Και οι επτά ήταν υπέροχοι (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Και οι επτά ήταν υπέροχοι
(The Magnificent Seven)
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΤζον Στάρτζες[1][2][3]
ΠαραγωγήΤζον Στάρτζες
ΣενάριοΓουόλτερ Νιούμαν, Walter Bernstein, William Roberts[4] και Ακίρα Κουροσάβα[4]
Βασισμένο σεΟι Επτά Σαμουράι
ΠρωταγωνιστέςΓιουλ Μπρίνερ[5][1][6], Ίλαϊ Γουάλακ[1][6][3], Στηβ ΜακΚουήν[5][1][6], Τζέιμς Κόμπερν[6][3], Ρόμπερτ Βον[6][3], Τσαρλς Μπρόνσον[6][3], Χορστ Μπούχολτς[5][1][6], Μπραντ Ντέξτερ[6][3], Βλαντίμιρ Σοκόλοφ[6][3], Τζον Α. Αλόνζο[6], Γουίτ Μπίσελ[6][3], Robert J. Wilke[6], Βαλ Έιβερι[6], Bing Russell[6], Βαλεντίν ντε Βάργκας[6], Φερνάντο Ρέι, Βίκτορ Φρεντς[4], Τζόζεφ Ράσκιν[4], Rico Alaniz[4], Ενρίκε Λουσέρο[4], Λάρι Ντουράν[4] και Jim Davis[4]
ΜουσικήΈλμερ Μπέρνσταϊν
ΦωτογραφίαΤσαρλς Λανγκ
ΜοντάζΦέρις Γουέμπστερ
Εταιρεία παραγωγήςUnited Artists και Mirisch Company
ΔιανομήUnited Artists και Netflix
Πρώτη προβολή12  Οκτωβρίου 1960 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Φιλιππίνες)[7][8], 24  Φεβρουαρίου 1961 (Γερμανία)[9], 3  Μαΐου 1961 (Ιαπωνία), 23  Οκτωβρίου 1960 (Καναδάς)[8] και 1960
Διάρκεια128 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
ΈπεταιReturn of the Seven

Το Και οι επτά ήταν υπέροχοι (αγγλικά: The Magnificent Seven‎‎) είναι ένα γουέστερν αμερικανικής παραγωγής του 1960 σε σκηνοθεσία του Τζον Στάρτζες και σενάριο Γουίλιαμ Ρόμπερτς, το οποίο αποτελεί ριμέικ της ιαπωνικής ταινίας των Επτά Σαμουράι (1954) του Ακίρα Κουροσάβα. Πρωταγωνιστούν οι Γιουλ Μπρίνερ, Ίλαϊ Γουάλακ, Στηβ ΜακΚουήν, Τσαρλς Μπρόνσον, Ρόμπερτ Βον, Τζέιμς Κόμπερν, Χορστ Μπούχολτζ και Μπραντ Ντέξτερ.

Το 2013 η βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου χαρακτήρισε την ταινία ως αισθητικά, πολιτισμικά και ιστορικά σημαντική, και ότι την επέλεξε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ.[10]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα μικρό μεξικανικό χωριό δέχεται κάθε χρόνο επιδρομή από μια συμμορία ληστών με ηγέτη τον διαβόητο Καλβέρα, που τους αρπάζει τη σοδειά τους, αφήνοντας το χωριό στην πείνα και στη φτώχεια. Μετά από την τελευταία επιδρομή και τη δολοφονία ενός χωρικού, τρεις χωρικοί αποφασίζουν ότι δεν πάει άλλο η κατάσταση με τους ληστές και ότι θα πρέπει να αντισταθούν. Έτσι πάνε στον γηραιότερο του χωριού για να ζητήσουν την συμβουλή του, ο οποίος τους λέει ότι μόνοι τους δεν μπορούν να διώξουν τον Καλβέρα χωρίς όπλα και θα πρέπει να πάνε στην πόλη για να τ' αγοράσουν. Έτσι οι τρεις χωρικοί με τα λιγοστά τους χρήματα κατεβαίνουν στην πόλη. Εκεί θα συναντήσουν τον Κρις Άνταμς, έναν περιπλανώμενο πιστολά και θα του ζητήσουν να τους βρει όπλα. Ο Κρις θα τους προτείνει καλύτερα να βρουν άντρες να μισθώσουν για την δουλειά παρά να αγοράσουν όπλα, που όπως χαρακτηριστικά τους λέει «Οι άντρες είναι πιο φθηνοί από τα όπλα».

Ο Κρις δέχεται να βοηθήσει τους τρεις χωρικούς και έτσι αναλαμβάνει να βρει μια ομάδα πιστολάδων που θα πάνε στο χωριό για να αντιμετωπίσουν τον Καλβέρα και την συμμορία του. Ο πρώτος που θα δεχτεί είναι ο Βιν Τάνερ που έμεινε απένταρος μετά από μια παρτίδα τζόγου. Ο δεύτερος είναι ο Χάρι Λακ, που πιστεύει οτι η αμοιβή θα είναι πιο μεγάλη στο τέλος. Ο τρίτος που θα ακολουθήσει είναι ο Ιρλανδο-Μεξικανός Μπερνάντο Ό Ράιλυ, που δέχεται να πάει επειδή του λείπει η δράση. Ο τέταρτος θα είναι ο Μπριτ, που είναι σπεσιαλίστας τόσο με μαχαίρι, όσο και με όπλο, ο οποίος το βλέπει ως πρόκληση. Ο πέμπτος είναι ο Λι, ένας πιστολέρο που τρέχει να κρυφτεί από τους εφιάλτες του και τους εχθρούς του. Ο έκτος θα είναι ο Τσίκο, ένας νεαρός πιστολέρο, που θέλει να αποδείξει στον Κρις οτι είναι ικανός για να γίνει πιστολάς. Ο Κρις στην αρχή αρνείται να τον πάρει μαζί του θεωρώντας τον άμυαλο και παιδαρέλι για να κάνει αυτό το επάγγελμα. Με την επιμονή όμως που δείχνει ο Τσίκο θα κάνει τον Κρις να δεχτεί και να τον βάλει στην ομάδα του.

Φτάνοντας στο χωριό, συνεργάζονται με τους χωρικούς για να χτίσουν οχυρώσεις και να τους εκπαιδεύσουν για να αμυνθούν. Παρατηρούν την έλλειψη γυναικών στο χωριό, έως ότου ο Τσίκο σκοντάφτει στην νεαρή Πέτρα και ανακαλύπτει ότι οι γυναίκες ήταν κρυμμένες φοβουμένες ότι οι πιστολάδες θα τις βιάσουν. Οι επτά πιστολάδες αρχίζουν να συνδέονται με τους χωρικούς και η Πέτρα ακολουθεί τον Τσίκο. Όταν ο Μπερνάρντο επισημαίνει ότι έχουν την επιλογή φαγητού, τότε το μοιράζονται με τα παιδιά του χωριού.

Τρεις από τους άντρες του Καλβέρα αποστέλλονται στο χωριό και εξαιτίας ενός λάθους του Τσίκο, οι επτά πιστολάδες αναγκάζονται να σκοτώσουν και τους τρεις αντί να συλλάβουν τουλάχιστον τον έναν. Μερικές μέρες αργότερα ο Καλβέρα και οι ληστές του φτάνουν στο χωριό. Οι επτά πιστολάδες και οι χωρικοί σκοτώνουν άλλους οκτώ ληστές και οι υπόλοιποι τρέχουν έξω από την πόλη. Οι χωρικοί γιορτάζουν το γεγονός, πιστεύοντας ότι ο Καλβέρα δεν θα επιστρέψει. Αλλά ο Τσίκο διεισδύει στο στρατόπεδο του Καλβέρα και μαθαίνει ότι αυτός θα επιστρέψει, καθώς οι άντρες του δεν έχουν φαγητό.

Κάποιοι φοβισμένοι χωρικοί καλούν τότε τους πιστολάδες να φύγουν. Αν και μερικοί δέχονται, ο Κρις όμως επιμένει ότι θα παραμείνουν, απειλώντας ακόμη και να σκοτώσουν όποιον προτείνει να σταματήσει η μάχη. Οι επτά πιστολάδες αποφασίζουν να κάνουν μια αιφνιδιαστική επιδρομή στο στρατόπεδο του Καλβέρα, αλλά το βρίσκουν εγκαταλειμμένο. Επιστρέφοντας στο χωριό, πιάνονται από τον Καλβέρα και τους άντρες του, οι οποίοι νωρίτερα είχαν συγκρουστεί με μερικούς από τους χωρικούς. O Καλβέρα σώζει τις ζωές των επτά πιστολάδων, πιστεύοντας ότι αυτοί έχουν μάθει ότι δεν αξίζουν να αγωνιστούν για τους αγρότες και τους παίρνει τα όπλα. Καθώς ετοιμάζονται να φύγουν, ο Κρις και ο Βιν παραδέχονται ότι έχουν συνδεθεί συναισθηματικά με το χωριό. Ο Μπερνάρντο θυμώνει επίσης όταν τα αγόρια που έγιναν φίλοι του αποκαλούν τους γονείς τους δειλούς. Ο Τσίκο δηλώνει ότι μισεί τους χωρικούς.

Οι επτά πιστολάδες συνοδεύονται απο τους ληστές σε μικρή απόσταση από το χωριό, όπου τους επιστρέφονται τα όπλα. Συζητούν την επόμενη κίνηση τους και όλοι εκτός από τον Χάρι, ο οποίος πιστεύει ότι η προσπάθεια θα είναι μάταιη και αυτοκτονική. Τελικά συμφωνεί να επιστρέψει και να πολεμήσει.

Οι επτά πιστολάδες διεισδύουν στο χωριό και ξέσπα μια μεγάλη μάχη. Ο Χάρι, επιστρέφει εγκαίρως για να σώσει τη ζωή του Κρις, αλλά πυροβολείται θανάσιμα. Ο Χάρι παρακαλεί τον Κρις να του πει για ποιον λόγο αγωνίστηκαν και ο Κρις ψεύδεται κάνοντας λόγο για ένα κρυφό ορυχείο χρυσού. Ο Χάρι χαμογελά πριν πεθάνει. Ο Λι βρίσκει το θάρρος να πολεμήσει μπαίνοντας σε ένα σπίτι που κρατούνται αρκετοί χωρικοί, πυροβολώντας τους ληστές, αλλά πυροβολείται καθώς φεύγει. Ο Μπερνάρντο, προσπαθώντας να προστατεύσει τα αγόρια, τραυματίζεται θανάσιμα και καθώς πεθαίνει λέει στα αγόρια να είναι περήφανοι για το πόσο γενναία πολέμησε ο πατέρας τους. Ο Μπρίτ πεθαίνει μετά από μια ανταλλαγή πυρών με πολλούς ληστές. Ο Κρις πυροβολεί τον Καλβέρα, ο οποίος τον ρωτάει: «Επέστρεψες ... σε ένα μέρος σαν αυτό; Γιατί; Ένας άντρας σαν εσένα; Γιατί;» Τελικά ο Καλβέρα πεθαίνει χωρίς να λάβει απάντηση απο τον Κρις. Οι υπόλοιποι ληστές φεύγουν.

Οι τρεις επιζώντες πιστολάδες βγαίνουν έξω από την πόλη. Καθώς σταματούν στην κορυφή ενός λόφου με θέα το χωριό, ο Τσίκο αποφασίζει να παραμείνει στο χωριό, συνειδητοποιώντας ότι θέλει να μείνει με την Πέτρα. Ο Κρις και ο Βιν αποχαιρετούν τον γέρο του χωριού, ο οποίος τους λέει ότι μόνο οι χωρικοί έχουν κερδίσει, ενώ οι πιστολάδες είναι σαν τον άνεμο που φυσάει στη γη και περνάει. Καθώς περνούν από τους τάφους των συντρόφων τους, ο Κρις παραδέχεται, «Ο Γέροντας είχε δίκιο. Μόνο οι αγρότες κέρδισαν. Εμείς χάσαμε. Πάντα θα χάνουμε»

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επτά πιστολάδες. Αριστερά προς δεξιά: Γιουλ Μπρίνερ, Στηβ ΜακΚουήν, Χορστ Μπούχολτς, Τσαρλς Μπρόνσον, Ρόμπερτ Βον, Μπραντ Ντέξτερ, και ο Τζέιμς Κόμπερν

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιουλ Μπρίνερ πλησίασε τον παραγωγό Γουόλτερ Μίρις για να κάνει το ριμέικ της διάσημης ταινίας του Κουροσάβα. Αλλά καθώς ο Μίρις απέκτησε τα δικαιώματα από την Toho Studios και ολοκλήρωσε μια συμφωνία διανομής με την United Artists, ο Μπρίνερ υπέβαλε μήνυση για παραβίαση της συμφωνίας από τον ηθοποιό Άντονι Κουίν, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι αυτός και ο Μπρίνερ είχαν αναπτύξει την ιδέα μαζί και είχαν επεξεργαστεί πολλά από τα οι λεπτομέρειες της ταινίας. Ο Κουίν τελικά έχασε το δικαστήριο καθώς οι ισχυρισμοί του δεν υπήρχαν πουθενά γραπτώς.[11]

Επιλογή ηθοποιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζον Στάρτζες ήταν πρόθυμος να δώσει στον Στηβ ΜακΚουήν ρόλο στη ταινία, έχοντας δουλέψει μαζί του στην ταινία Never So Few (1959), αλλά ο ΜακΚουήν δεν μπορούσε να αφεθεί ελεύθερος καθώς είχε συμβόλαιο με τον ηθοποιό / παραγωγό Ντικ Πάουελ, ο οποίος ήταν ο παραγωγός της τηλεοπτικής σειράς του ΜακΚουήν «Καταζητείται Νεκρός ή Ζωντανός». Με τη συμβουλή του ατζέντη του, ο ΜακΚουήν, ισχυρίστηκε ότι είχε ένα τροχαίο ατύχημα και δεν θα μπορούσε να εργαστεί στη σειρά του Πάουελ, επειδή είχε τραυματιστεί καθώς έπρεπε να φορά ένα στήριγμα στο λαιμό. Κατά το διάστημα που απαιτήθηκε για την «ανάρρωση» του, ήταν ελεύθερος να εμφανιστεί στην ταινία του Στάρτζες.[12]

Ο Τζέιμς Κόμπερν ήταν οπαδός της ιαπωνικής ταινίας, ο οποίος την είχε δει 15 φορές και προσλήφθηκε μέσω της βοήθειας του πρώην συμμαθητή του Ρόμπερτ Βον, αφού ο ρόλος του ειδικού στο μαχαίρι είχε απορριφθεί από τους Στέρλινγκ Χέιντεν και Τζον Άιρλαντ.[13] Ο Ρόμπερτ Βον, ο οποίος πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 2016, ήταν το τελευταίο μέλος των βασικών πρωταγωνιστών. Η Ροσέντα Μοντέρος ήταν η τελευταία ηθοποιός της ταινίας μέχρι το θάνατό της στις 29 Δεκεμβρίου 2018.

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Magnificent Seven: Music From The Motion Picture
soundtrack από Έλμερ Μπερνστάιν
Κυκλοφόρησε15 Ιουνίου 1960 (1960-06-15)
Διάρκεια01:07:27
ΣτούντιοGoldwyn Studios, Stage 7, Λος Άντζελες
ΔισκογραφικήVarèse Sarabande
 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
AllMusic 4.5/5 stars[14]
Soundtrack.net 3.5/5 stars[15]

Track listing[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλη η μουσική είναι από τον Έλμερ Μπερνστάιν.

Track listing
Αρ. Tίτλος Διάρκεια
1. "Main Title And Calvara"   3:58
2. "Council"   3:13
3. "Quest"   1:00
4. "Strange Funeral/After The Brawl"   6:47
5. "Vin's Luck"   2:02
6. "And Then There Were Two"   1:44
7. "Fiesta"   1:09
8. "Stalking"   1:18
9. Untitled   2:59
10. "The Journey"   4:37
11. "Toro"   3:21
12. "Training"   1:26
13. "Calvera's Return"   2:36
14. "Calvera Routed"   1:49
15. "Ambush"   3:09
16. "Petra's Declaration"   2:28
17. "Bernardo"   3:31
18. "Surprise"   2:06
19. "Defeat"   3:36
20. "Crossroads"   4:46
21. "Harry's Mistake"   2:48
22. "Calvera Killed"   2:33
23. "Finale"   3:28

Ο Νταν Γκολντβάσερ από το soundtrack.net στην κριτική του για την μουσική της ταινίας αναφέρει πως: «Μπορεί να μην θεωρηθεί μια πραγματική κλασική ταινία, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε λάθος με το και οι επτά ήταν υπερόχοι. Ένα στιβαρό ριμέικ με ένα καστ γεμάτο αστέρες, εξαιρετική μουσική, εκθαμβωτική θέα και στιβαρή σκηνοθεσία από τον Τζον Στάρτζες, η ταινία αξίζει την αναβάθμιση σε Blu-ray..»[15]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 12 Οκτωβρίου 1960, σε 1000 κινηματογραφικές αίθουσες σε όλη τη Νότια και Νοτιοδυτική πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών.[16]

Box Office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, η ταινία κέρδισε 2,25 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα[17]και ήταν μια απογοήτευση στο box office, αλλά αποδείχθηκε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη. [17][18]Τα έσοδα στο εξωτερικό ήταν σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερα από τις ΗΠΑ με συνολικά 7,5 εκατομμύρια δολάρια, αποφέροντας παγκόσμια έσοδα 9,75 εκατομμυρίων δολαρίων. [19]

Στη Δυτική Ευρώπη, η ταινία είχε 7,3 εκατομμύρια εισιτήρια στην Ιταλία, 7 εκατομμύρια εισιτήρια στη Γαλλία [20] και 7,7 εκατομμύρια εισιτήρια στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθιστώντας μια από τις 100 κορυφαίες ταινίες με τα υψηλότερα κέρδη στο Ηνωμένο Βασίλειο [21] και στη Γαλλία.[22] Ήταν επίσης επιτυχημένη στη Γερμανία.Germany.[19] Στη Σοβιετική Ένωση (από την οποία κατάγονταν ο Μπρίνερ), η ταινία είχε 67 εκατομμύρια εισιτήρια [23]και έγινε η ταινία με τα υψηλότερα κέρδη που υπήρξε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση (όπου ήταν από τις λίγες μόνο ταινίες του Χόλυγουντ που έγιναν blockbusters εκεί).[24] Στη Νότια Κορέα, είχε 80.870 εισιτήρια στην Σεούλ[25] και ήταν επίσης επιτυχία στην Ιαπωνία.[19] Αυτό προσθέτει συνολικά τουλάχιστον 89.118.696 εισιτήρια που πωλήθηκαν σε υπερπόντια εδάφη.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Meyers, Richard (2001). Great Martial Arts Movies: From Bruce Lee to Jackie Chan and MoreΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. New York City: Citadel Press. σελίδες 276. ISBN 978-0806520261. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=837.html. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  2. www.imdb.com/title/tt0054047/. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 www.filmaffinity.com/es/film168098.html. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  5. 5,0 5,1 5,2 stopklatka.pl/film/siedmiu-wspanialych. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 www.imdb.com/title/tt0054047/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  7. tt0054047.
  8. 8,0 8,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0054047/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 5  Ιουνίου 2022.
  9. www.zweitausendeins.de/filmlexikon/?sucheNach=titel&wert=12630.
  10. Washington Post (December 18, 2013). Η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ανακοίνωσε νέες επιλογές για το 2013. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις December 18, 2013.
  11. Stafford, Jeff. «The Magnificent Seven». TCM Film Article. Turner Classic Movies, Inc. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  12. Eliot, Marc (2012). Steve McQueen. NY: Three Rivers Press. σελίδες 75–77. ISBN 978-0307453228. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  13. Pendreigh, Brian (3 Φεβρουαρίου 2000). «Magnificent obsession». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  14. «the-magnificent-seven-original-motion-picture-soundtrack» (στα Αγγλικά). allmusic.com. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  15. 15,0 15,1 «the-magnificent-seven-1960» (στα Αγγλικά). soundtrack.net. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  16. «Re-Done From Japanese, 'Magnificent Seven' Due Into 1,000 Situations». Variety: 4. September 28, 1960. http://www.archive.org/stream/variety220-1960-09#page/n213/mode/1up. Ανακτήθηκε στις April 23, 2019. 
  17. 17,0 17,1 «Rental Potentials of 1960». Variety: 47. January 4, 1961. https://archive.org/details/sim_variety_1961-01-04_221_6/page/47. 
  18. Mirisch, Walter (2008). I Thought We Were Making Movies, Not History (p. 113). University of Wisconsin Press, Madison, Wisconsin. (ISBN 0-299-22640-9).
  19. 19,0 19,1 19,2 «UA-Mirisch Roll Third 'Seven' For Solid O'seas B.O.». Variety: 20. August 9, 1967. https://archive.org/details/sim_variety_1967-08-09_247_12/page/20. 
  20. «The Magnificent Seven (1960) - JPBox-Office». JP's Box-Office (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019. 
  21. «The Ultimate Chart: 1–100». British Film Institute. 28 Νοεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  22. «Top 250 All-Time». JP's Box-Office (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020. 
  23. «"Великолепная семерка" (The Magnificent Seven, 1960)». KinoPoisk (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019. 
  24. Sergey Kudryavtsev (4 Ιουλίου 2006). «Зарубежные фильмы в советском кинопрокате». LiveJournal (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  25. «영화정보». KOFIC. Korean Film Council. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα The Magnificent Seven στο Wikimedia Commons