Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων
Η Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, αποτελεί μια από τις Μητροπόλεις της εκκλησίας της Ελλάδος. Η έδρα της είναι στην πόλη της Κέρκυρας, πρωτεύουσα του νησιού της Κέρκυρας, η οποία βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδος. Περιλαμβάνει όλο τον νομό Κερκύρας, στον οποίο εκτός της Νήσου Κέρκυρας συγκαταλέγονται επίσης οι Νήσοι Παξοί και οι Διαπόντιες Νήσοι. Σημερινός της Μητροπολίτης είναι o Νεκτάριος (Ντόβας).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θεμελίωση της μητρόπολης Κέρκυρας αποδίδεται στην ίδρυση ενός ιερού του Αγίου Στεφάνου εκεί από δύο μαθητές του αποστόλου Παύλου, του Ιάσονα εκ Ταρσού και του Σωσίπατρου εκ Αχαΐας[1]. Έχει πιστοποιηθεί ότι οι επίσκοποι της έχουν συμμετάσχει σε οικουμενικές συνόδους από το 325 έως το 787, αρχικά ως βοηθοί επισκόπου της Νικοπόλεως και αργότερα της Κεφαλληνίας. Όπως και οι άλλες μητροπόλεις του Ιλλυρικού θέματος , μεταφέρθηκε από το Πατριαρχείο Ρώμης στην γενική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τον όγδοο αιώνα. Προάχθηκε σε θέση Αρχιεπισκοπής στο δεύτερο μισό του δεκάτου αιώνα, και τελικά έγινε μητρόπολη κάπου στα μέσα προς τέλη του ενδέκατου αιώνα. Ακολούθως της κατάκτησης του νησιού από δυτικές δυνάμεις (των Γενουατών, Βενετών, και Καπετιδών-Ανζού) από την αρχή του δεκάτου τρίτου αιώνα, ιδρύθηκε μια ρωμαιοκαθολική αρχιεπισκοπή στο νησί, πρωτίστως καταγεγραμμένη το 1228. Υπό καθολική κυριαρχία, ο τοπικός ορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός λειτουργούσε με έναν επικεφαλής ιερέα (πρωτόπαπας). Η ορθόδοξη επισκοπή αποκαταστάθηκε μετά το 1800, ύστερα από την πτώση του κοινού των Ενετών και την ίδρυση της Επτανήσου πολιτείας.
Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Αλιτόδωρος | ~ 325 | συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο |
| Αρσένιος | — 953 †[2] | |
| Νικόλαος | 11ος — 12ος αιώνας | συμμετείχε στη Σύνοδο των Βλαχερνών (1094-1095)[3] |
| Γεώργιος | 12ος αιώνας | |
| Γεώργιος Βαρδάνης | 1219 — 1232[4] | |
| Βασίλειος | 15ος αιώνας | |
| Θεοδόσιος | ~ 1575[5] | |
| Γεώργιος Χαλικιόπουλος-Μάντζαρος | ~ 1799 | |
| Πέτρος Βούλγαρης | ~ 1799 | η εκλογή του ακυρώθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διότι ήταν έγγαμος |
| Ιερόθεος Κιγάλας | 1800 — 1813 | |
| Μακάριος | 1813 — 1827 | |
| Χρύσανθος Μασσέλος | 1833 — 1848 | |
| Αθανάσιος Πολίτης | 17 Μαΐου 1850 — 29 Απριλίου 1870 † | |
| Αντώνιος Χαριάτης | 16 Αυγούστου 1870 — Μάιος 1882 | |
| Ευστάθιος Βουλισμάς | 23 Αυγούστου 1884 — 14 Μαΐου 1895 † | |
| Σεβαστιανός Νικοκάβουρας | 19 Σεπτεμβρίου 1899 — 15 Ιουλίου 1920 † | |
| Αθηναγόρας Σπύρου | 22 Δεκεμβρίου 1922 — 30 Αυγούστου 1930 | |
| Αλέξανδρος Δήμογλου | 6 Νοεμβρίου 1930 — 1 Αυγούστου 1942 † | |
| Μεθόδιος Κοντοστάνος | 20 Σεπτεμβρίου 1942 — 24 Ιανουαρίου 1967 | |
| Πολύκαρπος Βαγενάς | 26 Ιουνίου 1967 — 25 Μαρτίου 1984 † | |
| Τιμόθεος Τριβιζάς | 4 Μαΐου 1984 — 15 Μαρτίου 2002 † | |
| Νεκτάριος (Ντόβας) | 13 Οκτωβρίου 2002 – σήμερα | |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ODB, "Kerkyra" (T. E. Gregory, A. Cutler), σελ. 1124.
- ↑ Арсеній Керкірскі
- ↑ Χαριζάνης, Γ. «Ο μητροπολίτης Κερκύρας Νικόλαος και η βυζαντινο-νορμανδική σύγκρουση στο Ιόνιο (τέλη 11ου αιώνα)» (PDF). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021.
- ↑ Георгий Вардан // Православная энциклопедия. — Moscova. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — vol. XI. — pp. 58-59. — 752 p. — 39.000 ex. — (ISBN 5-89572-017-X).
- ↑ Περιγραφή ιερά του αγίου και θεοβαδίστου Όρους Σινά. Βενετία: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων. 1817. σελ. 160.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλεξάντρ Καζντάν. Oxford Dictionary of Byzantium (Λεξικό του Βυζαντίου της Οξφόρδης) έκδοση 1991.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Οξφόρδης. ISBN 978-0-19-504652-6.
- John W. Nesbitt, Νικόλαος Οικονομίδης, Eric McGeer . Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art, Volume 2: South of the Balkans, the Islands, South of Asia Minor. Washington, DC: Dumbarton Oaks Research Library and Collection. ISBN 0-88402-226-9 .Dumbarton Oaks, Fogg Art Museum , edition 1991.(Κατάλογος βυζαντινών σφραγίδων στο Ντάμπαρτον Όουκς και στο Μουσείο της τέχνης Φογκ πτέρυγα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στον τομέα τεχνών, τόμος 2 : νοτιότερα στα Βαλκάνια , τα νησιά και νότια της Μικράς Ασίας, έκδοση 1991. Μουσείο τέχνης στην Ουάσιγκτον, D.C., Ηνωμένες Πολιτείες, Βιβλιοθήκη Ερευνών και Συλλογή, ISBN 0884022269
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]