Μετάβαση στο περιεχόμενο

Citroën Xantia

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Citroën Xantia
Citroën Xantia Σειράς 1 του 1994 - 1997
Citroën Xantia Σειράς 1 του 1996 - 1997
Σύνοψη
Κατασκευαστής Citroën
Μητρική εταιρεία Όμιλος PSA
ΠαραγωγήΦεβρουάριος 1993 — Οκτώβριος 2002 (Γαλλία)
ΣυναρμολόγησηΡεν, Γαλλία
Τεχεράνη, Ιράν (Οκτώβριος 2000 — Σεπτέμβριος 2010)
Huizhou, Κίνα (1996 — 1997)
ΣχεδιαστήςBerline: οίκος Bertone (1989) σε συνεργασία και με τον Daniel Abramson του Style Centre Citroën
Break: οίκος Heuliez
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο
Αμάξωμα5-πορτο hatchback / notchback (Berline)
5-πορτο station wagon (Break)
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Σχετική εξέλιξηPeugeot 406
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.6 λίτρα I4
1.8 λίτρα I4
1.8 λίτρα I4 16-βάλβιδος
2.0 λίτρα I4
2.0 λίτρα I4 16-βάλβιδος
2.0 λίτρα I4 turbo
3.0 λίτρα V6 24-βάλβιδος
Ντίζελ:
1.9 λίτρα I4 (4-κύλινδρος σε σειρά)
1.9 λίτρα I4 turbodiesel
2.0 λίτρα I4 HDi turbodiesel
2.1 λίτρα I4 12-βάλβιδος turbodiesel
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου65 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.740 χιλιοστά
ΜήκοςBerline: 4.440 χιλιοστά
Break: 4.650 χιλιοστά
Πλάτος1.755 χιλιοστά
ΎψοςBerline: 1.380 χιλιοστά
Break: 1.420 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.176 - 1.458 κιλά
Activa 2.0 Turbo CT: 1.430 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCitroën BX
Επόμενο μοντέλοCitroën C5 πρώτης γενιάς

Το Citroën Xantia ήταν ένα μεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας D, που παρήχθη στη Γαλλία από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën, από τον Φεβρουάριο του 1993 έως τον Οκτώβριο του 2001, αν και η έκδοση Break (station wagon) διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τον Οκτώβριο του 2002 σε μικρό αριθμό αντιτύπων. Συνολικά κατασκευάστηκαν 1.216.734 αντίτυπα σειράς Xantia κατά τη διάρκεια των σχεδόν 10 ετών παραγωγής του μοντέλου. Αντικατέστησε το Citroën BX και αντικαταστάθηκε τον Μάρτιο του 2001 από την πρώτη γενιά του Citroën C5.

Από τον Οκτώβριο του 2000 έως τον Σεπτέμβριο του 2010, το Xantia παρήχθη και στο Ιράν, από την κοινοπραξία SAIPA Corporation (SAIPA: Société Anonyme Iranienne de Production Automobile), από μισο-έτοιμα αμαξώματα γαλλικής εισαγωγής, με λιγότερο πλήρη εξοπλισμό από τα μοντέλα γαλλικής παραγωγής, αν και ο ακριβής αριθμός των ιρανικών αντιτύπων δεν είναι επίσημα γνωστός. Όλα τα αντίτυπα στο Ιράν κατασκευάστηκαν ως 5-πορτα hatchback και αποκλειστικά με το 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο.

Το όνομα «Xantia» προήλθε από την ελληνική λέξη «ξανθός» και προφέρεται «Ξαντιά» στα γαλλικά (καθώς όλες οι λέξεις στα γαλλικά είναι οξύτονες, δηλαδή τονίζονται πάντα στη λήγουσα συλλαβή), αν και στην Ελλάδα και αρκετές ακόμα χώρες διαφημίστηκε επίσημα ως «Ξάντια», με αποτέλεσμα να επικρατήσει ευρύτερα αυτός ο τονισμός. Ειδικότερα όμως στις αγγλοφωνες χώρες επικράτησε η προφορά «Ζάντια».

Εξέλιξη και παρουσίαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εξέλιξη του μοντέλου ξεκίνησε το 1987, υπό τον επίσημο κωδικό «πρότζεκτ Χ1». Ειδικά μετά εισαγωγή στην αγορά του ακόμα μεγαλύτερου Citroën XM τον Μάιο του 1989, το πρόγραμμα διαμόρφωσης της αισθητικής του Χ1 επικεντρώθηκε στη δημιουργία ενός μοντέλου που θα είχε μια παρόμοια φιλοσοφία, με σκοπό να είναι πιο κοντά στο XM και να γίνει έτσι πιο ελκυστικό στους υποψήφιους αγοραστές που δεν θα μπορούσαν να προσεγγίσουν την υψηλή εμπορική τιμή του XM. Στα πλαίσια αυτής της απόφασης, επελέγησαν τότε οι σχεδιαστικές προτάσεις του οίκου Μπερτόνε, που είχε σχεδιάσει και το XM. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο στην τελική αισθητική του Χ1 έπαιξε και η σχετικά παρόμοια σχεδιαστική πρόταση που υπέβαλε επίσης μέσα στο 1989 ο Daniel Abramson του Style Centre Citroën, ο οποίος είχε σχεδιάσει λίγο προηγουμένως και τα φουτουριστικά πρωτότυπα Citroën Activa και Activa 2, τα οποία παρουσιάστηκαν το 1988 και το 1990 αντίστοιχα.

Το λογότυπο του Citroën Xantia.

Σε ολόκληρο το χρονικό διάστημα της εξέλιξης, δεν είχε αποφασιστεί το εμπορικό όνομα του νέου μοντέλου, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν δύο διαφορετικές θεωρίες. Πολλοί θεώρησαν ότι το Χ1 θα ήταν και η τελική επίσημη ονομασία ή πιθανώς με έναν διαφορετικό λήγοντα αριθμό, εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα σειρά ονομάτων στην εταιρεία, με το Χ ως το αρχικό γράμμα. Άλλοι πάντως υποστήριξαν ότι η Citroën θα διατηρούσε το τότε σύστημα ονοματολογίας των μοντέλων της (γράμμα της αλφαβήτου + X) και εκτίμησαν ότι πιθανώς θα το ονόμαζε DX.

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του αυτοκινήτου στον Τύπο, έγινε τον Δεκέμβριο του 1992, ενώ τότε ακριβώς έλαβε και το επίσημο όνομα: Xantia, μια ονομασία ελληνικής προέλευσης, όπως προαναφέρθηκε στην εισαγωγή. Ως αποτέλεσμα, έμελλε να είναι και το πρώτο Citroën της δεκαετίας του 1990 με λεκτικό όνομα, αντικαθιστώντας οριστικά το προηγούμενο σύστημα, που είχε ξεκινήσει το 1974 με την παρουσίαση και την εισαγωγή στην αγορά του Citroën CX. Παράλληλα όμως, το Xantia διατήρησε το γράμμα X μέσα στην ονομασία του και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση στο αρχικό X στο λογότυπο που αναγραφόταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

Αν και τα πρώτα πιλοτικά μοντέλα προ-παραγωγής είχαν αρχίσει να κατασκευάζονται ήδη από τον Νοέμβριο του 1992, η μαζική παραγωγή του ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1993. Τελικώς, το Xantia κυκλοφόρησε στην αγορά στις 1 Μαρτίου 1993, ως ο αντικαταστάτης του Citroën BX, και διατήρησε την υψηλή δημοτικότητα του προκατόχου του. Αν και δεν ήταν τόσο έντονα φουτουριστικό όσο έδειχνε το ΒΧ εν έτει 1982 που είχε εισαχθεί επίσημα, ενώ και ο πίνακας οργάνων του Xantia ήταν μάλλον συντηρητικός, με αναλογικά κυκλικά όργανα (αντίθετα με τα δύο «κίτρινα μάτια» αντί για ταχύμετρο και στροφόμετρο των αρχικών ΒΧ), ωστόσο είχε μια ελκυστική εμφάνιση, η οποία παρέπεμπε άμεσα στο μεγαλύτερο Citroën XM. Επίσης, είχε πολύ καλύτερη ποιότητα κατασκευής στο σαλόνι από τα παλαιότερα μοντέλα της εταιρείας. Μάλιστα όπως είχε συμβεί και στο ΧΜ ήδη από την εισαγωγή του, το 1989, το ταμπλό του Citroën Xantia ήταν πλέον μονοκόμματο, ώστε να μην παρατηρούνται τριγμοί.

Δεξιοτίμονο Citroën Xantia Break (station wagon) 1.8 Σειράς 2 του 2001 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το αμάξωμά του, όπως και του ΧΜ, ήταν επίσης σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε, με μεγάλη έμφαση (όπως είχε συμβεί λίγο προηγουμένως και στο XM) να έχει δοθεί και στην αεροδυναμική, έχοντας έτσι πολύ καλό αεροδυναμικό συντελεστή Cd στο 0,30 και γενικότερα το όλο αυτοκίνητο είχε μελετηθεί προσεκτικά στις λεπτομέρειές του. Μοναδική εξαίρεση ήταν το κάπως επίπεδο για τα στάνταρ της δεκαετίας του 1990 σχήμα των εξωτερικών καθρεφτών του Xantia (αν και με καμπυλωτές άκρες), που είχε ως αποτέλεσμα θορυβώδεις στροβιλισμούς αέρα στις πολύ υψηλές ταχύτητες στον αυτοκινητόδρομο. Η ηχομόνωση του αυτοκινήτου, πάντως, ήταν εξαιρετικά προσεγμένη.

Τα πρώτα 2,5 έτη, το μοντέλο προσφερόταν μόνο ως 5-πορτο hatchback, εκδοχή γνωστή ως Berline (όπως ονομαζόταν η στάνταρ εκδοχής αμαξώματος σε όλα τα μοντέλα της εταιρείας για πολλές δεκαετίες), αν και ειδικά το Xantia, και σε αντίθεση με το 2 όγκων XM, ήταν για την ακρίβεια notchback, δηλαδή 2,5 όγκων. Από τον Σεπτέμβριο του 1995, το Xantia κυκλοφόρησε στην αγορά, επίσης, και ως 5-πορτο Break, δηλαδή station wagon. Η έκδοση Break είχε διαμορφωθεί από τον βελτιωτικό οίκο Heuliez και είχε χώρο αποσκευών όγκου 512 λίτρων, έναντι 480 λίτρων της notchback εκδοχής αμαξώματος.

Στα πλαίσια της πολιτικής του τότε Ομίλου PSA, το πλαίσιο και οι κινητήρες του Xantia χρησιμοποιήθηκαν και στο Peugeot 406, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά τον Οκτώβριο του 1995, αν και δεν έφερε την υδροπνευματική ανάρτηση της Citroën, ενώ και η εξωτερική αισθητική του ήταν εντελώς διαφορετική, σε βαθμό που ο εξωτερικός παρατηρητής να μην μπορεί να αντιληφθεί τη συγγένεια.

Η κεντρική αντλία και μία από τις σφαίρες της υδροπνευματικής ανάρτησης του Citroën Xantia.

Όλες οι εκδόσεις του Xantia ήταν εξοπλισμένες με την εξελιγμένη υδροπνευματική ανάρτηση της Citroën, γνωστή ως Hydractive, με την οποία το ύψος του αυτοκινήτου μπορούσε να ρυθμιστεί σε 4 διαφορετικά επίπεδα. Στις εκδόσεις VSX των κινητήρων 2.0 λίτρων, τόσο του 8-βάλβιδου όσο και του 16-βάλβιδου, ο υποψήφιος αγοραστής μπορούσε να επιλέξει, με έξτρα χρέωση, την ακόμα πιο εξελιγμένη ανάρτηση Hydractive 2, η οποία ήταν μια πιο προηγμένη μορφή της Hydractive και είχε τη δυνατότητα αυτορύθμισης της σκληρότητας, ανάλογα με τον τρόπο οδήγησης.

Από τις 14 Δεκεμβρίου 1993, τοποθετήθηκε ως στάνταρ το σύστημα SC-MAC (Système Citroën de Maintien d'Assiette Constante / Σύστημα της Citroën για Μόνιμη Διατήρηση Ύψους) που είναι ένας μηχανισμός για την εξάλειψη του φαινομένου των καθιζήσεων* των αυτοκινήτων με υδροπνευματική ανάρτηση.

(*): Συγκεκριμένα, όταν η υψηλότερη θέση της ανάρτησης ήταν επιλεγμένη, το αυτοκίνητο επανερχόταν στην κατώτερη όταν ήταν σταματημένο (όπως σε φανάρια), μέχρι την επανεκκίνηση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι άλλοι οδηγοί να ειδοποιούν τους οδηγούς των Citroën ότι το αυτοκίνητο είχε πρόβλημα με τα ελαστικά, καθώς αυτό πίστευαν πως ευθυνόταν για το χαμήλωμα του αμαξώματος.

Δεξιοτίμονο Citroën Xantia Activa 3.0 λίτρων V6 παραγωγής 1996 (λίγο πριν την άφιξη στην αγορά της έκδοσης 3.0 λίτρων στις αρχές του 1997) στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε φωτογραφία του 2019.

Επίσης, τον Σεπτέμβριο του 1994 παρουσιάστηκε μια έκδοση με ακόμα πιο εξελιγμένη υδροπνευματική ανάρτηση, η Xantia Activa, που ήταν εξοπλισμένη με νέα anti-roll SC-CAR, ανεβάζοντας έτσι σε 10 τον αριθμό των σφαιρών της ανάρτησης, ώστε να «παίρνει την κάθε στροφή απόλυτα επίπεδη». Μάλιστα έφερε και ειδικά ελαστικά από την Michelin, που είχαν σχεδιαστεί για ακόμα καλύτερη οδική συμπεριφορά.

Κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1994, ως προαιρετική επιλογή σε συνδυασμό με τον βενζινοκινητήρα 2.0 λίτρων 16-βάλβιδο, και απεδείχθη εμπειρικά ότι όντως εκμηδένιζε τις κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές. Από τον Ιανουάριο του 1997, όταν εισήχθη ο κορυφαίος κινητήρας 3.0 λίτρων V6 και αποκλειστικά 24-βάλβιδος, βενζίνης, μπορούσε να παραγγελθεί και σε συνδυασμό με αυτόν. Σημειωτέον ότι η έκδοση αυτή πήρε το όνομά της από τα πρωτότυπα μοντέλα Citroën Activa και Activa 2 του 1988 και του 1990 αντίστοιχα. Η ανάρτηση της Xantia Activa είχε τις εξής προδιαγραφές:

  • Μπροστινή ανάρτηση: Hydractive 2 με σύστημα ενεργητικού ελέγχου της κλίσης SC-CAR (Γόνατα με ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική ράβδο και ηλεκτρονικά ελεγχόμενο υδραυλικό σύστημα με τρεις σφαίρες λαδιού - αζώτου)
  • Πίσω ανάρτηση: Hydractive 2 με σύστημα ενεργητικού ελέγχου της κλίσης SC-CAR (Υστερούντες βραχίονες με αντιστρεπτική ράβδο και ηλεκτρονικά ελεγχόμενο υδραυλικό σύστημα με τρεις σφαίρες λαδιού - αζώτου)
Citroën Xantia Activa V6 του 1997, εμπρός.
Citroën Xantia Activa V6 του 1997, κινητήρας.
Citroën Xantia Activa V6 του 1997, πίσω.
Το λογότυπο του Citroën Xantia Activa.

Η έκδοση Activa υπήρξε και παραμένει ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλής στους φανατικούς οπαδούς της Citroën, σε βαθμό που εξελίχθηκε σε ένα κυριολεκτικά «όνειρο ζωής» για αρκετούς από αυτούς, ενώ αναμένεται να γίνει άκρως συλλεκτική στο μέλλον. Κατασκευάστηκε έως το φθινόπωρο του 2001 σε λίγο περισσότερα από 18.000 αντίτυπα.

Γενικότερα, όλες οι εκδόσεις της υδροπνευματικής ανάρτησης απεδείχθησαν ανθεκτικές σε βάθος χρόνου, καθώς για πάνω από 200.000 χιλιόμετρα δεν χρειαζόταν αλλαγή αμορτισέρ, αλλά ήταν αναγκαίος ο τακτικός έλεγχος των σφαιρών, καθώς δεν είχε ακόμα εξαλειφθεί εντελώς από την εταιρεία το πρόβλημα της διαρροής υγρού. Αυτό το ζήτημα τελικώς επιλύθηκε οριστικά την άνοιξη του 2001 με την εισαγωγή στην αγορά του Citroën C5 πρώτης γενιάς, καθώς στην υδροπνευματική του ανάρτηση, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας τον Οκτώβριο του 2000, όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το μοντέλο, δεν χρειαζόταν κανενός είδους συντήρηση για 200.000 χιλιόμετρα.[1]

Citroën Xantia 1.8i 16V του 1996. Πρόκειται για τη βασική έκδοση X καθώς δεν έχει φώτα ομίχλης εμπρός.
Δεξιοτίμονο Citroën Xantia με αερόσακο οδηγού, 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο και δερμάτινο σαλόνι.

Το επίπεδο εξοπλισμού του Xantia ήταν υψηλό για μεσαίο μοντέλο με τα δεδομένα της δεκαετίας του 1990. Ήδη από την εισαγωγή το 1993, η βασική έκδοση X (συνδυαζόταν με τους βενζινοκινητήρες 1.6 και 1.8 λίτρων) διέθετε στάνταρ:

  • Την «απλή» υδροπνευματική ανάρτηση Hydractive,
  • Υδραυλικό σύστημα διεύθυνσης μεταβλητής υποβοήθησης, ανάλογα με την ταχύτητα,
  • Κλιματισμό,
  • Φίλτρο κατακράτησης σκόνης και καυσαερίων, και μη εισόδου τους στο θάλαμο επιβατών,
  • Ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός,
  • Ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές με τηλεχειριστήριο,
  • Κεντρικό κλείδωμα,
  • Επιλογή ανάμεσα σε τρία ηχοσυστήματα, που είχαν σχεδιαστεί από την Clarion και την Blaupunkt αποκλειστικά για το Xantia,
  • 4 δισκόφρενα, με τα μπροστινά να είναι αεριζόμενα.
  • Μπροστινά και πίσω προσκέφαλα ρυθμιζόμενα σε ύψος,
  • Διαγνωστικό Έλεγχο Εκπομπών Καυσαερίων.

Η ενδιάμεση έκδοση SX (συνδυαζόταν με τους βενζινοκινητήρες 1.6 και 1.8 λίτρων) διέθετε επιπλέον στάνταρ:

Η κορυφαία έκδοση VSX (συνδυαζόταν με τους βενζινοκινητήρες 2.0 λίτρων, 8-βάλβιδο και 16-βάλβιδο) διέθετε επιπλέον στάνταρ:

  • Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) (στα X και SX ήταν αρχικά έξτρα, αλλά έγινε στάνταρ στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης από την σεζόν του 1995 και σε όλα διεθνώς από την σεζόν του 1997),
  • Cruise control,
  • Ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα μπροστινά καθίσματα σπορ σχεδίασης,
  • Ηλεκτρικά παράθυρα πίσω,
  • Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε άνετη και σπορ οδήγηση, με ένα σχετικό κουμπί επιλογής. Αυτό δεν σήμαινε ότι η ανάρτηση παρέμενε μόνιμα μαλακή ή σκληρή, αλλά ότι άλλαζαν τα κριτήρια μετάβασης από την μία κατάσταση στην άλλη. Για παράδειγμα, στη θέση «σπορ» τα κριτήρια για να σκληρύνει η ανάρτηση ήταν τέτοια, που η ανάρτηση είναι την περισσότερη ώρα σκληρή.

Η VSX επίσης, προσέφερε ως έξτρα την ακόμα πιο εξελιγμένη υδροπνευματική ανάρτηση Hydractive II, έχοντας έτσι τη δυνατότητα και αυτόματης ρύθμισης της σκληρότητας, ανάλογα με τον τρόπο οδήγησης. Επίσης, προσέφερε και δερμάτινο σαλόνι, με το οποίο και κυκλοφόρησαν πολλά αντίτυπα, όπως συνέβη μετά και με τις εκδόσεις Activa και Exclusive. Σύντομα, επίσης, όλες οι εκδόσεις απέκτησαν πλήρες σετ αερόσακων (δείτε την επόμενη ενότητα).

Δεξιοτίμονο Citroën Xantia 3.0 V6 Exclusive Auto του 1999 (Σειράς 2) στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Τον Ιανουάριο του 1997, ταυτόχρονα με την εισαγωγή του κορυφαίου κινητήρα 3.0 λίτρων V6, εισήχθη η ακόμα πληρέστερη έκδοση Exclusive και έγινε η κορυφαία έκδοση. Από τότε, το όνομα Exclusive καθιερώθηκε ως η ονομασία της κορυφαίας έκδοσης των περισσότερων μοντέλων της Citroën, με εξαίρεση τα πολύ μικρά αυτοκίνητα πόλης, τα οποία συνήθως λαμβάνουν διαφορετικές ονομασίες στις κορυφαίες εκδόσεις τους.

Ο κινητήρας 3.0 λίτρων V6 του Citroën Xantia ήταν 24-βάλβιδος βενζινοκινητήρας, κυβισμού 2.946 cm³ (η επίσημη στρογγυλοποίηση πάντως, ήταν κάπως ανακριβής) και ισχύος 190 hp στις 5.500 στροφές το λεπτό, ενώ συνδυαζόταν αποκλειστικά με τις εκδόσεις Activa και Exclusive.

Η στάνταρ μετάδοση σε όλες τις εκδόσεις, ήταν ένα 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, ενώ από τον Απρίλιο του 1993 οι εκδόσεις 2.0 SX και 2.0 VSX προσέφεραν έξτρα 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, το οποίο με την εισαγωγή των εκδόσεων 3.0 λίτρων V6 επεκτάθηκε και σε αυτές.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Citroën Xantia 2.0i VSX Break Σειράς 1, μοντέλο του 1996 - 1997, σε χειμερινή εκδρομή.
Citroën Xantia Break Σειράς 2.

Για τη σχεδίαση του αμαξώματος του Xantia, είχε γίνει εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών (Computer Aided Design), με στόχο την επίτευξη μεγαλύτερης στρεπτικής ακαμψίας και την αύξηση της παθητικής ασφάλειας. Το μοντέλο έφερε:

  • Ένα ειδικό υποπλαίσιο, που εμπόδιζε την είσοδο του συγκροτήματος του κινητήρα στο διαμέρισμα των επιβατών.
  • Ένα πλήθος εγκάρσιων δοκών, που εξασφάλιζε την αντοχή του αμαξώματος.
  • Ράβδους ενίσχυσης στις πόρτες για καλύτερη προστασία στις πλευρικές συγκρούσεις.
  • Δομή του εμπρόσθιου μέρους τέτοια, ώστε στις πλαγιομετωπικές συγκρούσεις, η ενέργεια της πρόσκρουσης να κατανέμεται και στην πλευρά του μπροστινού μέρους που δεν συμμετέχει στη σύγκρουση.
  • Ζώνες απορρόφησης της ενέργειας σύγκρουσης, τόσο μπροστά όσο και πίσω.
  • Ειδικά σχεδιασμένη κολώνα τιμονιού, σχεδιασμένη να καταρρέει σε πρόσκρουση, ώστε να μην τραυματίζεται ο οδηγός από το τιμόνι.
  • Πυροτεχνικούς προεντατήρες στις μπροστινές ζώνες ασφαλείας.
  • 4 δισκόφρενα, με τα μπροστινά να είναι αεριζόμενα.
  • Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) τεσσάρων δρόμων Teves της Citroën, για καλύτερο έλεγχο υπό δύσκολες συνθήκες, όπως αυτές της διπλανής φωτογραφίας. Αρχικά ήταν έξτρα στα X και SX, αλλά έγινε στάνταρ στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης από την σεζόν του 1995 και σε όλα διεθνώς από την σεζόν του 1997.
  • Από τις 18 Απριλίου 1994, ο αερόσακος οδηγού έγινε στάνταρ σε όλα τα μοντέλα, ακόμα και τα δεξιοτίμονα, μολονότι τον πρώτο χρόνο ήταν έξτρα σε κάποιες δευτερεύουσες αγορές, αλλά σταδιακά έως την άνοιξη του 1995 έγινε στάνταρ παγκοσμίως.
  • Από τις 3 Σεπτεμβρίου 1996, καθιερώθηκε σε όλα τα Xantia στάνταρ τρίτο πίσω φως φρένων, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα, μέσα στο ίδιο έτος, είχε αρχίσει να προσφέρεται και έξτρα αερόσακος συνοδηγού.
  • Με την εισαγωγή της Σειράς 2 τον Δεκέμβριο του 1997, ο αερόσακος συνοδηγού έγινε στάνταρ σε όλα τα Xantia και εμφανίστηκαν πλευρικοί αερόσακοι στα μπροστινά καθίσματα, που σύντομα έγιναν στάνταρ (δείτε: Σειρά 2).

Στα τεστ πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 1997, ωστόσο, το Xantia έλαβε μόλις 2 από τα 5 αστέρια και μάλιστα το ένα από τα δύο «σημαδεύτηκε», διότι διαπιστώθηκε κίνδυνος σοβαρού τραυματισμού του οδηγού.[2] Εδώ όμως πρέπει να τονιστεί ότι η εξέλιξη του Xantia έλαβε χώρα μεταξύ του 1987 και του 1992, πολλά χρόνια πριν την εισαγωγή των δοκιμών πρόσκρουσης του Euro NCAP, που έγινε το 1997. Ως εκ τούτου, η δομική κατασκευή του δεν ήταν σχεδιασμένη για αυτές τις συνθήκες δοκιμών.

Citroën Xantia 2.0 HDi με την έξτρα πίσω αεροτομή.

Επίσης, το μοντέλο της δοκιμής ήταν της σεζόν (model year) του 1997, μόλις λίγο πριν καθιερωθούν οι πλευρικοί αερόσακοι και γίνουν κάποιες επιπλέον ενισχύσεις στο αμάξωμα, ενώ έφερε μόνο τον αερόσακο οδηγού, λόγω του ότι αυτός του συνοδηγού ήταν ακόμα έξτρα. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας ήταν ότι το συγκεκριμένο όχημα της δοκιμής ήταν δεξιοτίμονο, καθώς την τότε εποχή οι αυτοκινητοβιομηχανίες στα αριστεροτίμονα κράτη σχεδόν πάντα μελετούσαν και σχεδίαζαν τη δομή ασφαλείας στο μπροστινό μέρος του αμαξώματος μόνο για τις «στάνταρ» αριστεροτίμονες εκδοχές, ενώ οι δεξιοτίμονες είχαν παραμεληθεί. Σημειωτέον ότι πολλές εταιρείες δεν είχαν εξασφαλίσει εξίσου υψηλά επίπεδα ασφαλείας και για για τις δύο εκδοχές ακόμα και έως τη δεκαετία του 2000. Για τους ίδιους λόγους μάλιστα, αντίστοιχα πολύ χαμηλά σκορ είχαν τότε αποσπάσει και άλλα μεσαία μοντέλα της ίδιας γενιάς με την Xantia, ακόμα και μοντέλα από premium αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως η BMW Σειρά 3 E36 και το Mercedes C-Class W202.

Ο διάδοχος του Xantia πάντως, το Citroën C5 πρώτης γενιάς, απέσπασε εν έτει 2001 όταν εισήχθη, 4 από τα 5 αστέρια (χάνοντας οριακά το πέμπτο) και από την πρώτη ανανέωση, το 2004, και όλα τα μεταγενέστερα C5, τα 5 στα 5 αστέρια και μάλιστα με υψηλά συνολικά ποσοστά.

Citroën Xantia HDi Seduction Limited Edition (Περιορισμένη Έκδοση), μοντέλο του 1999. Citroën Xantia HDi Seduction Limited Edition (Περιορισμένη Έκδοση), μοντέλο του 1999.
Citroën Xantia HDi Seduction Limited Edition (Περιορισμένη Έκδοση), μοντέλο του 1999.

Τον Δεκέμβριο του 1997, το μοντέλο υπέστη μια ελαφρά ανανέωση στην εξωτερική εμφάνιση, με επανασχεδιασμό στους προφυλακτήρες, στη γρίλια μεταξύ των μπροστινών προβολέων και στην πίσω αεροτομή, όπως και στο σαλόνι, με σημαντικές κοσμητικές και βελτιωτικές αλλαγές. Ταυτόχρονα, ο αερόσακος συνοδηγού έγινε στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις και εμφανίστηκαν και πλευρικοί αερόσακοι στα μπροστινά καθίσματα, ενώ τότε ακριβώς η Citroën προέβη και σε επιπλέον ενισχύσεις στο αμάξωμα, με επανασχεδιασμό της δομής στο μπροστινό μέρος του σασί και βελτιώσεις στην ασφάλεια στις πόρτες, ως άμεση απάντηση στα επικριτικά σχόλια που πυροδότησαν οι δοκιμές πρόσκρουσης που είχαν μόλις προηγηθεί. Όλα τα μετέπειτα μοντέλα έγιναν γνωστά ως η Σειρά 2, ενώ τα παλαιότερα αναφέρονται από τότε ως η Σειρά 1.

Από την 1η Οκτωβρίου 1998, όλες πλέον οι εκδόσεις έφεραν στάνταρ πλευρικούς αερόσακους προστασίας πλευρών και κεφαλής (τύπου combo). Ωστόσο, δεν έτυχε να γίνει ποτέ νέα δοκιμή πρόσκρουσης από τον Euro NCAP μετά τις βελτιώσεις αυτές. Η γαλλική παραγωγή του μοντέλου έληξε τον Οκτώβριο του 2001, αν και στις περισσότερες αγορές είχε σταματήσει να εξάγεται από τις αρχές του ίδιου έτους. Ενδεικτικώς, στη Γερμανία η επίσημη εξαγωγή του ως καινούριο διακόπηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2001.

Ο βενζινοκινητήρας 2.0 16V ισχύος 130 hp (1995 - 2001) ενός Citroën Xantia Break με 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο.
Citroën Xantia της ισπανικής Αστυνομίας.

Το Citroën Xantia προσφερόταν με μια μεγάλη ποικιλία κινητήρων.[3]

Μοντέλο Έτη Κύλινδροι Κυβισμός Ισχύς
1.6 i 1993–1997 I4 8V 1.580 cm³ 87 hp / 6.000 rpm
1.8 i 1993–1995 I4 8V 1.762 cm³ 102 hp / 6.000 rpm
1.8 i 1995–1999 I4 8V 1.762 cm³ 89 hp / 5.000 rpm
1.8 i 16V 1995–2001 I4 16V 1.762 cm³ 109 hp / 5.500 rpm
2.0 i 1993–1999 I4 8V 1.998 cm³ 119 hp / 5.750 rpm
2.0 i 16V 1993–1995 I4 16V 1.998 cm³ 148 hp / 6.500 rpm
2.0 i 16V 1995–2001 I4 16V 1.998 cm³ 130 hp / 5.500 rpm
2.0 i Turbo CT 1995–2001 I4 8V 1.998 cm³ 148 hp / 5.300 rpm
3.0 i V6 1997–2001 V6 24V 2.946 cm³ 190 hp / 5.500 rpm
1.9 D 1993–1995 I4 8V 1.905 cm³ 70 hp / 4.600 rpm
1.9 SD 1995–2001 I4 8V 1.905 cm³ 75 hp / 4.600 rpm
1.9 Turbo D 1993–2001 I4 8V 1.905 cm³ 90 hp / 4.000 rpm
2.0 HDi 1998–2001 I4 8V 1.997 cm³ 91 hp / 4.000 rpm
2.0 HDi 1998–2001 I4 8V 1.997 cm³ 107 hp / 4.000 rpm
2.1 Turbo D12 1995–1999 I4 12V 2.088 cm³ 107 hp / 4.300 rpm

Όλοι οι κινητήρες απεδείχθησαν αξιόπιστοι, όπως και συνολικά ολόκληρο το αυτοκίνητο. Μάλιστα τον Φεβρουάριο του 1998 μια ανεξάρτητη υπηρεσία στη Γαλλία κατέταξε το Xantia στην κορυφή του καταλόγου της με τα πλέον αξιόπιστα αυτοκίνητα της τότε εποχής.

Το Xantia στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Citroën Xantia Σειράς 1 στη Λεωφόρο Νίκης, Θεσσαλονίκη, σε φωτογραφία μεταξύ του 1998 και του 2006.
Αγωνιστικό Citroën Xantia του 1993 εν δράσει το 1993.

Το Citroën Xantia γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία στην Ελλάδα, όπου και αγαπήθηκε έντονα (όπως είχε αγαπηθεί και ο προκάτοχός του, το Citroën BX), σε βαθμό που το αγόρασαν ακόμα και πολλοί υποψήφιοι αγοραστές που δεν είχαν ποτέ προηγουμένως σκεφτεί να αγοράσουν Citroën, φαινόμενο που συνέβη τότε και γενικότερα σε όλη την Ευρώπη. Την μεγαλύτερη απήχηση στη χώρα μας, αρχικά, τη γνώρισε στις εκδόσεις 1.6 (κατά τη διάρκεια της Σειράς 2 σταδιακά καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από έναν κινητήρα 1.8 λίτρων με ισχύ 89 hp) και 1.8 λίτρων βενζίνης, ενώ τα πρώτα χρόνια κάπως πιο μέτρια στις εκδόσεις 2.0 λίτρων βενζίνης. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 πάντως, όταν έγιναν δύο διαδοχικές μειώσεις στην φορολογία εισαγωγής επί της εργοστασιακής αξίας, κυκλοφόρησαν και αρκετά δίλιτρα βενζίνης. Αντιθέτως, οι εκδόσεις ντίζελ και η 3.0 λίτρων V6 βενζίνης δεν εισήχθησαν ποτέ επισήμως στη χώρα, παρά μόνο κατόπιν παραγγελίας, καθώς και από μεταγενέστερες εξαιρετικά σπάνιες παράλληλες εισαγωγές.

Γενικότερα πάντως, η έκδοση 3.0 λίτρων V6 σε ολόκληρη την Ευρώπη κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα, καθώς όσοι υποψήφιοι αγοραστές της Citroën μπορούσαν να διαθέσουν τα χρήματα για τόσο μεγάλο κυβισμό, σχεδόν πάντα αγόραζαν την 3-λιτρη V6 έκδοση του μεγαλύτερου σε διαστάσεις Citroën XM.

Όλες οι εισαγόμενες εκδόσεις του Xantia αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αξιόπιστες, γεγονός που αποδεικνύεται από το ότι ακόμα και σήμερα αρκετά αντίτυπα εξακολουθούν να κυκλοφορούν στους δρόμους, ενώ υπήρξε στο παρελθόν ιδιαίτερα δημοφιλές και στην Ελληνική Αστυνομία, ιδιαίτερα στην Τροχαία Εθνικών Οδών και στην Άμεση Δράση, όπως και στις Αστυνομίες αρκετών επιπλέον κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  • Steve Rendle, Andy Legg, Bob Jex: «Citroën Xantia: Haynes Service and Repair Manual». Haynes Publishing, Somerset 2003, ISBN 1-85960-550-8.
  • «Reparaturanleitung: Citroën Xantia ab Baujahr 1993». Bucheli Verlag, Zug/Schweiz, ISBN 3-7168-1907-7.
  • Automobil Revue. Katalog 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000 & 2001.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]