Έμμα της Ιταλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έμμα της Ιταλίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Emma d'Italie (Γαλλικά)
Θάνατος10ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΦραγκία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛοθάριος της Φραγκίας[1]
ΤέκναΛουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας
Otto of Rheims[2]
ΓονείςΛοθάριος Β΄ της Ιταλίας και Αδελαΐδα της Βουργουνδίας
ΑδέλφιαΌθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Ματθίλδη του Κέντλινμπεργκ (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Μποζονιδών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Έμμα της Ιταλίας (γεννήθηκε το 948) ήταν κόρη του Λοθαρίου Β΄ της Ιταλίας και της Αδελαΐδας της Ιταλίας ή Αγίας Αδελαΐδας που έγινε αργότερα αυτοκράτειρα, τελευταία γόνος του Οίκου των Μποζονιδών. [3][4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον γάμο της με τον Λοθάριο της Γαλλίας έγινε η τελευταία βασίλισσα της Γαλλίας από τη δυναστεία των Καρολιδών και μητέρα του τελευταίου Καρολίδη βασιλιά Λουδοβίκου Ε΄. Ο πατέρας της δηλητηριάστηκε όταν ήταν ακόμα νήπιο από τον πολιτικό του αντίπαλο Βερεγγάριο Β΄ της Ιταλίας που αποπειράθηκε να παντρευτεί την μητέρα του. Η μητέρα της αρνήθηκε και παντρεύτηκε τον Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Έμμα παντρεύτηκε τον Λοθάριο (965), αποκτώντας τον Λουδοβίκο (967). Η Έμμα κατηγορήθηκε από τον κουνιάδο της Κάρολο της Κάτω Λωρραίνης για απιστία με τον Ασελίν, επίσκοπο της Λoν (Laon) (977), ο Ασελίν αθωώθηκε στο συμβούλιο του Αγίου Μάρκου υπό τον Αδαλβερόν, αρχιεπίσκοπο της Ρενς. Για να εξασφαλίσει την διαδοχή του γιου της η Έμμα κάλεσε τον σύζυγο της Λοθάριο να τον στέψει συμβασιλέα, ο Λοθάριος δέχτηκε αλλά χωρίς να του δώσει καμιά εξουσία.

Η βασιλεία της Έμμας σημαδεύτηκε από τις συνεχείς εχθροπραξίες ανάμεσα στον σύζυγο της και τον ετεροθαλή αδελφό της Όθωνα Β΄, ο καθένας έκανε συνεχείς επιθέσεις σε περιοχές του άλλου. Αργότερα συμφιλιώθηκαν (980) σε βαθμό που όταν πέθανε ο Όθων Β΄ η Έμμα υποστήριξε το κληρονομικό δικαίωμα του ανηψιoύ της Όθωνα Γ΄ στον γερμανικό θρόνο συμμετέχοντας το 985 στην λεγόμενη Σύνοδο των Ισχυρών Γυναικών (colloquium dominarum).[5] Ο Λοθάριος πέθανε στις 2 Μαρτίου 986, ο γιος τους Λουδοβίκος έγινε βασιλιάς αλλά εξόρισε την μητέρα του και τον επίσκοπο Ασελίν με την κατηγορία ότι δηλητηρίασαν τον πατέρα του. Μετά τον θάνατο του γιου της υποστήριξε τον Ούγο Καπέτο που στέφθηκε βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων στις 3 Ιουλίου 987 από τον Αδαλβερόν και στην συνέχεια κλείστηκε σε μοναστήρι.

Άγνωστος ο χρόνος θανάτου της.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p10488.htm#i104878. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Jean-Charles Volkmann. Bien Connaître les généalogies des rois de France.
  4. Gallick, Sarah (2009). The big book of women saints. Pymble, NSW: HarperCollins e-books.
  5. MacLean, Simon (2017). Ottonian Queenship. Oxford University Press. ISBN 9780198800101. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jean-Charles Volkmann. Bien Connaître les généalogies des rois de France.
  • Gallick, Sarah (2009). The big book of women saints. Pymble, NSW: HarperCollins e-books.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]