Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας | |
---|---|
![]() Καθεδρικός Ναός Αγίου Συμεών Τάλιν | |
Ανεξαρτησία | 1996 (καθεστώς αυτονομίας) |
Αναγνώριση | 1923 (καθεστώς αυτονομίας). |
Προκαθήμενος | Μητροπολίτης Τάλιν και πάσης Εσθονίας Στέφανος |
Έδρα | Wismari 32 10136, Τάλιν, Εσθονία |
Επικράτεια | Εσθονία |
Κυριότητες | Εσθονία |
Γλώσσα | Ελληνική, Εσθονική |
Δικτυακός τόπος | eoc.ee καί orthodoxa.org |
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη Εκκλησία τον Ιούλιο του 1923, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι η Ορθόδοξη πίστη υφίσταται στην Εσθονία ήδη από τον 11ο αιώνα, ο δε Τσάρος Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας το έτος 1558 ανακοίνωσε ότι οι Ορθόδοξοι πιστοί της Παλαιάς Λιβωνίας, στην οποία συμπεριλαμβανόταν και η Εσθονία, υπαγόταν στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεδομένου ότι οι λαοί αυτοί δεν ανήκαν στο Σλαβικό γένος. Ως εκ τούτου, το 1589 όταν ανακηρύχθηκε δια Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου η Ορθόδοξη Ἐκκλησία της Ρωσίας σε Πατριαρχείο, δεν συμπεριελήφθησαν σε αυτό τα εδάφη της Βαλτικής.
Προσάρτηση Εσθονίας στην αυτοκρατορία της Ρωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά το έτος 1721 προσαρτήσθηκε πολιτικά η Εσθονία στην αυτοκρατορία της Ρωσίας, με αποτέλεσμα την εκκλησιαστική υπαγωγή και των χωρών της Βαλτικης στο Πατριαρχείο της Μόσχας, χωρίς την άδεια και τη συγκατάθεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πρώτη αυτονομία και κατάργησή της από την ΕΣΣΔ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Εσθονίας το 1918 και την επακολουθήσασα Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία, οι Ορθόδοξοι πιστοί της Εσθονίας απευθύνθηκαν στην Μητέρα Εκκλησία τους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ζητώντας αυτόνομο εκκλησιαστικό καθεστώς. Το 1923, επί Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη, δόθηκε δια Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου η Αυτονομία της Εκκλησίας της Εσθονίας. Η αυτονομία αυτή καταργήθηκε παράνομα και αντικανονικά από το Πατριαρχείο Μόσχας, την 9η Μαρτίου 1945, μετά την προσάρτηση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση, κατά την διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, συστήνοντας την Επισκοπή Ταλλίνης του Πατριαρχείου Μόσχας. Για τον λόγο αυτό ό,τι εσθονικό ορθόδοξο είχε οικοδομηθεί στα χρόνια του ελευθέρου βίου της Αυτονομίας (1923-1940) στοχοποιήθηκε ώστε να ρωσοποιηθεί και να υπαχθεί στο Πατριαρχείο Μόσχας. Μάλιστα ο διορισθείς Ρώσος Μητροπολίτης Ταλλίνης Αλέξιος (μετέπειτα Πατριάρχης Μόσχας) διακήρυσσε απερίφραστα πως «ό,τι είναι εσθονικό, είναι λουθηρανικό· ό,τι είναι ρωσικό, είναι ορθόδοξο».[1]
Μεταφορά της διοίκησης στη Δυτική Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μητροπολίτης της Αυτόνομης Εκκλησίας της Εσθονίας Ἀλέξανδρος αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τα πάτρια εδάφη και να βρει καταφύγιο στη Δυτική Ευρώπη, μεταφέροντας εκεί την διοίκηση και την διαποίμανση των Εσθονών προσφύγων Ορθοδόξων πιστών εξασφαλίζοντας έτσι την αδιάκοπη κοινωνία της Εσθονικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο κα την ύπαρξη, έστω και υπερορίως, της Αυτόνομης Ἐκκλησίας.
Πτώση της ΕΣΣΔ και επαναφορά της αυτονομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οι εναπομείναντες στην Εσθονία κληρικοί και πιστοί, αλλά και η Κυβέρνηση της Εσθονικής Δημοκρατίας ζήτησαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο την επανενεργοποίηση του αυτόνομου καθεστώτος, το δε Οικουμενικό Πατριαρχείο δια της υπ’ αριθμ. 201/20.02.1996 Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης επανενεργοποίησε το αυτόνομο εκκλησιαστικό καθεστώς και αποκατέστησε με τον τρόπο αυτό την Αυτόνομη Εκκλησία της Εσθονίας, όρισε δε ως Τοποτηρητή της Εσθονικής Εκκλησίας τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Καρελίας και πάσης Φιλλανδίας Ιωάννη.
Κληρικολαϊκή συνέλευση και εκλογή προκαθημένου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 9 Μαρτίου 1999 Κληρικολαϊκή Συνέλευση πρότεινε ως νέο Μητροπολίτη Τάλιν και πάσης Εσθονίας τον τότε Επίσκοπο Ναζιανζού Στέφανο (Χαραλαμπίδη). Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποδέχτηκε την απόφαση της Κληρικολαϊκής Συνόδου και προχώρησε στην ενθρόνισή του στις 21 Μαρτίου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βασ. Σταυρίδης, "Εσθονίας, Μητρόπολις", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 908-910
- Kalmar Ulm Μελέτιος, Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας στο παρελθόν και το παρόν και η σχέση της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο (διδ. διατριβή), Θεσσαλονίκη 2006
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας - Ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου
- Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας
|
|