Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάπας Λέων Δ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάπας Άγιος
Λέων Δ΄

Μέρος τοιχογραφίας του 9ου αι. στο ναό του Αγίου Κλήμεντα στη Ρώμη
Από10 Απριλίου 847
Έως17 Ιουλίου 855
ΠροκάτοχοςΣέργιος Β΄
ΔιάδοχοςΒενέδικτος Γ΄

Ο Πάπας Λέων Δ΄ (Papa Leone IV, 79017 Ιουλίου 855) ήταν Πάπας της Ρώμης και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (10 Απριλίου 847 - 17 Ιουλίου 855). Έμεινε γνωστός για την επισκευή των Ρωμαϊκών μνημείων που καταστράφηκαν την εποχή που επιτέθηκαν στην Ρώμη οι Σαρακηνοί, επισκεύασε επίσης τα Τείχη του Λεονίν γύρω από τον Λόφο του Βατικανού και οργάνωσε μια ένωση Ιταλικών πόλεων που πολέμησε εναντίον των Σαρακηνών και τους νίκησε στην "μάχη της Όστια". Ανακαίνισε το Ναό του Αγίου Πέτρου, επιδιόρθωσε τα Αυρηλιανά Τείχη της Ρώμης και οχύρωσε το Βατικανό κτίζοντας δύο γέφυρες και συνδέοντας αυτό με το Καστέλ Σαντ'Άντζελο.

Η Πυρκαγιά του Μπόργκο, πίνακας του Ραφαήλ.

Ο Λέων Δ΄ γεννήθηκε στην Ρώμη και δέχτηκε από νωρίς εκκλησιαστική εκπαίδευση στο Μοναστήρι του Αγίου Μαρτίνου κοντά στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Ο Πάπας Γρηγόριος Δ΄ τον έχρισε Υποδιάκονο και ο Πάπας Σέργιος Β΄ Καρδινάλιο-Ιερέα.[1] Με τον θάνατο του Σέργιου Β΄ εξελέγη ομόφωνα διάδοχος του (10 Απριλίου 847). Ο λαός της πόλης ήταν τρομοκρατημένος από την τελευταία επίθεση των Αράβων, για αυτό η ορκωμοσία του έγινε βιαστικά χωρίς την επικύρωση του αυτοκράτορα.[1] Με την άνοδο του αποκατέστησε τα μνημεία από τις ζημιές που τους είχαν προκαλέσει οι Άραβες με τις επιδρομές τους, επισκευάστηκαν η Βασιλική του Αγίου Παύλου εκτός των Τειχών και η Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Το χρυσό κάλυμμα του βωμού του Αγίου Πέτρου που είχαν κλέψει οι Άραβες αποκαταστάθηκε, ζύγιζε 206 λίβρες και ήταν επενδυμένο με πολύτιμους λίθους. Μετά την αποκατάσταση έκανε έκκληση στα χριστιανικά κράτη να προχωρήσουν σε κοινή εκστρατεία εναντίον των Αράβων.[2] Ο Λέων Δ΄ προχώρησε σε ισχυρότερες οχυρώσεις για να προστατέψει την πόλη της Ρώμης από νέες πιθανές Αραβικές επιδρομές. Τα τείχη της Ρώμης επισκευάστηκαν και προστέθηκαν 15 νέοι πύργοι και ήταν ο πρώτος που έκτισε τείχη γύρω από τον λόφο του Βατικανού.[1] Ο Λέων Δ΄ διέταξε την κατασκευή νέων τειχών με στόχο να προστατεύσουν τα προάστεια στην δεξιά όχθη του Τίβερη μαζί με τον λόφο του Βατικανού που ήταν μέχρι τότε ανυπεράσπιστος. Η περιοχή που περιβλήθηκε από τα νέα τείχη έμεινε γνωστή ως "Πόλη του Λεονίν", ζήτησε οικονομική βοήθεια από τον αυτοκράτορα και φορολόγησε τις πόλεις που ανήκαν στο Δουκάτο της Ρώμης. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια και πήρε προς τιμή του το όνομα "Πόλη του Λεονίν", τα τείχη της νέας πόλης αντίστοιχα "Τείχη του Λεονίν", αντιστοιχούν στο σημερινό προάστειο της Ρώμης Μπόργκο.[1][3]

Ο στόλος των Σαρακηνών από την Σαρδηνία προσέγγισε το Πόρτους, ο Λέων Δ΄ κάλεσε τις ναυτικές δημοκρατίες Νάπολη, Γκαέτα και Αμάλφι να δημιουργήσουν έναν Συνασπισμό. Την αρχηγία του Συνασπισμού ανέλαβε ο Καισάριος ο γενναίος, γιος του δουκός Σεργίου Α΄ της Νεαπόλεως. Μετά από μια ισχυρότατη ναυμαχία ο στόλος του Συνασπισμού κατέστρεψε τον αντίστοιχο των Σαρακηνών λίγο έξω από την Όστια.[4] Η "μάχη της Όστια" ήταν μια από τις κορυφαίες μάχες που δόξασε την Παποσύνη τον Μεσαίωνα, την διακόσμησαν ο Ραφαήλ και οι μαθητές του με εκπληκτικές τοιχογραφίες στο Αποστολικό Παλάτι και το Βατικανό. Ο πιο διάσημος πίνακας του Βατικανού είχε τον τίτλο Η Πυρκαγιά του Μπόργκο, σε αυτή σταματάει ο πάπας την φωτιά που είχε ξεσπάσει και απειλούσε να κάψει τους προσκυνητές κάνοντας το σημείο του Σταυρού. Την επόμενη χρονιά (850) έστεψε τον Λουδοβίκο Β΄ Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Λίγο πριν τον θάνατο του (855) ο Λέων Δ΄ υποδέχθηκε τον βασιλιά Έθελγουλφ του Ουέσσεξ και τους γιους του που είχαν έρθει ως προσκυνητές στην Ρώμη, ένας από αυτούς ήταν ο μελλοντικός Αλφρέδος ο Μέγας τότε μόλις 5 ετών.[5] Ο Λέων Δ΄ πέθανε (17 Ιουλίου 855) και τον διαδέχθηκε ο Πάπας Βενέδικτος Γ΄. Ο θρύλος λέει ότι τον διαδέχθηκε για δύο χρόνια η Πάπισσα Ιωάννα αλλά μάλλον φαίνεται φανταστικός.[6][7][8] Η ταφή του έγινε αρχικά στο δικό του μνημείο στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου αλλά αργότερα τα οστά του μεταφέρθηκαν μαζί με αυτά των τεσσάρων πρώτων παπών με το όνομα Λέων. Τον 18ο αιώνα τα οστά του Λέοντος του Μέγα διαχωρίστηκαν στο δικό τους παρεκκλήσι.[9]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Mann, Horace (1910). "Pope St. Leo IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 9. New York: Robert Appleton Company
  2. Pierre Riche, The Carolingians:A Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen, (University of Pennsylvania Press, 1993), 175
  3. Gregorovius, Ferdinand. History of the City of Rome in the Middle Ages, Τομ. 3, (Annie Hamilton, tr.), 1903 ch. III "The Leonine City", σ. 95
  4. https://www.newadvent.org/cathen/09159a.htm
  5. Asser, Life of Alfred the Great
  6. Boureau, Alain (2001). The Myth of Pope Joan. Translated by Lydia G. Cochrane. University of Chicago Press. σ. 8
  7. Rustici, Craig M. (2006). The Afterlife of Pope Joan: Deploying the Popess Legend in Early Modern England. University of Michigan Press, σ. 8
  8. Noble, Thomas F. X. (April 2013). "Why Pope Joan?". Catholic Historical Review. 99 (2): 219–220
  9. https://archive.org/details/deathsofpopes00wend
  • Cheetham, Nicolas, Keepers of the Keys, New York: Charles Scribner's Sons, 1983
  • Boureau, Alain (2001). The Myth of Pope Joan. Translated by Lydia G. Cochrane. University of Chicago Press.
  • Rustici, Craig M. (2006). The Afterlife of Pope Joan: Deploying the Popess Legend in Early Modern England. University of Michigan Press.
  • Noble, Thomas F. X. (April 2013). "Why Pope Joan?". Catholic Historical Review. 99 (2): 219–220
Πάπας Λέων Δ΄
Γέννηση: 790 Θάνατος: 17 Ιουλίου 855
Προκάτοχος
Σέργιος Β΄
Πάπας
10 Απριλίου 847 - 17 Ιουλίου 855
Διάδοχος
Βενέδικτος Γ΄