Κριστιάνο Ρονάλντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Κριστιάνο Ρονάλντο

Ο Ρονάλντο το 2017 με την Εθνική Πορτογαλίας
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΚριστιάνο Ρονάλντo ντος Σάντος Αβέιρο
Ημερ. γέννησης5 Φεβρουαρίου 1985 (1985-02-05) (35 ετών)
Τόπος γέννησηςΦουντσάλ, Πορτογαλία
Ύψος1,85 μ.[1]
ΘέσηΕπιθετικός
Νούμερο φανέλας7
Ομάδες νέων
1993–1995ΚΦ Αντορίνια (D/R)
1995–1997ΚΝ Νασιονάλ
1997–2002Σπόρτινγκ Λισαβόνας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2002–2003Σπόρτινγκ Λισαβόνας 25(3)
2003–2009Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ196(84)
2009–2018Ρεάλ Μαδρίτης292(311)
2018–Γιουβέντους75(66)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2001–Πορτογαλία U159(7)
2001–2003Πορτογαλία U177(5)
2003Πορτογαλία U205(1)
2002Πορτογαλία U2110(3)
2003–Πορτογαλία170(102)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 3 Ιανουαρίου 2021.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 17 Νοεμβρίου 2020.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντo ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾiʃˈtjɐnu ʁɔˈnaɫdu], γεννήθηκε 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για την Γιουβέντους και για την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους κορυφαίους στην ιστορία του αθλήματος.[2][3][4][5][6][7] Έχει στην κατοχή του πέντε Χρυσές Μπάλες,[8] περισσότερες από κάθε άλλον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε τέσσερα Χρυσά Παπούτσια.

Με τη Χρυσή Μπάλα το 2014

Ακόμη, έχει κερδίσει 25 τρόπαια στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων εφτά τίτλων πρωταθλήματος, πέντε τίτλων Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κατέχει τα ρεκόρ για τα περισσότερα γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ (134),[9] Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (9), στις Εθνικές ομάδες των Ευρωπαϊκών χωρών (102) όπως και τα περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μια σεζόν Τσάμπιονς Λιγκ (17). Έχει σκοράρει πάνω από 750 τέρματα σε επίσημους αγώνες έως τώρα (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 500 ή περισσότερα γκολ).[10]

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρα, και διαγνώστηκε με πρόβλημα στην καρδιά στην ηλικία των 15 ετών. Θεράπευσε την κατάστασή του και ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πριν υπογράψει με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ηλικία των 18 ετών το 2003. Έκανε σπουδαίες εμφανίσεις με την ομάδα του Μάντσεστερ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ποιότητά του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο Τσάμπιονς Λίγκ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Σε ατομικό επίπεδο κέρδισε την πρώτη του χρυσή μπάλα και το βραβείο Παίκτης της Χρονιάς στα 23 του. Το 2009, ο Κριστιάνο, έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μετακομίζοντας στην Μαδρίτη για να αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης για το ποσό των 94 εκατομμυρίων ευρώ. Στην Ισπανία, ο Ρονάλντο έχει κερδίσει 14 τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλοι της Λα Λίγκα, τέσσερις τίτλοι τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις της ΦΙΦΑ Κλάμπ.

Σε εθνικό επίπεδο, το 2016 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική του ομάδα. Ονομάστηκε ο κορυφαίος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών το 2015, από την πορτογαλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική το 2003 , όταν ήταν 18 ετών. Είναι ο πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας, αλλά και πρώτος σε συμμετοχές, με 170 συμμετοχές σε 7 μεγάλες διοργανώσεις (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 150 ή περισσότερες διεθνείς συμμετοχές)

Πρώιμα Χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1985, στο Σάο Πέδρο του Φουντσάλ, στο νησί του Ατλαντικού Μαδέρα, που ανήκει στην Πορτογαλία. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί της Μαρία Ντολόρες ντος Σάντος Βιβέιρος ντα Αβέιρο (γενν. 1954) και του Χοσέ Ντινίς Αβέιρο (1953-2005). Τα αδέλφια του ονομάζονται Έλμα (γενν. 1973), Ούγκο (γενν. 1975) και Κάτια (γενν. 1977). Ο μεγάλος αδερφός του, Ούγκο, αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά, ενώ οι δυο αδερφές του ήταν αρκετά μικρές για να βοηθήσουν τη μητέρα τους. Ο Ρονάλντο δεν ήταν καλός μαθητής, του άρεσε όμως το ποδόσφαιρο, και τον χαρακτήριζε η ταχύτητα από τότε.[11]

Οκτώ ετών πήγε στην Αντορίνια, μια ερασιτεχνική ομάδα. Ύστερα από δύο χρόνια πήγε στη Νασιονάλ, η οποία ήταν η μεγάλη ομάδα του νησιού, από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός. Ήταν μόλις δεκαπέντε ετών, και τον απέκτησε η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ, ενώ είχε πετύχει και το πρώτο του γκολ, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον μεγάλων αγγλικών ομάδων.[12]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπόρτινγκ Λισαβόνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002 εντάχθηκε στην ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Αρχικά στις ακαδημίες της και έπειτα στην ομάδα των ανδρών. Ο Ρονάλντο είναι ο πρώτος παίκτης της Σπόρτινγκ, που κατάφερε σε μια χρονιά να παίξει σε πέντε κατηγορίες της: K16,K17,K18, στη Β' ομάδα, και στην πρώτη ομάδα.[13] Στο ντεμπούτο, 7 Οκτωβρίου 2002, με τη Σπόρτινγκ σκόραρε 2 γκολ κόντρα στη Μορειρένσε,το τελικό σκορ ήταν 3-0. Στις 13 Αυγούστου 2002 κάνει ντεμπούτο με τη Σπόρτινγκ στο Τσάμπιονς Λιγκ, εναντίον της Ίντερ.[14]

Σε ηλικία 15 ετών διαγνώσθηκε ότι έχει ταχυκαρδία, κατάσταση, που θα μπορούσε να το αναγκάσει να παρατήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά υποβλήθηκε σε επέμβαση και μετά από λίγες μέρες, επέστρεψε στην ενεργό δράση.[15]

Τον Νοέμβριο του 2002, δοκιμάσθηκε από την Άρσεναλ, αλλά δεν έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ.[16] Τελικά, σε έναν φιλικό αγώνα, εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι παίχτης του συλλόγου έμειναν άναυδοι από την απόδοση του νεαρού, και τόνισαν στον προπονητή τους, Άλεξ Φέργκιουσον, τη σπουδαιότητα του Ρονάλντο, κι ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, δεν άργησε να τον εντάξει στην ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την πρώτη του ημέρα, στο Μάντσεστερ, ρωτήθηκε από τον προπονητή του ποιο νούμερο ήθελε. Εκείνος ζήτησε το 28, ο,τι δηλαδή φορούσε και στη Σπόρτινγκ. Ο σερ Άλεξ αρνήθηκε: «Θα πάρεις το 7. Αυτό σου ταιριάζει», στη θέση του Μπέκαμ, που είχε μεταγραφεί στη Ρεάλ Μαδρίτης.[17] Στις 16 Αυγούστου 2003, κάνει ντεμπούτο στο πρωτάθλημα, ως αλλαγή στον αγώνα με τη Μπόλτον. Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, καθώς, έδωσε τρεις πάσες για γκολ και πήρε και ένα πέναλτι. Αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα.[18]

Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, στην Πρέμιερ Λιγκ, το πετυχαίνει στις 4 Δεκεμβρίου του 2004, εναντίον της Πόρτσμουθ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ ανοίγει λογαριασμό το 2007, σκοράροντας απέναντι στη ΑΣ Ρόμα στο Ολντ Τράφορντ, ενώ είχε σκοράρει και στα προκριματικά, τον Αύγουστο του 2005. Το πρώτο του χατ-τρικ ως επαγγελματίας το πετυχαίνει στις 12 Ιανουαρίου του 2008 στο Ολντ Τράφορντ κόντρα στη Νιούκαστλ.[18]

Σε αγώνα εναντίον της Τσέλσι τη σεζόν 2005-2006.

Στις 6 Μαΐου 2007 κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα στην Αγγλία. Το 2008, κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Τσέλσι. Μάλιστα, πετυχαίνει το γκολ στην κανονική διάρκεια, έπειτα το γκολ του Λάμπαρντ οδηγεί τον αγώνα σε ισοπαλία. Στη συνέχεια, στη διαδικασία των πέναλτι, αστοχεί στην προσπάθειά του, πράγμα, που δε στάθηκε εμπόδιο, και η ομάδα του σήκωσε το τρόπαιο.[18]Εκείνη τη χρονιά κατέκτησε για πρώτη φορά το βραβείο της Χρυσής Μπάλας για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.[19]

Στις 27 Μαΐου του 2009 συμμετέχει σε δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά απέναντί του βρέθηκε η Μπαρτσελόνα και η ομάδα του χάνει με 2-0. Αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος αγώνας του με τη φανέλα της Μάντσεστερ. Στις 11 Ιουνίου 2009 γίνεται η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αθλήματος, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 96 εκατομμύρια ευρώ για να τον εντάξει στο δυναμικό της για 6 χρόνια.[18]

Ρεάλ Μαδρίτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην παρουσίασή του στο Μπερναμπέου, καταφέρνει να γεμίσει το γήπεδο, με 90.000 φιλάθλους να τον επευφημούν. Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, το πετυχαίνει στις 29 Αυγούστου 2009, κόντρα στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, σκοράροντας με πέναλτι.[20] Σκόραρε σε καθένα από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον σύλλογο, τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που το κατάφερε. Το πρώτο του χατ-τρικ το πετυχαίνει στις 5 Μαΐου του 2010, κόντρα στη Μαγιόρκα, εκτός έδρας. Στις 20 Απριλίου 2011 σκοράρει με κεφαλιά και χαρίζει στην ομάδα του το Κύπελλο Ισπανίας, κόντρα στη Μπαρτσελόνα.[21] Την αγωνιστική περίοδο 2010-11, γίνεται ο καλύτερος πρώτος σκόρερ (Pichichi trophy) στην ιστορία του Ισπανικού Πρωταθλήματος, σημειώνοντας 41 τέρματα.[22] Την επόμενη χρονιά 2011–12, ο Ρονάλντο ξεπέρασε τα προηγούμενα επιτεύγματά του για να πετύχει νέο προσωπικό ρεκόρ με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων τα 46 στο πρωτάθλημα. Παράλληλα, είχε την μεγαλύτερη επιτυχία με την ομάδα στο πρωτάθλημα, καθώς βοήθησε τη Ρεάλ να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της σε τέσσερα χρόνια, με ρεκόρ 100 πόντων.[23] Στις 3 Οκτωβρίου 2012 πετυχαίνει το πρώτο του χατ-τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, με 1-4.[24]

Στις 21 Απριλίου 2012, πετυχαίνοντας κρίσιμο γκολ στο Καμπ Νόου, έδωσε στη Ρεάλ τη νίκη με 2-1 εις βάρος της Μπαρτσελόνα, που ουσιαστικά, οριστικοποίησε το πρωτάθλημα.[25] Στις 16 Απριλίου, αν και απών στον τελικό, πανηγύρισε το δεύτερο Κύπελλο Ισπανίας, με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, το τελικό σκορ ήταν 2-1. Το καλοκαίρι του 2012, ο Ρονάλντο κατακτά και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του απέμενε, πανηγυρίζοντας το ισπανικό Σούπερ Καπ σε βάρος της Μπαρτσελόνα, σκοράροντας και στους δύο αγώνες.[26]

Το 2013 ήταν μία ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά με 69 γκολ σε 59 εμφανίσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα τερμάτων στο τέλος του έτους. Έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς της ΦΙΦΑ, ένα συνδυασμό του βραβείου της Χρυσής Μπάλας και του Παγκόσμιου Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, για πρώτη φορά στην καριέρα του.[19] Το 2014, έγινε ο παίκτης στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που έφτασε γρηγορότερα τα 200 γκολ, σε μόλις 178 αγώνες.[27] Στις 2 Απριλίου 2014, ισοφάρισε το απόλυτο ρεκόρ τερμάτων σε μία αγωνιστική περίοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ με 14 τέρματα, ρεκόρ το οποίο κατείχαν οι Ζοζέ Αλταφίνι την περίοδο 1962-1963 και ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα την περίοδο 2011-2012.[28] Επίσης, έφτασε τα 49 γκολ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τη Ρεάλ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του θρυλικού Αλφρέδο Ντι Στέφανο.[29] Στις 29 Απριλίου του 2014, κατέρριψε το ρεκόρ των Μέσι και Αλταφίνι. Στον ημιτελικό της διοργάνωσης, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου σκόραρε δις, φτάνοντας τα 16 γκολ σε μια χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ, το τελικό σκορ της αναμέτρησης ήταν 0-4 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, αποτέλεσμα που της εξασφάλισε και την παρουσία της στον τελικό της διοργάνωσης.[30] Έφτασε πλέον τα 51 γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε 50 συμμετοχές.[31] Το επιτεύγματα του εκείνη τη σεζόν του έδωσαν μία ακόμη Χρυσή Μπάλα ως επιβράβευση.[19]

Τη σεζόν 2014–15, ο Ρονάλντο πέτυχε νέο προσωπικό ρεκόρ με 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ξεκινώντας με τα δύο γκολ στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 2-0 με αντίπαλο την Σεβίλλη στο Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης. Ηταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 48 τέρματα που και αυτή ήταν ατομικό ρεκόρ για μία σεζόν.[32][33] Το 2016 ο Πορτογάλος, κέρδισε την τέταρτη χρυσή μπάλα με ρεκόρ ψηφοφορίας και με την σφράγιση των 11 Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, με την ατομική του διάκριση να επαναλάμβανεται την επόμενη χρονιά.[34]

Ο Ρονάλντο, με τη φανέλα της Ρεάλ, σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στον Άγιαξ .

Στην Ισπανία είχε την πιο παραγωγική περίοδο της σταδιοδρομίας του και μεταξύ των ρεκόρ που σημείωσε είναι και αυτά με τα περισσότερα χατ τρικ στην ιστορία της Λα Λίγκα (34) και τα περισσότερα σε μια σεζόν (8) το 2014-15.[35][36] Το δεύτερο γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στην Λεβάντε, στις 17 Οκτωβρίου 2015 ήταν αυτό τον έχρισε επίσημα κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του σωματείου καθώς ήταν το 324ο.[37] Είναι επιπλέον, ο μόνος παίκτης που έχει σκοράρει 30+ γκολ σε έξι διαδοχικές σεζόν στην Λα Λίγκα. Συνολικά για την ομάδα της Μαδρίτης σκόραρε 451 γκολ σε 438 επίσημους αγώνες και είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.[38] Με 311 τέρματα πρωταθλήματος είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης.[39] Το 2017 ψηφίστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για 5η φορά και δεύτερη συνεχόμενη.[40]

Γιουβέντους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουλίου 2018, ο Πορτογάλος υπέγραψε τετραετή σύμβαση με την ιταλική Γιουβέντους με μεταγραφή αξίας 100 εκατ. ευρώ. Ήταν η υψηλότερη για έναν παίκτη άνω των 30 ετών, και το υψηλότερο που πληρώθηκε ποτέ από ιταλικό σύλλογο.[41]

Στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Ρονάλντο σημείωσε τα πρώτα γκολ του για τη Γιουβέντους στην τέταρτη εμφάνισή του για τη έδρα του με 2-1 νίκη επί του Σασουόλο. Έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που συμπλήρωσε 100 αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, δημιουργώντας το τέρμα της ομάδας στη νίκη επί της Βαλένθια.

Κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο με τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2019, το Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας του 2018, αφού σημείωσε το μοναδικό γκολ εναντίον του Μίλαν. Στις 20 Απριλίου, ο Ρονάλντο έπαιξε στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Φιορεντίνα, και καθώς η Γιουβέντους κέρδισε την όγδοη διαδοχική νίκη εντός έδρας, ο Ρόναλντο έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε τίτλους πρωταθλήματος στην Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία.[42] Τελείωσε την πρώτη χρονιά στη Γιουβέντους με 21 γκολ και 8 ασίστ. Παρά τα 35 του χρόνια η δεύτερη σεζόν του στην Ιταλία ήταν ιδιαίτερα παραγωγική σημειώνοντας 37 τέρματα σε 46 συναντήσεις σε όλες τις διοργανώσεις και κέρδισε ένα ακόμα τίτλο πρωταθλήματος.[43]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας τον Αύγουστο του 2003, κόντρα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Καζακστάν. Είχε αντικαταστήσει τον Λουίς Φίγκο, στο δεύτερο ημίχρονο.[44]

Το 2004, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, συμμετείχε με την Εθνική του, πετυχαίνοντας κι ένα γκολ. Η Πορτογαλία αποκλείστηκε στην πρώτη φάση.[45][46]

Το 2014 ο Ρονάλντο, κατέρριψε το ρεκόρ του Παουλέτα, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας με 47 γκολ. Σε αγώνα με το Καμερούν, με τελικό σκορ 5-1 υπέρ της Πορτογαλίας, ο Ρονάλντο, πετυχαίνοντας 2 γκολ, έφτασε τα 49.[47] Ενώ το 2013 πέτυχε και το πρώτο του χατ-τρικ με την Εθνική του ομάδα.[48] Το 2016 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016 έγινε ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική Πορτογαλίας φτάνοντας τις 128 συμμετοχές, ξεπερνώντας τον Λουίς Φίγκο.[49] Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σουηδία (0-2) για το Πρωτάθλημα Εθνών ΟΥΕΦΑ σημείωσε δύο γκολ, το πρώτο εκ των οποίων ήταν το 100ό για την εθνική του ομάδα και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος και δεύτερος στον κόσμο που κατάφερε κάτι τέτοιο.[50][51]

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο κλήθηκε στην εθνική του ομάδα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, το οποίο διοργάνωσε η χώρα του. Στον εναρκτήριο αγώνα, η Εθνική του υπέστη ήττα σοκ από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας, με 1-2, ενώ ο Ρονάλντο σημείωσε και το μοναδικό τέρμα της ομάδας του, που ήταν και το παρθενικό του γκολ με τα χρώματα της Εθνικής του ομάδας. Η Εθνική του έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου έχασε ξανά από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας με 1-0.[52]

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ, ενώ η ομάδα του αποκλείστηκε με σκορ 3-2 από τη φιναλίστ της διοργάνωσης Γερμανία.[53][54]

2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση του 2012 η Πορτογαλία έφτασε στα ημιτελικά. Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων παιχνίδι με την Ολλανδία , ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές για να εξασφαλίσει τη νίκη με 2-1. Σημείωσε μια κεφαλιά στο προημιτελικό εναντίον της Τσεχικής Δημοκρατίας για να δώσει στην ομάδα του τη νίκη με 1-0. Και στα δύο παιχνίδια εναντίον της Ολλανδίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα. Μετά το τέλος του ημιτελικού εναντίον της Ισπανίας χωρίς σκορ η Πορτογαλία αποκλείστηκε στα πέναλτι. Ο Ρονάλντο δεν εκτέλεσε καθώς είχε προγραμματιστεί για το τελευταίο που δεν χρειάστηκε να εκτελεστεί. Ως ο κορυφαίος σκόρερ με τρία γκολ, μαζί με άλλους πέντε παίκτες, συμπεριλήφθηκε και πάλι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[55][56]

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο με την Εθνική του, το 2016 έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης

Πηγαίνοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 στη Γαλλία, η πορτογαλική ομάδα δεν ήταν στα φαβορί με την απόδοση του στοιχήματος 16-1 για να κερδίσει το τρόπαιο.[57] Στη διοργάνωση αυτή το πρώτο παιχνίδι ήταν απέναντι στην Ισλανδία, ομάδα που η παρουσία της στη τελική φάση κάθε άλλο παρά αναμενόμενη ήταν και έληξε με 1-1. Και ο επόμενος αγώνας με την Αυστρία έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα. Με μια ακόμη ισοπαλία απέναντι στην Ουγγαρία σκόραρε δύο τέρματα με το δεύτερο να είναι η ισοφάριση στο τελικό 3-3 και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε γκολ σε τέσσερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Έτσι η ομάδα του πέρασε δύσκολα από την φάση των ομίλων στην τρίτη θέση και στη συνέχεια απέκλεισε την Κροατία με 1-0 και στα προημιτελικά την Πολωνία στα πέναλτι. Στον ημιτελικό αντιμετώπισε την ομάδα-έκπληξη της διοργάνωσης Ουαλία με το Ρονάλντο να ανοίγει το σκορ στο τελικό 2-0 και φτάνοντας τα 9 τέρματα σε όλα τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[57] Έτσι κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό και να αντιμετωπίσει την διοργανώτρια χώρα Γαλλία. Τραυματίστηκε στα πρώτα 20 λεπτά και βγήκε ως αλλαγή μέχρι το πρώτο μισάωρο. Τελικά το κύπελλο το σήκωσε η Πορτογαλία νικώντας 1-0 τους γηπεδούχους με γκολ στις καθυστερήσεις. Ο Ρονάλντο σημείωσε τρία τέρματα και είχε τρεις ασίστ στη διοργάνωση. Πήρε το πρώτο του κύπελλο με την Εθνική του ομάδα.[58] Ο ίδιος έφτασε το Μισέλ Πλατινί στον πίνακα των κορυφαίων σκόρερς στην ιστορία του θεσμού, ενώ με 21 συμμετοχές έγινε κάτοχος του αντίστοιχου ρεκόρ.[59] Ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και ήταν δεύτερος σκόρερ.[60]

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2006, είχε οικοδεσπότη τη Γερμανία. Ο Ρονάλντο με την εθνική του ομάδα πέρασε πρώτη στην επόμενη φάση, αυτή των "16". Η Πορτογαλία έφτασε μέχρι τους "4" της διοργάνωσης, όπου δεν κατάφερε να νικήσει τη Γαλλία. Ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ σε αυτή τη διοργάνωση με πέναλτι, στον αγώνα με την Τσεχία.[61]

2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2010, ήταν το πρώτο που έγινε στα γήπεδα της Αφρικανικής Ηπείρου. Ο Ρονάλντο με την Πορτογαλία, έφτασε έως και τους "16" της διοργάνωσης, περνώντας δεύτερη από τον όμιλο. Στη φάση των "16", αποκλείστηκαν από την νικήτρια της διοργάνωσης, Ισπανία. Ο Ρονάλντο, πέτυχε ένα γκολ, στον αγώνα με αντίπαλο τη Βόρεια Κορέα. Το συνολικό σκορ έφτασε στο 7-0.[62][63]

2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, στη Βραζιλία, ξεκίνησε με προβλήματα στο γόνατο και προπονήθηκε ξεχωριστά από την υπόλοιπη ομάδα της Πορτογαλίας.[64][65] Όμως στον πρώτο αγώνα συμμετείχε κανονικά και έβγαλε όλο τον αγώνα, απέναντι στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την Πορτογαλία, καθώς ηττήθηκε με 4-0.[65] Στις 18 Ιουνίου ο γιατρός του, του διευκρίνησε ότι απειλείται η καριέρα του, αν συνεχίσει να παίζει με το πρόβλημα που είχε στο γόνατο.[64] Παρόλα αυτά, ο Ρονάλντο αγωνίστηκε και στον δεύτερο αγώνα της Πορτογαλίας, απέναντι στις ΗΠΑ, έδωσε μία ασίστ στο τέλος του αγώνα, που έληξε 2-2, σκορ το οποίο ανανέωσε τις ελπίδες της Πορτογαλίας για πρόκριση, στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.[66] Στον τρίτο και τελευταίο αγώνα της Πορτογαλίας, στη διοργάνωση, ο Ρονάλντο σκόραρε το 50ό του τέρμα με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας, με την Εθνική της Γκάνας (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 50 ή περισσότερα διεθνή γκολ). Το τελικό σκορ ήταν 2-1, υπέρ της Πορτογαλίας. Η νίκη δεν αρκούσε καθώς οι ΗΠΑ, με καλύτερη διαφορά τερμάτων πέρασε στην επόμενη φάση και η Πορτογαλία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.[67] Ο Ρονάλντο με εκείνο το γκολ έγινε ο πρώτος Πορτογάλος που πετυχαίνει γκολ σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα.[68]

2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης εναντίον της Ισπανίας πετυχαίνει χατ-τρικ και γίνεται ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε κάτι τέτοιο,[69] και ο τέταρτος στην ιστορία που σκόραρε ένα γκολ σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.[70] Στο δεύτερο παιχνίδι στις 20 Ιουνίου, ο Ρονάλντο σκόραρε το μοναδικό γκολ στη νίκη με 1-0 επί του Μαρόκου, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Φέρεντς Πούσκας των 84 γκολ με την Εθνική ομάδα.[71] Στον τελευταίο αγώνα της ομάδας με το Ιράν στις 25 Ιουνίου, ο Ρονάλντο έχασε πέναλτι στην ισοπαλία με 1-1, η Πορτογαλία όμως προχωρά στον δεύτερο γύρο. Στις 30 Ιουνίου, η Πορτογαλία έχασε 2-1 από την Ουρουγουάη και αποκλείστηκε.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο θεωρείται, μαζί με τον Λιονέλ Μέσι, ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο κι ίσως οι δύο καλύτεροι του 21ου αιώνα.[72] Και σύμφωνα με πολλούς θεωρείται και ο ικανότερος παίκτης ποτέ που φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας.[73][74] Ο Ρονάλντο έχει επιθετικό, κυρίως, ρόλο στην ομάδα του, αλλά έχει παίξει κι ως πλάγιος μέσος, ενώ είναι πολύ καλός στις εκτελέσεις φάουλ, στο ντριμπλάρισμα, στα τελειώματα, στις πάσες και, γενικότερα, παίρνει καλές θέσεις στο παιχνίδι.[75][76] Το "καλό πόδι" του θεωρείται το δεξί, αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει, εξίσου καλά και το αριστερό.[77]

Δραστηριότητες εκτός αθλητισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο σε δημόσια εμφάνιση

Ο Ρονάλντο έχει κάνει μεγάλες δωρεές σε σχολεία Παλαιστίνιων, ενώ έχει δώσει, επίσης 3 εκατομμύρια ευρώ σε αφρικανικές χώρες, οι άνθρωποι των οποίων λιμοκτονούν. Βοήθησε και στην ανακατασκευή κτιρίων, τα οποία είχαν διαλυθεί από το τσουνάμι του 2004, στην Ινδονησία, όπως και τους κατοίκους της Μαδέιρα, της γενέτειράς του, όταν το 2010 υπέστησαν διάφορες ζημιές από πλημμύρες.[78]

Το 2009, ο Πορτογάλος, στο νοσοκομείο της Μαδέιρα, που έσωσε τη ζωή της μητέρας του, η οποία έπασχε από καρκίνο, έκανε δωρεά ύψους 100.000 λιρών, προκειμένου να χτιστεί μονάδα, η οποία θα ασχολείται με τη θεραπεία του καρκίνου. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στο συγκεκριμένο θέμα αποφάσισε τον Μάιο του 2012, να χρηματοδοτήσει μία πρωτοποριακή θεραπεία, ώστε το 9χρονο αγόρι, που αρχικά δεν είχε ελπίδες, να σωθεί.[78]

Αυτοβιογραφία του Ρονάλντο με τίτλο «Moments» δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 2007.[79]

Στις 9 Ιουνίου 2010, το μουσείο Μαντάμ Τισό του Λονδίνου παρουσίασε κέρινο ομοίωμα του Ρονάλντο. Ο Ρονάλντο προσκάλεσε συναδέλφους ποδοσφαιριστές στην εκδήλωση, όπως τον Στίβεν Τζέραρντ και τον Πελέ.[80]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2013, άνοιξε μουσείο «Κριστιάνο Ρονάλντο», στη Μαδέιρα. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από τρόπαια, μετάλλια, αναμνηστικά και πολλές φωτογραφίες του παίκτη.[81] Στις 20 Ιανουαρίου 2014 ο Ρονάλντο ονομάστηκε Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος, μετάλλιο που δίνεται σε ανθρώπους που έχουν μεταφέρει τον πορτογαλικό πολιτισμό εκτός συνόρων. Ο Ρονάλντο δήλωσε: «Είναι μια απ' τις πιο υπερήφανες στιγμές στη ζωή μου. Ελπίζω να συνεχίσω τη συλλογή μεγάλων τίτλων. Το όνομά μου θέλω να γραφτεί στην ιστορία του ποδοσφαίρου».

Στις 29 Μαρτίου 2014, έγινε το 100.000ό μέλος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Μάλιστα, η παλιά του ομάδα, του ετοίμασε κι ένα οπτικοακουστικό υλικό, για την πορεία του, στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Λιγκ Καπ Ευρωπαϊκά Άλλα Συνολικά
Πρωτάθλημα Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Apps Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ
Σπόρτινγκ Λισαβόνας 2002–03[82] Πρωτάθλημα Πορτογαλίας 25 3 3 2 — 3 0 0 0 31 5
Συνολικά 25 3 3 2 — 3 0 0 0 31 5
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2003–04[83] Πρωτάθλημα Αγγλίας 29 4 5 2 1 0 5 0 0 0 40 6
2004–05[83] 33 5 7 4 2 0 8 0 0 0 50 9
2005–06[83] 33 9 2 0 4 2 8 1 — 47 12
2006–07[83] 34 17 7 3 1 0 11 3 — 53 23
2007–08[83] 34 31 3 3 0 0 11 8 1 0 49 42
2008–09[83] 33 18 2 1 4 2 12 4 2 1 53 26
Συνολικά 196 84 26 13 12 4 55 16 3 1 292 120
Ρεάλ Μαδρίτης 2009–10[84] Πρωτάθλημα Ισπανίας 29 27 0 0 — 6 7 — 35 33
2010–11[85] 34 41 8 7 — 12 6 — 54 53
2011–12[86] 38 46 5 3 — 10 10 2 1 55 60
2012–13[87] 34 34 7 7 — 12 12 2 2 55 55
2013–14[88] 30 31 6 3 — 11 17 — 47 51
2014–15 35 48 2 1 — — 12 10 5 2 54 61
2015-16 36 35 - - 12 16
Συνολικά 236 261 28 21 — 75 79 9 5 300 313
Συνολικά καριέρας 457 348 57 36 12 4 133 94 12 6 623 482

*Ενημέρωση μέχρι 1 Ιουνίου 2016

Με Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική ομάδα Έτος Εμφανίσεις Γκολ
Πορτογαλία 2003 2 0
2004 16 7
2005 11 2
2006 14 6
2007 10 5
2008 8 1
2009 7 1
2010 11 3
2011 8 7
2012 13 5
2013 9 10
2014 9 5
2015 5 3
2016 13 13
2017 2 3
2018 7 6
2019 10 14
2020 1 2
Συνολικά 165 101
  • Ενημέρωση μέχρι 15 Σεπτεμβρίου 2020[89][90]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ρεάλ Μαδρίτης

Γιουβέντους

Εθνική ομάδα

2η θέση (1): (2004)
3η θέση (1): (2012)
1η θέση (1): (2016)

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χρυσή Μπάλα (5) : 2008 , 2013 , 2014 , 2016 , 2017
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA : 2008
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς FIFPro : 2008
  • Ο καλύτερος παίκτης ανδρών της FIFA (2) : 2016 , 2017
  • Βραβείο UEFA καλύτερος παίκτης της χρονιάς (3) : 2014, 2016, 2017
  • UEFA ομάδων παίκτης της χρονιάς : 2007–08
  • UEFA ομάδων επιθετικός της χρονιάς : 2007–08
  • Καλύτερος νεαρός παίκτης της χρονιάς FIFPro (3) : 2003–04, 2004–05
  • PFA Πορτογάλος Παίκτης της Χρονιάς (4) : 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι (5) : 2007–08, 2010–11, 2013–14, 2014–15
  • Βραβείο FIFA Πούσκας : 2009
  • FIFA FIFPro Παγκόσμιοι11 (13) : 2007, 2008, 2009, 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 , 2018 , 2019
  • Ομάδα της Χρονιάς της UEFA (14) : 2004 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 , 2018 , 2019
  • Ομάδα Ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν (6) : 2013–14 , 2014–15 , 2015–16 , 2016–17 , 2017–18 , 2018–19
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ομάδα του τουρνουά (3) : 2004 , 2012 , 2016
  • Ασημένιο παπούτσι Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος : 2016
  • UEFA καλύτερη ομάδα (έκδοση 2017)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο dream team : 2018
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Χρυσή Μπάλα : 2016
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ασημένια μπάλα (3) : 2008 , 2014 , 2017
  • Νέος παίκτης της χρονιάς PFA : 2006-07
  • Παίκτης της Χρονιάς των παικτών PFA (2) : 2006-07 , 2007–08
  • Παίκτης της σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ (2) : 2006-07 , 2007–08
  • FWA ποδοσφαιριστής της χρονιάς (3) : 2006–07 , 2007–08
  • PFA Πρέμιερ Λιγκ (4) : 2005–06 , 2006–07 , 2007–08 , 2008–09
  • Καλύτερος νέος παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ : 2007–08
  • Καλύτερος παίκτης της Λα Λίγκα : 2013–14
  • Λα Λίγκα καλύτερος επιθετικός : 2013–14
  • Πιο πολύτιμος παίκτης της Λα Λίγκα : 2012–13
  • Ομάδα Λα Λίγκα της σεζόν (3) : 2013–14 , 2014–15 , 2015–16
  • UEFA Λα Λίγκα ομάδα της χρονιάς (2) : 2015–16, 2016–17
  • BBC Υπερπόντια Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς : 2014
  • Σέριε Α πιο πολύτιμος παίκτης : 2018-19
  • Σέριε Α παίκτης της χρονιάς : 2019
  • Σέριε Α ομάδα της χρονιάς : 2018-19
  • France Football : Ballon d'or Dream Team (2020)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Cristiano Ronaldo real height». Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ «THE TOP 10 SOCCER PLAYERS OF ALL Time». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ «Les 100 meilleurs joueurs de football de tous les temps». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  4. ↑ «10 greatest football legends». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «The top 50 best footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  6. ↑ «The 21 Best Soccer Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ «Οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές». Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020. 
  8. ↑ «FRANCE FOOTBALL : Ballon d'Or Dream Team : Cristiano Ronaldo titulaire au poste d'attaquant gauche». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «UEFA : Champions League all-time top scorers». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  10. ↑ «THE WORLD'S BEST TOP GOAL SCORER OF XXI CENTURY 2001-2020 - CRISTIANO RONALDO». Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  11. ↑ «Έθνος, βιογραφία Κριστιάνο Ρονάλντο- Ανακτήθηκε 05/04/2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  12. ↑ «Britannica : Cristiano Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  13. ↑ «Manchester United news». 
  14. ↑ «Woop- 28 χρόνια Κριστιάνο Ρονάλντο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  15. ↑ Heart op that saved Ronaldo
  16. ↑ The Guardian -The brightest star in Europe and £1m to a mysterious agent
  17. ↑ TheSun- I never wanted the no7 shirt
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  20. ↑ Ronaldo in winning start for Real
  21. ↑ Skysports.com - SPANISH COPA DEL REY
  22. ↑ Goal.com - Real Madrid's Cristiano Ronaldo breaks Pichichi record to become highest goalscorer in a single La Liga season
  23. ↑ «Better than Messi in 2011-12, now Goal.com 50 winner Cristiano Ronaldo can cement his superiority». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  24. ↑ Ronaldo-7.net
  25. ↑ «Woop.gr - 28 χρόνια Κριστιάνο Ρονάλντο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  26. ↑ «Real Madrid beat Barcelona to win Spain's Super Cup». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  27. ↑ «Cristiano Ronaldo Scores 200th La Liga Goal in 178 Games with 23rd Hat-Trick». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  28. ↑ Sport24.com- Ο Ρονάλντο των ρεκόρ
  29. ↑ Ημερήσια - Ο Ρονάλντο των ρεκόρ: «Επιασε» τον Μέσι, «απειλεί» τον Ραούλ
  30. ↑ Μπάγερν - Ρεάλ 0-4 Contra.gr - Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2014
  31. ↑ Το ρεκόρ του Ρονάλντο [1] Sport24.gr - Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2014
  32. ↑ «Super Cup: Cristiano Ronaldo scores twice in Real Madrid win». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  33. ↑ «Cristiano Ronaldo: His 2014/15 season in Liga BBVA». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  34. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  35. ↑ «CRISTIANO RONALDO'S 34 LA LIGA HAT-TRICKS». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  36. ↑ «Cristiano Ronaldo's remarkable Real Madrid goalscoring record in full». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  37. ↑ «CRISTIANO RONALDO, LE PRINCE DE MADRID». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  38. ↑ «Real Madrid football legends : Cristiano Ronaldo». 
  39. ↑ «Saiba quem são os maiores artilheiros da história da La Liga». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  40. ↑ «FIFA : Cristiano Ronaldo: An evergreen icon». Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021. 
  41. ↑ «Cristiano Ronaldo for €100m at 33? Indulgence or Juventus masterstroke?». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  42. ↑ «Cristiano Ronaldo's historic title wins in England, Spain and Italy - in pictures». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  43. ↑ «Ρονάλντο : Στα 35 του παραμένει ο απόλυτος MVP». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  44. ↑ Τα Νέα -Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας
  45. ↑ Telegraph.co.uk. Ronaldo keen to play at Olympics
  46. ↑ CNN.com Ronaldo is chosen for the Olympics
  47. ↑ Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας
  48. ↑ CTVnews.ca Cristiano Ronaldo scores 1st international hat trick
  49. ↑ «Απόλυτος ρέκορντμαν ο Ρονάλντο!». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016. 
  50. ↑ «UEFA : Cristiano Ronaldo's 101 Portugal goals: Europe's top international scorer». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  51. ↑ «Ποιον κυνηγάει ο Ρονάλντο για να γίνει ο αρχισκόρερ των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  52. ↑ «Archiveweb-Euro2004-Portugal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2004. 
  53. ↑ UEFA.com - Euro 2008 Ronaldo show seals Portugal progress
  54. ↑ UEFA.com Euro 2008 Portugal ousted by German power show
  55. ↑ «UEFA : Euro 2012». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  56. ↑ «Ronaldo shares blame for Portugal placing him fifth in shootout in Euro semifinal loss to Spain». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  57. ↑ 57,0 57,1 «Euro Icons - 2016: Cristiano Ronaldo – A final that was all about Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  58. ↑ «10 Reasons Lionel Messi and Cristiano Ronaldo Are Not the Greatest of All Time [GOAT] in Football». Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  59. ↑ «UEFA : What UEFA records does Cristiano Ronaldo hold?». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  60. ↑ «Best soccer players in 21st century». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  61. ↑ FIFA.com Mundial 2006
  62. ↑ FIFA.com Mundial 2010 Pride for Africa as Spain strike gold
  63. ↑ FIFA.com Mundial 2010
  64. ↑ 64,0 64,1 "Cristiano Ronaldo warned by Portuguese surgeon that he is risking his Real Madrid future by playing at the World Cup". Daily Mail. Retrieved 23 June 2014
  65. ↑ 65,0 65,1 "Ronaldo '100 percent fit' for U.S. game". ESPN. Retrieved 21 June 2014
  66. ↑ "USA v Portugal, World Cup 2014: Cristiano Ronaldo produces final minute moment of magic to keep hopes alive". The Telegraph. Retrieved 23 June 1014
  67. ↑ "Portugal 2-1 Ghana". BBC Sport. Retrieved 26 June 2014
  68. ↑ "Cristiano Ronaldo is the first Portuguese to score in three final stages" Αρχειοθετήθηκε 2014-07-14 στο Wayback Machine.. Diário de Notícias. Retrieved 26 June 2014 (Πορτογαλικά)
  69. ↑ «Ronaldo equals Puskás and becomes the oldest to bag a World Cup hat-trick». 
  70. ↑ «Appreciating the four legends to score in four different World Cups». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  71. ↑ «Remarkable Ronaldo breaks Puskas' European record». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  72. ↑ «The 25 greatest football players of the last 25 years». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  73. ↑ Bleacherreport.com Picking a European Club Football Best XI
  74. ↑ Bleacherreport.com 10 Most Followed Twitter Accounts of World Football Stars
  75. ↑ ESPNFC.com Cristiano Ronaldo
  76. ↑ Sports.ca Αρχειοθετήθηκε 2014-02-10 στο Wayback Machine. Best starting XI in Premier League history
  77. ↑ «Cristiano Ronaldo and the Three Ghosts of Football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  78. ↑ 78,0 78,1 <«Όσα δεν ξέρετε για τον Ρονάλντο». 
  79. ↑ ChaptersIndigo Αρχειοθετήθηκε 2009-06-02 στο Wayback Machine. Moments book by Cristiano Ronalndo
  80. ↑ InsideWorldSoccer.com Madame Tussauds London unveils Cristiano Ronaldo's waxwork
  81. ↑ InsideWorldSoccer.com Cristiano Ronaldo opens museum dedicated to Cristiano Ronaldo
  82. ↑ «Cristiano Ronaldo». footballzz.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2014. 
  83. ↑ 83,0 83,1 83,2 83,3 83,4 83,5 «Cristiano Ronaldo». StretfordEnd.co.uk. 
  84. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2009–10». BDFutbol. 
  85. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2010–11». BDFutbol. 
  86. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2011–12». BDFutbol. 
  87. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2012–13». BDFutbol. 
  88. ↑ «Cristiano Ronaldo». Soccerway. 
  89. ↑ «UEFA : Cristiano Ronaldo's 101 international goals: who, what, when, how». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  90. ↑ «Cristiano Ronaldo : national team». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Γιουβέντους - τρέχουσα σύνθεση
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Euro 2004
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2006
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2010
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2014
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Πρωταθλητές Ευρώπης 2016
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2018
Flag of Portugal.svg
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κριστιάνο_Ρονάλντο&oldid=8650133"