Κριστιάνο Ρονάλντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Κριστιάνο Ρονάλντο

Ο Ρονάλντο το 2018 με την Εθνική Πορτογαλίας
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΚριστιάνο Ρονάλντo ντος Σάντος Αβέιρο
Ημερ. γέννησης5 Φεβρουαρίου 1985 (1985-02-05) (36 ετών)
Τόπος γέννησηςΦουνσάλ, Πορτογαλία
Ύψος1,85 μ.[1]
ΘέσηΕπιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΜάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Νούμερο φανέλας7
Ομάδες νέων
1993–1995Αντορίνια
1995–1997Νασιονάλ
1997–2002Σπόρτινγκ Λισαβόνας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2002–2003Σπόρτινγκ Λισαβόνας Β2(0)
2002–2003Σπόρτινγκ Λισαβόνας 25(3)
2003–2009Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ196(85)
2009–2018Ρεάλ Μαδρίτης292(311)
2018–2021Γιουβέντους97(81)
2021–Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ1(2)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2001Πορτογαλία Κ-159(7)
2001–2002Πορτογαλία Κ-177(5)
2003Πορτογαλία Κ-205(1)
2002–2003 Πορτογαλία Κ-2110(3)
2004Πορτογαλία Κ-233(2)
2003–Πορτογαλία182(115)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 11 Σεπτεμβρίου 2021.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 12 Οκτωβρίου 2021.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾiʃˈtjɐnu ʁɔˈnaɫdu], γεννήθηκε 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος.[2][3][4][5] Έχει πέντε Χρυσές Μπάλες[6] περισσότερες από κάθε άλλον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε τέσσερα Χρυσά Παπούτσια.[7]

Ακόμη, έχει κερδίσει 32 τίτλους στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων επτά τίτλων πρωταθλήματος, πέντε τίτλων Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κατέχει τα ρεκόρ για τα περισσότερα τέρματα στις Εθνικές ομάδες παγκόσμια με 111 τέρματα από την 1η Σεπτεμβρίου 2021,[8][9] στο Τσάμπιονς Λιγκ με 134,[10] στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (14),[11] όπως και τα περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μία αγωνιστική περίοδο του Τσάμπιονς Λιγκ (17). Έχει πετύχει πάνω από 800 τέρματα σε επίσημους αγώνες έως τώρα (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 500 ή περισσότερα γκολ).[12][13]

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρα, και διαγνώστηκε με πρόβλημα στην καρδιά στην ηλικία των 15 ετών. Θεράπευσε την κατάστασή του και ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πριν υπογράψει με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ηλικία των 18 ετών το 2003. Έκανε σπουδαίες εμφανίσεις με την ομάδα του Μάντσεστερ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ποιότητά του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο Τσάμπιονς Λίγκ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Σε ατομικό επίπεδο κέρδισε την πρώτη του χρυσή μπάλα και το βραβείο Παίκτης της Χρονιάς στα 23 του. Το 2009 έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μετακομίζοντας στην Μαδρίτη για να αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης για το ποσό των 94 εκατομμυρίων ευρώ. Στην Ισπανία, ο Ρονάλντο έχει κερδίσει 14 τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλοι της Λα Λίγκα, τέσσερις τίτλοι τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις της ΦΙΦΑ Κλάμπ.

Σε εθνικό επίπεδο, το 2016 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική του ομάδα. Ονομάστηκε ο κορυφαίος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών το 2015, από την Πορτογαλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική το 2003, όταν ήταν 18 ετών και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε 9 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.

Με τη Χρυσή Μπάλα το 2014

Πρώιμα Χρόνια

Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1985, στο Σάο Πέδρο του Φουνσάλ, στο νησί του Ατλαντικού Μαδέρα, που ανήκει στην Πορτογαλία. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί της Μαρία Ντολόρες ντος Σάντος Βιβέιρος ντα Αβέιρο (γενν. 1954) και του Χοσέ Ντινίς Αβέιρο (1953–2005). Τα αδέλφια του ονομάζονται Έλμα (γενν. 1973), Ούγκο (γενν. 1975) και Κάτια (γενν. 1977). Ο μεγάλος αδερφός του, Ούγκο, αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά, ενώ οι δυο αδερφές του ήταν αρκετά μικρές για να βοηθήσουν τη μητέρα τους. Ο Ρονάλντο δεν ήταν καλός μαθητής, του άρεσε όμως το ποδόσφαιρο, και τον χαρακτήριζε η ταχύτητα από τότε.[14]

Οκτώ ετών πήγε στην Αντορίνια (ΚΦ Αντορίνια ντε Σάντο Αντόνιο), μια ερασιτεχνική ομάδα. Ύστερα από δύο χρόνια πήγε στη Νασιονάλ, η οποία ήταν η μεγάλη ομάδα του νησιού, από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός. Ήταν μόλις δεκαπέντε ετών, και τον απέκτησε η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ, ενώ είχε πετύχει και το πρώτο του γκολ, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον μεγάλων αγγλικών ομάδων.[15]

Καριέρα σε συλλόγους

Σπόρτινγκ Λισαβόνας

Το 2002 εντάχθηκε στην ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Αρχικά στις ακαδημίες της και έπειτα στην ομάδα των ανδρών. Ο Ρονάλντο είναι ο πρώτος παίκτης της Σπόρτινγκ, που κατάφερε σε μία χρονιά να παίξει σε πέντε κατηγορίες της: K-16, K-17, K-18, στη Β' ομάδα και στην πρώτη ομάδα.[16] Στο ντεμπούτο, 7 Οκτωβρίου 2002, με τη Σπόρτινγκ σκόραρε 2 γκολ κόντρα στη Μορειρένσε,το τελικό σκορ ήταν 3–0. Στις 13 Αυγούστου 2002 κάνει ντεμπούτο με τη Σπόρτινγκ στο Τσάμπιονς Λιγκ, εναντίον της Ίντερ.[17]

Σε ηλικία 15 ετών διαγνώσθηκε ότι έχει ταχυκαρδία, κατάσταση, που θα μπορούσε να το αναγκάσει να παρατήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά υποβλήθηκε σε επέμβαση και μετά από λίγες μέρες, επέστρεψε στην ενεργό δράση.[18]

Τον Νοέμβριο του 2002, δοκιμάσθηκε από την Άρσεναλ, αλλά δεν έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ.[19] Τελικά, σε έναν φιλικό αγώνα, εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι παίκτες του συλλόγου έμειναν άναυδοι από την απόδοση του νεαρού και τόνισαν στον προπονητή τους, Άλεξ Φέργκιουσον, τη σπουδαιότητα του Ρονάλντο, κι ο Φέργκιουσον, δεν άργησε να τον εντάξει στην ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Την πρώτη του ημέρα, στο Μάντσεστερ, ρωτήθηκε από τον προπονητή του ποιο νούμερο ήθελε. Εκείνος ζήτησε το 28, ο,τι δηλαδή φορούσε και στη Σπόρτινγκ. Ο σερ Άλεξ αρνήθηκε: «Θα πάρεις το 7. Αυτό σου ταιριάζει», στη θέση του Μπέκαμ, που είχε μεταγραφεί στη Ρεάλ Μαδρίτης.[20] Στις 16 Αυγούστου 2003, κάνει ντεμπούτο στο πρωτάθλημα, ως αλλαγή στον αγώνα με τη Μπόλτον. Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, καθώς, έδωσε τρεις πάσες για γκολ και πήρε και ένα πέναλτι. Αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα.[17]

Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, στην Πρέμιερ Λιγκ, το πετυχαίνει στις 4 Δεκεμβρίου του 2004, εναντίον της Πόρτσμουθ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ ανοίγει λογαριασμό το 2007, σκοράροντας απέναντι στη ΑΣ Ρόμα στο Ολντ Τράφορντ, ενώ είχε σκοράρει και στα προκριματικά, τον Αύγουστο του 2005. Το πρώτο του χατ-τρικ ως επαγγελματίας το πετυχαίνει στις 12 Ιανουαρίου του 2008 στο Ολντ Τράφορντ κόντρα στη Νιούκαστλ.[17]

Σε αγώνα εναντίον της Τσέλσι τη σεζόν 2005–2006.

Στις 6 Μαΐου 2007 κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα στην Αγγλία. Το 2008, κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Τσέλσι. Μάλιστα, πετυχαίνει το γκολ στην κανονική διάρκεια, έπειτα το γκολ του Λάμπαρντ οδηγεί τον αγώνα σε ισοπαλία. Στη συνέχεια, στη διαδικασία των πέναλτι, αστοχεί στην προσπάθειά του, πράγμα, που δε στάθηκε εμπόδιο, και η ομάδα του σήκωσε το τρόπαιο.[17]Εκείνη τη χρονιά κατέκτησε για πρώτη φορά το βραβείο της Χρυσής Μπάλας για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.[21]

Στις 27 Μαΐου του 2009 συμμετέχει σε δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά απέναντί του βρέθηκε η Μπαρτσελόνα και η ομάδα του χάνει με 2–0. Αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος αγώνας του με τη φανέλα της Μάντσεστερ. Στις 11 Ιουνίου 2009 γίνεται η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αθλήματος, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 96 εκατομμύρια ευρώ για να τον εντάξει στο δυναμικό της για 6 χρόνια.[17]

Ρεάλ Μαδρίτης

Στην παρουσίασή του στο Μπερναμπέου, καταφέρνει να γεμίσει το γήπεδο, με 90.000 φιλάθλους να τον επευφημούν. Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, το πετυχαίνει στις 29 Αυγούστου 2009, κόντρα στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, σκοράροντας με πέναλτι.[22] Σκόραρε σε καθένα από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον σύλλογο, τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που κατάφερε κάτι τέτοιο. Το πρώτο του χατ-τρικ το πετυχαίνει στις 5 Μαΐου του 2010, κόντρα στη Μαγιόρκα, εκτός έδρας. Στις 20 Απριλίου 2011 σκοράρει με κεφαλιά και χαρίζει στην ομάδα του το Κύπελλο Ισπανίας, κόντρα στη Μπαρτσελόνα.[23] Την αγωνιστική περίοδο 2010–11, ήταν πρώτος σκόρερ (Pichichi trophy) του πρωταθλήματος σημειώνοντας 40 τέρματα (σε 34 συμμετοχές), επίδοση που ήταν ρεκόρ στην ιστορία της Ισπανίας.[24] Την επόμενη χρονιά 2011–12, ο Ρονάλντο ξεπέρασε τα προηγούμενα επιτεύγματά του για να πετύχει νέο προσωπικό ρεκόρ με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων τα 46 στο πρωτάθλημα (δεύτερος σκόρερ). Παράλληλα, είχε την μεγαλύτερη επιτυχία με την ομάδα στο πρωτάθλημα, καθώς βοήθησε τη Ρεάλ να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της σε τέσσερα χρόνια, με ρεκόρ 100 πόντων.[25] Στις 3 Οκτωβρίου 2012 πετυχαίνει το πρώτο του χατ-τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, με 1–4.[26]

Στις 21 Απριλίου 2012, πετυχαίνοντας κρίσιμο γκολ στο Καμπ Νόου, έδωσε στη Ρεάλ τη νίκη με 2–1 εις βάρος της Μπαρτσελόνα, που ουσιαστικά, οριστικοποίησε το πρωτάθλημα.[17] Στις 16 Απριλίου, αν και απών στον τελικό, πανηγύρισε το δεύτερο Κύπελλο Ισπανίας, με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, το τελικό σκορ ήταν 2–1. Το καλοκαίρι του 2012, ο Ρονάλντο κατακτά και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του απέμενε, κερδίζοντας το ισπανικό Σούπερ Καπ σε βάρος της Μπαρτσελόνα, σκοράροντας και στους δύο αγώνες.[27]

Το 2013 ήταν μία ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά με 69 γκολ σε 59 εμφανίσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα τερμάτων στο τέλος του έτους. Έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς της ΦΙΦΑ, ένα συνδυασμό του βραβείου της Χρυσής Μπάλας και του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, για πρώτη φορά στην καριέρα του.[21] Το 2014, έγινε ο παίκτης στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που έφτασε γρηγορότερα τα 200 γκολ, σε μόλις 178 αγώνες.[28] Στις 2 Απριλίου 2014, ισοφάρισε το απόλυτο ρεκόρ τερμάτων σε μία αγωνιστική περίοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ με 14 τέρματα, ρεκόρ το οποίο κατείχαν οι Ζοζέ Αλταφίνι την περίοδο 1962–1963 και ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα την περίοδο 2011–2012.[29] Επίσης, έφτασε τα 49 γκολ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τη Ρεάλ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του θρυλικού Αλφρέδο Ντι Στέφανο.[30] Στις 29 Απριλίου του 2014, κατέρριψε το ρεκόρ των Μέσι και Αλταφίνι. Στον ημιτελικό της διοργάνωσης, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου σκόραρε δις, φτάνοντας τα 16 γκολ σε μια χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ, το τελικό σκορ της αναμέτρησης ήταν 0–4 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, αποτέλεσμα που της εξασφάλισε και την παρουσία της στον τελικό της διοργάνωσης.[31] Έφτασε πλέον τα 51 γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε 50 συμμετοχές.[32] Το επιτεύγματα του εκείνη τη σεζόν του έδωσαν μία ακόμη Χρυσή Μπάλα ως επιβράβευση.[21]

Τη σεζόν 2014–15, ο Ρονάλντο πέτυχε νέο προσωπικό ρεκόρ με 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ξεκινώντας με τα δύο γκολ στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 2–0 με αντίπαλο την Σεβίλλη στο Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης. Ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για τρίτη φορά με 48 τέρματα (σε 35 συμμετοχές) που και αυτή ήταν ατομικό ρεκόρ για μία σεζόν και η δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο ισπανικό πρωτάθλημα.[24][33][34] Το 2016 ο Πορτογάλος, κέρδισε την τέταρτη χρυσή μπάλα με ρεκόρ ψηφοφορίας και με την σφράγιση των 11 Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, με την ατομική του διάκριση να επαναλαμβάνεται την επόμενη χρονιά.[35]

Ο Ρονάλντο, με τη φανέλα της Ρεάλ, σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στον Άγιαξ .

Στην Ισπανία είχε την πιο παραγωγική περίοδο της σταδιοδρομίας του και μεταξύ των ρεκόρ που σημείωσε είναι και αυτά με τα περισσότερα χατ-τρικ στην ιστορία της Λα Λίγκα (34) και τα περισσότερα σε μια σεζόν (8) το 2014–15.[36][37] Το δεύτερο γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στην Λεβάντε, στις 17 Οκτωβρίου 2015 ήταν αυτό τον έχρισε επίσημα κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του σωματείου καθώς ήταν το 324ο.[38] Είναι επιπλέον, ο μόνος παίκτης που έχει σκοράρει 30+ γκολ σε έξι διαδοχικές σεζόν στην Λα Λίγκα. Συνολικά για την ομάδα της Μαδρίτης σκόραρε 451 γκολ σε 438 επίσημους αγώνες και είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.[39][40] Με 311 τέρματα πρωταθλήματος είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος.[41] Το 2017 ψηφίστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για 5η φορά και δεύτερη συνεχόμενη.[42]

Γιουβέντους

Στις 10 Ιουλίου 2018, ο Πορτογάλος υπέγραψε τετραετή σύμβαση με την Γιουβέντους με συμβόλαιο αξίας 100 εκατομμύρια ευρώ. Ήταν η υψηλότερη για έναν παίκτη άνω των 30 ετών και το υψηλότερο που πληρώθηκε ποτέ από ιταλικό σύλλογο.[43] Στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Ρονάλντο σημείωσε τα πρώτα γκολ του για τη Γιουβέντους στην τέταρτη εμφάνισή του για τη έδρα του με 2–1 νίκη επί του Σασουόλο. Έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που συμπλήρωσε 100 αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, δημιουργώντας το τέρμα της ομάδας στη νίκη επί της Βαλένθια.

Κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο με τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2019, το Σούπερ Καπ του 2018, αφού σημείωσε το μοναδικό γκολ εναντίον του Μίλαν. Στις 20 Απριλίου, ο Ρονάλντο έπαιξε στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Φιορεντίνα, και καθώς η Γιουβέντους κέρδισε την όγδοη διαδοχική νίκη εντός έδρας, έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε τίτλους πρωταθλήματος στην Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία.[44] Τελείωσε την πρώτη χρονιά με 27 τερματα και 8 ασίστ. Παρά τα 35 του χρόνια η δεύτερη σεζόν του στην Ιταλία ήταν ιδιαίτερα παραγωγική σημειώνοντας 37 τέρματα σε 46 συναντήσεις σε όλες τις διοργανώσεις και κέρδισε ένα ακόμα τίτλο πρωταθλήματος.[45][46]

Στις 27 Φεβρουαρίου 2021 ο Ρονάλντο στον αγώνα με την Ελλάς Βερόνα (4–2) σημείωσε το γκολ της ομάδας του, το οποίο ήταν το επίσημο 766ο τέρμα της επαγγελματικής του καριέρας σε ανώτατο επίπεδο ξεπερνώντας την επίδοση του Πελέ (765 γκολ), που κράτησε 45 χρόνια και 243 ημέρες, σχεδόν μισό αιώνα.[47][48] Σημειώνεται ότι ο προσδιορισμός αυτός του υπολογισμού τερμάτων δεν αναγνωρίζεται από τη ΦΙΦΑ. Τελείωσε την αγωνιστική περίοδο 2020–21 ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 τέρματα.[49] Συνολικά πέτυχε 101 γκολ και μοίρασε 22 ασίστ σε 134 συμμετοχές με τους "μπιανκονέρι".[50]

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το Αύγουστο του 2021 ο Ρονάλντο επέστρεψε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[51][52] Έκανε το ντεμπούτο του στις 11 Σεπτεμβρίου σε αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο τη Νιουκάστλ (νίκη με 4–1) σημειώνοντας δύο γκολ.[53]

Διεθνής καριέρα

Ο Ρονάλντο έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας τον Αύγουστο του 2003, κόντρα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Καζακστάν. Είχε αντικαταστήσει τον Λουίς Φίγκο, στο δεύτερο ημίχρονο.[54] Το 2004, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, συμμετείχε με την Εθνική του, πετυχαίνοντας κι ένα γκολ. Η Πορτογαλία αποκλείστηκε στην πρώτη φάση.[55][56]

Το 2014 ο Ρονάλντο, κατέρριψε το ρεκόρ του Παουλέτα, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας με 47 γκολ. Σε αγώνα με το Καμερούν, με τελικό σκορ 5–1 υπέρ της Πορτογαλίας, ο Ρονάλντο, πετυχαίνοντας 2 γκολ, έφτασε τα 49.[57] Ενώ το 2013 πέτυχε και το πρώτο του χατ-τρικ με την Εθνική του ομάδα.[58] Το 2016 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016 έγινε ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική Πορτογαλίας φτάνοντας τις 128 συμμετοχές, ξεπερνώντας τον Λουίς Φίγκο.[59] Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σουηδία (0–2) για το Πρωτάθλημα Εθνών ΟΥΕΦΑ σημείωσε δύο γκολ, το πρώτο από τα οποία ήταν το 100ό για την εθνική του ομάδα και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος και δεύτερος στον κόσμο που κατάφερε κάτι τέτοιο.[60][61]

Την 1η Σεπτεμβρίου 2021 σε αγώνα για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 σημείωσε δύο γκολ σε αγώνα με αντίπαλο την Ιρλανδία, έφτασε τα 111 και κατέρριψε το ρεκόρ διεθνών τερμάτων που είχε ισοφαρίσει τον Ιούνιο του ίδιου έτους.[8][62][63] Στις 9 Οκτωβρίου 2021 σε φιλικό αγώνα με το Κατάρ κατέρριψε το ρεκόρ Ευρώπης διεθνών συμμετοχών με την 181η εμφάνισή του, ενώ σκόραρε και το πρώτο γκολ της συνάντησης (τελικό 3–0).[64] Στον αμέσως επόμενο αγώνα με το Λουξεμβούργο(αποτέλεσμα 5–0) και έγινε ο διεθνής ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα χατ-τρικ με 10 καταρρίπτοντας το ιστορικό ρεκόρ του Σουηδού Σβεν Ρίντελ που κρατούσε από το 1932.[65][66][67]

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου

2004

Ο Ρονάλντο κλήθηκε στην εθνική του ομάδα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, το οποίο διοργάνωσε η χώρα του. Στον εναρκτήριο αγώνα, η Εθνική του υπέστη ήττα σοκ από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας με 1–2, ενώ ο Ρονάλντο σημείωσε και το μοναδικό τέρμα της ομάδας του, που ήταν και το παρθενικό του γκολ με τα χρώματα της Εθνικής του ομάδας. Η Εθνική του έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου έχασε ξανά από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας με 1–0.[68]

2008

Στη διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ, ενώ η ομάδα του αποκλείστηκε με σκορ 3–2 από τη φιναλίστ της διοργάνωσης Γερμανία.[69][70]

2012

Στη διοργάνωση του 2012 η Πορτογαλία έφτασε στα ημιτελικά. Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων παιχνίδι με την Ολλανδία , ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές για να εξασφαλίσει τη νίκη με 2–1. Σημείωσε μια κεφαλιά στο προημιτελικό εναντίον της Τσεχικής Δημοκρατίας για να δώσει στην ομάδα του τη νίκη με 1–0. Και στα δύο παιχνίδια εναντίον της Ολλανδίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα. Μετά το τέλος του ημιτελικού εναντίον της Ισπανίας χωρίς σκορ η Πορτογαλία αποκλείστηκε στα πέναλτι. Ο Ρονάλντο δεν εκτέλεσε καθώς είχε προγραμματιστεί για το τελευταίο που δεν χρειάστηκε να εκτελεστεί. Ως ο κορυφαίος σκόρερ με τρία γκολ, μαζί με άλλους πέντε παίκτες, συμπεριλήφθηκε και πάλι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[71][72]

2016

Ο Ρονάλντο με την Εθνική του το 2016 έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης

Πηγαίνοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 στη Γαλλία, η πορτογαλική ομάδα δεν ήταν στα φαβορί με την απόδοση του στοιχήματος 16–1 για να κερδίσει το τρόπαιο.[73] Στη διοργάνωση αυτή το πρώτο παιχνίδι ήταν απέναντι στην Ισλανδία, ομάδα που η παρουσία της στη τελική φάση κάθε άλλο παρά αναμενόμενη ήταν και έληξε με 1–1. Και ο επόμενος αγώνας με την Αυστρία έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα. Με μια ακόμη ισοπαλία απέναντι στην Ουγγαρία σκόραρε δύο τέρματα με το δεύτερο να είναι η ισοφάριση στο τελικό 3–3 και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε γκολ σε τέσσερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[74] Έτσι η ομάδα του πέρασε δύσκολα από την φάση των ομίλων στην τρίτη θέση και στη συνέχεια απέκλεισε την Κροατία με 1–0 και στα προημιτελικά την Πολωνία στα πέναλτι. Στον ημιτελικό αντιμετώπισε την ομάδα-έκπληξη της διοργάνωσης Ουαλία με το Ρονάλντο να ανοίγει το σκορ στο τελικό 2–0 και φτάνοντας τα 9 τέρματα σε όλα τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[73] Έτσι κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό και να αντιμετωπίσει την διοργανώτρια χώρα Γαλλία. Τραυματίστηκε στα πρώτα 20 λεπτά και βγήκε ως αλλαγή μέχρι το πρώτο μισάωρο. Τελικά το κύπελλο το σήκωσε η Πορτογαλία νικώντας 1–0 τους γηπεδούχους με γκολ στις καθυστερήσεις. Ο Ρονάλντο σημείωσε τρία τέρματα και είχε τρεις ασίστ στη διοργάνωση. Πήρε το πρώτο του κύπελλο με την Εθνική του ομάδα.[75] Ο ίδιος έφτασε το Μισέλ Πλατινί στον πίνακα των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του θεσμού, ενώ με 21 συμμετοχές έγινε κάτοχος του αντίστοιχου ρεκόρ.[76][77] Ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και ήταν δεύτερος σκόρερ.[78]

2021

Στις 15 Ιουνίου 2021 ο Ρονάλντο σκόραρε δύο γκολ στη νίκη της Πορτογαλίας με 3–0 επί της Ουγγαρίας για την πρεμιέρα του 6ου ομίλου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2020 κι έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού με 11 γκολ, ξεπερνώντας τον Μισέλ Πλατινί. Παράλληλα έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει σε πέντε διαφορετικά Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[79][80] Επίσης, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής με δύο γκολ σε αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ξεπερνώντας τον Αντρέι Σεβτσένκο.[81] Στον τρίτο αγώνα της προκριματικής φάσης της διοργάνωσης με αντίπαλο τη Γαλλία (2–2) σημείωσε δύο τέρματα (αμφότερα με πέναλτι) ισοφαρίζοντας το ρεκόρ διεθνών τερμάτων του Ιρανού Αλί Νταεΐ με 109 τέρματα.[11][82] Ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα, παρά την αποτυχία της εθνικής του που αποκλείστηκε στη φάση των "16".[83]

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου

2006

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2006, είχε οικοδεσπότη τη Γερμανία. Ο Ρονάλντο με την εθνική του ομάδα πέρασε πρώτη στην επόμενη φάση, αυτή των "16". Η Πορτογαλία έφτασε μέχρι τους "4" της διοργάνωσης, όπου δεν κατάφερε να νικήσει τη Γαλλία. Ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ σε αυτή τη διοργάνωση με πέναλτι, στον αγώνα με την Τσεχία.[84]

2010

Το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2010, ήταν το πρώτο που έγινε στα γήπεδα της Αφρικανικής Ηπείρου. Ο Ρονάλντο με την Πορτογαλία, έφτασε έως και τους "16" της διοργάνωσης, περνώντας δεύτερη από τον όμιλο. Στη φάση των "16", αποκλείστηκαν από την νικήτρια της διοργάνωσης, Ισπανία. Ο Ρονάλντο, πέτυχε ένα γκολ, στον αγώνα με αντίπαλο τη Βόρεια Κορέα. Το συνολικό σκορ έφτασε στο 7–0.[85][86]

2014

Ο Ρονάλντο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, στη Βραζιλία, ξεκίνησε με προβλήματα στο γόνατο και προπονήθηκε ξεχωριστά από την υπόλοιπη ομάδα της Πορτογαλίας.[87][88] Όμως στον πρώτο αγώνα συμμετείχε κανονικά και έβγαλε όλο τον αγώνα, απέναντι στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την Πορτογαλία, καθώς ηττήθηκε με 4–0.[88] Στις 18 Ιουνίου ο γιατρός του, του διευκρίνησε ότι απειλείται η καριέρα του, αν συνεχίσει να παίζει με το πρόβλημα που είχε στο γόνατο.[87] Παρόλα αυτά, ο Ρονάλντο αγωνίστηκε και στον δεύτερο αγώνα της Πορτογαλίας, απέναντι στις ΗΠΑ, έδωσε μία ασίστ στο τέλος του αγώνα, που έληξε 2–2, σκορ το οποίο ανανέωσε τις ελπίδες της Πορτογαλίας για πρόκριση, στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.[89] Στον τρίτο και τελευταίο αγώνα της Πορτογαλίας, στη διοργάνωση, ο Ρονάλντο σκόραρε το 50ό του τέρμα με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας, με την Εθνική της Γκάνας. Το τελικό σκορ ήταν 2–1, υπέρ της Πορτογαλίας. Η νίκη δεν αρκούσε καθώς οι ΗΠΑ, με καλύτερη διαφορά τερμάτων πέρασαν στην επόμενη φάση και η Πορτογαλία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.[90] Ο Ρονάλντο με εκείνο το γκολ έγινε ο πρώτος Πορτογάλος που πετυχαίνει γκολ σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα.[91]

2018

Στον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης εναντίον της Ισπανίας πετυχαίνει χατ-τρικ και γίνεται ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε κάτι τέτοιο,[92] και ο τέταρτος στην ιστορία που σκόραρε ένα γκολ σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.[93] Στο δεύτερο παιχνίδι στις 20 Ιουνίου, ο Ρονάλντο σκόραρε το μοναδικό γκολ στη νίκη με 1–0 επί του Μαρόκου, καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ του Φέρεντς Πούσκας των 84 γκολ με την Εθνική ομάδα.[94] Στον τελευταίο αγώνα της ομάδας με το Ιράν στις 25 Ιουνίου, ο Ρονάλντο έχασε πέναλτι στην ισοπαλία με 1–1, η Πορτογαλία όμως προχωρά στον δεύτερο γύρο. Στις 30 Ιουνίου, η Πορτογαλία έχασε 2–1 από την Ουρουγουάη και αποκλείστηκε.

Χαρακτηριστικά

Ο Ρονάλντο θεωρείται, μαζί με τον Λιονέλ Μέσι, ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και ίσως οι δύο καλύτεροι του 21ου αιώνα.[95] Και σύμφωνα με πολλούς θεωρείται και ο καλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ την φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας.[96][97] Ο Ρονάλντο έχει επιθετικό, κυρίως, ρόλο στην ομάδα του, αλλά έχει παίξει κι ως πλάγιος μέσος, ενώ είναι πολύ καλός στις εκτελέσεις φάουλ, στο ντριμπλάρισμα, στα τελειώματα, στις πάσες και, γενικότερα, παίρνει καλές θέσεις στο παιχνίδι.[98][99][100] Το "καλό πόδι" του θεωρείται το δεξί, αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει, εξίσου καλά και το αριστερό. Ικανός είναι και στις εναέριες μονομαχίες. Στην αρχή της καριέρας του δεν διακρίνονταν για την ιδιαίτερη ικανότητα στο σκοράρισμα, αλλά η εκμετάλλευση των παραπάνω στοιχείων στο έπακρο σταδιακά τον μετέτρεψαν σε ένα πλήρη επιθετικό.[101][102]

Δραστηριότητες εκτός αθλητισμού

Ο Ρονάλντο σε δημόσια εμφάνιση

Ο Ρονάλντο έχει κάνει μεγάλες δωρεές σε σχολεία Παλαιστίνιων, ενώ έχει δώσει, επίσης 3 εκατομμύρια ευρώ σε αφρικανικές χώρες, οι άνθρωποι των οποίων λιμοκτονούν. Βοήθησε και στην ανακατασκευή κτιρίων, τα οποία είχαν διαλυθεί από το τσουνάμι του 2004, στην Ινδονησία, όπως και τους κατοίκους της Μαδέιρα, της γενέτειράς του, όταν το 2010 υπέστησαν διάφορες ζημιές από πλημμύρες.[103]

Το 2009, ο Πορτογάλος, στο νοσοκομείο της Μαδέιρα, που έσωσε τη ζωή της μητέρας του, η οποία έπασχε από καρκίνο, έκανε δωρεά ύψους 100.000 λιρών, προκειμένου να χτιστεί μονάδα, η οποία θα ασχολείται με τη θεραπεία του καρκίνου. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στο συγκεκριμένο θέμα αποφάσισε τον Μάιο του 2012, να χρηματοδοτήσει μία πρωτοποριακή θεραπεία, ώστε το 9χρονο αγόρι, που αρχικά δεν είχε ελπίδες, να σωθεί.[103]

Αυτοβιογραφία του Ρονάλντο με τίτλο «Moments» δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 2007.[104]

Στις 9 Ιουνίου 2010, το μουσείο Μαντάμ Τισό του Λονδίνου παρουσίασε κέρινο ομοίωμα του Ρονάλντο. Ο Ρονάλντο προσκάλεσε συναδέλφους ποδοσφαιριστές στην εκδήλωση, όπως τον Στίβεν Τζέραρντ και τον Πελέ.[105]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2013, άνοιξε μουσείο «Κριστιάνο Ρονάλντο», στη Μαδέιρα. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από τρόπαια, μετάλλια, αναμνηστικά και πολλές φωτογραφίες του παίκτη.[106] Στις 20 Ιανουαρίου 2014 ο Ρονάλντο ονομάστηκε Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος, μετάλλιο που δίνεται σε ανθρώπους που έχουν μεταφέρει τον πορτογαλικό πολιτισμό εκτός συνόρων. Ο Ρονάλντο δήλωσε: «Είναι μια απ' τις πιο υπερήφανες στιγμές στη ζωή μου. Ελπίζω να συνεχίσω τη συλλογή μεγάλων τίτλων. Το όνομά μου θέλω να γραφτεί στην ιστορία του ποδοσφαίρου».

Στις 29 Μαρτίου 2014, έγινε το 100.000ό μέλος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Μάλιστα, η παλιά του ομάδα, του ετοίμασε κι ένα οπτικοακουστικό υλικό, για την πορεία του, στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

Στατιστικά

Με συλλόγους

Σύλλογος Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Λιγκ Καπ Ευρωπαϊκά Άλλα Συνολικά
Πρωτάθλημα Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Apps Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ
Σπόρτινγκ Λισαβόνας 2002–03[107] Πρωτάθλημα Πορτογαλίας 25 3 3 2 — 3 0 0 0 31 5
Συνολικά 25 3 3 2 — 3 0 0 0 31 5
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2003–04[108] Πρωτάθλημα Αγγλίας 29 4 5 2 1 0 5 0 0 0 40 6
2004–05[108] 33 5 7 4 2 0 8 0 0 0 50 9
2005–06[108] 33 9 2 0 4 2 8 1 — 47 12
2006–07[108] 34 17 7 3 1 0 11 3 — 53 23
2007–08[108] 34 31 3 3 0 0 11 8 1 0 49 42
2008–09[108] 33 18 2 1 4 2 12 4 2 1 53 26
Συνολικά 196 84 26 13 12 4 55 16 3 1 292 120
Ρεάλ Μαδρίτης 2009–10[109] Πρωτάθλημα Ισπανίας 29 27 0 0 — 6 7 — 35 33
2010–11[110] 34 41 8 7 — 12 6 — 54 53
2011–12[111] 38 46 5 3 — 10 10 2 1 55 60
2012–13[112] 34 34 7 7 — 12 12 2 2 55 55
2013–14[113] 30 31 6 3 — 11 17 — 47 51
2014–15 35 48 2 1 — — 12 10 5 2 54 61
2015–16 36 35
12 16
Συνολικά 236 261 28 21 — 75 79 9 5 300 313
Συνολικά καριέρας 457 348 57 36 12 4 133 94 12 6 623 482

*Ενημέρωση μέχρι 1 Ιουνίου 2016

Με Εθνική ομάδα

Εθνική ομάδα Έτος Εμφανίσεις Γκολ
Πορτογαλία 2003 2 0
2004 16 7
2005 11 2
2006 14 6
2007 10 5
2008 8 1
2009 7 1
2010 11 3
2011 8 7
2012 13 5
2013 9 10
2014 9 5
2015 5 3
2016 13 13
2017 2 3
2018 7 6
2019 10 14
2020 1 2
Συνολικά 165 101
  • Ενημέρωση μέχρι 15 Σεπτεμβρίου 2020[114][115]

Τίτλοι

Με συλλόγους

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ρεάλ Μαδρίτης

Γιουβέντους

Εθνική Ομάδα

2η θέση (1): (2004)
3η θέση (1): (2012)
1η θέση (1): (2016)

Ατομικές διακρίσεις

  • Χρυσή Μπάλα (5): 2008, 2013, 2014, 2016, 2017
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA: 2008
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς FIFPro: 2008
  • Ο καλύτερος παίκτης ανδρών της FIFA (2): 2016, 2017
  • Βραβείο UEFA καλύτερος παίκτης της χρονιάς (3): 2014, 2016, 2017
  • UEFA ομάδων παίκτης της χρονιάς: 2007–08
  • UEFA ομάδων επιθετικός της χρονιάς: 2007–08
  • Καλύτερος νεαρός παίκτης της χρονιάς FIFPro (3): 2003–04, 2004–05
  • PFA Πορτογάλος Παίκτης της Χρονιάς (4): 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι (5): 2007–08, 2010–11, 2013–14, 2014–15
  • ΦΙΦΑ Βραβείο Πούσκας: 2009
  • FIFA FIFPro Παγκόσμιοι ΧΙ (13): 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ομάδα της Χρονιάς της UEFA (14): 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ομάδα Ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν (6): 2013–14, 2014–15, 2015–16, 2016–17, 2017–18, 2018–19
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ομάδα της διοργάνωσης (3): 2004, 2012, 2016
  • Ασημένιο παπούτσι Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2016
  • UEFA καλύτερη ομάδα (έκδοση 2017)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο καλύτερη ομάδα: 2018
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Χρυσή Μπάλα: 2016
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ασημένια μπάλα (3): 2008, 2014, 2017
  • Πρώτος σκόρερ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2021
  • Πρώτος σκόρερ όλων των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων Ποδοσφαίρου
  • Νέος παίκτης της χρονιάς PFA: 2006–07
  • Παίκτης της χρονιάς των παικτών PFA (2): 2006–07, 2007–08
  • Παίκτης της σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ (2): 2006–07, 2007–08
  • FWA ποδοσφαιριστής της χρονιάς (3): 2006–07, 2007–08
  • PFA Πρέμιερ Λιγκ (4): 2005–06, 2006–07, 2007–08, 2008–09
  • Καλύτερος νέος παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ: 2007–08
  • Καλύτερος παίκτης της Λα Λίγκα: 2013–14
  • Λα Λίγκα καλύτερος επιθετικός: 2013–14
  • Πιο πολύτιμος παίκτης της Λα Λίγκα: 2012–13
  • Ομάδα Λα Λίγκα της σεζόν (3): 2013–14, 2014–15, 2015–16
  • UEFA Λα Λίγκα ομάδα της χρονιάς (2): 2015–16, 2016–17
  • BBC Υπερπόντια Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς: 2014
  • Σέριε Α πιο πολύτιμος παίκτης: 2018–19
  • Σέριε Α παίκτης της χρονιάς: 2019
  • Σέριε Α ομάδα της χρονιάς: 2018–19
  • France Football: Ballon d'or Dream Team (2020)
  • IFFHS Παγκόσμια Ομάδα - Όνειρο Όλων των Εποχών: (2021)
  • Golden Foot: 2020
  • Globe Soccer Awards Player of the Century: 2020
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος: 2014, 2015, 2020
  • IFFHS UEFA καλύτερος παίκτης της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS ομάδα της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS UEFA ομάδα της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS Καλύτερος διεθνής σκόρερ της χρονιάς: 2020
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ της χρονιάς: 2011, 2013, 2014, 2015
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ του 21ου αιώνα 2001–2020
  • IFFHS Καλύτερος διεθνής σκόρερ του 21ου αιώνα 2001–2020
  • Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών των εθνικών ομάδων : 111 τέρματα (ρεκόρ κόσμου)

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ «Cristiano Ronaldo real height». Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ «THE TOP 10 SOCCER PLAYERS OF ALL Time». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ «The top 50 best footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021. 
  4. ↑ «Top 10 greatest footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ «Οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές». Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. ↑ «FRANCE FOOTBALL : Ballon d'Or Dream Team : Cristiano Ronaldo titulaire au poste d'attaquant gauche». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  7. ↑ «What is the European Golden Shoe record & who has won top goalscorer prize most». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Cristiano Ronaldo breaks iconic record for most goals scored in international matches». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2021. 
  9. ↑ «Ο Ρονάλντο έσπασε το ρεκόρ του Αλί Νταεΐ και έγινε πρώτος σκόρερ στην ιστορία των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «UEFA : Champions League all-time top scorers». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «IFFHS DAILY EURO 2020 STATISTICS,». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2021. 
  12. ↑ «RSSSF : Best Goalscorers All-Time (Official Matches)». Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2021. 
  13. ↑ «The Players With The Most Career Goals In Soccer History». Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2021. 
  14. ↑ «Έθνος, βιογραφία Κριστιάνο Ρονάλντο - Ανακτήθηκε 05/04/2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  15. ↑ «Britannica : Cristiano Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  16. ↑ «Manchester United news». 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 «Woop- 28 χρόνια Κριστιάνο Ρονάλντο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  18. ↑ Heart op that saved Ronaldo
  19. ↑ The Guardian -The brightest star in Europe and £1m to a mysterious agent
  20. ↑ «TheSun- I never wanted the no7 shirt». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  22. ↑ Ronaldo in winning start for Real
  23. ↑ Skysports.com - SPANISH COPA DEL REY
  24. ↑ 24,0 24,1 «Spain - List of Topscorers ("Pichichi")». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  25. ↑ «Better than Messi in 2011–12, now Goal.com 50 winner Cristiano Ronaldo can cement his superiority». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  26. ↑ Ronaldo-7.net
  27. ↑ «Real Madrid beat Barcelona to win Spain's Super Cup». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  28. ↑ «Cristiano Ronaldo Scores 200th La Liga Goal in 178 Games with 23rd Hat-Trick». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  29. ↑ Sport24.com- Ο Ρονάλντο των ρεκόρ
  30. ↑ Ημερήσια - Ο Ρονάλντο των ρεκόρ: «Επιασε» τον Μέσι, «απειλεί» τον Ραούλ
  31. ↑ Μπάγερν - Ρεάλ 0–4 Contra.gr - Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2014
  32. ↑ Το ρεκόρ του Ρονάλντο [1] Sport24.gr - Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2014
  33. ↑ «Super Cup: Cristiano Ronaldo scores twice in Real Madrid win». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  34. ↑ «Cristiano Ronaldo: His 2014/15 season in Liga BBVA». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  35. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  36. ↑ «CRISTIANO RONALDO'S 34 LA LIGA HAT-TRICKS». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  37. ↑ «Cristiano Ronaldo's remarkable Real Madrid goalscoring record in full». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  38. ↑ «CRISTIANO RONALDO, LE PRINCE DE MADRID». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  39. ↑ «Real Madrid football legends : Cristiano Ronaldo». 
  40. ↑ «Best soccer forwards of all time» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. 
  41. ↑ «Saiba quem são os maiores artilheiros da história da La Liga». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  42. ↑ «FIFA : Cristiano Ronaldo: An evergreen icon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021. 
  43. ↑ «Cristiano Ronaldo for €100m at 33? Indulgence or Juventus masterstroke?». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  44. ↑ «Cristiano Ronaldo's historic title wins in England, Spain and Italy - in pictures». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  45. ↑ «Ρονάλντο : Στα 35 του παραμένει ο απόλυτος MVP». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  46. ↑ «Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο τίποτα/ποτέ δεν είναι αρκετό!». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021. 
  47. ↑ «CRISTIANO RONALDO BECOMES THE NEW ALL TIME WORLD'S BEST GOAL SCORER !». Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. 
  48. ↑ «FROM STEVE BLOOMER TO CRISTIANO RONALDO». Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. 
  49. ↑ «Italy - Serie A Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  50. ↑ «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021. 
  51. ↑ «Ρονάλντο: Έπεσε η ιστοσελίδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά την μεταγραφή». Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: H επιστροφή που (δεν) θα είναι εύκολη». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  53. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Σκόραρε στο δεύτερο ντεμπούτο του με τη Γιουνάιτεντ!». Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  54. ↑ Τα Νέα -Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας
  55. ↑ Telegraph.co.uk. Ronaldo keen to play at Olympics
  56. ↑ CNN.com Ronaldo is chosen for the Olympics
  57. ↑ Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας
  58. ↑ CTVnews.ca Cristiano Ronaldo scores 1st international hat trick
  59. ↑ «Απόλυτος ρέκορντμαν ο Ρονάλντο!». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016. 
  60. ↑ «UEFA : Cristiano Ronaldo's 101 Portugal goals: Europe's top international scorer». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  61. ↑ «Ποιον κυνηγάει ο Ρονάλντο για να γίνει ο αρχισκόρερ των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  62. ↑ «FIFA : RAMPANT RONALDO SEIZES THE OUTRIGHT RECORD». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  63. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Σκοράρει με κάθε τρόπο, μονάχα 14 πέναλτι στο απόλυτο ρεκόρ». Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2021. 
  64. ↑ «Πορτογαλία - Κατάρ 3-0: Φιλική τριάρα στη βραδιά-ρεκόρ του Ρονάλντο». Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021. 
  65. ↑ «Portugal 5-0 Luxembourg: 5 talking points as Cristiano Ronaldo hat-trick guides Selecao past hapless visitors / 2022 FIFA World Cup qualifiers». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  66. ↑ «Cristiano Ronaldo has now scored more hat-tricks than any player in men's international soccer history». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  67. ↑ «FIFA : More goals than caps». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  68. ↑ «Archiveweb-Euro2004-Portugal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2004. 
  69. ↑ UEFA.com - Euro 2008 Ronaldo show seals Portugal progress
  70. ↑ UEFA.com Euro 2008 Portugal ousted by German power show
  71. ↑ «UEFA : Euro 2012». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  72. ↑ «Ronaldo shares blame for Portugal placing him fifth in shootout in Euro semifinal loss to Spain». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  73. ↑ 73,0 73,1 «Euro Icons - 2016: Cristiano Ronaldo – A final that was all about Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  74. ↑ «Cristiano Ronaldo's 101 with Portugal: 9 hat tricks, 24 headers, 49 after 30». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  75. ↑ «10 Reasons Lionel Messi and Cristiano Ronaldo Are Not the Greatest of All Time [GOAT] in Football». Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  76. ↑ «UEFA : What UEFA records does Cristiano Ronaldo hold?». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  77. ↑ «IFFHS EURO STATISTICS 3 - THE BEST GOAL SCORERS». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021. 
  78. ↑ «Best soccer players in 21st century». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  79. ↑ «IFFHS DAILY EURO 2020 STATISTICS». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  80. ↑ «Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Euro ο Ρονάλντο!». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021. 
  81. ↑ «Ο Ρονάλντο ξεπέρασε τον Σεβτσένκο και έγινε ο "γηραιότερος" με δύο γκολ σε αγώνα Euro». www.sport-fm.gr. 16 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021. 
  82. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  83. ↑ «EURO 2020 GOLDEN BOOT - CRISTIANO RONALDO (PORTUGAL)». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  84. ↑ «FIFA.com Mundial 2006». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  85. ↑ FIFA.com Mundial 2010 Pride for Africa as Spain strike gold
  86. ↑ FIFA.com Mundial 2010
  87. ↑ 87,0 87,1 "Cristiano Ronaldo warned by Portuguese surgeon that he is risking his Real Madrid future by playing at the World Cup". Daily Mail. Retrieved 23 June 2014
  88. ↑ 88,0 88,1 "Ronaldo '100 percent fit' for U.S. game". ESPN. Retrieved 21 June 2014
  89. ↑ "USA v Portugal, World Cup 2014: Cristiano Ronaldo produces final minute moment of magic to keep hopes alive" Αρχειοθετήθηκε 2014-06-23 at Archive.is. The Telegraph. Retrieved 23 June 1014
  90. ↑ "Portugal 2–1 Ghana". BBC Sport. Retrieved 26 June 2014
  91. ↑ "Cristiano Ronaldo is the first Portuguese to score in three final stages" Αρχειοθετήθηκε 2014-07-14 στο Wayback Machine.. Diário de Notícias. Retrieved 26 June 2014 (Πορτογαλικά)
  92. ↑ «Ronaldo equals Puskás and becomes the oldest to bag a World Cup hat-trick». 
  93. ↑ «Appreciating the four legends to score in four different World Cups». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  94. ↑ «Remarkable Ronaldo breaks Puskas' European record». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  95. ↑ «The 25 greatest football players of the last 25 years». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  96. ↑ «Picking a European Club Football Best XI». 
  97. ↑ «10 Most Followed Twitter Accounts of World Football Stars». 
  98. ↑ «Best soccer players in 21st century». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  99. ↑ «ESPNFC.com Cristiano Ronaldo». 
  100. ↑ Sports.ca Αρχειοθετήθηκε 2014-02-10 στο Wayback Machine. Best starting XI in Premier League history
  101. ↑ «Best soccer forwards of all time» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. 
  102. ↑ «Cristiano Ronaldo and the Three Ghosts of Football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  103. ↑ 103,0 103,1 <«Όσα δεν ξέρετε για τον Ρονάλντο». 
  104. ↑ ChaptersIndigo Αρχειοθετήθηκε 2009-06-02 στο Wayback Machine. Moments book by Cristiano Ronalndo
  105. ↑ InsideWorldSoccer.com Madame Tussauds London unveils Cristiano Ronaldo's waxwork
  106. ↑ InsideWorldSoccer.com Cristiano Ronaldo opens museum dedicated to Cristiano Ronaldo
  107. ↑ «Cristiano Ronaldo». footballzz.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2014. 
  108. ↑ 108,0 108,1 108,2 108,3 108,4 108,5 «Cristiano Ronaldo». StretfordEnd.co.uk. 
  109. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2009–10». BDFutbol. 
  110. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2010–11». BDFutbol. 
  111. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2011–12». BDFutbol. 
  112. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2012–13». BDFutbol. 
  113. ↑ «Cristiano Ronaldo». Soccerway. 
  114. ↑ «UEFA : Cristiano Ronaldo's 101 international goals: who, what, when, how». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  115. ↑ «Cristiano Ronaldo : national team». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


π • σ • ε Γιουβέντους - τρέχουσα σύνθεση
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Euro 2004
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2006
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2010
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2014
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Πρωταθλητές Ευρώπης 2016
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2018
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Euro 2020
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κριστιάνο_Ρονάλντο&oldid=9094926"