Πάπας Βενέδικτος ΙΓ΄
| Υπηρέτης του Θεού, Πάπας Βενέδικτος ΙΓ΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 29 Μαΐου 1724 |
| Έως | 21 Φεβρουαρίου 1730 |
| Προκάτοχος | Ιννοκέντιος ΙΓ΄ |
| Διάδοχος | Κλήμης ΙΒ΄ |
| Προσφωνήσεις του Πάπα Βενέδικτου ΙΓ΄ | |
|---|---|
 | |
| Προσφώνηση αναφοράς | Αγιότατος |
| Προφορική προσφώνηση | Αγιότατε |
| Θρησκευτική προσφώνηση | Άγιος Πατέρας |
| Μεταθανάτια προσφώνηση | Υπηρέτης του Θεού |
Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΓ΄ ή Πιέτρο Φραντσέσκο Ορσίνι ή αργότερα Βιτσέντσο Μαρία Ορσίνι (2 Φεβρουαρίου 1649 - 21 Φεβρουαρίου 1730) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (29 Μαΐου 1724 - 21 Φεβρουαρίου 1730). Την εποχή που εισήλθε στο Τάγμα των Δομινικανών αφοσιώθηκε στις θρησκευτικές προτεραιότητες και όταν έγινε Πάπας στην διοίκηση της εκκλησίας. Η απειρία που είχε η Οικογένεια Ορσίνι στις πολιτικές ικανότητες τον οδήγησε στην παράδοση της εξουσίας στον Γραμματέα του Καρδινάλιο Νικολό Κόσκια, αυτό είχε καταστροφικά αποτελέσματα για το Παπικό θησαυροφυλάκιο. Οι διαδικασίες για την Αγιοποίηση του ξεκίνησαν (1755) και έληξαν αμέσως μετά, ξεκίνησαν ξανά την περίοδο (2004 - 2012) και ολοκληρώθηκαν αργότερα (2017), πήρε τον τίτλο του Υπηρέτη του Θεού.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πιέτρο Φραντσέσκο Ορσίνι γεννήθηκε στην Γκραβίνα της Απουλίας ως ο μεγαλύτερος από τους έξι γιους του δούκα της Γκραβίνας Φερδινάνδο Γ΄ Ορσίνι, μέλος της Οικογένειας Ορσίνι και ο τελευταίος από τους Πάπες. Η μητέρα του ήταν η Τζιοβάννα Φραντζιπάνι ντελα Τόλφα, από το Τορίττο. Αρχικά ονομαζόταν Βενέδικτος ΙΔ΄ , λόγω της πρόληψης που ήθελε τον αριθμό 13 να είναι γρουσούζικος. Ήταν το τελευταίο μέλος των Ορσίνι που έγινε Ποντίφικας. Ανάμεσα στα μέτρα που έλαβε, ήταν να καταργήσει τα τυχερά παιχνίδια (λοταρίες) στη Ρώμη. Σε ηλικία 18 ετών παραιτήθηκε από την κληρονομιά του και εισήλθε στους Δομηνικανούς με τον όνομα "Βιτσέντζο Μαρία", τον Φεβρουάριο του 1671 χρίστηκε ιερέας.[1] Με την επίδραση της οικογένειας του ο Πάπας Κλήμης Ι΄ τον διόρισε Καρδινάλιο-Ιερέα του Σαν Σίστο (22 Φεβρουαρίου 1672), αργότερα έγινε επίσκοπος της Μανφρεντόνια και της Τσεζένα και αρχιεπίσκοπος του Μπενεβέντο. Σε δύο ισχυρούς σεισμούς (1688, 1702) διέσωσε πολλά θύματα και πήρε τον τίτλο του Υπηρέτη του Θεού.[1]
Πάπας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν πέθανε ο Πάπας Ιννοκέντιος ΙΓ΄ συνεστήθη Κονκλάβιο από το Κολλέγιο των Καρδιναλίων για την εκλογή του νέου Πάπα, οι Καρδινάλιοι ήταν χωρισμένοι στα τέσσερα και η εκλογή δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί. Ο Ορσίνι εξελέγη τελικά λόγω της πίστης και της ηθικής του ζωής, η έλλειψη της πολιτικής εμπειρίας ήταν ένα επιπλέον κίνητρο ότι θα παραμείνει ουδέτερος.[2] Το όνομα που επέλεξε ήταν "Βενέδικτος ΙΓ΄" για να τιμήσει τον προγενέστερο του πάπα Βενέδικτο ΙΑ΄ που ανήκε επίσης στους Δομηνικανούς. Η στέψη του έγινε από τον Καρδινάλιο-Πρωτοδιάκονο Μπενεντέττο Παμφίλι (4 Ιουνίου 1724), εγκαταστάθηκε κατόπιν στην Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού (24 Σεπτεμβρίου 1724). Όπως γράφει ο μετέπειτα Πάπας, καρδινάλιος Λαμπερτίνι, ο Βενέδικτος ΙΓ΄[3]δεν είχε ιδέα πώς να κυβερνήσει ενώ ήταν ασκητής. Υπήρξε αντίπαλος των Γιανσενιστών. Ίδρυσε το Πανεπιστήμιο του Καμερίνο. Πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 1730 και τάφηκε στη Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα. Στον τάφο του χαράχτηκε σατιρικό επίγραμμα. Τον διαδέχθηκε ο Πάπας Κλήμης ΙΒ΄.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Rendina, Claudio (1993). I papi. Storia e segreti. Rome: Newton Compton.
