Ρονάλντο

Αυτό το λήμμα αφορά τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή. Για τον Πορτογάλο ποδοσφαιριστή, δείτε: Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ρονάλντο

Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα
Ημερ. γέννησης	18 Σεπτεμβρίου 1976 (1976-09-18)
Τόπος γέννησης	Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Ύψος	1,82 μ.
Θέση	Επιθετικός
Ομάδες νέων
1990-1993	Σάο Κριστοβάο
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1993-1994	Κρουζέιρο	14	(12)
1994-1996	Αϊντχόφεν	46	(42)
1996-1997	Μπαρτσελόνα	37	(34)
1997-2002	Ίντερ	68	(49)
2002-2007	Ρεάλ Μαδρίτης	127	(83)
2007-2008	Μίλαν	20	(9)
2009-2011	Κορίνθιανς	31	(18)
Σύνολο		343	(247)
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1993	Βραζιλία U17	7	(5)
1996	Βραζιλία U23	8	(6)
1994-2011	Βραζιλία	98	(62)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα (Ronaldo Luiz Nazário de Lima, 18 Σεπτεμβρίου 1976) είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού.

Γνωστός με το παρατσούκλι "Φαινόμενο", ο Ρονάλντο θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Διακρινόταν για την ικανότητά του να ντριμπλάρει και να προσποιείται πολύ γρήγορα με τη μπάλα, καθώς και για την ιδιαίτερη έφεση στο σκοράρισμα. Μέσα στη δεκαετία του 1990 αγωνίστηκε με τις φανέλες των Κρουζέιρο, Αϊντχόφεν, Μπαρτσελόνα και Ίντερ. Η μετακίνησή του στην Ισπανία και την Ιταλία, τον κατέστησε μόλις τον δεύτερο ποδοσφαιριστή -μετά τον Ντιέγκο Μαραντόνα- που κατάφερε να καταρρίψει δύο φορές το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής, γεγονός που μάλιστα σημειώθηκε πριν συμπληρώσει τα 21 του χρόνια. Στα 23 του είχε πετύχει ήδη περισσότερα από 200 τέρματα σε επίπεδο συλλογών και εθνικών. Έπειτα από περίπου 3 χρόνια που παρέμεινε ανενεργός, λόγω σοβαρών τραυματισμών στο γόνατο, o Ρονάλντο μεταγράφηκε στην Ρεάλ Μαδρίτης το 2002, ενώ ακουλούθησαν κατά σειρά η Μίλαν και η Κορίνθιανς.

Κατέκτησε το βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ το 1996, 1997 & 2002, τη Χρυσή Μπάλα το 1997 & 2002 και το Καλύτερος Παίκτης Συλλόγου της ΟΥΕΦΑ το 1998. Ήταν ο "Καλύτερος Ξένος Παίκτης της Λα Λίγα" το 1997, όταν επίσης κέρδισε και το Χρυσό Παπούτσι για τα 34 γκολ που πέτυχε στην Πριμέρα Ντιβισιόν, ενώ ανακηρύχθηκε "Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Σέριε Α" το 1998. Το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στη λίστα FIFA 100 που συνέταξε ο Πελέ το 2004 για τους σπουδαιότερους εν ζωή ποδοσφαιριστές, όπως και το Hall of Fame του Βραζιλιάνικου και του Ιταλικού ποδοσφαίρου.

Με την Εθνική Βραζιλίας πέτυχε 62 γκολ σε 98 εμφανίσεις, όντας ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της 'Σελεσάο', μόνο μετά τον Πελέ. Στα 17 του ο Ρονάλντο υπήρξε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής της αποστολής της Βραζιλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 πήρε τη 'Χρυσή Μπάλα' του καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης, βοηθώντας την ομάδα του να φτάσει στον τελικό, λίγες ώρες πριν από τον οποίο είχε επιληπτική κρίση κι όπου η ομάδα του γνώρισε την ήττα από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Γαλλίας. Κέρδισε δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002, όπου πρωταγωνίστησε αγωνιζόμενος στην επιθετική τριπλέτα μαζί με τους Ροναλντίνιο και Ριβάλντο. Ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές στον τελικό, κερδίζοντας το 'Χρυσό Παπούτσι' της διοργάνωσης ως ο πρώτος σκόρερ. Στο Μουντιάλ του 2006 πέτυχε το 15 του τέρμα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, επίδοση που αποτέλεσε ρεκόρ. Επίσης κέρδισε το Κόπα Αμέρικα το 1997, όπου ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης, ενώ το 1999 ήταν ο πρώτος σκόρερ στον ίδιο θεσμό.

Υποφέροντας από διάφορους τραυματισμούς ο Ρονάλντο αποσύρθηκε από την επαγγελματική δράση το 2011. Ως ένας πολυδιάστατος επιθετικός, ο οποίος έδωσε μία νέα οπτική στην αντίληψη για τη θέση, επηρέασε σημαντικά την γενιά των επιθετικών που επακολούθησε. Μετά το τέλος της καριέρας του συνέχισε να είναι Πρέσβης Καλής Θέλησης των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, θέση για την οποία είχε επιλεγεί από το 2000. Επίσης διετέλεσε Πρέσβης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 που έλαβε χώρα στη Βραζιλία. Από τον Σεπτέμβριο του 2018 ο Ρονάλντο έγινε ιδιοκτήτης της Ρεάλ Βαγιαδολίδ, αποκτώντας το 51% των μετοχών.

Πρώτα χρόνια

Ο Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, όντας το τρίτο παιδί του Νέριο Ναζάριο ντε Λίμα και της Σόνια ντος Σάντος Μπαράτα. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 11 ετών κι ο Ρονάλντο εγκατέλειψε σύντομα το σχολείο, επιδιώκοντας να κάνει καριέρα στο ποδόσφαιρο. Συνήθιζε να παίζει μπάλα στους δρόμους των προαστίων του Ρίο, με τη μητέρα του να δηλώνει αργότερα "Πάντα τον έβρισκα να παίζει μπάλα με φίλους, την ώρα που θα 'πρεπε να βρίσκεται στο σχολείο. Το ξέρω, έχασα τη μάχη μου". Εντάχθηκε στην ομάδα φούτ-σαλ 'Σόσιαλ Ράμος' στην ηλικία των 12 και την πρώτη του σεζόν σημείωσε ρεκόρ στο σκοράρισμα, πετυχαίνοντας 166 γκολ. Αναγνωρίζοντας την επίδραση που είχε στην εξέλιξη των ικανοτήτων του το συγκεκριμένο άθλημα, ο Ρονάλντο είπε "το futsal θα είναι πάντοτε η πρώτη μου αγάπη". Στη συνέχεια εντοπίστηκε από τον συμπατριώτη του και πρώην ποδοσφαιριστή Ζαϊρζίνιο, που τότε ήταν προπονητής της Σάο Κριστοβάο και εντάχθηκε στην ομάδα νέων, όπου ξεδίπλωσε το μεγάλο ταλέντο του. Οι εκπρόσωποι του Ρονάλντο στη Βραζιλία, Ρεϊνάλντο Πίττα και Αλεξάντρε Μαρτίνς, είχαν υπογράψει συμφωνητικό μαζί του ήδη από όταν ήταν 13 ετών, με τον πρώτο να δηλώνει "είδαμε αμέσως ότι μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από τους περισσότερους άλλους παίκτες". Επόμενος σταθμός για τον Ρονάλντο, ήταν η Κρουζέιρο - πρώην ομάδα του Ζαϊρζίνιο, στην οποία εισηγήθηκε ο ίδιος για την απόκτησή του, βλέποντας ότι πρόκειται για ένα παιδί θαύμα.

Συλλογική καριέρα

Κρουζέιρο

Ο Ρονάλντο ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1993 με την ομάδα της Κρουζέιρο. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 25 Μαΐου, σε ηλικία 16 ετών. Άρχισε να κερδίζει ιδιαίτερα την προσοχή, όταν στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, κατάφερε να πετύχει 5 τέρματα απέναντι στην ομάδα της Μπαΐα.

Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 44 γκολ σε 47 εμφανίσεις με την Κρουζέιρο, οδηγώντας την στην πρώτη κατάκτηση του Κυπέλλου Βραζιλίας το 1993 και του πρωταθλήματος της πολιτείας Μίνας Ζεράις το 1994. Πριν υπογράψει στην Κρουζέιρο, o Ρονάλντο απορρίφθηκε από την Φλαμένγκο, ομάδα που υποστήριζε όταν ήταν παιδί, αφότου έχασε μία προπόνηση λόγω της αδυναμίας του να πληρώσει το εισιτήριο για την πολύωρη διαδρομή του λεωφορείου που απαιτούνταν για να μεταβεί εκεί. Τελικά ο Ζαϊρζίνιο τον βοήθησε να ενταχθεί στην Κρουζέιρο, έχοντας διακρίνει τις πολύ μεγάλες δυνατότητές του.

Αϊντχόφεν

Ο Ρονάλντο πήρε μεταγραφή στην ολλανδική Αϊντχόφεν, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Παρότι ήταν μόλις 17 ετών, ακολούθησε την αποστολή της Βραζιλίας στις Η.Π.Α., χωρίς ωστόσο να αγωνιστεί τελικά σε κάποιο παιχνίδι. Επέλεξε την Αϊντχόφεν, κατόπιν παρότρυνσης του Ρομάριο, στην οποία ο ίδιος είχε παίξει από το 1988 ως 1993. Ο Ρονάλντο έβαλε 30 γκολ την πρώτη του σεζόν στην Ερεντιβίζιε. Έπειτα από ένα χατ-τρικ που πέτυχε απέναντι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1994-1995, ο επιθετικός της Λεβερκούζεν και Παγκόσμιος Πρωταθλητής με τη Γερμανία Ρούντι Φέλερ, δήλωσε στη συνέντευξη τύπου "Δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου, κανέναν 18χρονο να αγωνίζεται έτσι". Οι εντυπωσιακές ντρίμπλες του σε εκείνο το παιχνίδι κέντρισαν το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων του αθλήματος, με τον μελλοντικό του συμπαίκτη στην Μπαρτσελόνα Λουίς Ενρίκε να δηλώνει "τον είδα στην τηλεόραση με την Αϊντχόφεν και είπα 'ουάου'. Μετά ήρθε στην Μπαρτσελόνα. Είναι ο πιο εντυπωσιακός παίκτης που έχω δει ποτέ μου. Έκανε πράγματα που δεν έχω ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν. Πλέον έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον Μέσσι να περνάει 6 παίκτες, αλλά τότε όχι. Ο Ρονάλντο ήταν θηρίο".

Με την Αϊντχόφεν ο Ρονάλντο κέρδισε το Κύπελλο Ολλανδίας το 1996, ενώ ήταν ο πρώτος σκόρερ του Ολλανδικού Πρωταθλήματος το 1995. Στη διάρκεια των δύο αγωνιστικών περιόδων με την ομάδα πέτυχε συνολικά 54 τέρματα σε 58 αγώνες.

Μπαρτσελόνα

Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Ρονάλντο με την Αϊντχόφεν προσέλκυσαν το ενδιαφέρον της Ίντερ και της Μπαρτσελόνα. Τελικά η Μπαρτσελόνα τον έκανε δικό της, καταβάλλοντας 19,5 εκατομμύρια δολάρια για να τον αποκτήσει - πόσο που αποτέλεσε τότε ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής. Στη διάρκεια της σεζόν 1996-97 ο Ρονάλντο πέτυχε 47 γκολ σε 49 παρουσίες σε όλες τις διοργανώσεις, πανηγυρίζοντας κάθε φορά χαρακτηριστικά με τα χέρια ορθωμένα, όπως εκείνα του αγάλματος του Χριστού Λυτρωτή, που 'κοιτάει' την πατρίδα του το Ρίο ντε Τζανέιρο. Οδήγησε τους Καταλανούς στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1996-97, όπου έκλεισε τη χρονιά με το νικητήριο στον τελικό. Επίσης κέρδισε το βραβείο 'Πιτσίτσι' ως ο κορυφαίος σκόρερ της Λα Λίγα το 1997, με 34 γκολ σε 37 εμφανίσεις, καθώς και το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι. Από τότε και ως την σεζόν 2008-2009 ο Ρονάλντο παρέμενε ο τελευταίος παίχτης που είχε σκοράρει πάνω από 30 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα.

1997-2002

Το 1997 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Ίντερ, την οποία βοήθησε την ίδια χρονιά να κατακτήσει το κύπελλο Ουέφα, στου οποίου τον τελικό σκόραρε το τρίτο γκολ μετά από εκπληκτική προσποίηση στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Από την πρώτη του χρονιά κιόλας, ο Ρονάλντο προσαρμόστηκε εύκολα στο ιταλικό παιχνίδι, καθώς βγήκε δεύτερος σκόρερ. Η Serie A είναι ασφαλώς ένα σκληρότερο πρωτάθλημα και πιο αργό σε ρυθμό από την Primera Division, όμως ο Βραζιλιάνος δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Την περίοδο εκείνη άρχισε να ολοκληρώνει τον τρόπο παιχνιδιού του και να μετατρέπεται σταδιακά στον απόλυτο σέντερ φορ. Ξεκίνησε να μοιράζει αρκετές ασίστ, εκτελούσε τα πέναλτι και είχε μεγάλη ευστοχία στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Στο τέλος της χρονιάς έγινε αρχηγός της ομάδας, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Μιλάνο, πέτυχε μερικά γκολ απέναντι στη Μίλαν. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Fifa world player of the year καθώς και για πρώτη φορά τη Χρυσή Μπάλα. Το 1998 μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου (κατάκτηση του τροπαίου από την Γαλλία κόντρα στη Βραζιλία στον τελικό), τερμάτισε δεύτερος όσον αφορά στο βραβείο Fifa world player of the year και τρίτος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νικητή της Χρυσής Μπάλας.

Στις 21 Νοεμβρίου 1999, κατά την διάρκεια του αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στη Λέτσε ο Ρονάλντο τραυματίστηκε και οι ιατρικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν πως είχε υποστεί ρήξη του τένοντα. Επέστρεψε στα γήπεδα στις 12 Απριλίου του 2000, αγωνιζόμενος μόνο για 7 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίaς απέναντι στη Λάτσιο, δυστυχώς όμως τραυματίστηκε και πάλι. Έπειτα από δύο εγχειρίσεις και πολλά προγράμματα θεραπείας ο Ρονάλντο επέστρεψε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οδηγώντας σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία στην κατάκτηση του πέμπτου της τροπαίου. Απέδειξε έτσι πως ήταν αποφασισμένος να γίνει ξανά το νούμερο ένα σ´ολόκληρο τον πλανήτη. Γι´αυτό άλλωστε του αποδόθηκε και ο χαρακτηρισμός φαινόμενο, χάρη δηλαδή στην επιμονή που επέδειξε και στη θέληση του να παίξει ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά. Αργότερα, το 2002, κέρδισε για τρίτη φορά το Fifa world player of the year καθώς και τη δεύτερη του Χρυσή Μπάλα. Με την Ίντερ έπαιξε σε 99 αγώνες και σκόραρε 59 γκολ.

2002-2008

Ο Ρονάλντο με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Μετά την εντυπωσιακή επιστροφή του Ρονάλντο στο Μουντιάλ του 2002, η ισπανική Ρεάλ έσπευσε να τον κάνει δικό της, αποσπώντας την υπογραφή του. Από την πρώτη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης της μετακίνησης του Ρονάλντο στη Ρεάλ, πουλήθηκαν εκατομμύρια φανέλες με το όνομα του. Την πρώτη του σεζόν ο Ρονάλντο σκόραρε 23 φορές στο πρωτάθλημα, ενώ κατέκτησε και το διηπειρωτικό κύπελλο. Το 2003 κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα και το ισπανικό σούπερ καπ. Την ίδια χρονιά, στα προημιτελικά του Uefa Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πραγματοποίησε ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ μέσα στο Ολντ Τράφορντ αποκλείοντας την αγγλική ομάδα. Στα τέλη όμως της σεζόν 2003-2004 τραυματίστε και πάλι και δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2004 συμπλήρωσε τις 500 συμμετοχές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το 2006 μετά την απόκτηση του φαν Νιστελρόι ο Ρονάλντο σταμάτησε να παίζει βασικός λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι θεωρήθηκε υπέρβαρος, καθώς είχε ξεπεράσει τα 85 κιλά. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι το "φαινόμενο" κατάφερε, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρεάλ, να σκοράρει απέναντι στους μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο. Στις 30 Ιανουαρίου του 2007, ο υπέγραψε στην Μίλαν για 7 εκατομμύρια ευρώ. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2008, ο Ρονάλντο υπέγραψε ετήσιο συμβόλαιο με τη βραζιλιάνικη ομάδα Κορίνθιανς.

Τραυματισμός 2008

Ο Ρονάλντο υπέστη τραυματισμό το 2008 έπειτα από σύγκρουση με άλλο παίκτη, σε αγώνα της Μίλαν με το Λιβόρνο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα παρέμενε εκτός γηπέδων για 1 έτος.

Αποχώρηση

Τον Φεβρουάριο του 2010 ο ποδοσφαιριστής γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να αποχωρήσει από τα γήπεδα το 2011. Στις 14 Φεβρουαρίου 2011, σε συνέντευξη τύπου, ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Επιστροφή

Στις 15 Ιανουαρίου 2015 ο Ρονάλντο ανακοίνωσε την προσωρινή επιστροφή του στην ενεργό δράση σε ηλικία 38 ετών με την ομάδα των Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς της οποίας είναι και συνιδιοκτήτης.

Παγκόσμιο Κύπελλο

Ο Ρονάλντο έλαβε μέρος με επιτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, το 2006. Ιστορική σημασία έχει το γκολ που σημείωσε στο 5ο λεπτό του αγώνα Βραζιλία-Γκάνα για τους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στις 27 Ιουνίου 2006. Χάρη σε αυτό, το «φαινόμενο» έγινε ο πρώτος σκόρερ στα 76 χρόνια ζωής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς έφτασε τα 15, ένα περισσότερο από τον Γκερντ Μίλερ, ο οποίος είχε σκοράρει σε δύο διοργανώσεις, το 1970 και το 1974, ενώ τα 15 γκολ του Ρονάλντο «μοιράζονται» σε τρεις: 4 στο 1998, 8 στο 2002 και 3 στο 2006. Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, πως και τα τρία τέρματα που σημείωσε ο Ρονάλντο στο Μουντιάλ της Γερμανίας, επιτεύχθηκαν στο ίδιο γήπεδο, το Westfalenstadion του Ντόρτμουντ. Ο Βραζιλιάνος ήταν στην αποστολή και το 1994, πριν ακόμη κλείσει τα 18, όμως δεν έπαιξε σε κανέναν αγώνα. Με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας ο Ρονάλντο αγωνίστηκε συνολικά σε 98 επίσημα ματς και σκόραρε 62 γκολ.

Πέρα όμως από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1994 και το 2002, ο Ρονάλντο θα μπορούσε να είχε επαναλάβει τον θρίαμβο του 1994 στο Μουντιάλ το 1998. Δεν φάνταζε τόσο αδύνατο καθώς η Βραζιλία είχε βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό, αυτή τη φορά με τη Γαλλία και τον τότε ηγέτη της, Ζινεντίν Ζιντάν. Όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί πάνω στον Ρονάλντο και ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος ήταν πεπεισμένος πως ο Βραζιλιάνος θα κατάφερνε να ξεπεράσει στην απόδοση τον αργότερα συμπαίχτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης Ζιντάν. Δυστυχώς, όμως, ο τελικός επισκιάστηκε από την αρνητική παρουσία του Ρονάλντο κι όχι από τις λαμπρές του ικανότητες. Λίγες ώρες λοιπόν πριν τον τελικό, ο Ρονάλντο υπέστη επιληπτική κρίση και όταν επανήλθε το σώμα του παρουσίαζε νευρικούς κλονισμούς και σπασμούς. Ο Ρομπέρτο Κάρλος κάλεσε αμέσως τους γιατρούς και ο Ρονάλντο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Πολλοί θεώρησαν ως αιτία την προσωπική ζωή του Ρονάλντο, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως ο Βραζιλιάνος είχε φορτωθεί όλη την ομάδα πάνω του και ίσως σ´αυτό οφείλεται αυτή η κρίση άγχους. Άλλωστε μόλις η ιστορία βγήκε στο φως της δημοσιότητας όλοι άρχισαν ν´αναρωτιούνται αν η Βραζιλία ήταν ικανή να κατακτήσει το τρόπαιο χωρίς τον Ρονάλντο. Τελικά, ζήτησε λίγο πριν τον τελικό ν´αγωνιστεί αν και δεν ήταν πνευματικά έτοιμος. Μάλιστα, η κατάσταση χειροτέρευσε μετά από μια σύγκρουση με τον Γάλλο τερματοφύλακα Φαμπιάν Μπαρτέζ κατά τη διάρκεια του τελικού. Έτσι, οι Γάλλοι εκμεταλλεύτηκαν άριστα τους σοκαρισμένους Βραζιλιάνους (γιατί η περίπτωση του Ρονάλντο επηρέασε όλη την ομάδα) και κατέκτησαν το τρόπαιο νικώντας τους αντιπάλους τους με 3-0.

Ομάδες

• Βραζιλία- εθνική ομάδα Μάρτιος 1994 - 2011
• Σοσιάλ Ράμος Κλαμπ 1990-91
• Σάο Κριστοβάο 1991-1993
• Κρουζέιρο Μπέλο Οριζόντε 1993-94
• ΠΣΦ Αϊντχόφεν 1994-1996
• Μπαρτσελόνα 1996-97
• Ίντερ Μιλάνου 1997-2002
• Ρεάλ Μαδρίτης 2002-2007
• Μίλαν 2007-2008
• Κορίνθιανς 2008-2011

Βραβεία και διακρίσεις

Κρουζέιρο

• Πρωτάθλημα Μινέιρο: 1994
• Κύπελλο Βραζιλίας: 1993

Αιντχόφεν

• κύπελλο Ολλανδίας: 1996

Μπαρτσελόνα

• κύπελλο Ισπανίας: 1997
• ΟΥΕΦΑ κύπελλο κυπελλούχων: 1997
• Σούπερ κύπελλο Ισπανίας: 1996

Ίντερ

• Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 1998

Ρεάλ Μαδρίτης

• πρωτάθλημα: 2003, 2007
• Κύπελλο Ιντερκοντινένταλ: 2002
• Σούπερ κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 2002
• Σούπερ κύπελλο Ισπανίας: 2003

Κορίνθιανς

• Πρωτάθλημα Παουλίστα: 2009
• Κύπελλο Βραζιλίας: 2009

Εθνική Βραζιλίας

• Παγκόσμιο κύπελλο: 1994, 2002
• Κόπα Αμέρικα: 1997, 1999
• ΦΙΦΑ κύπελλο συνομοσπονδίας: 1997

Έχουν πει για τον Ρονάλντο

Ζαιρζίνιο: Όταν η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Ρονάλντο,φαίνεται πως η ομάδα έχει ήδη δημιουργήσει το μισό γκολ.

Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα: Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών.

Λουίς Φίγκο: Από το 1996 έως το 1998 ο Ρονάλντο ήταν η καλύτερη μηχανή γκολ όλων των εποχών. Αυτό το παιδί ήταν ασταμάτητο απο τα 20 μέχρι τα 22, που δεν είναι καν η ηλικία ακμής ενός ποδοσφαιριστή. Άφησε την Ισπανία για την απόλυτα αμυντική Ιταλία κι'ανάγκασε τους Ιταλούς ν'αναρωτιούνται αν ήταν από άλλον πλανήτη.

Γκάρι Λίνεκερ: Η ταχύτητα του Ρονάλντο με τη μπάλα είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Μπορεί, χάρη στο ταλέντο του,να σκοράρει γκολ απ'το τίποτα.

Ρούντι Φέλερ: Υπάρχαν πολλοί επιθετικοί που θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στο Μουντιάλ του 2002 : Ανρί, Κρέσπο, Ραούλ, Κλόζε, Μπέρκαμπ, Όουεν. Όλοι τους όμως γνωρίζουν ότι ο τίτλος καλύτερος επιθετικός δεν είναι διαθέσιμος όταν ο Ρονάλντο θα αγωνίζεται έστω και στο 50% μετά από τρία χρόνια τραυματισμού.

Ζινεντίν Ζιντάν: M'εντυπωσίασε τόσο πολύ. Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος επιθετικός του αιώνα.

Φραντς Μπεκενμπάουερ: Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσεις τον Ρονάλντο. Δεν πρέπει να τον αφήσεις να πάρει τη μπάλα.

Ραούλ: Θα προσπαθήσω να μάθω απ'τον Ρονάλντο. Η εκρηκτικότητα του που του επιτρέπει ν'αποφεύγει τους αμυντικούς τόσο εύκολα,είναι αυτό που μ'εντυπωσίασε περισσότερο. Πολύ απλά δεν είμαι στο επίπεδο του.

Γκερντ Μίλερ: Είμαι υπερήφανος που ήταν αυτός που έσπασε το ρεκόρ μου στα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ζοζέ Μουρίνιο: Eίναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει στη ζωή μου. Βέβαια θυμάμαι την εποχή του Πελέ, αλλά αυτή είναι μακριά από εμένα γιατί είμαι ακόμα νέος. Δεν έχω λοιπόν αμφιβολίες, ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα μάτια μου.

Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Αν μιλάμε για παίχτες ατομικούς,τότε ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος απ'αυτούς. Μπορεί σ'ένα ματς να μην έχει πάρει τη μπάλα,αλλά με μια ενέργεια του να καθορίσει τον αγώνα.

Φερνάντο Τόρες: Έχει δεχτεί κριτικές που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο,αλλά μέσα στο γήπεδο δεν μπορείς να του ασκήσεις κριτική.

Εμίλιο Μπουτραγκένιο: Οι περισσότεροι επιθετικοί χρειάζονται τους συμπαίχτες τους για να σκοράρουν, αλλά αυτός όχι. Απλά του δίνεις τη μπάλα και αυτός θα σκοράρει. Είναι υπέροχος με τη μπάλα. Είναι ένα φαινόμενο.Αν δεν είχε κάποιους τραυματισμούς,θα μιλούσαμε για έναν παίχτη κοντά στο επίπεδο του Πελέ και του Κρόιφ.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Ο Ρονάλντο ήταν σαν να προέρχονταν από άλλον πλανήτη. Έπαιξα μια φορά εναντίον του,όταν αγωνιζόταν στην Ίντερ και βρισκόταν στην ακμή του. Την εποχή αυτή κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει το παιχνίδι του. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου θα μείνει γνωστός ως ένα λαμπρό αστέρι, όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ. Όμως ίσως έχει κάποιο τεράστιο παράπονο,γιατί θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος όλων των εποχών,ίσως ακόμα καλύτερος και απ'τους 2 μαζί (Μαραντόνα και Πελέ).

Μάρκο φαν Μπάστεν: Είναι αδύνατον να παίξω σαν τον Ρονάλντο,ακόμα κι'αν επέστρεφα πίσω στις καλύτερες μου μέρες.

Πάολο Μαλντίνι: Είναι ο καλύτερος αντίπαλος που αντιμετώπισα μετά τον Μαραντόνα. Οι ικανότητες του ήταν ασύλληπτες.

Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο: Είναι ο καλύτερος. Έχει απίστευτη ταχύτητα,αξιοσημείωτη ικανότητα στο σκοράρισμα και τεχνικές που δεν γίνεται να τις μιμηθείς.

Άλαν Σίρερ: Μετά το Μουντιάλ του 2002: Ο Ρονάλντο αποστόμωσε αυτούς που τον κριτίκαραν αρνητικά. Αυτοί, πλέον, δεν θα έχουν αμφιβολία για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής.

Λιονέλ Μέσι:Θαύμαζα πολλούς ποδοσφαιριστές. Τον Ζιντάν, τον Ροναλντίνιο, τον Λουίς Φίγκο. Ένας όμως με εντυπωσίασε. Ο Ρονάλντο. Είναι το είδωλο μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να του μοιάσω.

Προσωπική ζωή

Τον Απρίλιο του 1999 παντρεύτηκε με τη Βραζιλιάνα διεθνή ποδοσφαιριστή Μιλένε Ντομίνγκεζ, ενώ ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί, τον Ρόναλντ, ο οποίος γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 6 Απριλίου 2000. Ο γάμος διήρκεσε 4 χρόνια. To 2005 ο Ρονάλντο απέκτησε σχέση με το μοντέλο Ντανιέλα Σικαρέλι, η οποία έμεινε έγκυος, αλλά απέβαλλε - με τη σχέση τους τελικά να διαρκεί μόλις 3 μήνες έπειτα από τον πολυτελή γάμο τους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Προφίλ του παίκτη από τη ΦΙΦΑ.
• Μπράτσος, Κώστας. «Ρονάλντο: Οι 15 συναρπαστικές ιστορίες ενός Φαινομένου», αφιέρωμα στον ιστότοπο Contra.gr, 15 Φεβρουαρίου 2011.