Από το Πλευρό του Αδάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Από το Πλευρό του Αδάμ
Αδάμ και Εύα
ΣκηνοθεσίαΤζορτζ Κιούκορ
ΠαραγωγήΛόρενς Γουάινγκαρντεν
ΣενάριοΡουθ Γκόρντον
Γκάρσον Κέινιν
ΠρωταγωνιστέςΚάθριν Χέπμπορν
Σπένσερ Τρέισι
Τζούντι Χόλιντεϊ
Τομ Γιούελ
Τζιν Χάγκεν
ΜουσικήΜίκλος Ρόζα
ΦωτογραφίαΤζόρτζ Φόλσεϊ
ΜοντάζΤζορτζ Μπόμλερ
ΕνδυματολόγοςΓουόλτερ Πλάνκετ
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer, Netflix και Vudu
Πρώτη προβολήCountry flag 18 Νοεμβρίου 1949
Διάρκεια101 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία Από το Πλευρό του Αδάμ (Adam's Rib), γνωστό κι ως Αδάμ και Εύα, είναι σοφιστικέ κωμωδία παραγωγής 1949 σε σενάριο Ρουθ Γκόρντον και Γκάρσον Κέινιν και σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Σπένσερ Τρέισι και Κάθριν Χέπμπορν ως παντρεμένο ζευγάρι δικηγόρων που έρχεται αντιμέτωπο στο δικαστήριο, ενώ η ηθοποιός Τζούντι Χόλιντεϊ κάνει κινηματογραφικό ντεμπούτο στην ταινία. Η μουσική επένδυση της ταινίας έγινε από το Μίκλος Ρόζα, ενώ το τραγούδι Farewell, Amanda έγραψε ο Κόουλ Πόρτερ.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τρέισι και η Χέπμπορν ως Άνταμ και Αμάντα.

Η Ντόρις Άττινγκερ (Τζούντι Χόλιντεϊ) ακολουθεί τον σύζυγό της (Τομ Γιούελ) με ένα όπλο μια μέρα και βλέπει ότι έχε μια σχέση με μια άλλη γυναίκα (Τζιν Χάγκεν). Πάνω στο θυμό της, πυροβολεί το ζευγάρι αρκετές φορές. Μία από τις σφαίρες χτυπά τον σύζυγό της στο χέρι.

Το επόμενο πρωινό, οι παντρεμένοι δικηγόροι, Άνταμ και Αμάντα Μπόνερ (Σπένσερ Τρέισι και Κάθριν Χέπμπορν) διαβάζουν για το περιστατικό στην εφημερίδα. Οι δύο τους φιλονικούν για την υπόθεση· η Αμάντα δείχνει κατανόηση προς το κορίτσι, αναφέροντας συγκεκριμένα τα δύο σταθμά που υπάρχουν για τους άνδρες και τις γυναίκες σχετικά με την μοιχεία, ενώ ο Άνταμ νομίζει ότι είναι ένοχη για απόπειρα δολοφονίας. Όταν ο Άνταμ φθάνει στη δουλειά, μαθαίνει ότι του έχει ανατεθεί η υπόθεση (από την πλευρά του ενάγοντος). Όταν η Αμάντα το ακούει αυτό, αναζητά την Ντόρις και, προς απογοήτευση του Άνταμ, γίνεται η συνήγορος υπεράσπισής της.

Η Αμάντα βασίζει την περίπτωση της στην πεποίθηση ότι οι γυναίκες και οι άνδρες είναι ίσοι, και ότι η Ντόρις εξαναγκάσθηκε σε αυτή τη στάση μέσω της λάθος μεταχείρισης από τον σύζυγό της. Ο Άνταμ αισθάνεται ότι εκείνη δείχνει μια αδιαφορία για τον νόμο καθώς δεν θα έπρεπε ποτέ να υπάρχει δικαιολογία για μια τέτοια συμπεριφορά. Ένταση αναπτύσσεται σταδιακά στο σπίτι καθώς το ζευγάρι μάχεται ο ένας τον άλλο στο δικαστήριο. Η κατάσταση κορυφώνεται όταν η Αμάντα εξευτελίζει τον Άνταμ κατά την διάρκεια της δίκης, βάζοντας την γυναίκα μάρτυρά της να τον φλερτάρει, και ο Άνταμ αργότερα ξεσπά έξω από το σπίτι τους. Όταν εκδίδεται η ετυμηγορία για την δίκη, η παρότρυνση της Αμάντα προς τους ενόρκους να "κρίνουν την υπόθεση ωσάν τα φύλα να ήταν αντεστραμμένα" αποδεικνύεται επιτυχής, και η Ντόρις κρίνεται αθώα.

Εκείνη τη νύχτα, ο Άνταμ βλέπει την Αμάντα και τον γείτονά τους Κιπ (Ντέιβιντ Γουέιν), ο οποίος δείχνει ξεκάθαρα ενδιαφέρον για την Αμάντα, μαζί μέσα από το παράθυρο. Εισβάλλει στο διαμέρισμα, στοχεύοντας τους δύο με ένα όπλο. Η Αμάντα τρομοκρατείται, και λέει στον Άνταμ "Δεν έχεις δικαίωμα να το κάνεις αυτό, ουδείς έχει!", το οποίο ικανοποιεί τον Άνταμ καθώς αισθάνεται ότι έχει αποδείξει την άποψη του σχετικά με την αδικία της γραμμής υπεράσπισης της Αμάντα. Τότε βάζει το όπλο στο στόμα του, ενώ η Αμάντα και ο Κιπ ουρλιάζουν, αλλά ο Άνταμ απλά δαγκώνει το όπλο—ήταν φτιαγμένο από γλυκόριζα. Η Αμάντα αναστατώνεται με αυτή τη φάρσα, και ξεκινά μια διαμάχη ανάμεσα στους τρεις.

Το ζευγάρι επανενώνεται απρόθυμα για μια συνάντηση με τον λογιστή τους, όπου μιλούν σχετικά με τη σχέση τους σε παρελθόντα χρόνο. Σύντομα αρχίζουν να λυπούνται όταν μιλούν για τη φάρμα που έχουν, και συνειδητοποιούν πόσο αγαπούν ο ένας τον άλλο. Πηγαίνουν στη φάρμα, όπου ο Άνταμ ανακοινώνει ότι έχει επιλεγεί ως Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για Κομητειακός Δικαστής (County Court Judge). Η Αμάντα αστειεύεται ότι θα διεκδικήσει την ίδια θέση ως υποψήφια των Δημοκρατικών.

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κωμωδία σε σενάριο των Ρουθ Γκόρντον και Γκάρσον Κέινιν σκηνοθετημένη από το μετρ των σοφιστικέ κωμωδιών της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ, Τζορτζ Κιούκορ. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Σπένσερ Τρέισι και Κάθριν Χέπμπορν διατηρούσαν φιλικές σχέσεις τόσο με τους δυο σεναριογράφους όσο και με το σκηνοθέτη. Ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν Man And Wife, αλλά απορρίφθηκε από τη διεύθυνση της εταιρίας Metro-Goldwyn-Mayer[1]. Η ταινία αποτελεί την έκτη από τις 9 συνεργασίες της Χέπμπορν με τον Τρέισι ακολουθώντας τις: Η Γυναίκα της Χρονιάς (The Woman Of The Year, 1942), Ο φύλακας της φλόγας (The Keeper Of The Flame, 1942), Χωρίς αγάπη (Without Love, 1945), Θάλασσα από γρασίδι/Παραστρατημένη μητέρα (The Sea Of Grass, 1947) και Μετανοώ (State Of Union, 1948), ενώ προηγήθηκε των: Πατ και Μάικ (Pat & Mike, 1952), Αυτή που σ' Όλα Απαντά (Desk Set, 1957) και Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ (Guess Who's Coming To Dinner, 1967). Οι δυο πρωταγωνιστές ήταν ζευγάρι και στη ζωή από τη γνωριμία τους το 1942 ως το θάνατο του Τρέισι το 1967, αλλά η σχέση τους κρατήθηκε κρυφή λόγω του γεγονότος ότι ο Τρέισι ήταν ήδη παντρεμένος.

Στην ταινία κάνει το ντεμπούτο της και η Τζούντι Χόλιντεϊ, κωμική ηθοποιός που έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Ο Χάρι Κον, διευθυντής της εταιρίας Columbia είδε την ερμηνεία της Χόλιντεϊ ως οντισιόν προκειμένου να της παραχωρήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του 1950 Γεννημένη Χθες (Born Yesterday) που της χάρισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου κατατροπώνοντας τις θρυλικές ερμηνείες των: Μπέτι Ντέιβις για το Όλα για την Εύα (All About Eve) και Γκλόρια Σουάνσον στο Η Λεωφόρος της Δύσης (Sunset Boulevard). Η Χόλιντεϊ ήταν τρομοκρατημένη με την ιδέα ότι θα έπαιζε σε ταινία στο πλευρό της Χέπμπορν, αλλά η μεγάλη ηθοποιός διέκρινε το ταλέντο της Χόλιντεϊ και ενθάρρυνε τον Τζορτζ Κιούκορ να της κάνει περισσότερα κοντινά πλάνα στις σκηνές που μοιράζονταν οι δυο τους. Η Χέπμπορν υποστήριξε επίσης την ηθοποιό ώστε να λάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Γεννημένη Χθες.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου αλλά έχασε από το Ένα γράμμα σε τρεις συζύγους (A letter to three wives, 1949) του Τζόζεφ Μάνκiεβιτς.

Υποψηφιότητα:

  • Πρωτότυπου Σεναρίου – Ρουθ Γκόρντον & Γκάρσον Κέινιν

Διαχρονικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ινστιτούτο Αμερικανικού Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 7η θέση της λίστας με τις καλύτερες ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών[2]. Το 1992 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Kanin, Garson (1971). Tracy and Hepburn: An Intimate Memoir. New York: Viking. σελίδες 154–155. ISBN 0-670-72293-6. 
  2. «AFI's 10 Top 10». American Film Institute. 2008-06-17. http://www.afi.com/10top10/romanticcomedy.html. Ανακτήθηκε στις 2008-06-18. 
  3. «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]