικόλαος. (1862-1927)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  17. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Κίτρους κυρός Θεόκλητος. (1840-1907)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  18. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους κυρός Παρθένιος. (1867-1933)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  19. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Κίτρους και Κατερίνης κυρός Κωνσταντίνος. (1876-1954)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  20. ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους και Κατερίνης κυρός Βαρνάβας. (1918-1985)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  21. ↑ Καταστατικός Χάρτης 590/1977 της Εκκλησίας της Ελλάδος

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Εγκόλπιο Ημερολόγιο 2007, εκδ. Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος.
  • Αγγελίδης Αλέκος, Αναδρομή στην ιστορία της Μακεδονίας, εκδόσεις Μάτι, β΄ έκδοση 1992, τόμος α΄, σελ. 172-189.
  • Βασδραβέλλης, Ι., Ιστορικά αρχεία Μακεδονίας
  • Μαμέλης, Π. Κ., Ιστορία του Κολινδρού.
  • «Κατάλογος επισκόπων». Ιερά Μητρόπολις Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερά_Μητρόπολις_Κίτρους,_Κατερίνης_και_Πλαταμώνος&oldid=10887178"