Άννα της Αυστρίας (1601-1666)
| Άννα της Αυστρίας | |
|---|---|
 Η Άννα της Αυστρίας από τον Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς (1625) | |
Βασίλισσα της Γαλλίας και της Ναβάρρας | |
| Περίοδος | 21 Νοεμβρίου 1615 – 14 Μαΐου 1643 |
| Προκάτοχος | Μαρία των Μεδίκων |
| Διάδοχος | Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας |
Αντιβασίλισσα της Γαλλίας | |
| Γέννηση | 22 Σεπτεμβρίου 1601 Βαγιαδολίδ, Ισπανία |
| Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 1666 (64 ετών) Παρίσι, Βασίλειο της Γαλλίας |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί, Παρίσι, Γαλλία |
| Σύζυγος | Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας |
| Επίγονοι | Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας Φίλιππος Α΄ της Ορλεάνης |
| Οίκος | Οίκος των Αψβούργων |
| Πατέρας | Φίλιππος Γ' της Ισπανίας |
| Μητέρα | Μαργαρίτα της Αυστρίας |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Άννα της Αυστρίας (γαλλικά: Anne d'Autriche, 22 Σεπτεμβρίου 1601 – 20 Ιανουαρίου 1666) από τον Οίκο των Αψβούργων ήταν βασίλισσα της Γαλλίας και της Ναβάρρας, αντιβασίλισσα του γιου της, Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας, και ινφάντα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας από τη γέννησή της. Κατά την αντιβασιλεία της (1643–1651) ο καρδινάλιος Μαζαρέν υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Γαλλίας. Είναι μια από τις κεντρικές μορφές στο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά, Οι Τρεις Σωματοφύλακες.[1]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένη στο Παλάτι Μπεναβέντε στο Βαγιαδολίδ στην Ισπανία και βαπτίσθηκε Άννα Μαρία Μαυρικία. Ήταν η κόρη Αψβούργων γονέων, Φιλίππου Γ΄ της Ισπανίας και Μαργαρίτας της Αυστρίας. Την προσφωνούσαν Ινφάντα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, Αρχιδούκισσα της Αυστρίας, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας και των Κάτω Χωρών.
Η Άννα αρραβωνιάστηκε σε ηλικία 10 ετών τον Λουδοβίκο ΙΓ΄. Στις 24 Νοεμβρίου 1615, παντρεύτηκαν με πληρεξούσιο στο Μπούργος, ενώ η αδελφή του Λουδοβίκου, Ελισάβετ, και ο αδελφός της Άννας, ο Φίλιππος, Πρίγκηπας των Αστουριών (μελλοντικός Φίλιππος Δ΄), παντρεύτηκαν δι' αντιπροσώπου στο Μπορντώ. Αυτοί οι γάμοι ακολούθησαν την παράδοση της εδραίωσης στρατιωτικών και πολιτικών συμμαχιών μεταξύ της Γαλλίας και της Ισπανίας, που άρχισαν με το γάμο του Φίλιππου Β΄ της Ισπανίας με την Ελισάβετ των Βαλουά το 1559 ως μέρος της Ειρήνης του Κατώ-Καμπρεσί. Η Άννα και η Ελισάβετ ανταλλάχθηκαν στην Νήσο των Φασιανών.[2]
Ζωή στη Γαλλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άννα και ο Λουδοβίκος, και οι δύο 14 ετών, πιέσθηκαν να ολοκληρώσουν το γάμο έτσι ώστε να αποφευχθεί κάθε δυνατότητα μελλοντικής ακύρωσης, αλλά ο Λουδοβίκος αγνόησε τη νύφη. Η μητέρα του Λουδοβίκου, Μαρία των Μεδίκων, συνέχισε να συμπεριφέρεται ως βασίλισσα της Γαλλίας χωρίς σεβασμό στη νύφη της. Η Άννα, πλαισιωμένη από την ακολουθία της από τις αριστοκρατικής καταγωγής κυρίες επί των τιμών, συνέχισε να ζει σύμφωνα με την ισπανική εθιμοτυπία και απέτυχε να βελτιώσει τα γαλλικά της.
Μια σειρά αποβολών απογοήτευσε τον Βασιλιά και συνετέλεσε στο να ψυχρανθούν οι σχέσεις τους. Στις 14 Μαρτίου 1622, ενώ έπαιζε με τις κυρίες της, η Άννα έπεσε σε μία κιγκλιδωτή σκάλα και έτσι συνέβη η δεύτερη αποβολή της, για την οποία ο Λουδοβίκος την κατηγόρησε. Η προσοχή του βασιλιά μονοπωλούνταν από τον πόλεμο εναντίον των Προτεσταντών.
 |
| Αυτοκράτορας Κάρολος Ε΄ (Βασιλιάς Κάρολος Α΄) |
|---|
| Τέκνα |
| Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας |
| Μαρία, Αγία Ρωμαία Αυτοκράτειρα |
| Ιωάννα της Ισπανίας |
| Δον Χουάν (νόθος) |
| Μαργαρίτα της Πάρμα (νόθος) |
| Φίλιππος Β΄ |
| Τα τέκνα περιλαμβάνουν |
| Κάρλος, Πρίγκιπας των Αστουρίων |
| Ισαβέλλα της Ισπανίας |
| Αικατερίνη, Δούκισσα της Σαβοΐας |
| Φίλιππος Γ' της Ισπανίας |
| Μαρία της Ισπανίας |
| Φίλιππος Γ΄ |
| Τα τέκνα περιλαμβάνουν |
| Άννα, Βασίλισσα της Γαλλίας |
| Φίλιππος Δ´ της Ισπανίας |
| Μαρία Άνα, Αγία ρωμαία Αυτοκράτειρα |
| Ινφάντε Κάρλος |
| Καρδινάλιος-Ινφάντε Φερδινάνδος |
| Φίλιππος Δ΄ |
| Τα τέκνα περιλαμβάνουν |
| Βαλτάσαρ Κάρολος, Πρίγκιπας των Αστουρίων |
| Μαρία Θηρεσία, Βασίλισσα της Γαλλίας |
| Μαργαρίτα, Αγία ρωμαία Αυτοκράτειρα |
| Κάρολος Β΄ της Ισπανίας |
| Κάρολος Β΄ |
Ο Λουδοβίκος στράφηκε τώρα στον καρδινάλιο Ρισελιέ ως σύμβουλος του· η εξωτερική πολιτική του Ρισελιέ του αγώνα εναντίον των Αψβούργων, οι οποίοι περιέβαλαν τη Γαλλία σε δύο μέτωπα, αναπόφευκτα δημιούργησε ένταση μεταξύ αυτού και της Άννας, η οποία παρέμενε άτεκνη για άλλα δεκαέξι χρόνια, ενώ ο Λουδοβίκος εξαρτάτο ακόμη περισσότερο από τον Ρισελιέ, ο οποίος ήταν ο πρώτος υπουργός του από το 1624.
Υπό την επιρροή της Μαρί ντε Ροάν, Κόμισσας Λα Σεβρέζ, η Βασίλισσα δέχθηκε να μπει σε πολιτική αντίθεση με τον Ρισελιέ και ενεπλάκη σε πολλές ίντριγκες εναντίον των πολιτικών του. Αόριστες φήμες προδοσίας κυκλοφορούσαν στην αυλή, κυρίως την υποθετική ανάμειξη στις συνωμοσίες του Κόμη του Σαλαί.
Το 1635, η Γαλλία κήρυξε πόλεμο στην Ισπανία, τοποθετώντας τη Βασίλισσα σε μία αβάσιμη θέση. Η μυστική της αλληλογραφία με τον αδελφό της Φίλιππο Δ΄ της Ισπανίας ξεπερνούσε τα όρια της αδερφικής επικοινωνίας. Τον Αύγουστο του 1637, η Άννα κίνησε υποψίες, σε τέτοιο βαθμό που ο Ρισελιέ την ανάγκασε να υπογράψει κάποιους όρους σχετικά με την αλληλογραφία της, η οποία από τότε και στο εξής διαβαζόταν και περνούσε από έλεγχο.
Γέννηση ενός διαδόχου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_with_her_two_sons_Louis_XIV_of_France_and_Philippe,_Duke_of_Orl%C3%A9ans_(unknown_artist).jpg)
Παραδόξως, μέσα σε αυτό το κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης, η Βασίλισσα έμεινε σύντομα έγκυος για άλλη μια φορά. Ο δελφίνος Λουδοβίκος, μελλοντικός Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας, γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1638, εξασφαλίζοντας τη γραμμή διαδοχής των Βουρβόνων, ωστόσο η γέννηση ενός δεύτερου γιου απέτυχε να επαναφέρει το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στο βασιλικό ζεύγος.[3]
Το 1636, ο Ρισελιέ δώρισε στο Λουδοβίκο το ανάκτορο του Παλαί Ρουαγιάλ βόρεια του Λούβρου. Ο ίδιος ο βασιλιάς δεν το χρησιμοποίησε ποτέ, ωστόσο η Άννα εγκαταστάθηκε στο Λούβρο μαζί με τους δυο γιους της και παρέμεινε ως επίτροπος εκεί.
Αντιβασίλισσα της Γαλλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άννα ονομάσθηκε αντιβασίλισσα με το θάνατο του συζύγου της. Με τη βοήθεια του Πιέρ Σεγκιέρ, ανάγκασε το Κοινοβούλιο του Παρισιού να ανακαλέσει τη διαθήκη του πρώην βασιλιά, η οποία θα περιόριζε τις δυνάμεις της. Ο τετράχρονος γιος τους στέφθηκε βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας. Η Άννα ανέλαβε την αντιβασιλεία, αλλά ανέθεσε τη διακυβέρνηση στον πρωθυπουργό Μαζαρέν προς γενική έκπληξη, καθότι ήταν προστατευόμενος του Ρισελιέ.[4]
Με την υποστήριξη του Μαζαρέν, η Άννα αντιμετώπισε την εξέγερση των αριστοκρατών, οδηγούμενη από τον Λουδοβίκου Β΄ του Κοντέ, η οποία έγινε γνωστή ως η Σφενδόνη. Το 1651, όταν ο γιος της Λουδοβίκος ΙΔ΄ επίσημα ενηλικιώθηκε, η αντιβασιλεία της νομικά έληξε. Παρ' όλα αυτά, κράτησε πολλή εξουσία και επιρροή πάνω στο γιο της μέχρι το θάνατο του Μαζαρέν.
Ύστερη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1659, ο πόλεμος με την Ισπανία τελείωσε με το Σύμφωνο των Πυρηναίων. Τον επόμενο χρόνο, η ειρήνη εδραιώθηκε με το γάμο του νεαρού Βασιλιά με την ανιψιά της, την Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας.
Λίγο καιρό μετά, η Άννα αποσύρθηκε στη μονή της Κομπανί, στην Βαλ ντε Γκρας όπου αργότερα πέθανε από καρκίνο του στήθους. Η κυρία επί των τιμών της, Μαντάμ ντε Μοτβίλ, έγραψε την ιστορία της ζωής της Βασίλισσας στο βιβλίο της Mémoires d'Anne d'Autriche. Πολλοί την βλέπουν ως μια λαμπρή και πονηρή γυναίκα και είναι ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες στο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά πατέρα, Οι Τρεις Σωματοφύλακες (1844).[5]
Πίνακες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Η Άννα ως Ινφάντα της Ισπανίας.
-
Η Άννα του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, περ. 1622-1625
-
Άννα της Αυστρίας του Ρούμπενς, περ. 1577-1640
.jpg)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «herodote.net/L_un_des_plus_grands_rois_de_France/Anne d'Autriche».
- ↑ . «ceeh.es/en/publicacion/anne-dautriche-infante-espagnole-et-reine-de-france/».
- ↑ . «histoire-image.org/fr/etudes/portraits-anne-autriche».
- ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/personnage/Anne_dAutriche/».
- ↑ . «francearchives.fr/Anne d'Autriche».
|