Ραφαήλ

Ραφαήλ
Αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη
Πραγματικό όνομα	Ραφαέλο Σάντσιο (ιταλικά
Γέννηση	6 Απριλίου (κατ' άλλους 28 Μαρτίου) 1483
Τόπος γέννησης	Ουρμπίνο, Ιταλία
Θάνατος	6 Απριλίου 1520 (37 ετών)
Τόπος θανάτου	Ρώμη, Ιταλία
Εθνικότητα	Ιταλός
Είδος Τέχνης	ζωγράφος, αρχιτέκτονας
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Ιταλική Αναγέννηση
Σημαντικά έργα	Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος, Η Σχολή των Αθηνών, Ο Παρνασσός κ.α.

O Ραφαήλ ή Ραφαέλο Σάντσιο (ιταλ. Raffaello Sanzio, 28 Μαρτίου ή 6 Απριλίου 1483 - 6 Απριλίου 1520) ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της ύστερης Αναγέννησης. Υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους καλλιτέχνες της εποχής του, του οποίου η φήμη και η αξία υπήρξαν ανάλογες με εκείνες του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Γεννήθηκε στο Ουρμπίνο και μαθήτευσε αρχικά στο πλευρό του πατέρα του, Τζιοβάνι Σάντι, και αργότερα εκπαιδεύτηκε στο εργαστήριο του Περουτζίνο. Παράλληλα, ήρθε νωρίς σε επαφή με κύκλους μορφωμένων ουμανιστών.

Τα πρώιμα έργα του χρονολογούνται στις αρχές του 16ου αιώνα και φιλοτεχνήθηκαν κατά κύριο λόγο στην Περούτζια, πριν εγκατασταθεί στη Φλωρεντία και αργότερα στη Ρώμη. Εκεί ολοκλήρωσε ορισμένα από τα σπουδαιότερα έργα του, μεταξύ των οποίων οι τοιχογραφίες στο Βατικανό. Αυτά τα έργα ακολούθησαν τη λεγόμενη Σχολή των Αθηνών, ως έκφραση κλασικής τέχνης. Ως αρχιτέκτων προσανατολίστηκε στις επιλογές του Μπραμάντε, μετά το θάνατο του οποίου ανέλαβε τη διεύθυνση των έργων στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Πέθανε απρόσμενα σε ηλικία 37 ετών στη Ρώμη. Χαρακτηρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Ευρώπης, του οποίο το έργο θαυμάζεται για την καθαρότητα της φόρμας του και τη δεξιοτεχνία του.

Βιογραφία

Ο Ραφαήλ γεννήθηκε το 1483 στο δουκάτο Ουρμπίνο, το οποίο αποτελούσε την εποχή εκείνη σημαντικό πνευματικό κέντρο, κατά την περίοδο της ηγεμονίας του Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο. Ο πατέρας του, Τζοβάνι Σάντι, ήταν διακεκριμένος ζωγράφος που συχνά πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην Αυλή του δούκα και έχαιρε επίσης ιδιαίτερης εκτίμησης ως ποιητής και χρονικογράφος. Πέθανε όταν ο Ραφαήλ ήταν μόλις σε ηλικία έντεκα ετών και ενώ τρία χρόνια νωρίτερα είχε ήδη σημειωθεί ο θάνατος της μητέρας του ονόματι Μάγια ντι Μπατίστα Κιάρλα . Υπήρξε ο πρώτος δάσκαλος του γιου του στη ζωγραφική, ο οποίος σύμφωνα με τον Τζόρτζιο Βαζάρι μαθήτευσε αργότερα στο πλευρό του Περουτζίνο, στην Περούτζια. Ο τελευταίος αποτελούσε έναν από τους πλέον διακεκριμένους και επιτυχημένους ζωγράφους της εποχής, αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση του Ραφαήλ ενώ βρισκόταν στην κορυφή της δόξας του. Η άφιξή του στην Περούτζια και η έναρξη της συνεργασίας του με τον Περουτζίνο δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια, ωστόσο τοποθετείται περίπου το 1495.

Η πρώτη επίσημη καταγραφή της δραστηριότητάς του χρονολογείται στις 10 Δεκεμβρίου του 1500, σύμφωνα με έγγραφο που πιστοποιεί πως ανέλαβε να φιλοτεχνήσει ένα ιερό, με προθεσμία έως το Σεπτέμβριο του 1502. Ανέλαβε τις πρώτες παραγγελίες έργων του για εκκλησίες στην Τσιττά ντι Καστέλλο και στην Περούτζια, πόλεις που βρίσκονταν σε μικρή απόσταση από το Ουρμπίνο, ενώ φιλοτέχνησε επίσης τα σχέδια για μία σειρά νωπογραφιών για τη Biblioteca Piccolomini της Σιένα, έργο που ανέλαβε να ολοκληρώσει ο Μπερναρντίνο Πιντουρίκιο. Η πιθανώς παλαιότερη και άθικτη μέχρι σήμερα εικόνα που φιλοτέχνησε για την εκκλησία του Αγίου Δομήνικου στην Τσιττά ντι Καστέλλο, μία σύνθεση με θέμα τη σταύρωση του Χριστού (π.1502-3, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου), παρουσιάζει αρκετά κοινά στοιχεία με έργα του Περουτζίνο, γεγονός που μαρτυρά την επίδραση του τελευταίου στην τεχνοτροπία του Ραφαήλ.

Έργα

• Madonna di Casa Santi, c. 1498, Ουρμπίνο, Casa Santi, φωτογραφία
• San Sebastiano, 1501-2, Μπέργκαμο, Accademia Carrara, φωτογραφία
• Η Στέψη της Παναγίας
• Το όνειρο του ιππότη
• Η Μνηστεία της Παναγίας
• Madonna del Granduca, 1504, Φλωρεντία, Galleria Palatina, φωτογραφία
• Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
• Η έρις της Θείας Ευχαριστίας, 1508-11, Βατικανό, Stanza della Segnatura, φωτογραφία
• Η Σχολή των Αθηνών (Ραφαήλ)
• Ο Παρνασσός, 1508-11, Βατικανό, Stanza della Segnatura, φωτογραφία
• Παναγία του Αγίου Σίξτου
• Η Πυρκαγιά του Μπόργκο
• La Fornarina
• La Velata

Δωμάτια Ραφαήλ, Βατικανό

Ο Ραφαήλ προσλήφθηκε για να διακοσμήσει με νωπογραφίες τέσσερα δωμάτια στο Αποστολικό Παλάτι του Βατικανού. Σήμερα, αυτά τα δωμάτια ονομάζονται "τα δωμάτια Ραφαήλ" ή "Stanze di Rafaello" στην Ιταλική. Οι νωπογραφίες στα δωμάτια αυτά είναι:

Βορειοανατολικά	Νοτιοδυτικά	Ανατολικός τοίχος	Νότιος Τοίχος	Δυτικός τοίχος	Βόρειος τοίχος	Οροφή	Όνομα έργου σε κάθε τοίχο (από αριστερά προς δεξιά)
							Δωμάτιο Υπογραφών: 1. Η Σχολή των Αθηνών (Ραφαήλ), 2. Καρδιναλικές και Θεολογικές Αρετές, 3. Η Έρις της Θείας Ευχαριστίας, 4. Ο Παρνασσός και 5. Οροφή.
							Αίθουσα του Ηλιόδωρου: 1. Η Εκδίωξη του Ηλιόδωρου από το Ναό (Ραφαήλ), 2. Η Θεία Κοινωνία στην Μπολσένα, 3. Η συνάντηση του Λέων Α΄ με τον Αττίλα, 4. Απελευθέρωση του Αγίου Πέτρου και 5. Οροφή.
							Αίθουσα Πυρκαγιά στο Μπόρκο: 1. Η Μάχη της Όστιας, 2. Πυρκαγιά στο Μπόρκο, 3. Η στέψη του Καρλομάγνου, 4. Ο όρκος του Λέοντα Γ΄ και 5. Οροφή.
							Δωμάτιο Κωνσταντίνου: 1. Το όραμα του Σταυρού, 2. Η μάχη της Μιλβίας γέφυρας, 3. Η Βάπτιση του Κωνσταντίνου, 4. Δωρεά του Κωνσταντίνου και 5. Οροφή.

Βιβλιογραφία

• Giorgio Vasari, Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori, 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων - αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "Κανάκης", 1995)