Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κρουζέιρο Εσπόρτε Κλούμπε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κρουζέιρο Εσπόρτε Κλούμπε
ΠροσωνύμιοCeleste
La Bestia Negra[1]
Raposa
Palestra Mineiro
Maior de Minas
Zeiro
Time do Povo
Ίδρυση2 Ιανουαρίου 1921
ΈδραΜπέλο Οριζόντε, Βραζιλία
ΣτάδιοΕστάντιο Μινεϊράο, Μπέλο Οριζόντε[2]
ΠροπονητήςFernando Diniz
ΠρωτάθλημαΚαμπεονάτο Μπραζιλέιρο Σέριε Α
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Κρουζέιρο (πορτογαλικά: Cruzeiro) είναι βραζιλιάνικος αθλητικός σύλλογος από το Μπέλο Οριζόντε. Ιδρύθηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1921.[3] Είναι περισσότερο γνωστός για το ποδοσφαιρικό του τμήματα. Έδρα της ομάδας είναι το Mineirão, χωρητικότητας 64.500 θεατών. Συμμετέχει στη Σέριε Α.

Η κύρια αμφίεση της ομάδας είναι μπλε φανέλα, άσπρο σορτσάκι και μπλε κάλτσες. Κατασκευαστής της φανέλας είναι η Umbro.

Η Κρουζέιρο έχει καταφέρει να είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες που έχει αναδείξει το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο με εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις. Το πρώτο πρωτάθλημα το 1966 το κατέκτησε νικώντας την τρομερή Σάντος τις δεκαετίας του '60.

Είναι πολυνίκης του κυπέλλου Βραζιλίας με 6 κατακτήσεις, του πολιτειακού πρωταθλήματος Μινέιρο με 39 τίτλους ενώ έχει 2 Λιμπερταδόρες, 1 Ρεκόπα Σουδαμερικάνα, 2 Σουπερκόπα Σουδαμερικάνα και 1 Κόπα ντε Όρο. Επίσης, είναι η πρώτη ομάδα που κατέκτησε εγχώριο τρέμπλ τίτλων[4] κάτι που πέτυχε το 2003 με την κατάκτηση πρωταθλήματος Βραζιλίας, πολιτειακού πρωταθλήματος και του κυπέλλου.

Ο αιώνιος αντίπαλος της Κρουζέιρο είναι η Ατλέτικο Μινέιρο με την οποία διατηρεί μια από τις πιο εχθρικές αντιπαλότητες σε όλη τη Βραζιλία.

Η ιστορία της Κρουζέιρο άρχισε από την Ιταλική συνοικία του Μπέλο Οριζόντε ή οποία όπως και η αντίστοιχη Ιταλική του Σάο Πάολο (που ίδρυσε την Παλμέιρας) ήθελε να φτιάξει δική της ποδοσφαιρική ομάδα. Έτσι στις 2 Ιανουαρίου 1921 ιδρύθηκε η Σοσιετά Σπορτίβα Παλέστρα Ιτάλια όπως ήταν το αρχικό όνομα της Κρουζέιρο. Εκτός από παίκτες Ιταλικής καταγωγής ήταν η πρώτη ομάδα που δεχόταν και Βραζιλιάνους από την εργατική τάξη σε αντίθεση με τις Ατλέτικο και Αμέρικα Μινέιρο που δέχονταν κυρίως φοιτητές από τις εύπορες οικογένειες της περιοχής. Γι' αυτό και αργότερα πήρε το προσωνύμιο Time do povo (Ομάδα του λαού).

Το σύμβολο και τα πρώτα χρώματα της ομάδας ήταν επηρεασμένα από την Ιταλική σημαία και τον Απρίλιο του 1921 η Παλέστρα έδωσε τον πρώτο φιλικό της αγώνα με αντίπαλο την ομάδα Νόβα Λίμα την οποία νίκησε με 2-0. Ο πρώτος της επίσημος αγώνας ήταν με την μετέπειτα μεγάλη της αντίζηλο την Ατλέτικο Μινέιρο την οποία κέρδισε με 3-0. Ως Παλέστρα κέρδισε 4 πρωταθλήματα Μινέιρο το 1928, 1929, 1930 και το 1940. Τον Ιανουάριο του 1942 και με την εμπλοκή της Βραζιλίας στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο η τότε κυβέρνηση απαγόρευσε από τους αθλητικούς συλλόγους της χώρας να χρησιμοποιούν σύμβολα και χρώματα των ομάδων του Άξονα οπότε το 1943 η Παλέστρα αναγκάστηκε να αλλάξει σήμα και χρώματα καθώς και όνομα. Το νέο όνομα της ομάδας Κρουζέιρο Εσπόρτε Κλούμπε[5] προέκυψε από τον αστερισμό του Σταυρού του Νότου (Crux) και το σύμβολο της ομάδας ήταν ο σχηματισμός με τα 5 αστέρια που σχηματίζουν σταυρό, ενώ και το νέο χρώμα της φανέλας έγινε το βαθύ μπλε με άσπρα σορτσάκια (εμπνευσμένο από την εθνική ομάδα της Ιταλίας) για την βασική εμφάνιση και άσπρες φανέλες με μπλε σορτσάκια για την 2η εμφάνιση.

Η ομάδα συνέχισε να πρωταγωνιστεί ως Κρουζέιρο στο πρωτάθλημα Μινέιρο και κατέκτησε ακόμα 6 τίτλους από το 1943 μέχρι το 1960. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε και η πρώιμη μορφή του πρωταθλήματος Βραζιλίας όπου μεσουρανούσε η τρομερή Σάντος του Πελέ που είχε κερδίσει 5 συνεχόμενα πρωταθλήματα Βραζιλίας από το 1961-1965. Η Κρουζέιρο που είχε μια πολύ δυνατή ομάδα εκείνη την εποχή είχε μόλις ολοκληρώσει την ανέγερση του σταδίου Μινεϊράο[6] το 1965 και το εγκαινίασε με τον πρώτο από τους 5 συνεχόμενους τίτλους του πρωταθλήματος Μινέιρο που κατέκτησε, ενώ το 1966 νίκησε την Σάντος σε διπλούς αγώνες[7] (6-2 εντός και 3-2 εκτός έδρας) για να κατακτήσει και το πρώτο Πρωτάθλημα Βραζιλίας στην ιστορία της. Το 1974 και το 1975 ήταν φιναλίστ στο πρωτάθλημα Βραζιλίας και το 1976 συμμετείχε στο Κόπα Λιμπερταδόρες φτάνοντας ως τον τελικό και επικράτησε της Αργεντίνικης Ρίβερ Πλέιτ κατακτώντας τον πρώτο της διεθνή τίτλο ενώ και την επόμενη χρονιά (1977) ήταν φιναλίστ χάνοντας στον τελικό αυτή την φορά από την Μπόκα Τζούνιορς, επίσης από την Αργεντινή.

Η δεκαετία του '80 δεν ήταν τόσο καλή για την Κρουζέιρο. Εκτός από 2 κατακτήσεις του πρωταθλήματος Μινέιρο το 1984 και το 1987 η ομάδα δεν είχε άλλες επιτυχίες σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο και μάλιστα έκανε τόσο κακές πορείες στο πρωτάθλημα Βραζιλίας που δεν κατάφερε να συμμετέχει στο Κόπα Λιμπερταδόρες ούτε μία φορά τα 10 αυτά χρόνια. Η δεκαετία του '90 σήμανε μια αναγέννηση για την ομάδα που άρχισε να κατακτά πάλι τίτλους, αρχής γενομένης από το Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες το οποίο κέρδισε 2 συνεχόμενες χρονιές το 1991 και το 1992. Σειρά είχε το κύπελλο Βραζιλίας που το κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το 1993 ενώ το 1995 είχε διπλή επιτυχία σε διεθνές επίπεδο κατακτώντας το Σουπερκόπα Μάστερς και το Κόπα ντε Όρο φτάνοντας τους 5 διεθνείς τίτλους ως τότε. Το 1996 πήρε το δεύτερο κύπελλο Βραζιλίας ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1997 κατέκτησε και το 2ο Κόπα Λιμπερταδόρες της ιστορίας της. Το 1998 κέρδισε το 1ο Ρεκόπα Σουδαμερικάνα στην ιστορία της και μοναδικό ως σήμερα κερδίζοντας την Ρίβερ Πλέιτ σε διπλούς αγώνες με συνολικό σκορ 5-0. Η δεκαετία έκλεισε με την κατάκτηση του 3ου κυπέλλου Βραζιλίας το 2000.

Το 2003 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές για την Κρουζέιρο μιάς και κατέκτησε το εγχώριο τρέμπλ: Πρωτάθλημα Μινέιρο, Πρωτάθλημα Βραζιλίας[8] και κύπελλο Βραζιλίας. Ήταν μάλιστα η πρώτη ομάδα που το κατάφερνε μέχρι τότε και η μόνη, μέχρι το 2021 που πέτυχε το τρέμπλ και η μισητή της αντίζηλος, η Ατλέτικο Μινέιρο. Από την χρονιά του τρέμπλ και μέχρι το 2013 δεν πήρε άλλον μεγάλο τίτλο παρά μόνο 5 πρωταθλήματα Μινέιρο. Έφτασε και στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες το 2009 αλλά έχασε το τρόπαιο από την Εστουδιάντες της Αργεντινής. Το 2013 όμως κατέκτησε το 3ο της πρωτάθλημα Βραζιλίας και την αμέσως επόμενη χρονιά πήρε και το 2ο συνεχόμενο και συνολικά 4ο πρωτάθλημα Βραζιλίας. Οι τελευταίες σημαντικές διακρίσεις της ομάδας ήταν η κατάκτηση 2 συνεχόμενων κυπέλλων Βραζιλίας το 2017[9] και 2018 φτάνοντας έτσι τις 6 συνολικά κατακτήσεις, αριθμός ρεκόρ μέχρι και σήμερα.

Το 2019 μετά από την αποκάλυψη σκανδάλου διαφθοράς του προέδρου της ομάδας Wagner Pires de Sá's[10], η Κρουζέιρο έκανε μια απογοητευτική χρονιά γνωρίζοντας τον υποβιβασμό στην 2η κατηγορία[11] ενώ αναγκάστηκε να δηλώσει χρεοκοπία και να ξεπουλήσει τα μεγάλα αστέρια της για να μην διαλυθεί ο σύλλογος. Παρέμεινε στην 2η κατηγορία και σε άθλια οικονομική κατάσταση μέχρι που ο μεγάλος σούπερ σταρ Ρονάλντο Ναζάριο (το Φαινόμενο)[12], που είχε ξεκινήσει την καριέρα του από την Κρουζέιρο, μέσω της εταιρίας του Tara Sports αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της ομάδας το 2021[13]. Αφού συμμάζεψε τα οικονομικά της ομάδας και με μερικές μεταγραφικές κινήσεις κατάφερε να κερδίσει την άνοδο ως πρώτη στην βαθμολογία της Β' Βραζιλίας το 2022[14] και το 2023 έκανε μία αξιόλογη, αν και με μερικά σκαμπανεβάσματα, πορεία στο πρωτάθλημα και κέρδισε μετά από αρκετές σεζόν την έξοδο στο Κόπα Σουδαμερικάνα του 2024.

  • Matturio Fabbi (1928–31)
  • José Pedro Rizzo (1932)
  • Matturio Fabbi (1932–35)
  • Nello Nicolai (1935–37)
  • João Fantoni (1937)
  • Matturio Fabbi (1938–39)
  • Ítalo Fratezzi (1939–43)
  • João Fantoni (1943–44)
  • Ítalo Fratezzi (1944)
  • Nello Nicolai (1946)
  • Ítalo Fratezzi|Bengala (1946–47)
  • Niginho (1948–49)
  • Ricardo Diéz (1953)
  • Niginho (1953–55)
  • Ítalo Fratezzi (1955–56)
  • Ayrton Moreira (1957)
  • Gérson dos Santos (1957)
  • Danilo Alvim (1958)
  • Gérson dos Santos (1958–59)
  • João Fantoni(1959)
  • Niginho (1959–61)
  • Gérson dos Santos (1962)
  • Niginho (1962–63)
  • Ayrton Moreira (1964–67)
  • Orlando Fantoni (1967–68)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1968–69)
  • Gérson dos Santos (1969–70)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1970)
  • Filpo Núñez (1970)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1970–71)
  • Orlando Fantoni (1971–72)
  • Dorival Knippel (1972)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1972–75)
  • Zezé Moreira (1975–77)
  • Dorival Knippel (1977)
  • Aymoré Moreira (1977–78)
  • Procópio (1978)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1979–80)
  • Procópio (1981)
  • Dorival Knippel (1982)
  • Orlando Fantoni (1983)
  • Hilton de Oliveira Chaves (1983–84)
  • Procópio (1986)
  • Carlos Alberto Silva (1986–87)
  • Jair Pereira (1987–88)
  • Ênio Andrade (1989–90)
  • Carbone (1990)
  • Ênio Andrade (1991–92)
  • Jair Pereira (1992)
  • João Carlos Batista Pinheiro (1993)

  • Carlos Alberto Silva (1993–94)
  • José Maurício de Freitas (1993–94)
  • Ênio Andrade (1994)
  • Palhinha (1994)
  • Nelinho (1994)
  • Ênio Andrade (1995)
  • Jair Pereira (1995)
  • Levir Culpi (1996)
  • Paulo Autuori (1 March 1997–30 June 97)
  • Levir Culpi (1998–99)
  • Paulo Autuori (1999–00)
  • Marco Aurélio (2000)
  • Λουίς Φελίπε Σκολάρι (July 1, 2000 – June 30, 2001)
  • Paulo César Carpegiani (May 1, 2001 – Aug 6, 2001)
  • Marco Aurélio (2001–02)
  • Vanderlei Luxemburgo (2002–03)
  • Emerson Leão (May 5, 2004 – July 29, 2004)
  • Marco Aurélio (2004)
  • Levir Culpi (Jan 1, 2005 – June 30, 2005)
  • Paulo César Gusmão (July 5, 2005 – Aug 14, 2006)
  • Oswaldo de Oliveira (2006)
  • Paulo Autuori (Dec 4, 2006 – May 1, 2007)
  • Dorival Júnior (May 8, 2007 – Dec 2, 2007)
  • Adílson Batista (Jan 1, 2008 – June 3, 2010)
  • Cuca (June 8, 2010 – June 19, 2011)
  • Joel Santana (June 20, 2011 – Sept 2, 2011)
  • Emerson Ávila (Sept 4, 2011 – Sept 25, 2011)
  • Vágner Mancini (Sept 26, 2011–10 May 10, 2012)
  • Celso Roth (May 15, 2012 – Dec 2, 2012)
  • Marcelo Oliveira (Dec 3, 2012 – June 2, 2015)
  • Vanderlei Luxemburgo (June 2, 2015 – Aug 31, 2015)
  • Mano Menezes (Sept 1, 2015 – Dec 6, 2015)
  • Deivid (Dec 10, 2015;– April 25, 2016)
  • Πάουλο Μπέντο (May 11, 2016 – July 26, 2016)
  • Mano Menezes (July 27, 2016-)
  • Rogerio Ceni (13 Aug 2019 – 26 Sept 2019)
  • Abel Braga (27 Sept 2019 – 29 Nov 2019)
  • A. Batista (29 Nov 2019 – 15 Mar 2020)
  • Enderson Moreira (18 Mar 2020 – 8 Sept 2020)
  • Ney Franco (9 Sept 2020 – 11 Oct 2020)
  • Felipão (15 Oct 2020 – 25 Jan 2021)
  • Felipe Conceição (30 Jan 2021 – 9 Jun 2021)
  • Mozart (10 Jun 2021 – 30 Jul 2021)
  • V. Luxemburgo (3 Aug 2021 – 28 Dec 2021)
  • Paulo Pezzolano (3 Jan 2022 – 19 Mar 2023)
  • Pepa (20 Mar 2023 – 29 Aug 2023)
  • Zé Ricardo (5 Set 2023 – 12 Nov 2023)
  • P. Autuori (14 Nov 2023 – 6 Dec 2023)
  • Nicolás Larcamón (20 Dec 2023 – 8 April 2024)
  • Fernando Seabra (9 April 2024 – 23 Sept 2024)
  • Fernando Diniz (25 Sept 2024 -)

Τίτλοι - Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτάθλημα Βραζιλίας

  • Πρωταθλήτρια (4): 1966, 2003, 2013, 2014
  • Φιναλίστ (5): 1969, 1974, 1975, 1998, 2010

Κύπελλο Βραζιλίας

  • Κυπελλούχος (6): 1993, 1996, 2000, 2003, 2017, 2018
  • Φιναλίστ (2): 1998, 2014

Λιμπερταδόρες

  • Νικήτρια (2): 1976, 1997
  • Φιναλίστ (2): 1977, 2009

Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες

  • Νικήτρια (2): 1991, 1992
  • Φιναλίστ (2): 1988, 1996

Copa de Oro

  • Νικήτρια (1): 1995

Ρεκόπα Σουδαμερικάνα

  • Νικήτρια (1): 1998

Supercopa Masters

  • Νικήτρια (1): 1995

Πρωτάθλημα Μινέιρο

  • Πρωταθλήτρια (38): 1928, 1929, 1930, 1940, 1943, 1944, 1945, 1956, 1959, 1960, 1961, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1984, 1987, 1990, 1992, 1994, 1996, 1997, 1998, 2003, 2004, 2006, 2008, 2009, 2011, 2014, 2018, 2019


  1. (Πορτογαλικά) «La Bestia Negra passou por cima, diz imprensa chilena». Superesportes. 25 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. 2,0 2,1 www.ipatrimonio.org/belo-horizonte-estadio-magalhaes-pinto-mineirao. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2022.
  3. «História do Cruzeiro Esporte Clube» (στα Portuguese). Cruzeiropédia. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  4. «Όταν η Κρουζέιρο τα πήρε όλα στη Βραζιλία!». Τρελοποδόσφαιρο. 15 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  5. Gabriel, Viva São (quinta-feira, 27 de agosto de 2009). «Museu Virtual do Futebol: Cruzeiro E.C., glória do futebol mineiro (1)». Museu Virtual do Futebol. Ανακτήθηκε στις 2024-06-18.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |ημερομηνία= (βοήθεια)
  6. «Arquivo História | Estádio Mineirão». web.archive.org. 13 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. imortaisdofutebol (20 Μαρτίου 2021). «Jogos Eternos – Cruzeiro 6x2 Santos 1966». Imortais do Futebol (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  8. «Gazeta Esportiva . Net - Reportagem». web.archive.org. 5 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. https://www.taxydromos.gr/sports/295016/i-kroyzeiro-katektise-to-kypello-sti-vrazilia/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  10. «Cruzeiro chega a R$ 500 milhões em dívidas e é investigado por operações irregulares». G1 (στα Πορτογαλικά). 27 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  11. Γιαννόπουλος, Σπύρος (13 Δεκεμβρίου 2019). «Κρουζέιρο: Το Μπέλο Οριζόντε έχασε το «διαμάντι» του». sportime.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  12. Zastro (21 Σεπτεμβρίου 2022). «Ronaldo the Fenomenon». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  13. «Ronaldo Fenômeno anuncia compra do Cruzeiro por R$ 400 milhões». ge (στα Πορτογαλικά). 18 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  14. Σουντουλίδης, Σταύρος (22 Σεπτεμβρίου 2022). «Η Κρουζέιρο του Ρονάλντο επέστρεψε στην πρώτη κατηγορία - SKG Sports». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]