Pulp Fiction

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Pulp Fiction (ταινία))
Pulp Fiction
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΚουέντιν Ταραντίνο
ΠαραγωγήΛόρενς Μπέντερ
ΣενάριοΚουέντιν Ταραντίνο και Roger Avary
ΠρωταγωνιστέςΜπρους Γουίλις, Τζον Τραβόλτα, Ούμα Θέρμαν, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον και Τιμ Ροθ
ΦωτογραφίαΑντζέι Σέκουλα[1][2][3]
ΜοντάζSally Menke
ΕνδυματολόγοςBetsy Heimann[4]
Εταιρεία παραγωγήςA Band Apart, Jersey Films και Miramax Films[5]
ΔιανομήMOKÉP, Netflix, Miramax Films, Xfinity Streampix και Ivi.ru
Πρώτη προβολή21  Μαΐου 1994[6][7], 3  Νοεμβρίου 1994 (Γερμανία)[8], 14  Οκτωβρίου 1994 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και 1994
Διάρκεια154 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Το Pulp Fiction είναι αμερικανική αστυνομική νεονουάρ κινηματογραφική μαύρη κωμωδία του 1994 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Κουέντιν Ταραντίνο, βασισμένη σε μια ιστορία του Ταραντίνο και του Ρότζερ Άβαρυ.[9] Η σκηνοθεσία της ταινίας χαρακτηρίζεται από το έντονο στυλ της. Η πλοκή της ταινίας αφορά τις διασταυρούμενες ιστορίες συμμοριτών, ατόμων του υποκόσμου, μικροεγκληματιών και ενός μυστηριώδους χαρτοφύλακα. Ο τίτλος της ταινία αναφέρεται στα περιοδικά pulp και τις hardboiled crime νουβέλες, που ήταν δημοφιλείς στα μέσα του 20ού αιώνα, γνωστά για την εικονογραφημένη βία και τους δυναμικούς διαλόγους.

Το σενάριο του Pulp Fiction γράφτηκε μεταξύ των ετών 1992 και 1993, και υιοθέτησε κάποιες σκηνές που γράφτηκαν αρχικά από τον Άβαρυ για την ταινία True Romance (1993). Το σενάριό του, όπως και άλλες δουλειές του Ταραντίνο, παρουσιάζεται εκτός χρονολογικής σειράς. Επίσης, στην ταινία γίνονται αυτοαναφορές στο σημείο της έναρξής της, όπου δίνεται μια κάρτα δύο ερμηνειών του "pulp". Αφιερώνεται αρκετός χρόνος σε μονολόγους και απλές συζητήσεις με έντονο διάλογο, που αποκαλύπτουν τις οπτικές γωνίες κάθε χαρακτήρα για διάφορα θέματα, ενώ η ταινία διαθέτει ένα συνδυασμό ειρωνείας και έντονης βίας. Το σενάριό της απορρίφθηκε από την Columbia TriStar επειδή θεωρήθηκε "υπερβολικά τρελό". Ωστόσο, ο συν-προεδρεύων της Miramax, Χάρβι Γουάνστιν. σαγηνεύτηκε αμέσως από αυτό, και η ταινία έγινε η πρώτη που χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τη Miramax.

Το 2013 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[10]

Περίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία αποτελείται από 4 ιστορίες (σε πραγματική χρονολογική σειρά):

  1. Την ανάκτηση ενός μυστηριώδους χαρτοφύλακα από τους δύο γκάνγκστερ εκτελεστές Βίνσεντ Βέγκα (Τζον Τραβόλτα) και Τζουλς Ουίνφιλντ (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) και "Η Περίπτωση της Μπόνι",
  2. "Το Δείπνο" (και τα δύο μισά, όπως εμφανίζονται στην ταινία),
  3. "Μία Γουάλας"
  4. "Το Χρυσό Ρολόι".

Ο Τζουλς Ουίνφιλντ και ο Βίνσεντ Βέγκα δουλεύουν σαν εκτελεστές για τον γκάνγκστερ Μαρσέλους Ουάλας. Σε μια «δουλειά» σώζονται σαν από θαύμα και ο Τζουλς αποφασίζει να τα παρατήσει. Ο Ουάλας κλείνει συμφωνία με τον μποξέρ Μπουτς Κούλιτζ (Μπρους Γουίλις), να χάσει σε αγώνα που είναι να δώσει και τον πληρώνει γι' αυτό. Τελικά όμως δεν τηρείται η συμφωνία και ο μποξέρ σχεδιάζει να φύγει από την πόλη. Αναγκάζεται όμως να γυρίσει μια τελευταία φορά στο διαμέρισμά του για να πάρει μαζί το ρολόι του πατέρα του, γνωρίζοντας ότι, πιθανώς, θα τον περιμένουν εκεί οι εκτελεστές του Ουάλας.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπρους Γουίλις ως Μπουτς Κούλιτζ
  • Κουέντιν Ταραντίνο ως Τζίμι
  • Μπρόνα Γκάλαχερ ως Τρούντι
  • Φρανκ Γουέλεϊ ως Μπρετ
  • Άντζελα Τζόουνς ως Εσμεράλντα Βιλαλόμπος
  • Ντουέιν Γουίτακερ ως Μέιναρντ
  • Πιτ Γκριν ως Ζεντ
  • Στιβ Μπουσέμι ως σερβιτόρος Μπάντι Χόλι
  • Κάθι Γκρίφιν ως Κάθι Γκρίφιν
  • Μάικλ Γκίλντεν ως σερβιτόρος
  • Τζόζεφ Πιλάτο ως σερβιτόρος Ντιν Μάρτιν
  • Τζούλια Σουίνι ως Ρακέλ
  • Λόρενς Μπέντερ ως θύμα ληστείας
  • Σούζαν Γκρίφιθς ως σερβιτόρα Μέριλιν Μονρόε

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Διαγωνισμός Βραβείο Υποψηφιότητα Βραβευμένοι
1994 Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών Χρυσός Φοίνικας Κουέντιν Ταραντίνο
1994 Los Angeles Film Critics Association Awards Καλύτερος πρωταγωνιστής Τζον Τραβόλτα
Καλύτερη σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Καλύτερη ταινία
1994 Boston Society of Film Critics Awards Καλύτερη σκηνοθεσία
Καλύτερη ταινία
Καλύτερο σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ
1995 Όσκαρ Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος Τζον Τραβόλτα
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος Σάμιουελ Τζάκσον
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος Ούμα Θέρμαν
Καλύτερη σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Καλύτερο μοντάζ Σάλι Μένκε
Καλύτερη ταινία Λόρενς Μπέντερ
1995 Βραβεία Saturn Καλύτερη ταινία (δράσης, περιπέτεια, θρίλερ) Κουέντιν Ταραντίνο
1995 American Cinema Editors Καλύτερα εφέ Σάλι Μένκε
1995 Japanese Academy Award Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία Κουέντιν Ταραντίνο
1995 Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος Σάμιουελ Τζάκσον
Καλύτερος Α' Ανδρικός ρόλος Τζον Τραβόλτα
Καλύτερος Γυναικείος ρόλος Ούμα Θέρμαν
Καλύτερο μοντάζ Σάλι Μένκε
Καλύτερη ταινία Κουέντιν Ταραντίνο, Λόρενς Μπέντερ
Καλύτερος ήχος Στίβεν Χάντερ Φλικ, Κεν Κιννγκ, Ρικ Ας, Ντιν Α. Ζουπάντσιτς
1995 David Lean Award Καλύτερη σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
1995 Blue Ribbon Awards Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία
1995 Brit Awards Καλύτερη μουσική επένδυση
1995 Chicago Film Critics Association Awards Καλύτερη σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ
1995 Chlotrudis Awards Καλύτερος ηθοποιός Σάμιουελ Τζάκσον
Καλύτερη ταινία
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος Σάμιουελ Τζάκσον, Μπρους Γουίλις
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος Ούμα Θέρμαν
1995 César Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία Κουέντιν Ταραντίνο
1995 David di Donatello Καλύτερος ξενόγλωσσος ηθοποιός Τζον Τραβόλτα
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία Κουέντιν Ταραντίνο
1995 Directors Guild of America DGA Award για ιδιαίτερες επιδόσεις
1995 Edgar Allan Poe Awards Καλύτερη ταινία
1995 Χρυσές Σφαίρες Καλύτερο σενάριο
Καλύτερη σκηνοθεσία
Καλύτερη ταινία - δράμα
Καλύτερος Α' ρόλος - δράμα Τζον Τραβόλτα
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος Σάμιουελ Τζάκσον
Καλύτερος Β' Γυναικείος ρόλος Ούμα Θέρμαν
1995 Independent Spirit Awards Καλύτερη σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Καλύτερα εφέ Λόρενς Μπέντερ
Καλύτερος πρωταγωνιστής Σάμιουελ Τζάκσον
Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο, Ρότζερ Άβαρυ
Καλύτερος Β' Ανδρικός ρόλος Έρικ Στολτς
1995 Kansas City Film Critics Circle Awards Καλύτερη Σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Καλύτερη ταινία
1995 Kinema Junpo Awards Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία Κουέντιν Ταραντίνο
1995 London Critics Circle Film Awards Πρωταγωνιστής της χρονιάς Τζον Τραβόλτα
Σεναριογράφος της χρονιάς Κουέντιν Ταραντίνο
Σκηνοθέτης της χρονιάς
Ταινία της χρονιάς
1999 Golden Trailer Awards Καλύτερη ταινία της δεκαετίας
2003 DVD Exclusive Awards Καλύτερο menu design Hunter Sauleda

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ταραντίνο αρχικά δεν είχε αποφασίσει εάν θα παίξει τον ρόλο του Τζίμι ή του Λανς. Επέλεξε τελικά τον Τζίμι, για να βρίσκεται πίσω από την κάμερα στη σκηνή με την υπερβολική δόση. Οι ρόλοι των Χάνι Μπάνι και Πάμπκιν γράφτηκαν ειδικά για τους Αμάντα Πλάμερ και Τιμ Ροθ.

Ιεζεκιήλ 25:17[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζουλς χρησιμοποιεί στο σύνολο δυο φορές ένα δήθεν εδάφιο της Αγίας Γραφής που αναφέρει (Ιεζεκιήλ 25:17): μια φορά πριν πυροβολήσει τον Μπρετ και μια άλλη όταν εξηγεί στον Πάμπκιν γιατί αποφάσισε να αλλάξει την ζωή του. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για εδάφιο της Αγίας Γραφής αλλά για αναφορά στην ταινία Karate Kiba όπου αναφέρεται το ίδιο κείμενο ως εδάφιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ.

Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πράγματι υπάρχει στο Κεφάλαιον ΚΕ' του βιβλίου του Ιεζεκιήλ της Αγίας Γραφής το εδάφιο 17, το κείμενο του οποίου όμως είναι το εξής: «καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς.». Το κείμενο του Pulp Fiction προφανώς αποτελεί σύνθεση διάφορων φράσεων από διαφορετικά σημεία της Αγίας Γραφής:
«Το μονοπάτι των ενάρετων ανθρώπων (Ψαλμοί 1:6, 23:3, 37:5, Παροιμίαι 2:20) περιστοιχίζεται απ' όλες τις μεριές από τις αδικίες των εγωιστών και την τυραννία των σατανικών ανθρώπων (Ψαλμοί 52:3, 53:2 και 6:71). Ευλογημένος είναι αυτός, που στο όνομα της φιλανθρωπίας και της καλής θελήσεως, οδηγεί τους αδύναμους (Παροιμίαι 14:21) ανάμεσα από την κοιλάδα του σκότους (Ψαλμοί 23:4), γιατί είναι πραγματικά ο φύλακας του αδερφού του (Γένεσις 4:9) και ο ευρετής χαμένων παιδιών (Ψαλμοί 79:11, 102:21, Ιερεμίας 3:14 και 22) [βλ. επίσης Ιεζεκιήλ 34:16] Και θα κεραυνοβολήσω αυτούς με μεγάλη εκδικητικότητα και μανιώδη θυμό αυτούς που επιχειρούν να δηλητηριάσουν και να καταστρέψουν τα αδέρφια Μου! (Δευτερονόμιον 32:40), Και θα ξέρεις ότι το όνομά Μου, είναι Κύριος όταν θα στρέψω την εκδικητικότητα Μου πάνω σ' αυτούς!» (Ιεζεκιήλ 25:17).

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν γράφτηκε μουσική για το Pulp Fiction. Ο Ταραντίνο χρησιμοποίησε ένα σύνολο surfrock and rollsoul, και pop μουσικής. Στο CD της ταινίας βρίσκονται επίσης αποσπάσματα διαλόγων όπως π.χ. η συζήτηση για τα ευρωπαϊκά χάμπουργκερ ή το εδάφιο του Ιεζεκιήλ. Ακολουθεί το περιεχόμενο του σάουντρακ:

  1. Pumpkin And Honey Bunny 2:27 ομιλητές: Tim Roth & Αμάντα Πλάμερ Μισιρλού μουσική: Dick Dale & His Del-Tones
  2. Royale With Cheese 1:42 ομιλητές: Σάμιουελ Τζάκσον & Τζον Τραβόλτα
  3. Jungle Boogie 3:05 μουσική: Kool and the Gang
  4. Let's Stay Together 3:15 μουσική: Αλ Γκριν
  5. Bustin' Surfboards 2:26 μουσική: The Tornadoes
  6. Lonesome Town 2:13 μουσική: Ρίκι Νέλσον
  7. Son of a Preacher Man 2:25 μουσική: Ντάστι Σπρίνγκφιλντ
  8. Zed's Dead, Baby 2:39 ομιλητές: Μαρία ντε Μεντέιρος & Μπρους Γουίλις Bullwinkle Part II μουσική: The Centurians
  9. Jack Rabbit Slims Twist Contest 3:12 You never can tell ομιλητές: Τζερόμ Πάτρικ Χόμπαν & Ούμα Θέρμαν μουσική: Τσακ Μπέρι
  10. Girl, You'll be a Woman Soon 3:09 μουσική: Urge Overkill
  11. If Love is a Red Dress (Hang me in rags) 4:55 μουσική: Μαρία Μακί
  12. Bring Out The Gimp 2:10 ομιλητές: Πίτερ Γκριν & Ντουέιν Γουίτακερ Comanche μουσική: The Revels
  13. Flowers on the Wall 2:23 μουσική: The Statler Brothers
  14. Personality Goes A Long Way 1:00 ομιλητές: Σάμιουελ Τζάκσον και Τζον Τραβόλτα
  15. Surf Rider 3:18 μουσική: The Lively Ones
  16. Ezekiel 25:17 0:51 ομιλητής: Σάμιουελ Τζάκσον

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]