Citroën C4

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Citroën C4
Citroën C4 1.6 HDi πρώτης γενιάς του 2008
Citroën C4 δεύτερης γενιάς του 2011
Citroën C4 τρίτης γενιάς του 2021 στη Στουτγκάρδη
Σύνοψη
Κατασκευαστής Citroën
Μητρική εταιρεία Όμιλος PSA (2004 — 2020)
Stellantis (Ιανουάριος 2021 — σήμερα)
ΠαραγωγήΑύγουστος 2004 — σήμερα
Σεζόν2005 — σήμερα
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCitroën Xsara
Επόμενο μοντέλοCitroën DS4 (για το C4 πρώτης γενιάς Coupé)

Το Citroën C4 είναι μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας C, που αρχικά κατασκευάστηκε από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën, από τον Αύγουστο του 2004 έως τον Μάιο του 2018, σε δύο γενιές, αν και η δεύτερη γενιά του εξακολουθεί να παράγεται στην Κίνα αποκλειστικά για την εγχώρια αγορά. Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2020 εισήχθη επίσημα η τρίτη γενιά του C4. Με το ίδιο όνομα υπήρξε, μεταξύ του 1928 και του 1932, και ένα άλλο μοντέλο της Citroën, Είναι παρόμοιο με το Chevrolet Cruze, Fiat Bravo, Fiat Tipo, Ford Focus, Honda Civic, Mazda 3, Mitsubishi Lancer, Opel Astra, Renault Mégane, Seat Leon, Toyota Corolla, Toyota Auris, και Volkswagen Golf.

Η πρώτη γενιά του C4 αντικατέστησε το Citroën Xsara το 2004, ενώ η δεύτερη γενιά του μοντέλου κατασκευάστηκε από τον Αύγουστο του 2010 έως τον Μάιο του 2018. Αντικαταστάθηκε προσωρινά από το Citroën C4 Cactus και ειδικότερα από τη Φάση 2 του C4 Cactus, που διαμορφώθηκε σε 5-πορτο hatchback crossover και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018. Ωστόσο, η δεύτερη γενιά του C4 συνεχίζει να παράγεται στην Κίνα, όπως προαναφέρθηκε, με αποτέλεσμα να μην συμβεί ποτέ πλήρης διακοπή της κατασκευής του C4 σε παγκόσμια κλίμακα. Στις 16 Ιουνίου 2020 παρουσιάστηκε η τρίτη γενιά του C4, που αντικατέστησε το C4 Cactus, για το οποίο δεν πρόκειται να υπάρξει διάδοχος.[1]

Πρώτη γενιά (2004 - 2010)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën C4 πρώτης γενιάς
Citroën C4 πρώτης γενιάς
Σύνοψη
Κατασκευαστής Citroën
ΠαραγωγήΑύγουστος 2004 — Αύγουστος 2010
ΣυναρμολόγησηΜυλούζ, Γαλλία
Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Γουχάν, επαρχία Χουμπέι, Κίνα
ΣχεδιαστήςDonato Coco
Jean-Pierre Ploué
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα3-πορτο hatchback (Coupé)
5-πορτο hatchback
4-πορτο sedan
5-πορτο MPV
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαPSA PF2 (Platform 2)
Σχετική εξέλιξηCitroën C4 Picasso
Peugeot 307
Peugeot 308
Peugeot 3008
Peugeot 5008
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.4 λίτρα ET3
1.6 λίτρα TU5
1.6 λίτρα DV6 HDi της Ford
2.0 λίτρα EW10
1.6 λίτρα HDi
2.0 λίτρα HDi
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
6-τάχυτο ημι-αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου60 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.608 χιλιοστά
ΜήκοςCoupé: 4.274 χιλιοστά
Hatchback: 4.260 χιλιοστά
Sedan: 4.588 χιλιοστά
C-Triomphe (sedan): 4.770 χιλιοστά
ΠλάτοςCoupé: 1.769 χιλιοστά
Hatchback: 1.773 χιλιοστά
Ύψος1.458 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.181 - 1.416 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCitroën Xsara
Επόμενο μοντέλοCitroën C4 δεύτερης γενιάς

Εξέλιξη και σημασία για τη Citroën[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το C4 πρώτης γενιάς ήταν το αποτέλεσμα ριζικής εσωτερικής ανανέωσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο εξελίχθηκε στα πρώτα έτη του 21ου αιώνα, για να αντικαταστήσει το γηρασμένο πλέον Citroën Xsara. Γενικότερα, επίσης, το ζήτημα της ανανέωσης της συνολικής παλέτας των μοντέλων της μάρκας, ήταν τότε κρίσιμο για τη Citroën. Η εταιρεία επί πολλές δεκαετίες είχε κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα και ίματζ για τα αντισυμβατικής, ενίοτε ακόμα και επαναστατικής, σχεδίασης μοντέλα της. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ωστόσο, είχε προβεί στη δημιουργία κάποιων συμβατικών σε εμφάνιση (αλλά αξιόπιστων) μοντέλων, με εμφανέστερο παράδειγμα το Citroën Saxo. Επίσης και οι προκάτοχοι του πρώτου C4, τα Citroën ZX και Citroën Xsara, είχαν εισπράξει ανάλογα αρνητικά σχόλια για την εξωτερική τους αισθητική, ενώ και το πρώτο Citroën C5 του 2000, αν και θεωρήθηκε ως τεχνολογικά εντυπωσιακό, είχε κριθεί ως πιο συμβατικό αισθητικά σε σύγκριση με το πως έδειχναν οι προκάτοχοί του στην εποχή τους.

Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά το ντιζάιν των μοντέλων της και να καταβάλει σκληρή προσπάθεια για να ανακτήσει έδαφος στις νέες, καινοτόμες τεχνολογίες, προκειμένου να ξανακερδίσει το κύρος της. Το πρώτο βήμα ήρθε το 2002, με το Citroën C3, και στη συνέχεια το 2003, με την έκδοση C3 Pluriel, ένα ασυνήθιστο ανοιχτό αυτοκίνητο με πολλές παραπομπές στο Citroën 2CV, όχι μόνο στη σχεδίαση, αλλά και στην πρακτικότητά του και στον τρόπο αφαίρεσης της οροφής του.

Τον Σεπτέμβριο του 2004, ακολούθησε η παρουσίαση του Citroën C4, αν και η παραγωγή του είχε ξεκινήσει ήδη από τον Αύγουστο. Ταυτόχρονα έγινε και μια σημαντική ανανέωση στο Citroën C5, που του εναρμόνισε την αισθητική με αυτήν του C4, μαζί και με σημαντικές αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό του C5. Η επιστροφή στον φουτουρισμό και στην καινοτομία, ενισχύθηκε περαιτέρω με τον πολυαναμενόμενο αντικαταστάτη του Citroën XM, το Citroën C6 πρώτης γενιάς του 2005 - 2012.

Αμάξωμα και αισθητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εδώ φαίνεται το αντισυμβατικό πίσω μέρος του C4 Coupé.

Η πρώτη γενιά του C4 σχεδιάστηκε, όπως είχε συμβεί και με το Citroën C3, από τους σχεδιαστές της Citroën Donato Coco (Ντονάτο Κόκο - ο επικεφαλής της σχεδιαστικής ομάδας της Citroën από το 1999 έως το 2005) και Jean-Pierre Ploué. Μάλιστα ο δεύτερος είχε σχεδιάσει στο παρελθόν την πρώτη γενιά του Renault Twingo, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1993, ενώ αμέσως μετά το C4 σχεδίασε και το πολυτελές Citroën C6 του 2005 - 2012.

Το αισθητικό αποτέλεσμα εντυπωσίασε ιδιαίτερα κατά την εποχή της παρουσίασης του μοντέλου. Ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd της τρίθυρης κουπέ έκδοσης μάλιστα ήταν μόλις 0,28 και της πεντάθυρης 0,29 - νούμερα εντυπωσιακά τότε για μικρομεσαίο μοντέλο της κατηγορίας C και μια τεράστια βελτίωση ως προς τον προκάτοχο Citroën Xsara που είχε Cd 0,33. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το αντεστραμμένο πίσω μέρος και παρμπρίζ της τρίθυρης έκδοσης του C4, το οποίο παρέπεμπε άμεσα στο ασυνήθιστο πίσω μέρος του Citroën Ami 6 του 1961.

Ο στάνταρ ψηφιακός πίνακας οργάνων του, επίσης εντυπωσίασε, καθώς αποτελείτο από δύο οθόνες υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Display / LCD) με την ικανότητα να αυτοπροσαρμόζουν την φωτεινότητά τους ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με την ύπαρξη ενός αισθητήρα ηλιοφάνειας για την προσαρμογή φωτεινότητας του πίνακα οργάνων. Το ψηφιακό LCD ταχύμετρο είχε τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του ταμπλό και προς το κέντρο του. Το επίσης ψηφιακό LCD στροφόμετρο, είχε τοποθετηθεί πάνω στον άξονα του τιμονιού και ο χρωματισμός του από πορτοκαλί γινόταν κόκκινος καθώς οι στροφές του κινητήρα πλησίαζαν τον κόφτη. Στην κορυφαία έκδοση Exclusive προσφερόταν εξ αρχής ακόμα και σύστημα δορυφορικής πλοήγησης NaviDrive, το οποίο μεταγενέστερα άρχισε να προσφέρεται σε όλα τα C4.

Γενικότερα, το αρχικό C4 θεωρήθηκε από τον Τύπο ότι σηματοδότησε για τη Citroën την επιστροφή της στα φουτουριστικά ρηξικέλευθα ντιζάιν, μετά από μία περίοδο πολύ καλών, πλην όμως σχετικά συντηρητικών σε εμφάνιση μοντέλων και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1990 με τα Citroën ZX, Citroën Xsara και ιδιαίτερα με το Citroën Saxo.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εδώ φαίνεται το ταμπλό ενός Citroën C4 πρώτης γενιάς.
Το πίσω μέρος των 3-πορτων και 5-πορτων Citroën C4 πρώτης γενιάς.

Μία επιπλέον σχεδιαστική καινοτομία του Citroën C4 πρώτης γενιάς ήταν ότι έφερε στάνταρ «ακλόνητο» αερόσακο οδηγού, καθώς είχε ενσωματωθεί σε ένα ξεχωριστό σταθερό εσωτερικό «κουτί» που δεν στρίβει μαζί με το τιμόνι. Ο σκοπός της πατέντας αυτής είναι ο αερόσακος οδηγού να είναι πάντα στραμμένος προς τον οδηγό υπό την ίδια γωνία. Η ίδια πατέντα εμφανίστηκε και στο Citroën C5 δεύτερης γενιάς, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2008 και παρήχθη έως τον Ιούνιο του 2017, και προς το παρόν υπάρχει μόνο σε αυτά τα δύο μοντέλα.

Επίσης, όλες οι εκδόσεις του Citroën C4 πρώτης γενιάς, ήδη από την παρουσίασή του, έφεραν ως βασικό εξοπλισμό τα εξής:

  • 8 αερόσακους: 2 μπροστινούς, 2 πλευρικούς στα μπροστινά καθίσματα και 4 πλευρικούς οροφής (2+2 εμπρός και πίσω),
  • Speed Limiter (Περιοριστής Ταχύτητας) όταν ο οδηγός θελήσει να θέσει προσωρινό «κόφτη» στη μέγιστη ταχύτητα οδήγησης,
  • Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (Anti-lock Braking System / ABS),
  • Σύστημα ελέγχου πρόσφυσης (traction control system),
  • Σύστημα Υποβοήθησης Φρεναρίσματος (Brake Assist),
  • Ηλεκτρονική Κατανομή Δύναμης Πέδησης (Electronic Brakeforce Distribution / EBD),
  • Μεταβλητή υποβοήθηση στο υδραυλικό σύστημα διεύθυνσης, ανάλογα με την ταχύτητα,
  • Βομβητές υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας για τους μπροστινούς επιβάτες,
  • Προβολείς ομίχλης,
  • Μεγάλο αριθμό διακοπτών στο τιμόνι, μέσω των οποίων ο οδηγός μπορούσε να ελέγξει όλες τις λειτουργίες του αυτοκινήτου, εκτός του κλιματισμού.

Στις ανώτερες εκδόσεις, διέθετε από την παρουσίασή του και τα εξής επιπλέον στοιχεία εξοπλισμού ασφαλείας:

  • Lane Departure Warning System / Σύστημα Προειδοποίησης Αλλαγής Λωρίδας, που ενεργοποιείται όταν γίνεται αλλαγή πορείας χωρίς τη χρήση του φλας, ως προειδοποίηση σε τυχόν παρέκκλιση από την λωρίδα κυκλοφορίας, σε ταχύτητες άνω των 80 χλμ./ώρα (εμφανίστηκε ταυτόχρονα και στην παρουσίαση του Citroën C5 Φάσης 2 και 1 χρόνο μετά και στην παρουσίαση του Citroën C6 πρώτης γενιάς),
  • Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP),
  • Μπροστινούς προβολείς με φώτα Bi-Xenon,
  • Κατευθυνόμενους μπροστινούς προβολείς, οι οποίοι στρίβουν ανάλογα με τη φορά του τιμονιού ακολουθώντας την κατεύθυνση της στροφής (Directional Headlamps) για τον φωτισμό του εσωτερικού της στροφής (το ίδιο σύστημα εμφανίστηκε ταυτόχρονα με το παρουσίαση του Citroën C5 πρώτης γενιάς Φάσης 2 και 1 χρόνο μετά και με το παρουσίαση του Citroën C6 πρώτης γενιάς),
  • Αισθητήρες παρκαρίσματος εμπρός και πίσω,
  • Σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών (tire pressure monitoring system).

Στα τεστ πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 2004, το Citroën C4 απέσπασε την μέγιστη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, όπως και για όλα τα συστήματα ασφαλείας που διέθετε ως βασικό εξοπλισμό, με το ποσοστό των 35 στους 37 βαθμούς. Συνολικά:[2]

  • Προστασία ενηλίκων επιβατών = 5/5 stars
  • Προστασία ανηλίκων επιβατών = 4/5 stars
  • Προστασία πεζών = 3/4 stars

Εκδοχές αμαξώματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η 3-πορτη και η 5-πορτη εκδοχή αμαξώματος κυκλοφόρησαν στις εξής εκδόσεις εξοπλισμού:

Citroën C4 1.6 Limousine (5-πορτο) του 2008.
Citroën C4 1.6 HDi Sedan (4-πορτο) του 2008.

Πεντάθυρη έκδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Limousine
    • Advance
    • Style
    • Confort
    • VTR Plus
    • Exclusive

Τρίθυρη έκδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Coupé
    • Advance
    • VTR
    • VTR Plus
    • VTS (ενισχυμένο)
  • VTS by Loeb

Τετράθυρη έκδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Αργεντινή, από το 2007 έως το 2014, παρήχθη τοπικά και μία τετράθυρη έκδοση σεντάν 3 όγκων, με το όνομα Citroën C4 Sedan, μαζί και με την 3-πορτη έκδοση. Η τετράθυρη αυτή εκδοχή πωλήθηκε κυρίως στην Αργεντινή και τη Χιλή, αλλά πάντως διατέθηκε επίσημα και στη Βραζιλία και στην Ουγγαρία υπό το όνομα Citroën C4 Pallas, στην Ισπανία ως C4 Berline, και στην Ελλάδα και στη Ρουμανία ως C4 Sedan. Το μήκος της ανέρχεται στα 4,59 μέτρα, φτάνοντας έτσι στο ανώτερο άκρο της μικρομεσαίας κατηγορίας C.

Citroën C4 Sedan του 2007
Citroën C4 Berline του 2008
Citroën C4 Berline του 2009
Citroën C4 1.6 HDi Sedan του 2009 στην Αργεντινή, τοπικής κατασκευής
Citroën C4 Executive Sedan του 2009 στην Αργεντινή, τοπικής κατασκευής
Citroën C4 Pallas του 2008 - 2009
Citroën C-Quatre σεντάν

Ένα παρόμοιο τετράθυρο σεντάν μοντέλο παρήχθη και διατέθηκε αποκλειστικά στην Κίνα μεταξύ του 2006 και του 2009, υπό το όνομα C-Triomphe. Είχε μακρύτερο μεταξόνιο, που έφτανε τα 2,710 μέτρα, και συνολικό μήκος στα 4,770 μέτρα, με αποτέλεσμα να ανήκει επίσημα στη μεσαία κατηγορία D, αντί της μικρομεσαίας κατηγορίας C.

Citroën C-Quatre hatchback (μετά την ανανέωση) στο σαλόνι της Τσονγκτσίνγκ στην Κίνα, τον Ιούνιο του 2012.

Τον Απρίλιο του 2009, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στη Σαγκάη, η Citroën το αντικατέστησε με το C-Quatre, που είχε ακόμα μεγαλύτερο χώρο αποσκευών, με συνεπακόλουθη περαιτέρω αύξηση του συνολικού μήκους του αμαξώματος. Η αισθητική του στο μπροστινό μέρος και στο σαλόνι, είχε εναρμονιστεί με την ανανέωση των τρίθυρων και πεντάθυρων εκδόσεων του C4, που είχε γίνει τον Αύγουστο του 2008. Στις αρχές του 2012 υπέστη έντονη ανανέωση, που το «ταίριαξε» αισθητικά με το Citroën C4 δεύτερης γενιάς.

Διαχρονικά, το μοντέλο προσφερόταν και σε πεντάθυρη έκδοση «hatchback» 2 όγκων, γνωστή ως Citroën C-Quatre hatch. Ο λόγος που το C4 κυκλοφόρησε στην Κίνα και ως σεντάν, ήταν η εντονότερη προτίμηση του αγοραστικού κοινού της χώρας αυτής προς τα σεντάν, έναντι των hatchback. Οι διαφορετικές ονομασίες στην Κίνα, αντί της ονομασίας C4 με την οποία διατέθηκε σε όλες τις άλλες αγορές διεθνώς, οφείλονταν στο γεγονός ότι στα κινέζικα ο αριθμός 4 δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς, καθώς η προφορά του ακούγεται ακριβώς όπως η προφορά της λέξης «θάνατος».

Citroën C-Quatre sedan του 2009 - 2012
Citroën C-Quatre sedan του 2009 - 2012
Citroën C-Quatre sedan του 2016

Άλλες εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 2006 εισήχθη και μια 7-θέσια πολυμορφική εκδοχή MPV, γνωστή ως Citroën Grand C4 Picasso, ενώ την άνοιξη του 2007 εισήχθη και μια 5-θέσια εκδοχή λίγο μικρότερου μήκους, γνωστή ως Citroën C4 Picasso.

Επίσης, μια επαγγελματική εκδοχή panel van, που βασίζεται στο αμάξωμα του C4 coupé, διατέθηκε σε ορισμένες αγορές, όπως στην Ιρλανδία.

Κινητήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αστυνομικό Citroën C4 πρώτης γενιάς, στη Ζάκυνθο, το 2012.

Το Citroën C4 πρώτης γενιάς κυκλοφόρησε με τους εξής κινητήρες, όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4):

Βενζίνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1.4 L (1.360 cm³) ET3 / 89 hp και 120 N·m (90 lb·ft)
  • 1.6 L (1.587 cm³) TU5 / 110 hp και 150 N·m (110 lb·ft)

Ειδικότερα η έκδοση σεντάν 3 όγκων, ανάλογα με τη χώρα και τα επίπεδα εξοπλισμού, διατέθηκε με δύο κινητήρες βενζίνης: 1.6 16V, ισχύος 110 ίππων και 2.0 16V, ισχύος 143 ίππων και 2.0 16V, ισχύος 177 ίππων. Τον Σεπτέμβριο του 2007 παρουσιάστηκε και μία επιπλέον εκδοχή, γνωστή ως 1.6 BioFlex, που μπορεί να χρησιμοποιήσει και μίγμα βενζίνης με αιθανόλη E85.

Ντίζελ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1.6 L (1.560 cm³) DV6 HDi / 91 - 108 hp και 216 - 240 N·m (159 - 177 lb·ft)
  • 2.0 L (1.997 cm³) EW10 16-βάλβιδος / 141 hp και 190 N·m (140 lb·ft)
  • 2.0 L (1.997 cm³) EW10 S 16-βάλβιδος / 136 hp και 320 N·m (236 lb·ft)
  • 2.0 L (1.997 cm³) DW10 HDi / 140 hp και 320 N·m (236 lb·ft)

Για την έκδοση sedan, ανάλογα με τη χώρα και τα επίπεδα εξοπλισμού, δύο κινητήρες τουρμποντίζελ HDi ήταν διαθέσιμοι: ο 1.6 HDi FAP, ισχύος 110 ίππων και ο 2.0 HDi, ισχύος 135 ίππων.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Citroën C4 WRC του Dani Sordo στην πρώτη Υπερειδική του Ράλλυ Ακρόπολις 2008 στο Τατόι.

Το C4 πρώτης γενιάς κέρδισε το βραβείο του Παγκόσμιου Ντιζάιν Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car Design of the Year), στα πλαίσια του διαγωνισμού του Παγκόσμιου Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car of the Year), για το 2006. Παράλληλα, η αγωνιστική έκδοση ράλλυ C4 WRC ήταν το Autosport Rally Car of the Year, για τα έτη 2008 και 2009.

Η πολιτική έκδοση, επίσης, τερμάτισε στη δεύτερη θέση του θεσμού του Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς του 2005, χάνοντας την πρωτιά από το αποκλειστικά υβριδικό μοντέλο Toyota Prius, αν και με μεγάλη διαφορά (406 πόντοι έναντι 267).[3] Για πολλούς πάντως, η νίκη του Prius ήταν μάλλον αμφιλεγόμενη, λόγω της εξαιρετικά αυξημένης ευαισθησίας του διεθνούς Τύπου σχετικά με την οικολογία τα τελευταία χρόνια. Εικάζεται ότι ώθησε τότε στην επιλογή του νικητή με αποκλειστικό κριτήριο τις τεχνολογίες που αποσκοπούν στις χαμηλότερες δυνατές εκπομπές ρύπων, αγνοώντας εντελώς άλλες καινοτομίες κάποιων άλλων μοντέλων της ίδιας εποχής.

Εμπορική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Νοέμβριο του 2004 έως τον Ιούλιο του 2008, πριν λάβει χώρα η πρώτη ανανέωση του μοντέλου, παρήχθησαν 900.000 αντίτυπα σειράς C4. Η συνολική διεθνής παραγωγή της πρώτης γενιάς έφτασε τα 2.300.100 αντίτυπα.

Ανανέωση του 2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα από τα πρώτα Citroën C4 που κατασκευάστηκαν αμέσως μετά την ανανέωση του αυτοκινήτου, σε φωτογραφία που ελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2008.

Λίγο πριν συμπληρώσει 4 χρόνια στην αγορά, το μοντέλο υπέστη ένα λίφτινγκ, με αισθητικές αλλαγές, εξωτερικά και εσωτερικά, καθώς και βελτιώσεις στους κινητήρες. Το ανανεωμένο C4 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Μόσχας στις 26 Αυγούστου 2008.

Εξωτερικά τοποθετήθηκε νέος προφυλακτήρας, στον οποίο είχε προσαρμοστεί μία πολύ μεγάλη και ενιαία εισαγωγή αέρα. Υπήρξε, επίσης, και ένας μικρός επανασχεδιασμός στις δύο παράλληλες οριζόντιες δοκούς στη γρίλια, καθώς έγιναν πιο στρογγυλευμένες, ώστε η αισθητική τους να ταιριάξει με αυτήν του Citroën C5 δεύτερης γενιάς. Ταυτόχρονα, ένα νέο διαφανές κρύσταλλο τοποθετήθηκε στα πίσω φώτα των 3-πορτων coupé. Εμφανίστηκαν και τρεις νέες ζάντες αλουμινίου, 16 και 17 ιντσών.

Στο σαλόνι τοποθετήθηκαν νέες επενδύσεις, ενώ το στροφόμετρο μετανάστευσε στην ίδια οθόνη με το ταχύμετρο, δηλαδή στο πάνω μέρος του ταμπλό και προς το κέντρο του. Τα συστήματα τηλεματικής και ήχου εκσυγχρονίστηκαν, με την προσθήκη του ακόμα πιο εξελιγμένου συστήματος δορυφορικής πλοήγησης «MyWay», το οποίο ήταν πλέον και με Bluetooth. Mία ακόμα καινοτομία, ξεχωριστή για μικρομεσαίο αυτοκίνητο, ήταν η προσθήκη του συστήματος USB BOX, με το οποίο μπορούν να συνδεθούν πολλές περιφερειακές συσκευές στην θύρα USB.

Το C4 βελτίωσε και την παλέτα των βενζινοκινητήρων του, με τους νέους VTi (95 και 120 ίππων) και THP (150 ίππων). Όλοι τους αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με την BMW και ήταν αποδοτικότεροι, πιο οικονομικοί και πιο φιλικοί προς το περιβάλλον. Επίσης, ο 2-λιτρος κινητήρας ντίζελ HDi πληρούσε πλέον τις αυστηρότερες προδιαγραφές καυσαερίων Euro 5. Τέλος, το C4 άρχισε να χρησιμοποιεί ελαστικά χαμηλής αντίστασης στην κύλιση.

Δεύτερη γενιά (2010 - 2018)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën C4 δεύτερης γενιάς

Citroën C4 II τον Δεκέμβριο του 2010
Σύνοψη
Κατασκευαστής Citroën
ΠαραγωγήΑύγουστος 2010 — Μάιος 2018
Κίνα : 2010 — σήμερα
ΣυναρμολόγησηΜυλούζ, Γαλλία
Καλούγκα, Ρωσία
Γουχάν, επαρχία Χουμπέι, Κίνα
Ελ Πάλομαρ, Αργεντινή
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
C4 L : 4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαPSA PF2 (Platform 2)
Σχετική εξέλιξηCitroën DS4
Citroën C4 Picasso
Peugeot 308
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη: 1.2 λίτρα e-THP I3
1.4 λίτρα VTi I4
1.6 λίτρα 16V VTi I4
1.6 λίτρα 16V THP I4
1.8 λίτρα VTi I4 (μόνο στο σεντάν C4 L στην Κίνα)
Diesel: 1.6 λίτρα HDi I4
2.0 λίτρα HDi I4
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου53 / 60 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.608 χιλιοστά
C4 L : 2.710 χιλιοστά
Μήκος4.329 χιλιοστά
C4 L : 4.620 χιλιοστά
Πλάτος1.789 χιλιοστά
Ύψος1.489 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.280 - 1.400 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCitroën C4 πρώτης γενιάς

Η δεύτερη γενιά του C4 παρουσιάστηκε επίσημα τον Ιούνιο του 2010 και έφτασε στις αντιπροσωπείες τον Σεπτέμβριο, υπό την ονομασία Citroën C4 ΙΙ. Κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε πεντάθυρη hatchback έκδοση, ενώ ήδη από τον Ιανουάριο του 2010 είχε ανακοινωθεί από την εταιρεία ότι δεν θα υπάρξει τρίθυρη, αλλά ότι η εκδοχή αυτή θα αντικατασταθεί το 2011 από το μικρομεσαίο πολυτελές Citroën DS4, όπως και έγινε. Μολονότι το DS4 κυκλοφόρησε επίσης αποκλειστικά ως 5-πορτο hatchback, φέρει αισθητικά στοιχεία που θυμίζουν έντονα τρίθυρο coupé, όπως κρυμμένες πίσω χειρολαβές.

Η δημιουργία μιας τρίθυρης εκδοχής απορρίφθηκε από τη Citroën για δύο λόγους: τις σχετικά μέτριες πωλήσεις της τρίθυρης έκδοσης της πρώτης γενιάς του C4 και τους φόβους που διατυπώθηκαν τότε ότι ενδεχόμενο νέο τρίθυρο C4 θα δημιουργούσε εσωτερικό ανταγωνισμό, «κλέβοντας» πωλήσεις από το κάπως μικρότερο, αλλά πολυτελές και αποκλειστικά τρίθυρο, Citroën DS3.

Αισθητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεύτερη γενιά του C4, η εταιρεία προέβη σε διαμόρφωση μιας εντελώς νέας σχεδιαστικής φιλοσοφίας, χωρίς όμως να προβεί σε πειραματισμούς αυτή τη φορά. Η καινούργια σχεδιαστική ταυτότητα δεν είχε τις ακρότητες της πρώτης γενιάς, αλλά απέσπασε θετικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου ότι είχε ως αποτέλεσμα ένα αυτοκίνητο όμορφο, κομψό και ιδιαίτερα μεγάλο, καθώς το μήκος του μοντέλου αυξήθηκε κατά 5,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 4,33 μέτρα, το πλάτος κατά 2,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 1,79 μέτρα και το ύψος κατά 3,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 1,49 μέτρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι εσωτερικοί χώροι αυξήθηκαν σημαντικά, ενώ και ο χώρος αποσκευών, με διαθέσιμο όγκο 380 λίτρα με κανονική ρεζέρβα και 408 λίτρα με ρεζέρβα ανάγκης, ήταν κορυφαίος για τα δεδομένα της μικρομεσαίας κατηγορίας C και ιδιαίτερα για hatchback αμάξωμα, ενώ μπορεί να φτάσει έως τα 1.183 λίτρα με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων. Παράλληλα, δόθηκε μεγάλη προσοχή και στην ηχομόνωση της καμπίνας, ενώ άρχισε να προσφέρεται και σύστημα μασάζ στα μπροστινά καθίσματα.

Ο πίνακας οργάνων του Citroën C4 δεύτερης γενιάς.

Η σχεδίαση του ταμπλό και ιδιαίτερα του πίνακα οργάνων, παρέπεμπε άμεσα τόσο στο μεγαλύτερο Citroën C5 δεύτερης γενιάς του 2008, όσο και στο μικρότερο Citroën DS3. Μια άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος, ήταν η αντικατάσταση των αποκλειστικά ψηφιακών οργάνων (ταχύμετρο και στροφόμετρο) της πρώτης γενιάς του C4, από έναν συνδυασμό αναλογικών και ψηφιακών, όλα πάντως με οθόνες υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Display / LCD). Ο πίνακας οργάνων του C4 δεύτερης γενιάς, φέρει συνδυασμό αναλογικών ενδείξεων μέσα σε 3 μεγάλα και βαθουλωτά κυκλικά όργανα, με ταυτόχρονες ψηφιακές ενδείξεις σε οθόνες υγρών κρυστάλλων στο εσωτερικό των κύκλων, όλα με μπλε φωτισμό. Οι ανώτερες εκδόσεις εξοπλισμού φέρουν στάνταρ και ένα σύστημα επιλογής διαφορετικών χρωμάτων φωτισμού στο κοντέρ, με το πάτημα δύο κουμπιών, ανάμεσα στο ταχύμετρο και στο στροφόμετρο, και τα δύο με την ένδειξη «color» («χρώμα»). Με την αισθητική του, κατάφερε να συνδυάσει το φουτουριστικό ύφος της πρώτης γενιάς με την σημερινή ρετρό σχεδιαστική μόδα των τελευταίων ετών, δηλαδή την τοποθέτηση των οργάνων σε βαθουλωτά κυκλικά πλαίσια, κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του 1960.

Το τιμόνι του νέου C4 διατήρησε τον μεγάλο αριθμό διακοπτών, ενώ έγινε και πιο ογκώδες, καθώς και με πιο κυβοειδές σχήμα στο κεντρικό τμήμα του, όπως συνέβη και με το σχήμα του αερόσακου, που έγινε εντελώς συμμετρικό. Ως αποτέλεσμα, το σταθερό κεντρικό τμήμα του τιμονιού της πρώτης γενιάς καταργήθηκε, ως μη απαραίτητο πλέον. Ένας επιπρόσθετος λόγος της διακοπής του, ήταν ότι είχε θεωρηθεί από ένα σημαντικό μέρος του κοινού ως αντιλειτουργικό, καθώς πυροδότησε αρνητικά σχόλια από κάποιους οδηγούς ότι «αφαιρούσε» την αίσθηση της στροφής του βολάν και, κατά συνέπεια, την ικανότητα για εξαιρετικά ακριβείς χειρισμούς.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο εξοπλισμός ασφαλείας για το C4 δεύτερης γενιάς επεκτάθηκε σημαντικά, καθώς μαζί με τους στάνταρ 8 αερόσακους και γενικότερα με όσα συστήματα διέθετε η πρώτη γενιά, άρχισε να προσφέρει επιπλέον τα εξής:

  • Blind Spot Information System / Σύστημα Πληροφόρησης για Τυφλό Σημείο (κοινώς νεκρή γωνία), για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο της μικρομεσαίας κατηγορίας C. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιεί 4 αισθητήρες, που βρίσκονται στον μπροστινό και στον πίσω προφυλακτήρα και σαρώνουν το διάστημα ανάμεσα στους πλαϊνούς καθρέπτες και έως 5 μέτρα πίσω από τον πίσω προφυλακτήρα και 3,5 μέτρα σε κάθε πλευρά εκατέρωθεν του αυτοκινήτου. Αν τυχόν αντιληφθεί κίνδυνο, προβάλλει σχετική φωτεινή ένδειξη στον αντίστοιχο εξωτερικό καθρέπτη.
  • Hill-Start Assist, για διευκόλυνση της εκκίνησης στην ανηφόρα.
  • Προβολείς αλογόνου που λάμπουν και την ημέρα, στον βασικό εξοπλισμό
  • Ηλεκτρικό χειρόφρενο, στον βασικό εξοπλισμό
  • Ενώ στην πρώτη γενιά οι βομβητές υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας ήταν για τους μπροστινούς επιβάτες, στη δεύτερη γενιά επεκτάθηκαν και για τους πίσω επιβάτες, στον βασικό εξοπλισμό
  • Το ήδη υπάρχον σύστημα Speed Limiter / Περιοριστής Ταχύτητας (όταν ο οδηγός θελήσει να θέσει προσωρινό «κόφτη» στη μέγιστη ταχύτητα οδήγησης), όπως και το cruise control, στον βασικό εξοπλισμό. Επίσης, στις ανώτερες εκδόσεις εξοπλισμού απέκτησαν και ένα πρόγραμμα αποθήκευσης για έως και 5 διαφορετικές, επιθυμητές ταχύτητες.
Εδώ φαίνεται το ταμπλό ενός δεξιοτίμονου Citroën C4 του 2012.

Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) τον Αύγουστο του 2010, το Citroën C4 δεύτερης γενιάς απέσπασε την μέγιστη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, με ποσοστά:[4]

  • 90% στην προστασία ενηλίκων,
  • 85% στην προστασία ανηλίκων,
  • 97% για τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει στάνταρ και
  • 43% στην προστασία πεζών, σε προσομοίωση πρόσκρουσης με πεζούς.

Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën C4 II Exclusive του 2012.

Το Citroën C4 δεύτερης γενιάς προσφέρθηκε με τους εξής κινητήρες:

Κινητήρας Κυβισμός Ισχύς Ροπή Τελική
ταχύτητα
Επιτάχυνση
0-100 km/h
Κατανάλωση Εκπομπές
CO2
Βάρος
(κιλά)
Περίοδος
παραγωγής
Βενζίνη
1.2 e-THP 1.199 cm³ 130 hp (96 kW) 230 N·m 199 km/h 10,8 sec 4,8 lt/100 km 110 gr/km 1.205 05/2014 – 05/2018
1.4 VTi Όμιλος PSA / BMW 1.397 cm³ 95 hp (70 kW) 135 N·m 182 km/h 12,7 sec 6,1 lt/100 km 140 gr/km 1.200 8/2010 – 12/2014
1.6 VTi PSA / BMW 1.598 cm³ 120 hp (88 kW) 180 N·m 193 km/h 10,8 sec 6,2 lt/100 km 143 gr/km 1.205 8/2010 – 12/2014
1.6 THP PSA / BMW 1.598 cm³ 155 hp (103 kW) 240 N·m 214 km/h 8,7 sec 6,4 lt/100 km 145 gr/km 1.275 8/2010 – 12/2014
Diesel
1.6 HDi PSA 1.560 cm³ 92 hp (66 kW) 230 N·m 180 km/h 12,9 sec 4,2 lt/100 km 110 gr/km 1.205 8/2010 – 12/2014
1.6 HDi PSA 1.560 cm³ 110 hp (80 kW) 270 N·m 190 km/h 11,3 sec 4,6 lt/100 km 119 gr/km 1.275 8/2010 – 12/2012
2.0 HDi PSA 1.997 cm³ 150 hp (113 kW) 340 N·m 207 km/h 8,6 sec 4,9 lt/100 km 127 gr/km 1.320 8/2010 – 12/2016

Ήδη από την πρώτη κυκλοφορία του C4, όλοι οι κινητήρες του πληρούσαν τις ιδιαίτερα αυστηρές προδιαγραφές καυσαερίων Euro 5. Ο νέος κινητήρας EB2 του 2014 πληροί τις ακόμα αυστηρότερες προδιαγραφές Euro 6 και είναι ο μοναδικός τρικύλινδρος σε σειρά (I3), ενώ όλοι οι άλλοι είναι τετρακύλινδροι σε σειρά (I4). Οι βενζινοκινητήρες του C4 δεύτερης γενιάς εξελίχθηκαν από κοινού από τον Όμιλο PSA και τη BMW, ενώ όλοι οι πετρελαιοκινητήρες του μοντέλου φέρουν φίλτρο σωματιδίων.

Τετράθυρη έκδοση C4 L[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Δεκεμβρίου 2012, η Citroën παρουσίασε και μια τετράπορτη σεντάν εκδοχή, με το όνομα Citroën C4 L (Lounge). Σχεδιάστηκε από το καινούριο τότε PSA Style Centre στη Σαγκάη της Κίνας και παράγεται στην Κίνα, για την εγχώρια αγορά, καθώς και στη Ρωσία, επίσης για την εγχώρια αγορά. Στα τέλη του 2013 ξεκίνησε η μαζική παραγωγή του και στο Ελ Πάλομαρ (El Palomar) της Αργεντινής, για τις αγορές της Λατινικής Αμερικής και μάλιστα κέρδισε το βραβείο του Καλύτερου Αυτοκινήτου του 2014 στη Βραζιλία.[5]

Citroën C4 L στην Ουρουγουάη.

Βασίζεται στην πλατφόρμα του 5-πορτου C4 hatchback δεύτερης γενιάς, αλλά με μακρύτερο κατά 10 εκατοστά μεταξόνιο, που φτάνει τα 2,71 μέτρα, και ουσιαστικά είναι το δίδυμο μοντέλο του αποκλειστικά κινεζικής παραγωγής και κυκλοφορίας Peugeot 408. Το συνολικό μήκος του C4 L είναι 4,62 μέτρα, έναντι 4,33 του hatchback, φτάνοντας στο ανώτερο άκρο της μικρομεσαίας κατηγορίας. Ο χώρος αποσκευών έχει όγκο 440 λίτρα, έναντι 408 του 5-πορτου, ενώ το πλάτος του είναι 1.780 χιλιοστά και το ύψος του 1.498 χιλιοστά.

Προσφέρεται με τον κινητήρα 1.6 VTi Prince THP, σε εκδοχές ισχύος 155 και 170 ίππων, ενώ ειδικά στην Κίνα από τις 19 Απριλίου 2013 και με τον νέο κινητήρα 1.8 VTi, ισχύος 135 ίππων. Η στάνταρ έκδοση 1.6 συνδυάζεται με μηχανικό κιβώτιο 5 ταχυτήτων, η 1.6 turbo με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ η 1.8 τόσο με το μηχανικό 5 ταχυτήτων, όσο και με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Όλες οι εκδόσεις εξοπλίζονται με σύστημα Stop & Start.

Ανανέωση του 2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën C4, σε φωτογραφία που ελήφθη στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2015.

Τον Ιανουάριο του 2015, το Citroën C4 δεύτερης γενιάς υπέστη μια ελαφρά ανανέωση. Εξωτερικά, απέκτησε νέα φώτα ημέρας με τεχνολογία LED, το γυάλινο κάλυμμα στους μπροστινούς προβολείς έγινε πιο σκούρο και τα πίσω φώτα έγιναν τρισδιάστατα. Στο σαλόνι, η προαιρετική κεντρική οθόνη των 7 ιντσών έγινε οθόνη αφής, για ευκολότερο έλεγχο του συστήματος δορυφορικής πλοήγησης, του ηχοσυστήματος, των μέσων ενημέρωσης, του υπολογιστή ταξιδιού, της σύνδεσης με το κινητό τηλέφωνο και των ρυθμίσεων στις παραμέτρους του οχήματος. Ως αποτέλεσμα, αρκετά από τα κουμπιά της κεντρικής κονσόλας καταργήθηκαν, βελτιώνοντας έτσι και την εργονομία. Επιπλέον, το C4 απέκτησε καλύτερη ηχομόνωση και άρχισε να προσφέρει νέα καλύμματα καθισμάτων και κάποια νέα τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως ένα σύστημα keyless για εκκίνηση του αυτοκινήτου χωρίς κλειδί. Ταυτόχρονα, η παλέτα των κινητήρων αναθεωρήθηκε, με εμφανέστερη διαφορά την εισαγωγή ενός 3-κύλινδρου (για πρώτη φορά στο C4) κινητήρα 1.2 λίτρων βενζίνης, ισχύος 130 hp, ο οποίος φέρει τον κωδικό e-THP.

Η παραγωγή του C4 δεύτερης γενιάς έληξε τον Μάιο του 2018. Αντικαταστάθηκε προσωρινά από το Citroën C4 Cactus και ειδικότερα από τη Φάση 2, που διαμορφώθηκε σε 5-πορτο hatchback crossover και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018. Ειδικότερα όμως στην Κίνα, η παραγωγή της τοπικής εκδοχής του C4 δεύτερης γενιάς συνεχίζεται και σήμερα.

Τρίτη γενιά (2020 - σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën C4 τρίτης γενιάς

Citroën ë-C4 τρίτης γενιάς του 2021
Σύνοψη
Κατασκευαστής Citroën
ΠαραγωγήΣεπτέμβριος 2020 — σήμερα
ΣυναρμολόγησηΜαδρίτη, Ισπανία
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαCommon Modular Platform
Σχετική εξέλιξηDS 3 Crossback
Opel Corsa έκτης γενιάς
Peugeot 208 δεύτερης γενιάς
Peugeot 2008 δεύτερης γενιάς
Opel Mokka δεύτερης γενιάς
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.2 λίτρα PSA EB2 I3
1.2 λίτρα PSA EB2DTS I3
1.2 λίτρα PSA EB2ADTX I3
Ντίζελ:
1.5 λίτρα PSA DW5 BlueHDI I4
Ηλεκτροκινητήρας (ë-C4)
ΗλεκτροκινητήραςΚινητήρας μόνιμου μαγνητικού συγχρονισμού (ë-C4)
Μετάδοση6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Κιβώτιο 1 ταχύτητας (ë-C4)
Χωρητικότητα καυσίμου50 λίτρα
Μπαταρία50 kWh (ë-C4)
Αυτονομία350 χιλιόμετρα (ë-C4)
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.670 χιλιοστά
Μήκος4.355 χιλιοστά
Πλάτος1.800 χιλιοστά
Ύψος1.520 - 1.525 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.284 - 1.694 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCitroën C4 δεύτερης γενιάς

Στις 16 Ιουνίου 2020, παρουσιάστηκε επίσημα η τρίτη γενιά του C4, που μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και οι πρώτες πωλήσεις του μοντέλου ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο. Αντικατέστησε, επίσης, και το Citroën C4 Cactus, για το οποίο δεν θα υπάρξει διάδοχος και η παραγωγή του έληξε οριστικά τον Σεπτέμβριο του 2020. Στις 30 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, η Citroën έδωσε στη δημοσιότητα τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του C4 τρίτης γενιάς. Επίσημα, οι παραγγελίες για το νέο μοντέλο είχαν ανοίξει ήδη από τον Ιούνιο του 2020. Μάλιστα επρόκειτο να εκτεθεί στο ευρύ κοινό στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού στις αρχές Οκτωβρίου του 2020, το οποίο όμως ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19.

Το ταμπλό του Citroën ë-C4 της απέναντι λεζάντας.

Το σημερινό μοντέλο βασίζεται στην CMP (Common Modular Platform) πλατφόρμα του τότε Ομίλου PSA και του Peugeot 208 και όχι στην EMP2 πλατφόρμα των Peugeot 308 και 3008, ενώ θα διατηρήσει την λίγο μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος που διέθετε το Citroën C4 Cactus, με αποτέλεσμα να θεωρείται συχνά ως hatchback crossover.

Ο χώρος αποσκευών της τρίτης γενιάς έχει διαθέσιμο όγκο 380 λίτρα, όσο και της δεύτερης γενιάς, παραμένοντας κορυφαίος για τα δεδομένα της μικρομεσαίας κατηγορίας C και ιδιαίτερα για hatchback αμάξωμα, ενώ μπορεί να φτάσει έως τα 1.250 λίτρα με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων.

Ηλεκτρική έκδοση ë-C4[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Citroën ë-C4 (η πλήρως ηλεκτροκίνητη έκδοση) τρίτης γενιάς, σε φωτογραφία στη Στουτγκάρδη τον Δεκέμβριο του 2021.

Η πλατφόρμα CMP μπορεί να φιλοξενήσει και μπαταρία, όπως συμβαίνει ήδη στο Peugeot e-208 και το νέο C4 προσφέρει ήδη από την πρώτη κυκλοφορία του, τον Δεκέμβριο του 2020, και μια αμιγώς ηλεκτροκίνητη έκδοση, την ë-C4, η οποία είναι το πρώτο ηλεκτροκίνητο μοντέλο μαζικής παραγωγής στην ιστορία της Citroën. Το πρόθεμα «ë» στην ονομασία της έκδοσης ë-C4 φέρει τα διαλυτικά του ονόματος της Citroën.

Ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 2021, το Citroën C4 τρίτης γενιάς απέσπασε 4 στα 5 αστέρια στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, χάνοντας οριακά το πέμπτο, και αυτό μάλιστα επειδή δεν έφερε στάνταρ όλα τα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας που απαιτούνται με τα νεότερα και αυστηρότερα κριτήρια του Euro NCAP για να δοθεί και το πέμπτο. Αναλυτικά, τα ποσοστά του ήταν τα εξής:[6]

  • 80% στην προστασία ενηλίκων,
  • 83% στην προστασία ανηλίκων,
  • 63% για τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει στάνταρ και
  • 57% στην προστασία πεζών, σε προσομοίωση πρόσκρουσης με πεζούς.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]