ΣΚ Κορίνθιανς Παουλίστα
Επίσημη ονομασία | Sport Club Corinthians Paulista | |||
---|---|---|---|---|
Προσωνύμιο | Timão (Ομαδάρα) | |||
Ίδρυση | 1910 | |||
Έδρα | Σάο Πάολο, Βραζιλία | |||
Στάδιο | Αρένα Κορίνθιανς, Ιτακέρα | |||
Πρόεδρος | Αντρές Σάντσες | |||
Προπονητής | Ραμόν Ντίας[1] | |||
Πρωτάθλημα | Καμπεονάτο Μπραζιλέιρο Σέριε Α και Καμπεονάτο Παουλίστα | |||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
wikidata ( ) |
Η Κορίνθιανς (πορτογαλικά: Corinthians)[2] είναι αθλητικός σύλλογος που εδρεύει στη Σάο Πάολο. Ιδρύθηκε το 1910 από μετανάστες που είχαν εθνικότητα Πορτογάλων, Ιταλών και Ισπανών. Το όνομα τους προήλθε από την πρώην αγγλική ομάδα ποδοσφαίρου αλλά πρόσθεσαν στο τέλος του ονόματος το αγγλικό s ώστε να ξεχωρίζουν οι ομάδες μεταξύ τους.
Οι διακρίσεις της Κορίνθιανς είναι πολλές. Έχει κατακτήσει 7 φορές το πρωτάθλημα της Α' Βραζιλίας, το Κύπελλο Βραζιλίας 3 φορές ενώ κατέκτησε άλλες 30 φορές το πρωτάθλημα του Σάο Πάολο. Στις διεθνείς επιτυχίες συμπεριλαμβάνονται 1 Κόπα Λιμπερταδόρες, 1 Ρεκόπα Σουνταμερικάνα και 2 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων.
Η Κορίνθιανς έχει το ψευδώνυμο Timao (Μεγάλη Ομάδα). Είναι η δεύτερη λαοφιλέστερη ομάδα στη Βραζιλία μετά τη Φλαμένγκο. Επίσης, έχει περίπου 30.000.000 οπαδούς οι οποίοι αποκαλούνται Bando de Loucos (Συμμορία των Τρελών).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επίσημη ίδρυση της έγινε στις 1 Σεπτεμβρίου 1910 από μια ομάδα μεταναστών που κατοικούσαν στο Σάο Πάολο στη συνοικία Μπομ Μπετίρο. Ο λόγος που ήθελαν να κάνουν μια ομάδα, ήταν να δείξουν τις ικανότητες τους στο ποδόσφαιρο και να το χρησιμοποιήσουν ως χόμπι. Οι Ιδρυτές ήταν οι Χοακίμ Αμπρόσιο, Αντόνιο Περέιρα, Σίζαρ Νούνεζ, Ραφαέλ Περόν, Ανσέλμο Κορία, Αλεσάντρε Μαγκνάνι, Σαλβαδόρ Λοπόμο, Ζάο ντα Σίλβα, και ο Αντόνιο Νούνεζ.
Τα Πρώτα Χρόνια (1910-1922)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λίγο μετά την ίδρυση έδωσαν τον πρώτο αγώνα με μια τοπική ομάδα ονόματι Ουνιάο Ντα Λάπα και έχασαν με 1-0. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1910 έδωσαν τον δεύτερο αγώνα τους όπου στάθηκαν τυχεροί νικώντας την Εστρέλα Πολάρ με 2-0. Αφού κατάφεραν να δείξουν τις ικανότητες τους και να νικήσουν τους αγώνες που είχαν παίξει, εντάχθηκαν στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του Σάο Πάολο. Το 1916 κατέκτησαν τον πρώτο τους τίτλο. Μάλιστα, σε κάθε αγώνα εντός και εκτός χρησιμοποιούσαν ένα πανό όπου έλεγε This One Will Last.
Τα Καλύτερα Χρόνια (1922-1939)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1922 η Κορίνθιανς αγωνιζόταν στο Πρωτάθλημα του Σάο Πάολο και έπαιξε με την πρωταθλήτρια του Ρίο ντε Τζανέιρο, την Αμέρικα και τη νίκησε. Ο Δήμαρχος του Σάο Πάολο βράβευσε τους παίκτες της Κορίνθιανς και τη χαρακτήρισε ως μια από τις καλύτερες ομάδες στη Βραζιλία. Όσο για το πρωτάθλημα πρόσθεσαν και άλλους τίτλους φτάνοντας τους 5.
Τα Πάνω-Κάτω (1940-1954)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κορίνθιανς από τις αρχές της δεκαετίας του 40 αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Έμεινε για 6 χρόνια χωρίς τίτλο και και για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα χρειάστηκαν να φτάσουν στη χρονιά του 1951. Η Δεκαετία του 1950 ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές που έκαναν την Κορίνθιανς να γράψει ιστορία. Το 1951, η ομάδα των Καμπρόνε, Κλαούντιο, Λουσίνιο, Μπαλτασάρ και Μάριο σκόραραν συνολικά 103 γκολ. Τις χρονιές του 1954 και 1956 έβαλαν στην τροπαιοθήκη τους άλλους δύο τίτλους.
Το 1953 ταξίδεψε στη Βενεζουέλα για ένα τουρνουά όπου αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα (3-2 & 1-0) την ΑΣ Ρόμα (1-0 & 3-1), και με την ομάδα του Καράκας (2-1 & 2-0). Το 1977 πήρε για άλλη μια φορά το Παουλίστα σπάζοντας έτσι το αρνητικό σερί των 23 ετών όπου δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα.
Διεθνείς Επιτυχίες και υποβιβασμός (1990-2012)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1990 κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Πρώτης Κατηγορίας της Βραζιλίας αφού νίκησε τη μεγάλη του αντίπαλο, Σάο Πάολο, ενώ το 1995 κέρδισε το πρώτο της Κύπελλο Βραζιλίας νικώντας την Γκρέμιο στο Ολίμπικο Μονουμεντάλ. Το 2000 κατέκτησε το κύπελλο FIFA Club World Cup νικώντας ομάδες όπως η Βάσκο Ντα Γκάμα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Αλ-Νασρ και η Ράζα Καζαμπλάνκα.
Το 2007 μετά από μια κακή πορεία στο πρωτάθλημα, η ισοπαλία (1-1) με την Γκρέμιο την «έριξε» κατηγορία για πρώτη φορά. Το 2009 αφού κατέκτησε τον τίτλο της Β' Κατηγορίας την προηγούμενη σεζόν, προβιβάστηκε ξανά στα μεγάλα σαλόνια και με ηγέτη τον Ρονάλντο, κέρδισε το πολιτειακό Παουλίστα. Στο πρώτο εθνικό πρωτάθλημα μετά την επάνοδο της ομάδας στην κατηγορία η Κορίνθιανς τερματίζει τρίτη και παίρνει το εισιτήριο για το Λιμπερταδόρες του επόμενου έτους. Ο αποκλεισμός όμως της ομάδας οδηγεί και τον Ρονάλντο στο να κρεμάσει τα παπούτσια του. Η ομάδα υπέγραψε τον Αντριάνο και την επόμενη χρονιά σήκωσε το πέμπτο πρωτάθλημα της.
Το 2012 κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία της το Κόπα Λιμπερταδόρες και μάλιστα δίχως ήττα σε όλο το τουρνουά. Στον διπλό τελικό επικράτησε της Μπόκα Τζούνιορς από την Αργεντινή με συνολικό σκορ 3-1. Την ίδια χρονιά κέρδισε το FIFA Club World Cup για δεύτερη φορά (Μοναδική μη ευρωπαϊκή ομάδα με πάνω από μια κατάκτηση), νικώντας την Αλ-Αχλί (1-0) της Αιγύπτου στα ημιτελικά και την Τσέλσι ΦΚ στον τελικό (1-0).
Εγχώριες Επιτυχίες (2015-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρ'όλο που σε διεθνές επίπεδο το μόνο που κατάφερε η Κορίνθιανς ήταν να φτάνει στους 16 του Λιμπερταδόρες, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, η ομάδα έχει γευτεί δυο εθνικά πρωταθλήματα (2015, 2017) και τρία Παουλίστα (2017, 2018, 2019).
Πλέον η διαφορά από τη μισητή Παλμέιρας είναι στα τρία πρωταθλήματα Βραζιλίας ενώ εξακολουθεί να παραμένει πρώτη δύναμη στο Παουλίστα με 30 τίτλους, έξι μπροστά από τη δεύτερη Παλμέιρας (24) και οκτώ μπροστά από τις Σάο Πάολο και Σάντος (αμφότερες με 22 πολιτειακούς τίτλους).
Στάδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κορίνθιανς έχει αγωνιστεί σε πολλά στάδια κατά το παρελθόν και αυτά είναι:
- Campo do Lenheiro: Ήταν το πρώτο γήπεδο που έχει χτιστεί για την ομάδα της Κορίνθιανς. Χτίστηκε το 1910 και μέχρι το 1918 αποτελούσε έδρα της ομάδας.
- Estadio do Bom Retiro: Ήταν το δεύτερο στάδιο που χρησιμοποίησε η Κορίνθιανς. Χτίστηκε το 1918 και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1928
- Estadio Parque Sao Jorge: Αυτό ήταν το προτελευταίο στάδιο που χρησιμοποιήθηκε. Χτίστηκε τον Ιούλιο του 1928 και αποτελούσε έδρα της Κορίνθιανς και αποτελεί. Η Μεγαλύτερη θεαματικότητα ήταν το 1962 με αντίπαλο τη Σάντος με 27.384 κόσμο ενώ το στάδιο χωρούσε το πολύ 15.000. Σήμερα ανήκει στην Κορίνθιανς και χρησιμοποιείται ως το στάδιο-αντικαταστάτης, δηλαδή άμα χαλάσει η υπάρξει πρόβλημα με το κανονικό τους στάδιο, θα εγκατασταθεί ο αγώνας στο γήπεδο αυτό.
- Pacaembu: Ιδρύθηκε το 1940 και χωράει 39.000. Βρίσκεται στην πόλη του Σάο Πάολο όπως και τα υπόλοιπα στάδια και ανήκει στην πόλη του Σάο Πάολο.
- Arena Corinthians: Χτίστηκε στο Σάο Πάολο στη συνοικία Ιπιράνγκα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Χρησιμοποιείται ως στάδιο της ομάδας.
Αντιπαλότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μεγαλύτερη της αντιπαλότητα είναι με την Παλμέιρας που εδρεύει στο Σάο Πάολο και η οποία ιδρύθηκε το 1914 πιθανώς από Ιταλούς μετανάστες. Οι υπόλοιπες αντιπαλότητες είναι αυτές με τη Σάντος και με τη μεγάλη της αντίπαλο τη Σάο Πάολο, όπου αυτές δημιουργήθηκαν επειδή η Κορίνθιανς «έκλεψε την παράταση» ή είχαν διάφορους καβγάδες που τους έφερε σε αντιπαλότητα. Για παράδειγμα η Κορίνθιανς έχει αντιπαλότητα με τη Σάντος από το 2002 επειδή σχεδόν για όλη την περίοδο η Σάντος ήταν σταθερά πρώτη, όμως την τελευταία στιγμή η Κορίνθιανς της «έκλεψε» τον τίτλο.
Η προϊστορία ανάμεσα στην Κορίνθιανς και την Παλμέιρας είναι 128 νίκες για την Κορίνθιανς 127 για την Παλμέιρας και 110 ισοπαλίες.
Χρώματα και έμβλημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο έμβλημα της Κορίνθιανς εμφανίστηκε το 1913 όπου και εντάχθηκε στο τοπικό πρωτάθλημα του Σαν Πάολο. Το πρώτο έμβλημα ήταν τα γράμματα «C» και «P», αρχικά των λέξεων Corinthians Paulista.
Έμβλημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1940 ο καλλιτέχνης Φρανσίσκο Ρεμπόλο Γκονζάλεζ ανέλαβε το νέο έμβλημα της Κορίνθιανς το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Το έμβλημα αποτελείται από δύο κουπιά που είναι σταυρωμένα και μια μεγάλη άγκυρα, λόγω των αρχικών επιτυχιών που είχε ο σύλλογος σε θαλάσσια σπορ, από την οποία από πάνω υπάρχει η ασπρόμαυρη σημαία των φιλάθλων.
Η εξέλιξη του εμβλήματος της Κορίνθιανς | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1913 | 1914 | 1914–16 | 1916 | 1916–19 | 1919–39 | 1939–79 | 1980–Σήμερα | |
Χρώματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1910 οι φανέλες τους ήταν ροζ με μαύρα σορτσάκια ενώ από το 1916 χρησιμοποιούν άσπρες φανέλες και μαύρα σορτσάκια. Το 1954 χρησιμοποίησαν φανέλες με άσπρες και μαύρες ρίγες και μαύρα σορτσάκια. Γενικά από το 1916 και μετά χρησιμοποιούν τα βασικά τους χρώματα τα οποία βασίζονται από το έμβλημα της ομάδας είναι το μαύρο και το λευκό.
Ρόστερ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]As of 1 March 2019
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
---|---|---|---|
1 | Τ | Caíque França | |
2 | Α | Michel Macedo | |
3 | Α | Henrique | |
4 | Α | Manoel (on loan from Cruzeiro) | |
5 | Μ | Gabriel | |
6 | Α | Carlos Augusto | |
7 | Μ | Junior Sornoza | |
8 | Μ | Renê Júnior | |
9 | Ε | Vágner Love | |
10 | Μ | Jádson | |
11 | Ε | Ángel Romero | |
12 | Τ | Cássio | |
13 | Α | Marllon | |
14 | Α | Bruno Méndez | |
15 | Μ | Ralf | |
16 | Μ | Ángelo Araos (on loan from Universidad de Chile) | |
17 | Ε | Mauro Boselli
| |
18 | Μ | Régis (on loan from Bahia) | |
19 | Ε | Gustavo | |
20 | Μ | Thiaguinho | |
21 | Ε | Sergio Díaz (on loan from Real Madrid) | |
22 | Μ | Mateus Vital | |
23 | Α | Fagner | |
25 | Ε | Clayson | |
26 | Μ | Richard | |
27 | Τ | Walter | |
28 | Μ | Ramiro | |
29 | Ε | André Luis | |
30 | Μ | Júnior Urso | |
32 | Ε | Gustavo Silva | |
34 | Α | Pedro Henrique | |
35 | Α | Danilo Avelar (on loan from Torino) | |
38 | Μ | Pedrinho | |
40 | Τ | Filipe |
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διοργάνωση | Φορές | Χρονιές | |
---|---|---|---|
Εθνικοί | |||
Πρωτάθλημα Βραζιλίας | 7 | 1990, 1998, 1999, 2005, 2011, 2015, 2017 | |
Κύπελλο Βραζιλίας | 3 | 1995, 2002, 2009 | |
Πρωτάθλημα Β' Βραζιλίας | 1 | 2008 | |
Σούπερκαπ Βραζιλίας | 1 | 1991 | |
Διεθνείς | |||
Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ΦΙΦΑ | 2 | 2000, 2012 | |
Κόπα Λιμπερταδόρες | 1 | 2012 | |
Ρεκόπα Σουνταμερικάνα | 1 | 2013 | |
Τοπικοί | |||
Καμπεονάτο Παουλίστα | 30 | 1914, 1916, 1922, 1923, 1924, 1928, 1929, 1930, 1937, 1938, 1939, 1941, 1951, 1952, 1954, 1977, 1979, 1982, 1983, 1988, 1995, 1997, 1999, 2001, 2003, 2009, 2013, 2017, 2018, 2019 | |
Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο | 5 | 1950, 1953, 1954, 1966, 2002 |
Αξιοσημείωτοι προπονητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πέντρο Μαζούλο (1933-1934)
- Νέκο (1937)
- Ράτο (1949-1953)
- Οσβάλντο Μπραντάο (1954-1957), (1964-1966), (1968), (1977), (1980-1981)
- Νελσίχο Μπαπτίστα (1990-1991), (1996-1997), (2007)
- Βαντερλέι Λουξεμπούργκο (1998) (2001)
- Οσγουάλντο ντε Ολιβέιρα (1999-2000) (2004)
- Κάρλος Αλμπέρτο Ολιβέιρα (2002-2003)
- Μάρτσιο Μπίτερκορτ (2005)
- Αντόνιο Λόπεζ (2005-2006)
- Αντεμάρ Μπράγκα (2006)
- Μάνο Μενέζες (2008-2010)
- Τίτε (2004-2005, 2010-2013, 2015-2016)
- Κριστοβάο Μπόρζες (2016)
- Φάμπιο Καρίγιε (2017-2018, 2019)
- Τιάγο Νιούνιες (2020-)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.transfermarkt .us /- /mitarbeiterhistorie /verein /199. - ↑ cbf.com.br Αρχειοθετήθηκε 2016-03-09 στο Wayback Machine. CR Vasco da Gama 1x0 SC Corinthians Paulista - Copa do Brasil Sub-20