Στατιλία Μεσσαλίνα
| Στατιλία Μεσσαλίνα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 35 (περίπου) ή 30[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μάρκος Ιούλιος Αττικός (63–65) Νέρων (66–68) |
| Γονείς | Τίτος Στατίλιος Ταύρος Κορβίνος |
| Συγγενείς | Valeria Messalina (γιαγιά από την πλευρά του πατέρα) |
| Οικογένεια | Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Στατιλία Μεσσαλίνα ήταν Ρωμαία πατρικία που έγινε η τρίτη σύζυγος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα.
Οι πηγές λένε ελάχιστα για την οικογένειά της. Ήταν η κόρη του Τίτου Στατίλιου Ταύρου Κορβίνου ο οποίος ήταν ύπατος το 45 μ.Χ. και συμμετείχε σε εκστρατεία εναντίον του αυτοκράτορα Κλαύδιου το 46 μ.Χ.[2] ή κόρη της αδελφής του Κορβίνου, της Στατιλίας Μεσσαλίνας[3]. Η οικογένειά της σχετίζεται με τη Βαλερία Μεσσαλίνα, τρίτη σύζυγο του αυτοκράτορα Κλαύδιου.
Ο πρώτος της σύζυγος ήταν ο ύπατος Μάρκος Ιούλιος Αττικός, με τον οποίο μπορεί να είχαν έναν γιο (ο οποίος πέθανε το 88). Περίπου το 65, έγινε ερωμένη του Νέρωνα. Μετά το θάνατο της δεύτερης γυναίκας του αυτοκράτορα Ποππαίας, ο Αττικός αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει το 66, οπότε ο Νέρωνας μπόρεσε να παντρευτεί τη Στατιλία.
Αν και πνευματώδης και μηχανορράφος, ήταν πολύ λιγότερο φανταχτερή από την προκάτοχό της και δημοσίως κράτησε μάλλον χαμηλό προφίλ. Ήταν μια από τους λίγες αυλικούς του Νέρωνα που επέζησαν μετά την πτώση της βασιλείας του. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, ο Όθων υποσχέθηκε ότι θα την παντρευτεί, πριν από την αυτοκτονία του το 69. [4] [5] [6] [7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp01273630. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2018.
- ↑ https://books.google.com/books?id=2esYJJUETiYC&pg=PA303&lpg=PA303&dq=Titus+Statilius+Taurus+Corvinus&source=bl&ots=QXlvMZshKm&sig=JOWRExb6KTVNxYcboVNrqcquPUw&hl=en&sa=X&ei=UWp_UaWUGIyEhQeSyoHgBA&ved=0CF0Q6AEwBTgK#v=onepage&q=Titus%20Statilius%20Taurus%20Corvinus&f=false
- ↑ Syme, R., Augustan Aristocracy, p. 377
- ↑ Syme, R., Augustan Aristocracy
- ↑ Griffin, Miriam, Nero. The End of a Dynasty. Batsford, London, 1984
- ↑ Raepsaet-Charlier M.-Th., Prosopographie des femmes de l'ordre sénatorial (Ier-IIe siècles), 2 vol., Louvain, 1987, 360 ff.
- ↑ Zanker, P, Fittschen, K., Katalog der römischen Porträts in den Capitolinischen Museen und den anderen kommunalen Sammlungen der Stadt Rom, Mainz am Rhein, 1983, 75, Taf.93.94.