Αντεμίρ Μάρκες ντε Μενέζες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αντεμίρ)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Αντεμίρ Μάρκες ντε Μενέζες

Με τη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΑντεμίρ Μάρκες ντε Μενέζες
Ημερ. γέννησης8 Νοεμβρίου 1922
Τόπος γέννησηςΡεσίφε, Βραζιλία
Ημερ. θανάτου11 Μαΐου 1996 (73 ετών)
Τόπος θανάτουΡίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Ύψος1,76 μ.
ΘέσηΚεντρικός επιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1939–1942Σπορτ Κλουμπ ντο Ρεσίφε75(98)
1942–1945Βάσκο ντα Γκάμα77(64)
1946–1947Φλουμινένσε29(19)
1948–1956Βάσκο ντα Γκάμα352(237)
1957Σπορτ Κλουμπ ντο Ρεσίφε1(0)
Σύνολο534(418)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1945–1953Βραζιλία39(32)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αντεμίρ Μάρκες ντε Μενέζες (Ademir Marques de Menezes, 8 Νοεμβρίου 1922 – 11 Μαΐου 1996) ήταν Βραζιλιάνος διεθνής ποδοσφαιριστής , ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους κεντρικούς επιθετικούς στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας. Λόγω του μεγάλου σαγονιού του ήταν γνωστός ως Queixada (μετάφραση: το σαγόνι).[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος το 1922, ξεκίνησε ακολουθώντας επαγγελματικό μονοπάτι στην ιατρική προτού γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με την περιφερειακή δύναμη Σπορτ Ρεσίφε το 1941 και σημείωσε 11 γκολ για να τους δώσει τον τίτλο του πρωταθλήματος στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο. Ο καταλύτης στη μετεγκατάστασή του στο Ρίο ντε Τζανέιρο ήταν, ωστόσο, η εντυπωσιακή του απόδοση ενάντια στους επίδοξους εργοδότες του σε ένα φιλικό του 1942, ένα χατ-τρικ του Αντεμίρ με το οποίο νίκησε τη Βάσκο ντα Γκάμα με 4–3.[2]

Ξεχώρισε αμέσως στη νέα του ομάδα: ήταν γοητευτικός, είχε σγουρά μαλλιά και είχε λεπτό μουστάκι. Ήταν γρήγορος και δυνατός επιθετικός, καθώς και αμφιδέξιος.[3] Αυτά τα γνωρίσματα βοήθησαν τη Βάσκο να τερματίσει με εννέα χρόνια αναμονής νικήτρια στο πρωτάθλημα Καριόκα το 1945. Αγωνίστηκε στη Βάσκο από το 1942 μέχρι το 1945 και από το 1948 μέχρι το 1956 και ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 301 τέρματα σε 429 αγώνες συνολικά διατηρώντας αυτό τον τίτλο μέχρι τη δεκαετία του 1980.[4]

Με την Βάσκο κέρδισε το σημαντικότερο τίτλο σε επίπεδα συλλόγων της σταδιοδρομίας του, το Κύπελλο Συλλόγων Νότιας Αμερικής το 1948 (κύπελλο αντίστοιχο του Κόπα Λιμπερταδόρες) εναντίον της Ρίβερ Πλέιτ του Χοσέ Μανουέλ Μορένο και του Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Στο ενδιάμεσο της καριέρας του στη Βάσκο αγωνίστηκε με τη Φλουμινένσε.[5]

Είναι περισσότερο γνωστός για τα κατορθώματά του στο Παγκοσμίου Κύπελλο του 1950, το οποίο διεξήχθη στη Βραζιλία, με την εθνική του όμως να μην κατακτά το τρόπαιο στο τότε νέο και μεγαλύτερο γήπεδο του κόσμου, το θρυλικό Μαρακανά.[6] Παίζοντας μαζί με τους Ζιζίνιο και Ζαΐρ, κέρδισε το Χρυσό Παπούτσι ως κορυφαίος σκόρερ στη διοργάνωση. Σημείωσε τέσσερα τέρματα στον αγώνα απέναντι στην Σουηδία που έληξε με 7–1.[7][8] Στον ιστορικό αγώνα με αντίπαλο την Ουρουγουάη, που στο σύστημα της τότε διοργάνωσης ήταν σαν τελικός δεν σημείωσε γκολ αλλά έδωσε την ασίστ για το μοναδικό τέρμα της σελεσάο που άνοιξε το σκορ στη συνάντηση, αλλά τελικά έχασε με 2–1 και το τρόπαιο μπροστά σε 200.000 οπαδούς της.[9][10] Σημείωσε 9 τέρματα που ήταν η καλύτερη επίδοση μέχρι τότε.[11][12] Τα 9 τέρματα είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει σημειωθεί από Βραζιλιάνο παίκτη σε μία διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η FIFA αναγνωρίζει 8 τέρματα.[13] Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σημείωσε γκολ στο Μαρακανά, στον αγώνα της πρεμιέρας με αντίπαλο το Μεξικό (4–0) στις 24 Ιουνίου 1950.[14]

Ο Αντεμίρ συμμετείχε επίσης στα Κόπα Αμέρικα 1945, 1946, 1949 και 1953, σκοράροντας χατ-τρικ στον τελικό του 1949 εναντίον της Παραγουάης όπου η εθνική του κατέκτησε το τρόπαιο. Στις άλλες συμμετοχές του έφτασε μέχρι τον τελικό χωρίς επιτυχία. Είναι 6ος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού με 14 τέρματα.[15] Σε 39 διεθνείς συμμετοχές σημείωσε 32 τέρματα, επίδοση που ήταν ρεκόρ για τη ζώνη ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ και καταρρίφθηκε από τον Πελέ.[16][17]

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του εκτιμάται ότι σημείωσε περισσότερα από 527 τέρματα σε όλους τους αγώνες, από τα οποία 368 σε επίσημους[18] (οι αριθμοί που αναφέρονται στις γενικές πληροφορίες αφορούν διευκρινισμένους συνολικούς αριθμούς συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών, τα στοιχεία που αφορούν τις επιδόσεις του σε πρωταθλήματα δεν είναι επαρκώς διευκρινισμένα από αξιόπιστες στατιστικές πηγές).

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπορτ Κλουμπ ντο Ρεσίφε

  • Καμπεονάτο Περναμπουκάνο (3) : 1939 , 1940 , 1941

Βάσκο ντα Γκάμα

  • Καμπεονάτο Καριόκα (4) : 1945 , 1949 , 1950 και 1952
  • Κύπελλο Συλλόγων Νότιας Αμερικής : 1948
  • Πρωταθλητής Lightning Tournament : 1944
  • Δημοτικό Τουρνουά (2) : 1944 και 1945

Φλουμινένσε

  • Πρωτάθλημα Καριόκα : 1946
  • Κρατικό πρωτάθλημα της Βραζιλίας (2) : 1943 , 1944

Εθνική Βραζιλίας

  • Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής (Κόπα Αμέρικα) : 1949
  • Παναμερικανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (Κόπα Αμέρικα) : 1952
  • Κύπελλο Ρόκα : 1945
  • Κύπελλο Οσβάλντο-Κρουζ : 1950
  • Κύπελλο Ρίο Μπράνκο (2) : 1947, 1950

Ατομικές διακρίσεις

  • Κορυφαίος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου : 1950
  • Κορυφαίος σκόρερ Καμπεονάτο Περναμπουκάνο : 1941 - 11 γκολ
  • Κορυφαίος σκόρερ στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Καριόκα του 1949 - 31 γκολ
  • Κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου Καριόκα 1950 - 25 γκολ
  • Κορυφαίος σκόρερ στο τουρνουά Ρίο - Σάο Πάολο του 1951 - 9 γκολ
  • Καλύτερος ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής (Κόπα Αμέρικα) : 1949
  • Καλύτερη ομάδα Παγκοσμίου Κυπέλλου : 1950
  • Ψηφίστηκε 68ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα από το Revista Placar : 1999
  • IFFHS : 44ος καλύτερος Νοτιοαμερικανός ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • IFFHS : 18ος καλύτερος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • World Soccer περιοδικό : Στους 100 καλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ademir: The predator from Brazil». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. ↑ «FIFA : Ademir : the pathfining predator». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020. 
  3. ↑ «BBC SPORT | Football | Tim Vickery column». web.archive.org. 30 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020. 
  4. ↑ «Ademir Marques de Menezes… o Queixada da praia do Pina». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «Ademir de Menezes, o atacante completo que encantou o Brasil e amou o Vasco». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ «Παγκόσμιο Κύπελλο 1950 : Όταν έκλαψε η Βραζιλία». Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020. 
  7. ↑ «Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου : Βραζιλία 1950». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ «FIFA : Goals galore from Brazil's lesser-known legend». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2020. 
  9. ↑ «FIFA : Maracana silenced at Brazil 1950». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  10. ↑ «10 Greatest World Cup Matches». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ «World Cup top scorers». Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020. 
  12. ↑ «World Cup portal». Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2022. 
  13. ↑ «1950 FIFA World Cup Brazil™ : PLAYERS - GOALS SCORERD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ «Βραζιλία 1950: Το δράμα του Maracanazo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «Copa America : All-time Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020. 
  16. ↑ «Ademir Marques de Menezes - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «FIFA : A tribute to Messi». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «Classement des Meilleurs buteurs de tous les temps (500 buteurs)». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκάτοχος
Λεονίντας 		Χρυσό Παπούτσι Παγκοσμίου Κυπέλλου
1950 		Διάδοχος
Σάντορ Κότσις
π • σ • ε Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου - Πρώτοι σκόρερ
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντεμίρ_Μάρκες_ντε_Μενέζες&oldid=9429896"