Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών | |
|---|---|
 Το έμβλημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Ίδρυση | 51 μ.Χ. |
| Ιδρυτής | Απόστολος Παύλος |
| Xώρα | Ελλάδα |
| Έδρα | Οδός Αγίας Φιλοθέης 21, 105 56, Πλάκα, Αθήνα |
| Υπαγωγή | Εκκλησία της Ελλάδος |
| Αρχιερατικές Περιφέρειες | 21 |
| Ενορίες | 145 |
| Ναοί | 296 |
| Μονές | 7 |
| Μητροπολιτικός Ναός | Ευαγγελισμού της Θεοτόκου |
| Διοίκηση | |
| Αρχιεπίσκοπος | Ιερώνυμος Β´ |
| Βοηθός Επίσκοπος | Λίστα
|
| Πρωτοσύγκελλος | Επίσκοπος Χριστουπόλεως Βαρνάβας (Θεοχάρης) |
| Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος | Πρωτοπρεσβύτερος Εμμανουήλ Παπαμικρούλης |
| Ιεροκήρυκες | Λίστα
|
| Ιστοσελίδα | |
| iaath.gr/ | |
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών είναι η επισκοπική έδρα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η περιφέρειά της καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Αθήνας και των πέριξ δήμων.
Ο επίσκοπός της λαμβάνει τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, προεδρεύει της Ιεράς Συνόδου και ως εκ τούτου είναι ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στην θέση αυτή έχει εκλεγεί και υπηρετεί, από τον Φεβρουάριο του 2008, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β´.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως συμβαίνει σχεδόν με όλη την Ελλάδα, η Εκκλησία των Αθηνών ιδρύθηκε από τον Απόστολο Παύλο κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Αποστολικής Περιοδείας του Αποστόλου Παύλου, όταν κήρυξε στον Άρειο Πάγο, πιθανώς το 50 ή 51. Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων (17:16–34), μετά το κήρυγμα, αρκετοί άνθρωποι έγιναν ακόλουθοι του Παύλου, σχηματίζοντας έτσι τον πυρήνα της Εκκλησίας στην Αθήνα. Πρώτος Επίσκοπος Αθηνών υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης.[1]
Με τον εκχριστιανισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την εγκαθίδρυση μιας τακτικής εκκλησιαστικής ιεραρχίας, η Αθήνα έγινε Επαρχία της Μητρόπολης Κορίνθου, η μητροπολιτική έδρα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας.[2] Ωστόσο, όπως και με το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, η παλιά παγανιστική θρησκεία, ο δωδεκαθεϊσμός, συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Παρά τις αυτοκρατορικές απαγορεύσεις κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία για μια ακμάζουσα παγανιστική κουλτούρα μέχρι το τέλος του αιώνα και πιθανότατα μόνο η καταστροφή των Γοτθικών επιδρομών το 395–397 ήταν αυτή που έδωσε το πρώτο σκληρό πλήγμα στην αρχαία παγανιστική κουλτούρα. Τα τελευταία παγανιστικά απομεινάρια στην ίδια την Αθήνα επέζησαν μέχρι τον 6ο αιώνα και το κλείσιμο της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας της πόλης από τον Ιουστινιανό Α΄ το 529.[3]
Όπως και με την υπόλοιπη Ιλλυρία, η Αθήνα ανήκε αρχικά στη δικαιοδοσία του Πατριάρχη Ρώμης, αλλά η προοδευτική ενίσχυση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και οι μεταβαλλόμενες πολιτικές συνθήκες του 7ου αιώνα οδήγησαν τελικά στην υποταγή ολόκληρης της περιοχής της Υπαρχίας του Ιλλυρικού στην Κωνσταντινούπολη περίπου το 731/2.[3] Παρά τον περιστασιακό διορισμό του επισκόπου της ως παπικού αντιπροσώπου -κυρίως σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η θέση της Ρώμης στην περιοχή- η ίδια η Αθήνα παρέμεινε σταθερά υποταγμένη στην Κόρινθο κατά την πρώιμη Βυζαντινή περίοδο.[4]
Λόγω της επιρροής της αυτοκράτειρας Ειρήνης της Αθηναίας, η έδρα αναβαθμίστηκε σε Μητρόπολη κάποια στιγμή μετά το 765, αλλά αυτό ήταν βραχύβιο και ανατράπηκε μετά τις διαμαρτυρίες του Μητροπολίτη Κορίνθου.[5] Παρ' όλα αυτά, μέχρι το 819 η Αθήνα είχε γίνει αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή και στις οικουμενικές συνόδους του 869/70 και του 879, η έδρα της Αθήνας εμφανίζεται ως Μητρόπολη, αλλά οι σωζόμενες επιγραφές στον Παρθενώνα δείχνουν ότι αυτό δεν ήταν μόνιμο. Η διαμάχη για την εξουσία με την Κόρινθο διευθετήθηκε τελικά μέχρι το 975, όταν η Αθήνα αναβαθμίστηκε οριστικά σε ξεχωριστή Μητρόπολη.[5] Στα διάφορα Επισκοπικά Μητρώα του 8ου και 9ου αιώνα, η θέση της Αθήνας στην ιεραρχία των μητροπόλεων υπό την Κωνσταντινούπολη παρουσιάζει διακυμάνσεις, αλλά είναι σχετικά χαμηλή (34η από τις 37 στην Επισκοπή 2 και 48η από τις 49 στην Επισκοπή 3). Ανέβηκε στην 28η θέση από περίπου το 901, μια θέση που κράτησε για τους επόμενους τρεις αιώνες.[6] Η δικαιοδοσία της περιλάμβανε τα νοτιοανατολικά τμήματα της επαρχίας (θέμα) της Ελλάδας, δηλαδή νοτιοανατολικής Στερεάς Ελλάδας και η πλησιέστερη από τις Κυκλάδες. Οι αρχικές βοηθητικές επισκοπές της Αθήνας ήταν, κατά σειρά: Εύριπος, Δαύλεια, Κορώνεια, Άνδρος, Ωρεός, Σκύρος, Κάρυστος, Πόρθμος, Αυλών και Σύρος.[7] Με εξαίρεση την προσθήκη των επισκοπών Κέας και Θερμίων και Μεγάρων στα μέσα του 12ου αιώνα, ο κατάλογος παρέμεινε ο ίδιος μέχρι την Τέταρτη Σταυροφορία.[7]
Την εποχή της Δ΄ Σταυροφορίας, η έδρα της Αθήνας βρισκόταν στα χέρια του Μιχαήλ Χωνιάτη του Ακομινάτου. Αρνούμενος να αναγνωρίσει την εξουσία του Πάπα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την έδρα του, η οποία έγινε Ρωμαιοκαθολική αρχιεπισκοπή υπό τον Γάλλο Μπεράρ.[8] Με βάση μια επιστολή του 1209 από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄, ο κατάλογος των επισκοπικών εδρών υπό λατινική κυριαρχία άλλαξε μόνο ελαφρώς: Εύριπος (Egripontis), Θερμοπύλες (Cermopilensem, έδρα στη Βοδονίτσα), Δαύλεια (Davaliensem), Αυλών (Abelonensem), Ωρεός (Zorconensem), Κάρυστος (Caristiensem), Κορώνεια (Coroniacensem), Άνδρος (Andrensem), Μέγαρα (Megarensem), Σκύρος (Squirensem) και Κέα (Cheensem), αν και οι περισσότερες από αυτές τις έδρες ήταν κενές. Το 1212, η πρώην αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή της Αίγινας και η νεοσύστατη έδρα της Κομητείας των Σαλώνων (Salonensis) εμφανίζονται επίσης ως επισκοπικές έδρες της Αθήνας.[8] Η ρωμαιοκαθολική έδρα παρέμεινε κενή για ένα διάστημα μετά την κατάκτηση του Δουκάτου των Αθηνών το 1311, λόγω της σύγκρουσης των Καταλανών με τον παπισμό και η ύπαρξη αρχιεπισκόπου δεν μαρτυρείται μέχρι περίπου τα μέσα του 14ου αιώνα.[9]
Κατά τη διάρκεια της Φραγκικής κυριαρχίας, η Ορθόδοξη έδρα συνέχισε να συμπληρώνεται στην εξορία, είτε με τιτουλάριους είτε με επαρχιούχους επισκόπους άλλων εδρών που λειτουργούσαν ως τοποτηρητές (πρόεδροι) της αρχιεπισκοπικής έδρας των Αθηνών. Ο Ορθόδοξος κλήρος χειροτονούνταν από περαστικούς επισκόπους, αλλά αναγκαζόταν να αναγνωρίσει την εξουσία του Λατίνου Αρχιεπισκόπου για να ασκήσει το αξίωμά του. Στις Βυζαντινές Ανακοινώσεις της περιόδου, η Αθήνα έπεφτε στην 35η θέση υπό τον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο (βασιλεία 1282–1328), ανέβηκε στην 28η υπό τον Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο (βασ. 1328–1341) και ανέβηκε στην 21η θέση στις αρχές του 15ου αιώνα.[6] Το 1388, το Δουκάτο των Αθηνών πέρασε στα χέρια της Φλωρεντινής οικογένειας Ατσαγιόλι. Με μικρή δική τους στρατιωτική ισχύ και περιτριγυρισμένοι από πιθανούς αντιπάλους και εχθρούς, οι Ατσαγιόλι καλλιέργησαν μια πολιτική συμφιλίωσης απέναντι στον συντριπτικά ορθόδοξο τοπικό ελληνικό πληθυσμό. Για τον σκοπό αυτό, υιοθέτησαν την ελληνική ως επίσημη γλώσσα της ιεραποστολής τους και επέτρεψαν σε έναν ορθόδοξο μητροπολίτη, τον Δωρόθεο, να επιστρέψει στην πρωτεύουσά τους. Ο καθεδρικός ναός της Θεοτόκου, στον Παρθενώνα, παρέμεινε η κατοικία του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Αθηνών, ωστόσο και ο Δωρόθεος χρησιμοποίησε τη μικρή εκκλησία του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη στην κάτω πόλη.[6][10]
Αυτή η κατάσταση επικράτησε μέχρι την οθωμανική κατάκτηση της πόλης το 1456, όταν η λατινική έδρα καταργήθηκε και οι ορθόδοξοι μητροπολίτες αποκαταστάθηκαν στην προηγούμενη θέση τους.[9][11] Σύμφωνα με το οθωμανικό σύστημα των μιλλέτ, ο μητροπολίτης έγινε επίσης πρόεδρος του συμβουλίου της κοινότητας των Αθηνών. Ο μητροπολιτικός καθεδρικός ναός στον Παρθενώνα, ωστόσο, μετατράπηκε σε τζαμί και ο μητροπολίτης χρησιμοποίησε αντ' αυτού την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, η οποία τώρα έχει καταστραφεί.[11]
Μετά την Επανάσταση του 1821 και την ανακήρυξη της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1833, η Εκκλησία αναδιοργανώθηκε και ιδρύθηκε η Επισκοπή της Αττικής, με τη δικαιοδοσία της να καλύπτει τον Νομό Αττικής.[12] Μετά την αναγνώριση της αυτοκεφαλίας από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως το 1850, η επισκοπή αναβαθμίστηκε σε μητροπολιτικό βαθμό και μετονομάστηκε σε Μητρόπολη Αθηνών. Ως η μοναδική μητροπολιτική έδρα του ανεξάρτητου Βασιλείου της Ελλάδας, στον κάτοχο της ανατέθηκε η μόνιμη προεδρία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.[12] Αυτή η κατάσταση διήρκεσε μέχρι το 1922, όταν όλες οι επισκοπικές έδρες στην Ελλάδα αναβαθμίστηκαν σε μητροπολιτικό καθεστώς. Ως αποτέλεσμα, στις 31 Δεκεμβρίου 1923, ο νέος Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος ανέδειξε τον επίσκοπο Αθηνών στη θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος.[12]
Αρχιεπισκοπικές Περιφέρειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιδρύματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο
- Κέντρο Στήριξης Οικογένειας (ΚΕ.Σ.Ο.)
- «Δημήτρειο» Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) στον Ταύρο
- Ίδρυμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής
- Βιβλιοθήκη Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
- «Κέντρο Παιδείας Πολιτισμού & Εθελοντισμού “Η Αγ. Φιλοθέη”» - Κατασκηνώσεις της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στον Αυλώνα Αττικής
Κέντρο Γεροντολογίας και Προνοιακής Υποστήριξης «Άγιος Πορφύριος»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κέντρο γεροντολογίας και προνοιακής υποστήριξης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «Άγιος Πορφύριος» βρίσκεται στο Δήλεσι Βοιωτίας σε σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα. Σκοπός του Ιδρύματος είναι η προνοιακή υποστήριξη, η παροχή φροντίδας Υγείας και η αντιμετώπιση της νόσου Alzheimer και συναφών παθήσεων για ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, καθώς και η ανάπτυξη επιστημονικής έρευνας.Λειτουργεί σε σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα στο Δήλεσι Βοιωτίας δυναμικότητας 64 κλινών παρέχοντας βασικές προνοιακές υπηρεσίες όπως : φιλοξενία, εστίαση, δημιουργική απασχόληση, εργοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη και προληπτική ιατρική τόσο σε ηλικιωμένους και έχοντες ανάγκη συνανθρώπους που θα διαβιούν εντός (βασικό μοντέλο λειτουργίας) και εκτός του Κέντρου (μοντέλο ημερήσιας φροντίδας).[13][13][14]
Στέγες Προνοίας Γερόντων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπό την αιγίδα της Αρχιεπισκοπής λειτουργούν 17 στέγες προνοίας γερόντων σε διάφορα σημεία του κέντρου της Αθήνας και των γειτονικών δήμων.[15]
Καρέλλειο Πρότυπο Κέντρο Alzheimer
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Καρέλλειο Πρότυπο Κέντρο Alzheimer (Αφροδίτης 1, Χαλάνδρι) περιλαμβάνει: α) Οικοτροφείο χωρητικότητας κατά μέγιστο 15 ασθενών μόνιμης διαβίωσης με επιπλέον δυνατότητα ταυτόχρονης βραχείας φιλοξενίας 5 ασθενών, με στόχο την αποφόρτιση των οικογενειών τους. Το Οικοτροφείο λειτουργεί επί 24ώρου βάσεως, 7 ημέρες της εβδομάδα. β) Κέντρο Ημέρας που αφενός εξυπηρετεί άτομα με άνοια και αφετέρου συμβουλεύει, ενημερώνει και εκπαιδεύει τα μέλη των οικογενειών τους, αλλά και υγιείς ηλικιωμένους για πρόληψη. Το Κέντρο Ημέρας λειτουργεί από Δευτέρα, έως Παρασκευή, από 09:00-17:00. γ) Ιατρείο Μνήμης, στο οποίο άτομα από την κοινότητα, μπορούν αφιλοκερδώς να εξεταστούν για τη μνήμη τους από Ψυχίατρο και Ψυχολόγο και να έχουν σε μόνιμη βάση ιατρική παρακολούθηση.[16]
Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως (Ι.Π.Ε.) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών είναι ένας νέος φορέας που συστάθηκε "με σκοπό την επιμόρφωση, κατάρτιση, διαμόρφωση, ποιμαντική εξειδίκευση και δια βίου εκπαίδευση των προς χειροτονία και των εν ενεργεία κληρικών, καθώς και των λαϊκών στελεχών, σε πλήρη συνεργασία με τις υπάρχουσες δομές της Διευθύνσεως Ποιμαντικού Έργου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Ίδρυμα Περιθάλψεως Ατόμων με Νοητική Στέρηση ή Σύνδρομο Down «Μαρία Κόκκορη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ίδρυμα ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2007 και φέρει το όνομα της δωρήτριας, Μαρίας Κόκκορη, λειτουργεί ως κοινοτικό σπίτι με τις διάφορες Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης και ως ημερήσιο εργαστήρι με το Κέντρο Ημέρας. Αποτελεί ένα σύγχρονο πλαίσιο ψυχοκοινωνικής you αποκατάστασης που παρέχει υπηρεσίες εξειδικευμένης θεραπευτικής υποστήριξης. Σε αυτό εξυπηρετούνται άτομα με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down. Οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν τις εξής δομές:
- Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (Σ.Υ.Δ.) «Μαρία Κόκκορη» στην Άνω Γλυφάδα.
- «Ψαραύτειο» - Στέγη υποστηριζόμενης διαβίωσης στη Νέα Φιλοθέη. Το κτήριο 600 τ.μ., δύο ορόφων με οκτώ ανεξάρτητα δωμάτια-διαμερίσματα, δύο κουζίνες, υπόγειο με αίθουσα δραστηριοτήτων και κήπο με πισίνα. Το κτήριο αποτέλεσε και αποτελεί τις μόνιμες κατοικίες των οκτώ ατόμων με νοητική υστέρηση.
- Στέγες Υποστηριζόμενης διαβίωσης «Αθανάσιος Μαρτίνος 1 & 2» στον Βαρνάβα Αττικής.
- Στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης για άτομα με νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down στο κτήριο επί της Λεωφόρου Δεκελείας 34 στη Νέα Φιλαδέλφεια.[17]
Ξενώνας Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων «Εστία»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ξενώνας βρίσκεται στον Άγιο Δημήτριο Αθήνας και παρέχει υπηρεσίες υποδοχής και φιλοξενίας σε αιτούντες άσυλο/πρόσφυγες, δυναμικότητας 20 ατόμων. Αποσκοπεί στην παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και συμβουλευτικής ως προς την κοινωνική ένταξη τους, δημιουργική απασχόληση, πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, εκπαίδευση με την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών.[18]
Οικοτροφείο «Επανένταξη» - Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Οικοτροφείο «Επανένταξη», Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης στεγαστικού τύπου στην Κυψέλη, ξεκίνησε να λειτουργεί το 2006, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου δράσης για την αποασυλοποίηση και κοινωνική επανένταξη ασθενών με μακρά παραμονή στα ψυχιατρικά τμήματα νοσοκομείων, με την ονομασία «Ψυχαργώς». Στο θεραπευτικό πλαίσιο δράσης του, εντάσσονται ενήλικα άτομα που πάσχουν από ψυχιατρικές διαταραχές δίνοντας λύση στο ζήτημα της στέγης, της αποδοχής και της ισότιμης ένταξης στον κοινωνικό ιστό.[19]
Γραφείο Νεότητας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής προγραμματίζει, συντονίζει και ελέγχει συνολικά το Ποιμαντικό έργο για την Νεότητα, το οποίο συντελείται στις ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ευαισθητοποίησης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ευαισθητοποίησης (Κ.Π.Α.Ε.), ιδρύθηκε από το Ίδρυμα Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με τη συνεργασία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων[20][21], με σκοπό την πνευματική καλλιέργεια των νέων και την ευαισθητοποίηση τους στην περιβαλλοντική αγωγή μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα και άλλες δράσεις, που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τις αρχές και τη διδασκαλία της Ορθόδοξης πίστης.
Αγιολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αθηναγόρας, απολογητής του 2ου αι.
- Ανδρέας και Παύλος, οι μάρτυρες
- Αριστείδης, φιλόσοφος και μάρτυρας
- Βασίλειος Θεσσαλονίκης: Ήταν από την Αθήνα και έγινε λίγο πριν το 860 επίσκοπος Θεσσαλονίκης.
- Βασίλειος ο Μέγας: Γεννήθηκε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας το 330 και σπούδασε στην Αθήνα μαζί με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.
- Γρηγόριος Ναζιανζηνός: Γεννήθηκε το 300 στη Ναζιανζό της Καππαδοκίας και σπούδασε στην Αθήνα μαζί με τον Μέγα Βασίλειο.
- Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Επίσκοπος Αθηνών, ένας από τους πρώτους Αθηναίους που πίστεψαν στον Χριστό, Πολιούχος τηςΠόλης των Αθηνών
- Ηράκλειος, Βενέδημος και Παυλίνος
- Ιερόθεος Αρεοπαγίτης, επίσκοπος Αθηνών
- Λεωνίδης, επίσκοπος Αθηνών
- Μάρτυρες Χαρίσση, Νίκη, Γαληνή, Καλλίδα, Νουνεχία, Βασίλισσα, Θεοδώρα: Μαρτύρησαν μαζί με τον Επίσκοπο Λεωνίδη τον 3ο αιώνα.
- Μιχαήλ Πακνανάς, νεομάρτυρας
- Νεκτάριος Πενταπόλεως: Γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης. Στα 1881-1885 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1889 χειροτονήθηκε στο Κάιρο μητροπολίτης Πενταπόλεως και από το 1894 ώς το 1908 χρημάτισε διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Ίδρυσε τη Μονή Αγίας Τριάδος Αιγίνης, όπου και μόνασε επί δώδεκα χρόνια. Εκοιμήθη εν Κυρίω στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου 1920. Η μνήμη του τιμάται στις 9 Νοεμβρίου.
- Νικόλαος Πλανάς: Γεννήθηκε στη Νάξο το 1851, έγινε ιερέας και εφημέρευσε στην εκκλησία τού Αγίου Ιωάννη της οδού Βουλιαγμένης.
- Ξίστος ή Σίξτος Β‘: Γεννήθηκε στην Αθήνα και έγινε επίσκοπος Ρώμης.
- Υγίνος η Υγίεινος: Γεννήθηκε στην Αθήνα, ήταν φιλόσοφος και έγινε επίσκοπος Ρώμης (136-140).΄
- Άγιος Μιχαήλ Χωνιάτης: λόγιος Μητροπολίτης Αθηνών από τις Χώνες της Μικράς Ασίας
- Αγία Φιλοθέη η Αθηναία.
- Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης. Την Αθήνα επεσκέφθη δύο φορές ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης (†1922 – η μνήμη του τιμάται την Κυριακή μετά την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού). Την πρώτη φορά ήταν τον Απρίλιο του 1906, όταν, ως αγωνιστής μητροπολίτης Δράμας, ερχόταν από προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα. Τότε φιλοξενήθηκε στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου, παρακολούθησε μάλιστα και τους διεξαγόμενους τότε στο Παναθηναϊκό Στάδιο ολυμπιακούς Αγώνες (Μεσολυμπιάδα), όπου η παρουσία του έγινε αντιληπτή και οι θεατές τον επευφήμησαν θερμότατα. Για δεύτερη φορά επεσκέφθη την ελληνική πρωτεύουσα στις αρχές Δεκεμβρίου του 1919. Κατά την επίσκεψή του αυτή λειτούργησε στις 8 Δεκεμβρίου στον Μητροπολιτικό Ναό και σε ομιλία του προς το πολυπληθές εκκλησίασμα, «όπερ μετά συγκινήσεως έσπευσε να ασπασθή την δεξιάν» του, διεκτραγώδησε «τα μαρτύρια άτινα υπέστη το Γένος επί όλας γενεάς», ενώ χαιρέτισε «την αυγή της αναστάσεως του Έθνους ολοκλήρου και της παμμερούς αποκαταστάσεώς» του (Εκκλησιαστικός Κήρυξ), πού άρχισε να διαφαίνεται με την απελευθέρωση της Σμύρνης τον Μάιο του 1919. Τότε μίλησε και στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός».[22]
Παρεκκλήσια Νοσοκομείων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αγ. Αικατερίνη Νοσοκομείου Ερυθρού Σταυρού
- Άγ. Ανάργυροι Νοσοκομείου Πατησίων
- Άγ. Ανάργυροι Γενικού Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών
- Άγ. Ανάργυροι Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών "Γεώργιος Γεννηματάς"
- Άγ. Ανδρέας Νοσοκομείου Συγγρού
- Άγ. Γεράσιμος Πολυκλινικής
- Άγ. Γεώργιος Αρεταίειου Νοσοκομείου
- Αγ. Ελευθέριος και Αγ. Ελένη Μαιευτηρίου "Μαρίκα Ηλιάδου",
- Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"
- Ζωοδόχος Πηγή Νοσοκομείου "Αλεξάνδρα"
- Άγ. Κωνσταντίνος και Ελένη Νοσοκομείου "Η Ελπίς"[23]
- Αγ. Σοφία Νοσοκομείου Παίδων "Αγία Σοφία"
- Αγ. Σοφία Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος
- Άγ. Στυλιανός Νοσοκομείου Παίδων "Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού"
- Αγία Άννα Ογκολογικής Μονάδας Παίδων "Ελπίδα"
- Αγ.Παντελεήμων Ιπποκράτειου Γ.Ν.Α.[24][25]
Διατελέσαντες Αρχιεπίσκοποι και Μητροπολίτες Αθηνών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθεί κατάλογος των Μητροπολιτών και Αρχιεπισκόπων Αθηνών από την μονομερή ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος μέχρι σήμερα.
| Αρ. | Όνομα | Εικόνα | Θητεία | Παρατηρήσεις |
|---|---|---|---|---|
| 103 | Νεόφυτος Ε΄ (Μεταξάς) |  | 2 Δεκεμβρίου 1833 – 29 Δεκεμβρίου 1861 † | |
| 104 | Μισαήλ (Αποστολίδης) |  | 31 Δεκεμβρίου 1861 – 21 Ιουλίου 1862 † | |
| 105 | Θεόφιλος (Βλαχοπαπαδόπουλος) |  | 8 Αυγούστου 1862 – 1 Ιουλίου 1873 † | |
| 106 | Αντώνιος (Χαριάτης) |  | 9 Αυγούστου 1873 – 15 Μαΐου 1874 | από Κερκύρας, η εκλογή του δεν έγινε αποδεκτή |
| 107 | Προκόπιος Α΄ (Γεωργιάδης) | | 27 Μαΐου 1874 – 30 Ιανουαρίου 1889 † | |
| 108 | Γερμανός Β΄ (Καλλιγάς) |  | 5 Ιουλίου 1889 – 18 Ιανουαρίου 1896 † | |
| 109 | Προκόπιος Β΄ (Οικονομίδης) |  | 17 Οκτωβρίου 1896 – 8 Νοεμβρίου 1901 | παραιτήθηκε λόγω των «Ευαγγελικών» |
| 110 | Θεόκλητος Α΄ (Μηνόπουλος) |  | 4 Νοεμβρίου 1902 – 3 Οκτωβρίου 1917 | α΄ θητεία |
| 111 | Μελέτιος Γ΄ (Μεταξάκης) |  | 28 Φεβρουαρίου 1918 – 16 Νοεμβρίου 1920 | |
| (110) | Θεόκλητος Α΄ (Μηνόπουλος) | | 16 Νοεμβρίου 1920 – 3 Δεκεμβρίου 1922 | β΄ θητεία |
| 112 | Χρυσόστομος Α΄ (Παπαδόπουλος) |  | 23 Φεβρουαρίου 1923 – 31 Δεκεμβρίου 1923 | από 31 Δεκεμβρίου 1923 Αρχιεπίσκοπος |
| 113 | Χρυσόστομος Α΄ (Παπαδόπουλος) | | 31 Δεκεμβρίου 1923 – 22 Οκτωβρίου 1938 † | |
| 114 | Δαμασκηνός (Παπανδρέου) |  | 5 Νοεμβρίου 1938 – 3 Δεκεμβρίου 1938 | από Κορινθίας, α΄ θητεία η εκλογή ακυρώθηκε από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. |
| 115 | Χρύσανθος (Φιλιππίδης) |  | 3 Δεκεμβρίου 1938 – 2 Ιουλίου 1941 | από Τραπεζούντος, παραιτήθηκε μετά την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα και την άρνησή του να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου. |
| (114) | Δαμασκηνός (Παπανδρέου) | | 2 Ιουλίου 1941 – 20 Μαΐου 1949 † | β΄ θητεία |
| 116 | Σπυρίδων (Βλάχος) |  | 4 Ιουνίου 1949 – 21 Μαρτίου 1956 † | από Ιωαννίνων |
| 117 | Δωρόθεος Γ΄ (Κοτταράς) | | 29 Μαρτίου 1956 – 26 Ιουλίου 1957 † | από Λαρίσης |
| 118 | Θεόκλητος Β΄ (Παναγιωτόπουλος) | | 7 Αυγούστου 1957 – 8 Ιανουαρίου 1962 † | από Πατρών |
| 119 | Ιάκωβος Γ΄ (Βαβανάτσος) | 13 Ιανουαρίου 1962 – 25 Ιανουαρίου 1962 | από Αττικής | |
| 120 | Χρυσόστομος Β΄ (Χατζησταύρου) | .jpg) | 14 Φεβρουαρίου 1962 – 11 Μαΐου 1967 | από Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τη στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. |
| 121 | Ιερώνυμος Α΄ (Κοτσώνης) | 14 Μαΐου 1967 – 15 Δεκεμβρίου 1973 | εξελέγη από αριστίνδην αντικανονική σύνοδο, παραιτήθηκε μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου 1973. | |
| 122 | Σεραφείμ (Τίκας) |  | 12 Ιανουαρίου 1974 – 10 Απριλίου 1998 † | από Ιωαννίνων |
| 123 | Χριστόδουλος (Παρασκευαΐδης) | .jpg) | 28 Απριλίου 1998 – 28 Ιανουαρίου 2008 † | από Δημητριάδος και Αλμυρού |
| 124 | Ιερώνυμος Β΄ (Λιάπης) |  | 7 Φεβρουαρίου 2008 – σήμερα | από Θηβών και Λεβαδείας |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ιστορία της Εκκλησίας των Αθηνών: Ίδρυση της Εκκλησίας των Αθηνών». Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025.
- ↑ Koder & Hild 1976, σελ. 79.
- 1 2 Koder & Hild 1976, σελ. 80.
- ↑ Koder & Hild 1976, σελίδες 80–81.
- 1 2 Koder & Hild 1976, σελ. 81.
- 1 2 3 «Ιστορία της Εκκλησίας των Αθηνών: Από το 733 έως 1456». Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025.
- 1 2 Koder & Hild 1976, σελ. 82.
- 1 2 Koder & Hild 1976, σελ. 84.
- 1 2 Koder & Hild 1976, σελ. 86.
- ↑ Miller 1908, σελίδες 334–338.
- 1 2 «Ιστορία της Εκκλησίας των Αθηνών: Από το 1456 έως 1833». Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025.
- 1 2 3 «Ιστορία της Εκκλησίας των Αθηνών: Από το 1833 και μετά». Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2025.
- 1 2
- ↑ «Ε.Π. Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας: Κέντρο γεροντολογίας και προνοιακής υποστήριξης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στο Δήλεσι Βοιωτίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2019.
- ↑ «Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών: Στέγες Προνοίας Γερόντων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2019.
- ↑ Καρέλλειο Πρότυπο Κέντρο Alzheimer - Αποστολή
- ↑ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ - ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΝΟΗΤΙΚΗ ΣΤΕΡΗΣΗ Ή ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN Μ. ΚΟΚΚΟΡΗ
- ↑ Ξενώνας Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων «Εστία»
- ↑ Οικοτροφείο «Επανένταξη» - Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης
- ↑ ΥΑ 147778 / Γ7 / 21.12.07
- ↑ ΦΕΚ 191 /τ. Β΄/08.02.2008
- ↑ «Αθηναϊκό Αγιολόγιο - Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ιερός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης - Γ.Ν.Α. "Η ΕΛΠΙΣ"
- ↑ «Περιφερειακή Οργάνωση - Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020.
- ↑ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - Παρεκκλήσιον "Ιπποκράτειου" Γ.Ν.Α.