Βασιλική Σαιν-Ντενί
Βασιλική του Αγίου Διονυσίου Basilique Saint-Denis | |
---|---|
Άποψη της δυτικής προσόψεως του Αγίου Διονυσίου. | |
Βασικές πληροφορίες | |
Τοποθεσία | Σαιν-Ντενί, Γαλλία |
Υπαγωγή | Ρωμαιοκαθολικισμός |
Επαρχία | Επισκοπή του Αγίου Διονυσίου |
Χώρα | Γαλλία |
Εκκλησιαστικό ή οργανωτικό καταστατικό | Καθεδρικός Ναός |
Καταστατικό | Λειτουργική |
Ηγεσία | Πασκάλ Ντελανουά |
Αρχιτεκτονική περιγραφή | |
Αρχιτεκτονικός τύπος | Εκκλησία |
Αρχιτεκτονικός ρυθμός | Γοτθικός |
Η Βασιλική του Αγίου Διονυσίου (γαλλ. Basilique Saint-Denis) βρίσκεται στο βόρειο προάστιο του Παρισιού, Σαιν-Ντενί (Σεν-Σαιν-Ντενί), δίπλα στον τάφο του Αγίου Διονυσίου, πρώτου επισκόπου του Παρισιού, ο οποίος αποκεφαλίστηκε στον λόφο της Μονμάρτρης το 250 μ.Χ. (Μετρό: Σαιν-Ντενί Μπαζιλίκ).[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Βασιλική του Αγίου Διονυσίου αποτελούσε, από τους Μεροβίγγειους ήδη χρόνους, τόπο ταφής των ηγεμόνων της Γαλλίας. Τον 7ο αιώνα ιδρύθηκε επάνω στον τάφο του Αγίου Διονυσίου μια μονή Βενεδικτίνων μοναχών από τον Δαγοβέρτο Α΄ των Φράγκων. Κατά τον 8ο αιώνα, ο αββάς Φυλρά οικοδόμησε την εκκλησία, που επεξέτεινε ο αββάς Ιλντυέν κατά τον 11ο αιώνα.[2]
Η σημερινή Βασιλική του Αγίου Διονυσίου άρχισε να χτίζεται από τον αββά Συζέ, πρώτο αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής, που επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της γοτθικής τέχνης στην Ευρώπη. Στα μεταγενέστερα χρόνια, κατασκευάστηκε το τεράστιο τριπλό εγκάρσιο κλίτος για να στεγάσει τους βασιλικούς τάφους.[3]
Βασιλικό μαυσωλείο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Βασιλική του Αγίου Διονυσίου υπέστη μεγάλες καταστροφές κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Πολλοί βασιλικοί τάφοι βεβηλώθηκαν και καταστράφηκαν, αλλά τα πιο σημαντικά ταφικά μνημεία, φιλοτεχνημένα από διάσημους γλύπτες, διασώθηκαν. Η εκκλησία αποτελεί το μαυσωλείο των Γάλλων βασιλέων.[4] Εδώ έχουν ενταφιαστεί από τον 6ο αιώνα και έπειτα όλοι οι ηγεμόνες της Γαλλίας, με εξαίρεση πέντε βασιλείς:
1) τον Καρλομάγνο (απεβ. 804, Καθεδρικός του Άαχεν)
2) τον Φίλιππο Α΄ (απεβ. 1108, Αββαείο Φλερύ, Σαιν-Μπενουά-συρ-Λουάρ)
3 τον Λουδοβίκο ΙΑ΄ (απεβ. 1483, Ναός της Παναγίας του Κλερύ, Κλερύ-Σαιντ-Αντρέ)
4) τον Κάρολο Ι΄ (απεβ. 1836, Μονή Κοστανγιέβιτσα, Νόβα Γκορίτσα)
5) το Λουδοβίκο Φίλιππο (απεβ. 1850, Βασιλικό Παρεκκλήσιο του Ντρε)
Στην κρύπτη της εκκλησίας, που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, βρίσκονται θαμμένοι βασιλείς, βασίλισσες, πρίγκηπες, πριγκίπισσες και ιππότες. Σε χρονολογική σειρά θανάτου, μεταξύ μελών βασιλικών και αριστοκρατικών οικογενειών που έχουν ενταφιαστεί στη Βασιλική του Αγίου Διονυσίου, περιλαμβάνονται:[5]
- Χλωδόβίκος Α΄ (511)
- Αρεγούνδη (580)
- Χιλδεβέρτος (588)
- Φρεδεγόνδη (597)
- Δαγοβέρτος Α΄ (639)
- Χλωδοβίκος Β΄ (657)
- Κάρολος Μαρτέλος (741)
- Πιπίνος ο Βραχύς (768)
- Καρλομάνος Α΄ (771)
- Ερμεντρούδη (869)
- Κάρολος Β΄ (877)
- Λουδοβίκος Γ΄ (882)
- Καρλομάνος Β΄ (884)
- Εύδης Α΄ (898)
- Ούγος ο Μέγας (956)
- Ούγος Καπέτος (996)
- Ροβέρτος Β΄ (1031)
- Κωνσταντία της Αρλ (1032)
- Ερρίκος Α΄ (1060)
- Φίλιππος της Γαλλίας (1131)
- Λουδοβίκος ΣΤ΄ (1137)
- Κωνσταντία της Καστίλης (1160)
- Λουδοβίκος Ζ΄ (1180)
- Φίλιππος Β΄ (1223)
- Λουδοβίκος Η΄ (1226)
- Φίλιππο Δαγοβέρτος της Γαλλίας (1232)
- Λευκή της Γαλλίας (1244)
- Λουδοβίκος της Γαλλίας (1260)
- Ιωάννης Τριστάνος, Κόμης του Βαλουά (1270)
- Λουδοβίκος Θ΄ (1270)
- Αλφόνσος, Κόμης του Πουατιέ (1271)
- Ισαβέλα της Αραγωνίας (1271)
- Κάρολος ο Ανδεγαυός (1285, ταφή της καρδιάς)
- Φίλιππος Γ΄ (1285)
- Λευκή της Γαλλίας (1294)
- Μαργαρίτα της Προβηγκίας (1295)
- Μαργαρίτα του Αρτουά (1311)
- Φίλιππος Δ΄ (1314)
- Λουδοβίκος Ι΄ (1316)
- Ιωάννης Α΄ (1316)
- Λουδοβίκος, Κόμης του Εβρέ (1319)
- Φίλιππος Ε΄ (1322)
- Κάρολος, Κόμης του Βαλουά (1325)
- Κάρολος Δ΄ (1328)
- Κλημεντία του Ανζού (1328)
- Φίλιππος ΣΤ΄ (1330)
- Κάρολος, Κόμης του Ετάμπ (1336)
- Κάρολος Β΄ του Αλανσόν (1346)
- Ιωάννα Β΄ της Ναβάρρας (1349)
- Ιωάννα της Βουργουνδίας (1349)
- Φίλιππος ΣΤ΄ (1350)
- Ιωάννα Α΄ της Ωβέρνης (1360)
- Ιωάννης Β΄ (1364)
- Ιωάννα του Εβρέ (1371)
- Μαρία δε λα Θέρδα (1375)
- Ιωάννα των Βουρβόνων (1377)
- Μπερτράν ντυ Γκεκλέν (1380)
- Κάρολος Ε΄ (1380)
- Μαργαρίτα Α΄ της Βουργουνδίας (1382)
- Βεατρίκη της Βουρβόνης (1383)
- Λέων ΣΤ΄ της Αρμενίας (1393, κενοτάφιο)
- Λευκή της Γαλλίας, Δούκισσα της Ορλεάνης (1394)
- Λευκή της Ναβάρρας (1398)
- Λουί ντε Σανσέρ (1402)
- Λουδοβίκος Α΄ της Ορλεάνης (1407)
- Βαλεντίνα Βισκόντι, Δούκισσα της Ορλεάνης (1408)
- Φίλιππος, Κόμης του Βερτύ (1420)
- Κάρολος ΣΤ΄ (1422)
- Ισαβέλλα της Βαυαρίας (1435)
- Γκιγιώμ ντε Σατέλ (1436)
- Κάρολος Ζ΄ (1461)
- Μαρία του Ανζού (1463)
- Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης (1465)
- Κάρολος Η΄ (1498)
- Λουδοβίκος ΙΒ΄ (1515)
- Άννα της Βρετάνης (1514)
- Κλαυδία της Γαλλίας (1524)
- Μαρία της Βουρβόνης (1538)
- Φραγκίσκος Α΄ (1547)
- Λουδοβίκος της Βουρβόνης-Βαντόμ (1557)
- Ερρίκος Β΄ (1559)
- Φραγκίσκος Β΄ (1560)
- Κάρολος Θ΄ (1574)
- Αικατερίνη των Μεδίκων (1589)
- Ερρίκος Γ΄ (1589, ταφή της καρδιάς)
- Λουίζα της Λωρραίνης-Βωντεμόν (1601)
- Ερρίκος Δ΄ (1610)
- Νικόλαος Ερρίκος, Δούκας της Ορλεάνης (1611)
- Μαρία της Βουρβόνης (1627)
- Λουδοβίκος ΙΓ΄ (1643)
- Ιωάννης Γκαστόν της Ορλεάνης (1652)
- Μαρία Άννα της Ορλεάνης (1656)
- Γκαστόν, Δούκας της Ορλεάνης (1660)
- Άννα Ελισάβετ της Γαλλίας (1662)
- Μαρία Άννα της Γαλλίας (1664)
- Άννα της Αυστρίας (1666)
- Ερριέττα Μαρία της Γαλλίας (1669)
- Ερριέττα της Αγγλίας (1670)
- Φίλιππος Κάρολος, Δούκας του Ανζού (1671)
- Μαρία Θηρεσία της Γαλλίας (1672)
- Μαργαρίτα της Λωρραίνης (1672)
- Λουδοβίκος Φραγκίσκος, Δούκας του Ανζού (1672)
- Ανρί ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, Υποκόμης Τυρέν (1675)
- Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας (1683)
- Μαρία Άννα Βικτωρία της Βαυαρίας (1690)
- Άννα Μαρία Λουίζα της Ορλεάνης (1692)
- Φίλιππος Α΄ της Ορλεάνης (1701)
- Λουδοβίκος, Δούκας της Βρετάνης (1705)
- Λουδοβίκος, Δελφίνος της Γαλλίας (1711)
- Δεσποινίδα του Αλανσόν (1711)
- Μαρία Αδελαΐδα της Σαβοΐας (1712)
- Λουδοβίκος, Δούκας της Βουργουνδίας (1712)
- Λουδοβίκος, Δούκας της Βρετάνης (1712)
- Κάρολος, Δούκας του Αλανσόν (1713)
- Κάρολος, Δούκας του Μπερρύ (1714)
- Μαρία Λουίζα Ελισάβετ του Αλανσόν (1714)
- Λουδοβίκος ΙΔ΄ (1715)
- Μαρία Λουίζα Ελισάβετ της Ορλεάνης (1719)
- Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου (1722)
- Φίλιππος Β΄ της Ορλεάνης (1723)
- Μαρία Λουίζα της Γαλλίας (1733)
- Φίλιππος Λουδοβίκος, Δούκας του Ανζού (1733)
- Μαρία Θηρεσία Ραφαέλα της Ισπανίας (1746)
- Ερριέττα της Γαλλίας (1752)
- Ιαβέρης, Δούκας της Ακουιταίνης (1754)
- Μαρία Ζεφυρίνα της Γαλλίας (1755)
- Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας (1759)
- Λουδοβίκος, Δούκας της Βουργουνδίας (1761)
- Λουδοβίκος Φερδινάνδος, Δελφίνος της Γαλλίας (1765, ταφή καρδιάς)
- Μαρία Λεστσύνσκα της Πολωνίας (1768)
- Λουδοβίκος ΙΕ΄ (1774)
- Σοφία της Γαλλίας (1782)
- Σοφία, Δεσποινίδα του Αρτουά (1783)
- Σοφία της Γαλλίας (1787)
- Λουίζα της Γαλλίας (1787)
- Λουδοβίκος Ιωσήφ, Δελφίνος της Γαλλίας (1789)
- Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ (1793)
- Μαρία Αντουανέττα της Αυστρίας (1793)
- Λουδοβίκος ΙΖ΄ (1795, ταφή της καρδιάς)
- Βικτωρία της Γαλλίας (1799)
- Μαρία Αδελαΐδα της Γαλλίας (1800)
- Λουδοβίκος ΙΗ΄ (1824)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Alain Erlande – Brandenburg: “La Cathédrale Saint – Denis”, Editions OUEST – FRANCE, Rennes, 2007.Συντεταγμένες: 48°56′08″N 2°21′35″E / 48.93556°N 2.35972°E