Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάπας Βενέδικτος ΙΑ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευλογημένος Πάπας
Βενέδικτος ΙΑ΄
Από22 Οκτωβρίου 1303
Έως7 Ιουλίου 1304
ΠροκάτοχοςΒονιφάτιος Η΄
ΔιάδοχοςΚλήμης Ε΄
Προσφωνήσεις του
Πάπα Βενέδικτου ΙΑ΄
Προσφώνηση αναφοράςΑγιότατος
Προφορική προσφώνησηΑγιότατε
Θρησκευτική προσφώνησηΆγιος Πατέρας
Μεταθανάτια προσφώνησηΕυλογημένος

Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΑ΄ ή Νικόλα Μποκασίνι ή Νικολό του Τρεβίζο[1] (Papa Benedetto XI, 1240 – 7 Ιουλίου 1304) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (22 Οκτωβρίου 1303 - 7 Ιουλίου 1304).[2] Ο Νικόλα Μποκασίνι εισήλθε στο Τάγμα των Δομινικανών στην γενέτειρα του Τρεβίζο, σπούδασε στο Μιλάνο και στην Δημοκρατία της Βενετίας όπου έγινε δάσκαλος σε διάφορους Δομηνικανούς Οίκους. Αργότερα (1296) έγινε Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος και δύο χρόνια αργότερα (1298) Καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας. Διορίστηκε επίσκοπος της Όστρια και παπικός Λεγάτος στην Γαλλία και την Ουγγαρία. Την εποχή που ο Πάπας Βονιφάτιος Η΄ δέχτηκε επίθεση από Γαλλικές δυνάμεις στην Αναγκνί βρισκόταν στο πλευρό του. Ο Πάπας Κλήμης ΙΒ΄ κανόνισε πολλούς αιώνες αργότερα την Αγιοποίηση του (1736), θεωρείται Πολιούχος-Προστάτης του Τρεβίζο.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικόλα Μποκασίνι γεννήθηκε στο Τρεβίζο ήταν γιος του Δημοτικού Νοταρίου που πέθανε πρόωρα (1246) και της Βερνάνδα που εργαζόταν σε μια Μονή των Δομινικανών, είχε μια αδελφή.[3] Η Οικογένεια του ζούσε έξω από τα τείχη του Τρεβίζο στην συνοικία του Σαίντ Μπαρτολομέο.[4] Η Δομηνικανή μονή στην οποία εργαζόταν η μητέρα του της έδωσε ένα δάνειο για να μεγαλώσει τα παιδιά της με τον όρο ότι την κατάλληλη στιγμή ο μικρός Νικολό θα εισερχόταν στο Τάγμα.[5] Σε ηλικία μόλις 6 ετών προοριζόταν για τον μοναστικό βίο, ο αδελφός του πατέρα του που ήταν ιερέας στην εκκλησία του Σαιντ Αντρέα του έμαθε τα πρώτα γράμματα.[6] Εισήλθε στο Τάγμα των Δομιτινιανών σε ηλικία 14 ετών (1254) στην γενέτειρα του Τρεβίζο.[7] Αργότερα μετέβη στην Βενετία όπου συνέχισε την βασική του εκπαίδευση, με το πέρας των σπουδών του έγινε δάσκαλος στους μικρούς γιους του Ρομέο Κουερίνι,΄ο αδελφός του ήταν Κανονικός στον Καθεδρικό ναό του Τρεβίζο.[8] Αργότερα (1262) μετέβη στο Μιλάνο όπου υπηρέτησε άλλα έξι χρόνια, με το τέλος της θητείας του σε άγνωση ημερομηνία έγινε διδάσκαλος του Τάγματος στον βαθμό του Λέκτορα.[9][10] Την περίοδο 1276-1280 δίδαξε στις μονές των Δομινικανών ως Λέκτορας, κατόπιν (1282) μετέβη στο Μιλάνο για να διδάξει ξανά ως Λέκτορας. Ο Βενέδικτος ΙΑ΄ δεν μπορούσε να διδάξει ως Καθηγητής επειδή δεν είχε πτυχίο Πανεπιστημίου, ήταν από τους ελάχιστους εκλεγμένους Πάπες μέχρι την εποχή του χωρίς πτυχίο.[10]

Καρδινάλιος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΑ΄

Σε Σύνοδο που έγινε στην Μπρέσια (1286) ο Νικόλα Μποκασίνι εξελέγη Επαρχιακός Προγενέστερος της Λομβαρδίας.[11] Την περίοδο που ήταν Επαρχιακός Προγενέστερος της Λομβαρδία άλλαξε σημαντικά τον τρόπο ζωής του, δεν παρέμεινε μόνιμα σε ένα μοναστήρι αλλά ταξίδευε ασταμάτητα από το ένα στο άλλο, σε όλα τα μοναστήρια της Λομβαρδίας που ήταν συνολικά 51.[12] Όπως όλα τα μέλη των Δομηνικακών και Φραγκισκιανικών Ταγμάτων ανέλαβε εξουσίες Ιεράς Εξέτασης, διορίστηκε διαδοχικά σε διάφορες μονές όπως της Βενετίας (1287), του Ρίμινι (1288) και του Τριρ (1289). Με την ολοκλήρωση της τριετούς θητείας του ως Επαρχιακός Προγενέστερος της Λομβαρδίας επέστρεψε στην γενέτειρα του Τρεβίζο αν και οι πηγές είναι ελάχιστες, βασίζονται μόνο σε διαθήκες και κώδικες.[13] Σε νέα Σύνοδο στην Μπρέσια (1293) εξελέγη για δεύτερη φορά Επαρχιακός Προγενέστερος της Λομβαρδίας, υπηρέτησε για δεύτερη φορά σε μοναστήρια όπως στην Βερόνα (1295) και στην Φερράρα (1296). Εξελέγη κατόπιν (1296) Μάγιστρος του Τάγματος των Δομηνικιανών, την περίοδο αυτή προσπάθησε με κάθε τρόπο να απορρίψει με νομικά μέσα οποιονδήποτε αμφισβητούσε την εκλογή του πάπα Βονιφάτιου Η΄.[14] Ο Πάπας Βονιφάτιος Η΄ διόρισε τον Νικόλα Μποκασίνι Καρδινάλιο (4 Δεκεμβρίου 1298), κατόπιν εισήλθε στην Ρωμαϊκή Κουρία (25 Μαρτίου 1299).[15] Αργότερα (2 Μαρτίου 1300) διορίστηκε Καρδινάλιος-Επίσκοπος της Όστια και δέχτηκε επισκοπική στέψη. Διορίστηκε Αποστολικός Λεγάτος στην Ουγγαρία (13 Μαίου 1301), αναχώρησε για την Ουγγαρία (22 Ιουνίου 1301) και παρέμεινε εκεί μέχρι την επιστροφή του (10 Μαίου 1301), αργότερα πήγε στην Γαλλία.[16] Τον Σεπτέμβριος του 1303 που ο Πάπας Βονιφάτιος Η΄ πολιορκήθηκε στο Αναγκνί ο Νικόλα Μποκασίνι ήταν ο ένας από τους δύο Καρδιναλίους που βρέθηκε στο πλευρό του, αιχμαλωτίστηκε για τρεις μέρες.[17] Απελευθερώθηκε (10 Σεπτεμβρίου 1303) από τον Καρδινάλιο Λούκα Φιεσί και επέστρεψε στην Ρώμη (14 Σεπτεμβρίου 1303) από μια συνοδεία που οργάνωσε ο Καρδινάλιος Ματτέο Ρόσσο Ορσίνι.[18]

Πάπας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τάφος του Πάπα Βενέδικτου ΙΑ΄

Διαδέχθηκε τον Πάπα Βονιφάτιο Η΄ (1294–1303), αλλά δεν κατόρθωσε να συνεχίσει την πολιτική του προκατόχου του. Ήταν Δομινικανός και όταν το 1226 έγινε μάγιστρος του τάγματος, εξέδωσε διατάγματα που απαγόρευαν την διατύπωση αμφιβολίας για τη νομιμότητα της εκλογής του Πάπα Βονιφάτιου από του Δομινικανούς. Κατά τη σύλληψη του Βονιφάτιου στο Αγκνανί (Agnani), ο Μποκασίνι ήταν ένας από τους δύο καρδινάλιους που πήραν το μέρος του Πάπα στο Παλάτι του Λατερανού. Ωστόσο, μετά την εκλογή του, απάλλαξε το Φίλιππο Δ' της Γαλλίας (1285–1314) από το ανάθεμα που του είχε επιβληθεί από το Βονιφάτιο, και ουσιαστικά αγνόησε την παπική βούλα Unam sanctam. Από την άλλη μεριά πάλι, στις 7 Ιουνίου του 1304, αφόρισε τον αδιάλλακτο υπουργό του Φίλιππου, Γουλιέλμο ντε Νογκαρέ και όλους τους Ιταλούς που είχαν συμμετάσχει στη σύλληψη του Βονιφάτιου στο Ανιάνι.

Μετά από μία σύντομη παραμονή στον παπικό θρόνο που διήρκεσε μόλις οκτώ μήνες, ο Βενέδικτος πέθανε ξαφνικά στην Περούτζια. Όπως παρουσιάστηκαν τα πράγματα στην αρχή, διατυπώθηκε η υποψία ότι άνθρωποι του Γουλιέλμου ντε Νογκαρέ δηλητηρίασαν τον Πάπα.[19] Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο Γουλιέλμος διέταξε το θάνατο του Πάπα. Ο διάδοχος του Βενέδικτου, Κλήμης Ε΄ (1305–14), μετέφερε την παπική έδρα από τη Ρώμη στην Αβινιόν, ξεκινώντας μία περίοδο γνωστή σαν Βαβυλώνια αιχμαλωσία (1309–77). Τόσο αυτός όσο και οι Γάλλοι Πάπες που τον διαδέχθηκαν τελούσαν υπό την πλήρη επιρροή των βασιλιάδων της Γαλλίας. Ο Πάπας Βενέδικτος συνέγραψε ένα τόμο με κηρύγματα καθώς και σχόλια στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, στους Ψαλμούς στο Βιβλίο του Ιώβ και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.[19][20]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ο Πάπας Βενέδικτος Η΄ θεωρείται σήμερα αντιπάπας. Την περίοδο αυτή, ωστόσο δεν υπήρχε η διάκριση αυτή και έτσι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θεωρεί ότι ο επίσημος Πάπας Βενέδικτος ο δέκατος υπήρξε ο ενδέκατος Πάπας με αυτό το όνομα και όχι δέκατος. Έτσι όλοι οι επόμενοι Πάπες με το όνομα Βενέδικτος έχουν ανέβει κατά μία θέση.
  2. ↑ Conradus Eubel, Hierarchia catholica medii aevi I editio altera (Monasterii 1913), σ. 13
  3. ↑ Mortier, II, σσ. 319–320
  4. ↑ Fietta, σ. 222
  5. ↑ Mortier, σ. 320
  6. ↑ Fietta, σ. 225
  7. ↑ Mortier, σ. 320. Fietta, σ. 226
  8. ↑ Fietta, σ. 226, σσ. 228–229
  9. ↑ Fietta, σ. 229
  10. ↑ 10,0 10,1 Mortier, 322-323. Fietta, σσ. 231–234
  11. ↑ Fietta, σ. 236. Benedikt Maria Reichert (editor), Cronica ordinis praedicatorum ab anno 1170. usque ad 1333 Part 1 (Rome 1897), σσ. 102-104
  12. ↑ Mortier, σ. 323
  13. ↑ Fietta, σ. 244
  14. ↑ Reichert, Cronica ordinis praedicatorum, σ. 104
  15. ↑ Eubel, σσ. 12-13
  16. ↑ Eubel, σ. 13
  17. ↑ Augustinus Theiner (Editor), Caesaris S. R. E. Cardinalis Baronii, Od. Raynaldi et Jac. Laderchii Annales Ecclesiastici Tomus Vigesimus Tertius, 1286–1312 (Barri-Ducis: Ludovicus Guerin 1871), under the year 1303, § 41, σσ. 330–331; Ludovico Antonio Muratori, Rerum Italicarum Scriptores, σ. 672
  18. ↑ Gregorovius V. 2, σσ. 588-594
  19. ↑ 19,0 19,1 Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope Benedict XI". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company
  20. ↑ Jacobus Echard, Scriptores Ordinis Praedicatorum recensiti Tomus I (Paris 1719), σσ. 444-447

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πάπας Βενέδικτος ΙΑ΄
Γέννηση: 1240 Θάνατος: 7 Ιουλίου 1304
Προκάτοχος
Βονιφάτιος Η΄ 		Πάπας
22 Οκτωβρίου 1303 - 7 Ιουλίου 1304 		Διάδοχος
Κλήμης Ε΄
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πάπας_Βενέδικτος_ΙΑ΄&oldid=10591261"