Ευδοξία (αυτοκράτειρα)

Ευδοξία (αυτοκράτειρα)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Aelia Eudoxia (Λατινικά)
Γέννηση	4ος αιώνας Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θάνατος	6  Οκτωβρίου 404 Κωνσταντινούπολη
Αιτία θανάτου	επιπλοκές της λοχείας
Τόπος ταφής	Ναός των Αγίων Αποστόλων
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θρησκεία	χριστιανός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Αρκάδιος
Τέκνα	Θεοδόσιος Β´ Πουλχερία Αρκαδία Πορφυρογέννητη Φλασίλλα Μαρίνα
Γονείς	Μπάουτο
Οικογένεια	Θεοδοσιανή Δυναστεία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βυζαντινός Αυτοκράτορας (395–404)
Σχετικά πολυμέσα

Η Αιλία Ευδοξία (απεβ. 6 Οκτωβρίου 404) ήταν Βυζαντινή αυτοκράτειρα, σύζυγος του Αρκάδιου και μητέρα του Θεοδόσιου Β΄. Ήταν κόρη Φράγκου αξιωματούχου, ωστόσο μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη.

Έγινε αυτοκράτειρα χάρη στον έπαρχο Ευτρόπιο, που την παρουσίασε στον Αρκάδιο, ο οποίος την ερωτεύτηκε. Ήταν «ασεβής» γυναίκα, μάλιστα έκοβε τα μαλλιά της, όπως οι εταίρες.

Η Ευδοξία προκάλεσε την αυστηρή κριτική του Ιωάννη του Χρυσοστόμου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος την αποκαλούσε Ιεζάβελ και Ηρωδιάδα. Ο Ιωάννης κατέκρινε αυστηρά εκείνους, που συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Ευδοξίας. Ο ιστορικός Σωκράτης αναφέρει την αρχή μιας ομιλίας, που πιθανότατα εκφώνησε ο Χρυσόστομος: «πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι». Η Ευδοξία ενοχλήθηκε και ζήτησε από τον τον Αρκάδιο να λάβει μέτρα εναντίον του, και εκείνος εξόρισε τον Ιωάννη.

Η Ευδοξία απεβίωσε πριν από τον Αρκάδιο, κατά τον τοκετό. Είχε πέντε παιδιά: τη Φλασίλλα, την Πουλχερία, τον Θεοδόσιο Β΄, την Αρκαδία και τη Μαρίνα.

Χάλκινο νόμισμα με την Αιλία Ευδοξία, που φέρει διάδημα, περιδέραιο και ενώτια· επιγρ.: AEL. EVDOXIA AVG. Στην άλλη όψη, Νίκη καθήμενη, κρατά ασπίδα με το ΧΡ επί κιονίσκου, επιγρ.: SALUS REPUBLICAE. 18 χλστ.

Χρυσός σήμισις με την Αιλία Ευδοξία, που φέρει διάδημα, περιδέραιο και ενώτια· επιγρ.: AEL. EVDOXIA AVG. Στην άλλη όψη, στεφάνι με το ΧΡ στο εσωτερικό του· CON OB. Κωνσταντινούπολη, π. 401, 2,22 γραμ.