Κριστιάνο Ρονάλντο

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κριστιάνο Ρονάλντο

Το 2018 με την Εθνική Πορτογαλίας
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΚριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο
Ημερ. γέννησης5 Φεβρουαρίου 1985 (1985-02-05) (38 ετών)
Τόπος γέννησηςΦουνσάλ, Πορτογαλία
Ύψος1,85 μ.[1]
ΘέσηΕπιθετικοι
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΑλ Νασρ Ριάντ
Νούμερο φανέλας7
Ομάδες νέων
1993–1995Αντορίνια
1995–1997Νασιονάλ
1997–2002Σπόρτινγκ Λισαβόνας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2002–2003Σπόρτινγκ Λισαβόνας Β2(0)
2002–2003Σπόρτινγκ Λισαβόνας 25(3)
2003–2009Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ196(84)
2009–2018Ρεάλ Μαδρίτης292(311)
2018–2021Γιουβέντους98(81)
2021–2022Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ40(19)
2023–Αλ Νασρ Ριάντ8(9)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2001Πορτογαλία Κ-159(7)
2001–2002Πορτογαλία Κ-177(5)
2003Πορτογαλία Κ-205(1)
2002–2003 Πορτογαλία Κ-2110(3)
2004Πορτογαλία Κ-233(2)
2003–Πορτογαλία196(118)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 18 Μαρτίου 2023.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 10 Δεκεμβρίου 2022.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾiʃˈtjɐnu ʁɔˈnaɫdu], γεννήθηκε 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως επιθετικός για την Αλ Νασρ και την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος.[2][3][4][5] Έχει βραβευθεί με πέντε τίτλους του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ,[6] ισάριθμες Χρυσές Μπάλες[7] περισσότερες από κάθε άλλον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε τέσσερα Χρυσά Παπούτσια.[8]

Ακόμη, είχε κερδίσει 35 τίτλους στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων επτά τίτλων πρωταθλήματος, πέντε τίτλων Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κατέχει τα ρεκόρ για τα περισσότερα τέρματα στις εθνικές ομάδες παγκόσμια από την 1η Σεπτεμβρίου 2021 έχοντας σημειώσει 118,[9][10] στο σύνολο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με 145 (όπου είναι και πρώτος σε συμμετοχές με 197), στο Τσάμπιονς Λιγκ με 140,[11] στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (14),[12] όπως και τα περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μία αγωνιστική περίοδο του Τσάμπιονς Λιγκ (17).[13] Έχει σημειώσει περισσότερα από 800 τέρματα σε επίσημους αγώνες (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 500 ή περισσότερα γκολ).[2][14][15][16][17] Επίσης, είναι συν-κάτοχος του ρεκόρ διεθνών συμμετοχών με 196.[11]

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρα, και διαγνώστηκε με πρόβλημα στην καρδιά στην ηλικία των 15 ετών. Θεράπευσε την κατάστασή του και ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πριν υπογράψει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ηλικία των 18 ετών το 2003. Έκανε σπουδαίες εμφανίσεις με την ομάδα του Μάντσεστερ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ποιότητά του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο Τσάμπιονς Λίγκ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Σε ατομικό επίπεδο κέρδισε την πρώτη του χρυσή μπάλα και το βραβείο Παίκτης της Χρονιάς στα 23 του. Το 2009 έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μετακομίζοντας στην Μαδρίτη για να αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης για το ποσό των 94 εκατομμυρίων ευρώ. Στην Ισπανία, ο Ρονάλντο έχει κερδίσει 14 τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλοι της Λα Λίγκα, τέσσερις τίτλοι τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις της Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων.

Σε εθνικό επίπεδο, το 2016 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική του ομάδα. Ονομάστηκε ως ο κορυφαίος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών το 2015, από την Πορτογαλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική το 2003, όταν ήταν 18 ετών, και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε 10 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.

Πρώιμα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1985, στο Σάο Πέδρο του Φουνσάλ, στο νησί του Ατλαντικού Μαδέρα, που ανήκει στην Πορτογαλία. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί της Μαρία Ντολόρες ντος Σάντος Βιβέιρος ντα Αβέιρο (γενν. 1954) και του Χοσέ Ντινίς Αβέιρο (1953–2005). Ο μεγάλος αδερφός του, Ούγκο, αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά, ενώ οι δύο αδερφές του ήταν αρκετά μικρές για να βοηθήσουν τη μητέρα τους. Ο Ρονάλντο δεν ήταν καλός μαθητής, του άρεσε όμως το ποδόσφαιρο, και τον χαρακτήριζε η ταχύτητα από τότε.[18] Το όνομα Ρονάλντο προστέθηκε στο όνομα του Κριστιάνο προς τιμή του αγαπημένου κινηματογραφικού ηθοποιού του πατέρα του, Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ την εποχή της γέννησης του Κριστιάνο.[19][20]

Οκτώ ετών πήγε στην Αντορίνια (ΚΦ Αντορίνια ντε Σάντο Αντόνιο), μια ερασιτεχνική ομάδα. Ύστερα από δύο χρόνια πήγε στη Νασιονάλ, η οποία ήταν η μεγάλη ομάδα του νησιού, από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός. Ήταν μόλις δεκαπέντε ετών, και τον απέκτησε η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ, ενώ είχε πετύχει και το πρώτο του γκολ, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον μεγάλων αγγλικών ομάδων.[19]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπόρτινγκ Λισαβόνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002 εντάχθηκε στην ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Αρχικά στις ακαδημίες της και έπειτα στην ομάδα των ανδρών. Έγινε ο πρώτος παίκτης της Σπόρτινγκ, που κατάφερε σε μία χρονιά να αγωνιστεί σε πέντε κατηγορίες της: K-16, K-17, K-18, στη Β' ομάδα και στην πρώτη ομάδα.[21] Το καλοκαίρι του 2001 σε ένα φιλικό με ένα τοπικό σύλλογο της Λισαβόνας, την Ατλέτικο αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την ομάδα των ανδρών. Η Σπόρτινγκ είχε επιβληθεί 7–1, με τον 16,5 ετών, τότε, ποδοσφαιριστή, να πετυχαίνει ένα γκολ. Η σεζόν 2001–02 πάντως δεν τον βρήκε στην πρώτη ομάδα, αν και έπαιξε σε άλλα τέσσερα φιλικά της κατά τη διάρκεια της χρονιάς.[22] Στο επίσημο ντεμπούτο του (7 Οκτωβρίου 2002), σημείωσε δύο γκολ με αντίπαλο τη Μορειρένσε, το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3–0. Στις 13 Αυγούστου 2002 κάνει ντεμπούτο με τη Σπόρτινγκ στο Τσάμπιονς Λιγκ, εναντίον της Ίντερ.[23]

Σε ηλικία 15 ετών διαγνώσθηκε ότι έχει ταχυκαρδία, κατάσταση, που θα μπορούσε να το αναγκάσει να παρατήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά υποβλήθηκε σε επέμβαση και μετά από λίγες μέρες, επέστρεψε στην ενεργό δράση.[20][24]

Τον Νοέμβριο του 2002, δοκιμάσθηκε από την Άρσεναλ, αλλά δεν έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ.[25] Τελικά, σε έναν φιλικό αγώνα, με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η εντυπωσιακή εμφάνιση στη νίκη με 3–1 (6 Αυγούστου 2003) οδήγησαν τον Άλεξ Φέργκιουσον να κινήσει διαδικασίες απόκτησής του.[22]

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την πρώτη του ημέρα, στο Μάντσεστερ, ρωτήθηκε από τον προπονητή του ποιο νούμερο ήθελε. Εκείνος ζήτησε το 28, τον αριθμό που δηλαδή φορούσε και στη Σπόρτινγκ. Ο Φέργκιουσον αρνήθηκε λέγοντας ότι του ταιριάζει ο αριθμός 7, στη θέση του Μπέκαμ, που είχε μεταγραφεί στη Ρεάλ Μαδρίτης.[20] Στις 16 Αυγούστου 2003, έκανε το ντεμπούτο στο πρωτάθλημα, ως αλλαγή στον αγώνα με τη Μπόλτον. Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, καθώς έδωσε τρεις πάσες για γκολ και πήρε και ένα πέναλτι. Αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα.[23]

Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, στην Πρέμιερ Λιγκ, το πετυχαίνει στις 4 Δεκεμβρίου του 2004, εναντίον της Πόρτσμουθ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ ανοίγει λογαριασμό το 2007, σκοράροντας απέναντι στη ΑΣ Ρόμα στο Ολντ Τράφορντ, ενώ είχε σκοράρει και στα προκριματικά, τον Αύγουστο του 2005. Το πρώτο του χατ-τρικ ως επαγγελματίας το πετυχαίνει στις 12 Ιανουαρίου του 2008 στο Ολντ Τράφορντ κόντρα στη Νιούκαστλ.[23]

Σε αγώνα εναντίον της Τσέλσι τη σεζόν 2005–2006.

Στις 6 Μαΐου 2007 κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα στην Αγγλία. Το 2008, κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Τσέλσι. Μάλιστα, πετυχαίνει το γκολ στην κανονική διάρκεια, έπειτα το γκολ του Λάμπαρντ οδηγεί τον αγώνα σε ισοπαλία. Στη συνέχεια, στη διαδικασία των πέναλτι, αστοχεί στην προσπάθειά του, πράγμα, που δε στάθηκε εμπόδιο, και η ομάδα του σήκωσε το τρόπαιο.[23]Εκείνη τη χρονιά κατέκτησε για πρώτη φορά το βραβείο της Χρυσής Μπάλας για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.[26]

Στις 27 Μαΐου του 2009 συμμετέχει σε δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά απέναντί του βρέθηκε η Μπαρτσελόνα και η ομάδα του χάνει με 2–0. Αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος αγώνας του με τη φανέλα της Μάντσεστερ. Στις 11 Ιουνίου 2009 γίνεται η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αθλήματος, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 96 εκατομμύρια ευρώ για να τον εντάξει στο δυναμικό της για 6 χρόνια.[23]

Ρεάλ Μαδρίτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην παρουσίασή του στο Μπερναμπέου, καταφέρνει να γεμίσει το γήπεδο, με 90.000 φιλάθλους να τον επευφημούν. Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, το πετυχαίνει στις 29 Αυγούστου 2009, κόντρα στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, σκοράροντας με πέναλτι.[27] Σκόραρε σε καθένα από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον σύλλογο, τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που κατάφερε κάτι τέτοιο. Το πρώτο του χατ-τρικ το πετυχαίνει στις 5 Μαΐου του 2010, κόντρα στη Μαγιόρκα, εκτός έδρας. Στις 20 Απριλίου 2011 σκοράρει με κεφαλιά και χαρίζει στην ομάδα του το Κύπελλο Ισπανίας, κόντρα στη Μπαρτσελόνα.[28] Την αγωνιστική περίοδο 2010–11, ήταν πρώτος σκόρερ (Pichichi trophy) του πρωταθλήματος σημειώνοντας 40 τέρματα (σε 34 συμμετοχές), επίδοση που ήταν ρεκόρ στην ιστορία της Ισπανίας.[29] Την επόμενη χρονιά 2011–12, ο Ρονάλντο ξεπέρασε τα προηγούμενα επιτεύγματά του για να πετύχει νέο προσωπικό ρεκόρ με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, από τα οποία τα 46 στο πρωτάθλημα (δεύτερος σκόρερ). Παράλληλα, είχε την μεγαλύτερη επιτυχία με την ομάδα στο πρωτάθλημα, καθώς βοήθησε τη Ρεάλ να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της σε τέσσερα χρόνια, με ρεκόρ 100 πόντων.[30] Στις 3 Οκτωβρίου 2012 πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, με 1–4.[31]

Στις 21 Απριλίου 2012, πετυχαίνοντας κρίσιμο γκολ στο Καμπ Νόου, έδωσε στη Ρεάλ τη νίκη με 2–1 εις βάρος της Μπαρτσελόνα, που ουσιαστικά, οριστικοποίησε το πρωτάθλημα.[23] Στις 16 Απριλίου, αν και απών στον τελικό, πανηγύρισε το δεύτερο Κύπελλο Ισπανίας, με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, το τελικό σκορ ήταν 2–1. Το καλοκαίρι του 2012, ο Ρονάλντο κατακτά και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του απέμενε, κερδίζοντας το ισπανικό Σούπερ Καπ σε βάρος της Μπαρτσελόνα, σκοράροντας και στους δύο αγώνες.[32]

Με τη φανέλα της Ρεάλ, σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στον Άγιαξ .

Το 2013 ήταν μία ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά με 69 γκολ σε 59 εμφανίσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα τερμάτων στο τέλος του έτους. Έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς της ΦΙΦΑ, ένα συνδυασμό του βραβείου της Χρυσής Μπάλας και του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, για πρώτη φορά στην καριέρα του.[26] Το 2014, έγινε ο παίκτης στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που έφτασε γρηγορότερα τα 200 γκολ, σε μόλις 178 αγώνες.[33] Στις 2 Απριλίου 2014, ισοφάρισε το απόλυτο ρεκόρ τερμάτων σε μία αγωνιστική περίοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ με 14 τέρματα, ρεκόρ το οποίο κατείχαν οι Ζοζέ Αλταφίνι την περίοδο 1962–1963 και ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα την περίοδο 2011–12.[34] Επίσης, έφτασε τα 49 γκολ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τη Ρεάλ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του θρυλικού Αλφρέδο Ντι Στέφανο.[35] Στις 29 Απριλίου του 2014, κατέρριψε το ρεκόρ των Μέσι και Αλταφίνι. Στον ημιτελικό της διοργάνωσης, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου σκόραρε δις, φτάνοντας τα 16 γκολ σε μια χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ, το τελικό σκορ της αναμέτρησης ήταν 0–4 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, αποτέλεσμα που της εξασφάλισε και την παρουσία της στον τελικό της διοργάνωσης.[36] Έφτασε πλέον τα 51 γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε 50 συμμετοχές.[37] Το επιτεύγματα του εκείνη τη σεζόν του έδωσαν μία ακόμη Χρυσή Μπάλα ως επιβράβευση.[26]

Τη σεζόν 2014–15, ο Ρονάλντο πέτυχε νέο προσωπικό ρεκόρ με 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ξεκινώντας με τα δύο γκολ στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 2–0 με αντίπαλο την Σεβίλλη στο Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης. Ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για τρίτη φορά με 48 τέρματα (σε 35 συμμετοχές) που και αυτή ήταν ατομικό ρεκόρ για μία σεζόν και η δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο ισπανικό πρωτάθλημα.[29][38][39] Το 2016 ο Πορτογάλος, κέρδισε την τέταρτη χρυσή μπάλα με ρεκόρ ψηφοφορίας και με την σφράγιση των 11 Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, με την ατομική του διάκριση να επαναλαμβάνεται την επόμενη χρονιά.[40]

Στην Ισπανία είχε την πιο παραγωγική περίοδο της σταδιοδρομίας του και μεταξύ των ρεκόρ που σημείωσε είναι και αυτά με τα περισσότερα χατ τρικ στην ιστορία της Λα Λίγκα (34) και τα περισσότερα σε μια σεζόν (8) το 2014–15.[41][42] Το δεύτερο γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Λεβάντε, στις 17 Οκτωβρίου 2015 ήταν αυτό τον έχρισε επίσημα κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του σωματείου καθώς ήταν το 324ο.[43] Είναι επιπλέον, ο μόνος παίκτης που έχει σκοράρει τουλάχιστον 30 γκολ σε έξι διαδοχικές σεζόν στην Λα Λίγκα. Συνολικά για την ομάδα της Μαδρίτης σκόραρε 450 γκολ (451 σύμφωνα με τη Ρεάλ[44]) σε 438 επίσημους αγώνες, έδωσε 123 ασίστ και παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.[45][46] Με 311 τέρματα πρωταθλήματος είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβιζιόν.[47] Το 2017 ψηφίστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για πέμπτη φορά και δεύτερη συνεχόμενη.[48]

Γιουβέντους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουλίου 2018, ο Πορτογάλος υπέγραψε τετραετή σύμβαση με την Γιουβέντους με συμβόλαιο αξίας 100 εκατομμύρια ευρώ. Ήταν η υψηλότερη για έναν παίκτη άνω των 30 ετών και το υψηλότερο που πληρώθηκε ποτέ από ιταλικό σύλλογο.[49][50] Στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Ρονάλντο σημείωσε τα πρώτα γκολ του για τη Γιουβέντους στην τέταρτη εμφάνισή του στην έδρα του με 2–1 νίκη επί του Σασουόλο.[51]

Κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο με τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2019, το Σούπερ Καπ του 2018, αφού σημείωσε το μοναδικό γκολ εναντίον του Μίλαν. Στις 20 Απριλίου, ο Ρονάλντο έπαιξε στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Φιορεντίνα, και καθώς η Γιουβέντους κέρδισε την όγδοη διαδοχική νίκη εντός έδρας, έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε τίτλους πρωταθλήματος στην Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία.[52] Τελείωσε την πρώτη χρονιά με 27 τέρματα και 8 ασίστ. Παρά τα 35 του χρόνια η δεύτερη σεζόν του στην Ιταλία ήταν ιδιαίτερα παραγωγική σημειώνοντας 37 τέρματα σε 46 συναντήσεις σε όλες τις διοργανώσεις (ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου) και κέρδισε ένα ακόμα τίτλο πρωταθλήματος, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου.[53][54][55]

Την τρίτη και τελευταία αγωνιστική περίοδο στην Ιταλία (2020–21) τελείωσε ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 τέρματα.[56] Συνολικά πέτυχε 101 γκολ και μοίρασε 22 ασίστ σε 134 συμμετοχές με τους "μπιανκονέρι".[57]

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Αύγουστο του 2021 ο Ρονάλντο επέστρεψε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[58][59] Έκανε το ντεμπούτο του στις 11 Σεπτεμβρίου σε αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο τη Νιουκάστλ (νίκη με 4–1) σημειώνοντας δύο γκολ.[60]

Η πρώτη χρονιά στη Γιουνάιτεντ ήταν ικανοποιητική σημειώνοντας 18 γκολ στο πρωτάθλημα, όμως η αγγλική ομάδα δεν είχε καλή πορεία μένοντας εκτός Τσάμπιονς Λιγκ για την επόμενη σεζόν.[61] Στη δεύτερη σεζόν όμως ο Ρονάλντο δεν ξεκίνησε την προετοιμασία με την ομάδα και είδε τους περισσότερους αγώνες από τον πάγκο της. Στις 22 Νοεμβρίου 2022 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωσε ότι λύθηκε το συμβόλαιο του Κριστιάνο Ρονάλντο με κοινή συναίνεση.[62]

Αλ Νασρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Δεκεμβρίου 2022 η Αλ Νασρ, σύλλογος που αγωνίζεται στη Σαουδική Αραβία, ανακοίνωσε ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο υπέγραψε συμβόλαιο έως το καλοκαίρι του 2025.[63] Το συμβόλαιό του είναι το υψηλότερο σε αποδοχές στην ποδοσφαιρική ιστορία με ετήσιες απολαβές 200 εκατομμύριων ευρώ.[64] Έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στη νέα του ομάδα στις 22 Ιανουαρίου στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Ιτιφάκ ΦΚ, που έληξε με νίκη με 1–0 χωρίς ο ίδιος να σκοράρει.[65]

Με τη Χρυσή Μπάλα το 2014

Στις 9 Φεβρουαρίου 2023 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Αλ Γουαχντά Μέκκας σημείωσε τέσσερα γκολ, όλα της ομάδας του στη νίκη με 4–0. Το πρώτο τέρμα ήταν το 500ό σε αγώνες πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας, ο έκτος παίκτης στην ιστορία που ξεπέρασε αυτό τον αριθμό μετά τους Πελέ, Άμπε Λένστρα, Ρομάριο, Γιόζεφ Μπίτσαν, Φέρεντς Πούσκας, ενώ το χατ τρικ το 61ο στο σύνολο των επίσημων αγώνων του.[66][67]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε το ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας τον Αύγουστο του 2003, με αντίπαλο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Καζακστάν. Είχε αντικαταστήσει τον Λουίς Φίγκο, στο δεύτερο ημίχρονο.[68] Το 2004, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας συμμετείχε με την Ολυμπιακή ομάδα της Πορτογαλίας πετυχαίνοντας και ένα γκολ στον αγώνα με το Μαρόκο ενώ δέχθηκε δύο κίτρινες κάρτες στους δύο πρώτους αγώνες που συμμετείχε και δεν αγωνίστηκε στον τρίτο. Η Πορτογαλία αποκλείστηκε στην πρώτη φάση.[69][70][71]

Το 2014 ο Ρονάλντο, κατέρριψε το ρεκόρ του Παουλέτα, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας με 47 γκολ. Σε αγώνα με το Καμερούν, με τελικό σκορ 5–1 υπέρ της Πορτογαλίας, ο Ρονάλντο, πετυχαίνοντας δύο γκολ, έφτασε τα 49.[72] Το 2013 πέτυχε και το πρώτο του χατ τρικ με την Εθνική του ομάδα.[73] Το 2016 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016 έγινε ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική Πορτογαλίας φτάνοντας τις 128 συμμετοχές, ξεπερνώντας τον Λουίς Φίγκο.[74] Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σουηδία (0–2) για το Πρωτάθλημα Εθνών ΟΥΕΦΑ σημείωσε δύο γκολ, το πρώτο από τα οποία ήταν το 100ό για την εθνική του ομάδα και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος και δεύτερος στον κόσμο που κατάφερε κάτι τέτοιο.[75][76][77]

Την 1η Σεπτεμβρίου 2021 σε αγώνα για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 σημείωσε δύο γκολ σε αγώνα με αντίπαλο την Ιρλανδία, έφτασε τα 111 και κατέρριψε το ρεκόρ διεθνών τερμάτων που είχε ισοφαρίσει τον Ιούνιο του ίδιου έτους.[9][78][79] Στις 9 Οκτωβρίου 2021 σε φιλικό αγώνα με το Κατάρ κατέρριψε το ρεκόρ Ευρώπης διεθνών συμμετοχών με την 181η εμφάνισή του, ενώ σκόραρε και το πρώτο γκολ της συνάντησης (τελικό 3–0).[80][81][82] Στον αμέσως επόμενο αγώνα με το Λουξεμβούργο (αποτέλεσμα 5–0) έγινε ο διεθνής ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα χατ-τρικ με 10 καταρρίπτοντας το ιστορικό ρεκόρ του Σουηδού Σβεν Ριντέλ που κρατούσε από το 1932.[83][84][85] Στις 17 Ιανουαρίου 2022 η FIFA τον βράβευσε με το ειδικό FIFA Special The Best Award για την κατάρριψη του ρεκόρ διεθνών τερμάτων.[86][87]

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο κλήθηκε στην εθνική του ομάδα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, το οποίο διοργάνωσε η χώρα του. Στον εναρκτήριο αγώνα, η Εθνική του υπέστη ήττα σοκ από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας με 1–2, ενώ ο Ρονάλντο σημείωσε και το μοναδικό τέρμα της ομάδας του, που ήταν και το παρθενικό του γκολ με τα χρώματα της Εθνικής του ομάδας. Η Εθνική του έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου έχασε ξανά από την Εθνική ομάδα της Ελλάδας με 1–0.[88]

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ, ενώ η ομάδα του αποκλείστηκε με σκορ 3–2 από τη φιναλίστ της διοργάνωσης Γερμανία.[89][90]

2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση του 2012 η Πορτογαλία έφτασε στα ημιτελικά. Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων παιχνίδι με την Ολλανδία , ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές για να εξασφαλίσει τη νίκη με 2–1. Σημείωσε μια κεφαλιά στο προημιτελικό εναντίον της Τσεχικής Δημοκρατίας για να δώσει στην ομάδα του τη νίκη με 1–0. Και στα δύο παιχνίδια εναντίον της Ολλανδίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα. Μετά το τέλος του ημιτελικού εναντίον της Ισπανίας χωρίς σκορ η Πορτογαλία αποκλείστηκε στα πέναλτι. Ο Ρονάλντο δεν εκτέλεσε καθώς είχε προγραμματιστεί για το τελευταίο που δεν χρειάστηκε να εκτελεστεί. Ως ο κορυφαίος σκόρερ με τρία γκολ, μαζί με άλλους πέντε παίκτες, συμπεριλήφθηκε και πάλι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[91][92]

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο με την Εθνική του το 2016 έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης

Πηγαίνοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 στη Γαλλία, η πορτογαλική ομάδα δεν ήταν στα φαβορί με την απόδοση του στοιχήματος 16–1 για να κερδίσει το τρόπαιο.[93] Στη διοργάνωση αυτή το πρώτο παιχνίδι ήταν απέναντι στην Ισλανδία, ομάδα που η παρουσία της στη τελική φάση κάθε άλλο παρά αναμενόμενη ήταν και έληξε με 1–1. Και ο επόμενος αγώνας με την Αυστρία έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα. Με μια ακόμη ισοπαλία απέναντι στην Ουγγαρία σκόραρε δύο τέρματα με το δεύτερο να είναι η ισοφάριση στο τελικό 3–3 και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε γκολ σε τέσσερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[94] Έτσι η ομάδα του πέρασε δύσκολα από την φάση των ομίλων στην τρίτη θέση και στη συνέχεια απέκλεισε την Κροατία με 1–0 και στα προημιτελικά την Πολωνία στα πέναλτι. Στον ημιτελικό αντιμετώπισε την ομάδα-έκπληξη της διοργάνωσης Ουαλία με το Ρονάλντο να ανοίγει το σκορ στο τελικό 2–0 και φτάνοντας τα 9 τέρματα σε όλα τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[93] Έτσι κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό και να αντιμετωπίσει την διοργανώτρια χώρα Γαλλία. Τραυματίστηκε στα πρώτα 20 λεπτά και βγήκε ως αλλαγή μέχρι το πρώτο μισάωρο. Τελικά το κύπελλο το σήκωσε η Πορτογαλία νικώντας 1–0 τους γηπεδούχους με γκολ στις καθυστερήσεις. Ο Ρονάλντο σημείωσε τρία τέρματα και είχε τρεις ασίστ στη διοργάνωση. Πήρε το πρώτο του κύπελλο με την Εθνική του ομάδα.[95] Ο ίδιος έφτασε το Μισέλ Πλατινί στον πίνακα των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του θεσμού, ενώ με 21 συμμετοχές έγινε κάτοχος του αντίστοιχου ρεκόρ.[96][97] Ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και ήταν δεύτερος σκόρερ.[98] Η επιτυχία κατάκτησης του πρώτου τίτλου της Πορτογαλίας οδήγησε στην μετονομασία του αεροδρομίου της ιδιαίτερης πατρίδας του Μαδέρα σε «Αεροδρόμιο Κριστιάνο Ρονάλντο» το 2017.[20]

2021[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιουνίου 2021 ο Ρονάλντο σκόραρε δύο γκολ στη νίκη της Πορτογαλίας με 3–0 επί της Ουγγαρίας για την πρεμιέρα του 6ου ομίλου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2020 κι έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού με 11 γκολ, ξεπερνώντας τον Μισέλ Πλατινί. Παράλληλα έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει σε πέντε διαφορετικά Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.[99][100] Επίσης, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής με δύο γκολ σε αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ξεπερνώντας τον Αντρέι Σεβτσένκο.[101] Στον τρίτο αγώνα της προκριματικής φάσης της διοργάνωσης με αντίπαλο τη Γαλλία (2–2) σημείωσε δύο τέρματα (αμφότερα με πέναλτι) ισοφαρίζοντας το ρεκόρ διεθνών τερμάτων του Ιρανού Αλί Νταεΐ με 109 τέρματα.[12][102] Ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα, παρά την αποτυχία της εθνικής του που αποκλείστηκε στη φάση των "16".[103]

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2006, είχε οικοδεσπότη τη Γερμανία. Ο Ρονάλντο με την εθνική του ομάδα πέρασε πρώτη στην επόμενη φάση, αυτή των "16". Η Πορτογαλία έφτασε μέχρι τους "4" της διοργάνωσης, όπου δεν κατάφερε να νικήσει τη Γαλλία. Ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ σε αυτή τη διοργάνωση με πέναλτι, στον αγώνα με την Τσεχία.[104][105]

2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2010, ήταν το πρώτο που έγινε στα γήπεδα της Αφρικανικής Ηπείρου. Ο Ρονάλντο με την Πορτογαλία, έφτασε έως και τους "16" της διοργάνωσης, περνώντας δεύτερη από τον όμιλο. Στη φάση των "16", αποκλείστηκαν από την νικήτρια της διοργάνωσης, Ισπανία. Ο Ρονάλντο, πέτυχε ένα γκολ, στον αγώνα με αντίπαλο τη Βόρεια Κορέα. Το συνολικό σκορ έφτασε στο 7–0.[106][107]

2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, στη Βραζιλία, ξεκίνησε με προβλήματα στο γόνατο και προπονήθηκε ξεχωριστά από την υπόλοιπη ομάδα της Πορτογαλίας.[108][109] Όμως στον πρώτο αγώνα συμμετείχε κανονικά και έβγαλε όλο τον αγώνα, απέναντι στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την Πορτογαλία, καθώς ηττήθηκε με 4–0.[109] Στις 18 Ιουνίου ο γιατρός του, του διευκρίνησε ότι απειλείται η καριέρα του, αν συνεχίσει να παίζει με το πρόβλημα που είχε στο γόνατο.[108] Παρόλα αυτά, ο Ρονάλντο αγωνίστηκε και στον δεύτερο αγώνα της Πορτογαλίας, απέναντι στις ΗΠΑ, έδωσε μία ασίστ στο τέλος του αγώνα, που έληξε 2–2, σκορ το οποίο ανανέωσε τις ελπίδες της Πορτογαλίας για πρόκριση, στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.[110] Στον τρίτο και τελευταίο αγώνα της Πορτογαλίας, στη διοργάνωση, ο Ρονάλντο σκόραρε το 50ό του τέρμα με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας, με την Εθνική της Γκάνας. Το τελικό σκορ ήταν 2–1, υπέρ της Πορτογαλίας. Η νίκη δεν αρκούσε καθώς οι ΗΠΑ, με καλύτερη διαφορά τερμάτων πέρασαν στην επόμενη φάση και η Πορτογαλία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.[105][111] Ο Ρονάλντο με εκείνο το γκολ έγινε ο πρώτος Πορτογάλος που πετυχαίνει γκολ σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα.[112]

2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης εναντίον της Ισπανίας πέτυχε χατ τρικ και γίνεται ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε κάτι τέτοιο (33 ετών και 130 ημερών),[113][114] και ο τέταρτος στην ιστορία που σκόραρε ένα γκολ σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.[115] Στο δεύτερο παιχνίδι στις 20 Ιουνίου, ο Ρονάλντο σκόραρε το μοναδικό γκολ στη νίκη με 1–0 επί του Μαρόκου, καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ του Φέρεντς Πούσκας των 84 γκολ με την Εθνική ομάδα.[116][117] Στον τελευταίο αγώνα της ομάδας με το Ιράν στις 25 Ιουνίου, ο Ρονάλντο έχασε πέναλτι στην ισοπαλία με 1–1, η Πορτογαλία όμως προχωρά στο δεύτερο γύρο.[118] Στις 30 Ιουνίου, η Πορτογαλία έχασε 2–1 από την Ουρουγουάη και αποκλείστηκε.

2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Νοεμβρίου, στον εναρκτήριο αγώνα της Πορτογαλίας με αντίπαλο τη Γκάνα, ο Ρονάλντο σκόραρε με πέναλτι και έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε σε πέντε διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα. Ήταν το όγδοο γκολ του σε Παγκόσμια Κύπελλα.[11][119][120] Στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου εναντίον της Νότιας Κορέας, δέχθηκε κριτική από τον προπονητή για την αντίδρασή του στην αλλαγή. Αποκλείστηκε από την αρχική ενδεκάδα για τον αγώνα των "16" εναντίον της Ελβετίας, η πρώτη φορά από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 που δεν είχε ξεκινήσει αγώνα σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Στους προημιτελικούς με το Μαρόκο (ήττα με 1–0), αγωνίστηκε ως αλλαγή συμπληρώνοντας 196 διεθνείς συμμετοχές και ισοφαρίζοντας το ρεκόρ κόσμου.[121] Έγινε μόλις ο τρίτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που είναι ταυτόχρονα κάτοχος του ρεκόρ διεθνών συμμετοχών και τερμάτων μετά τους Ούγγρους Ίμρε Σλόσσερ και Φέρεντς Πούσκας.[122][123]

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο θεωρείται, μαζί με τον Λιονέλ Μέσι, ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και ίσως οι δύο κορυφαίοι του 21ου αιώνα.[124] Και σύμφωνα με πολλούς θεωρείται και ο καλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ την φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας.[125][126] Ο Ρονάλντο έχει επιθετικό, κυρίως, ρόλο στην ομάδα του, αλλά έχει παίξει κι ως πλάγιος μέσος, ενώ είναι πολύ καλός στις εκτελέσεις φάουλ, στο ντριμπλάρισμα, στα τελειώματα, στις πάσες και, γενικότερα, παίρνει καλές θέσεις στο παιχνίδι.[127][128][129] Το "καλό πόδι" του θεωρείται το δεξί, αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει, εξίσου καλά και το αριστερό. Ικανός είναι και στις εναέριες μονομαχίες. Στην αρχή της καριέρας του δεν διακρίνονταν για την ιδιαίτερη ικανότητα στο σκοράρισμα, αλλά η εκμετάλλευση των παραπάνω στοιχείων στο έπακρο σταδιακά τον μετέτρεψαν σε ένα πλήρη επιθετικό.[130][131]

Δραστηριότητες εκτός αθλητισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρονάλντο έχει κάνει μεγάλες δωρεές σε σχολεία Παλαιστίνιων, ενώ έχει δώσει, επίσης 3 εκατομμύρια ευρώ σε αφρικανικές χώρες, οι άνθρωποι των οποίων λιμοκτονούν. Βοήθησε και στην ανακατασκευή κτιρίων, τα οποία είχαν διαλυθεί από το τσουνάμι του 2004, στην Ινδονησία, όπως και τους κατοίκους της Μαδέιρα, της γενέτειράς του, όταν το 2010 υπέστησαν διάφορες ζημιές από πλημμύρες.[132]

Το 2009, ο Πορτογάλος, στο νοσοκομείο της Μαδέιρα, που έσωσε τη ζωή της μητέρας του, η οποία έπασχε από καρκίνο, έκανε δωρεά ύψους 100.000 λιρών, προκειμένου να χτιστεί μονάδα, η οποία θα ασχολείται με τη θεραπεία του καρκίνου. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στο συγκεκριμένο θέμα αποφάσισε τον Μάιο του 2012, να χρηματοδοτήσει μία πρωτοποριακή θεραπεία, ώστε το 9χρονο αγόρι, που αρχικά δεν είχε ελπίδες, να σωθεί.[132]

Αυτοβιογραφία του Ρονάλντο με τίτλο «Moments» δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 2007.[133]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2013, άνοιξε μουσείο «Κριστιάνο Ρονάλντο», στη Μαδέιρα. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από τρόπαια, μετάλλια, αναμνηστικά και πολλές φωτογραφίες του παίκτη.[134]

Στις 29 Μαρτίου 2014, έγινε το 100.000ό μέλος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Μάλιστα, η παλιά του ομάδα, του ετοίμασε κι ένα οπτικοακουστικό υλικό, για την πορεία του, στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Λιγκ Καπ Ευρωπαϊκά Συνολικά
Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ
Σπόρτινγκ Λισαβόνας 2002–03[135] 25 3 3 2 — 3 0 31 5
Συνολικά 25 3 3 2 — 3 0 31 5
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2003–04[136] 29 4 5 2 1 0 5 0 40 6
2004–05[136] 33 5 7 4 2 0 8 0 50 9
2005–06[136] 33 9 2 0 4 2 8 1 47 12
2006–07[136] 34 17 7 3 1 0 11 3 53 23
2007–08[136] 34 31 3 3 0 0 11 8 49 42
2008–09[136] 33 18 2 1 4 2 12 4 53 26
Συνολικά 196 84 26 13 12 4 55 16 292 120
Ρεάλ Μαδρίτης 2009–10[137] 29 27 0 0 — 6 7 35 33
2010–11[138] 34 41 8 7 — 12 6 54 53
2011–12[139] 38 46 5 3 — 10 10 55 60
2012–13[140] 34 34 7 7 — 12 12 55 55
2013–14[141] 30 31 6 3 — 11 17 47 51
2014–15 35 48 2 1 — — 12 10 54 61
2015-16 36 35
2016-17
2017-18
Συνολικά 261 28 21 75 79 9 313
Συνολικά καριέρας 457 348 57 36 12 4 133 94 623

*Ενημέρωση μέχρι 1 Ιουνίου 2016

Με Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική ομάδα Έτος Εμφανίσεις Γκολ
Πορτογαλία 2003 2 0
2004 16 7
2005 11 2
2006 14 6
2007 10 5
2008 8 1
2009 7 1
2010 11 3
2011 8 7
2012 13 5
2013 9 10
2014 9 5
2015 5 3
2016 13 13
2017 2 3
2018 7 6
2019 10 14
2020 6 3
2021 14 13
2022 12 3
Σύνολα 196 118
  • Ενημέρωση μέχρι 10 Δεκεμβρίου 2022

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ρεάλ Μαδρίτης

Γιουβέντους

Εθνική Ομάδα

2η θέση (1): (2004)
3η θέση (1): (2012)
1η θέση (1): (2016)

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χρυσή Μπάλα (5): 2008, 2013, 2014, 2016, 2017
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA: 2008
  • Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς FIFPro: 2008
  • Ο καλύτερος παίκτης ανδρών της FIFA (2): 2016, 2017
  • Βραβείο UEFA καλύτερος παίκτης της χρονιάς (3): 2014, 2016, 2017
  • UEFA ομάδων παίκτης της χρονιάς: 2007–08
  • UEFA ομάδων επιθετικός της χρονιάς: 2007–08
  • Καλύτερος νεαρός παίκτης της χρονιάς FIFPro (3): 2003–04, 2004–05
  • PFA Πορτογάλος Παίκτης της Χρονιάς (4): 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι (5): 2007–08, 2010–11, 2013–14, 2014–15
  • ΦΙΦΑ Βραβείο Πούσκας: 2009
  • FIFA FIFPro Παγκόσμιοι ΧΙ (13): 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ομάδα της Χρονιάς της UEFA (14): 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
  • Ομάδα Ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν (6): 2013–14, 2014–15, 2015–16, 2016–17, 2017–18, 2018–19
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ομάδα της διοργάνωσης (3): 2004, 2012, 2016
  • Ασημένιο παπούτσι Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2016
  • UEFA καλύτερη ομάδα (έκδοση 2017)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο καλύτερη ομάδα: 2018
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Χρυσή Μπάλα: 2016
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ασημένια μπάλα (3): 2008, 2014, 2017
  • Πρώτος σκόρερ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2021
  • Πρώτος σκόρερ όλων των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων Ποδοσφαίρου
  • Νέος παίκτης της χρονιάς PFA: 2006–07
  • Παίκτης της χρονιάς των παικτών PFA (2): 2006–07, 2007–08
  • Παίκτης της σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ (2): 2006–07, 2007–08
  • FWA ποδοσφαιριστής της χρονιάς (3): 2006–07, 2007–08
  • PFA Πρέμιερ Λιγκ (4): 2005–06, 2006–07, 2007–08, 2008–09
  • Καλύτερος νέος παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ: 2007–08
  • Καλύτερος παίκτης της Λα Λίγκα: 2013–14
  • Λα Λίγκα καλύτερος επιθετικός: 2013–14
  • Πιο πολύτιμος παίκτης της Λα Λίγκα: 2012–13
  • Ομάδα Λα Λίγκα της σεζόν (3): 2013–14, 2014–15, 2015–16
  • UEFA Λα Λίγκα ομάδα της χρονιάς (2): 2015–16, 2016–17
  • BBC Υπερπόντια Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς: 2014
  • Σέριε Α πιο πολύτιμος παίκτης: 2018–19
  • Σέριε Α παίκτης της χρονιάς: 2019
  • Σέριε Α ομάδα της χρονιάς: 2018–19
  • France Football: Ballon d'or Dream Team (2020)
  • IFFHS Παγκόσμια Ομάδα - Όνειρο Όλων των Εποχών: (2021)
  • Golden Foot: 2020
  • Globe Soccer Awards Player of the Century: 2020
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος: 2014, 2015, 2020
  • IFFHS UEFA καλύτερος παίκτης της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS ομάδα της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS UEFA ομάδα της δεκαετίας 2011–2020
  • IFFHS Καλύτερος διεθνής σκόρερ της χρονιάς: 2020
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ της χρονιάς: 2011, 2013, 2014, 2015
  • IFFHS Καλύτερος σκόρερ του 21ου αιώνα 2001–2020
  • IFFHS Καλύτερος διεθνής σκόρερ του 21ου αιώνα 2001–2020
  • Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών των εθνικών ομάδων : 115 τέρματα (ρεκόρ κόσμου)

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Πρότυπο:Ciste web
  2. ↑ 2,0 2,1 «IOC : Cristiano Ronaldo's goals at FIFA World Cups: Oldest to score a hat-trick, he is one shy of Eusebio's Portuguese tally». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. ↑ «Los 25 mejores jugadores de la historia del fútbol». Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. ↑ «THE TOP 10 SOCCER PLAYERS OF ALL TIME». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «Οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές». Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. ↑ «FIFA World Player of the Year (Men)». Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2022. 
  7. ↑ «FRANCE FOOTBALL : Ballon d'Or Dream Team : Cristiano Ronaldo titulaire au poste d'attaquant gauche». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  8. ↑ «What is the European Golden Shoe record & who has won top goalscorer prize most». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Ο Ρονάλντο έσπασε το ρεκόρ του Αλί Νταεΐ και έγινε πρώτος σκόρερ στην ιστορία των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «IOC : Most goals in international football: From Pele and Puskas to Cristiano and Sunil Chhetri». Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «UEFA : What UEFA records does Cristiano Ronaldo hold?». Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2023. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «IFFHS DAILY EURO 2020 STATISTICS,». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2021. 
  13. ↑ «IFFHS STATISTICS - BEST ONE SEASON GOAL SCORERS IN MAJOR EUROPEAN COMPETITIONS». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2022. 
  14. ↑ «RSSSF : Best Goalscorers All-Time (Official Matches)». Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «The truth behind Pele's disputed goal tally». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «807 Tore – Wirklich der Weltrekord für Fußballstar Cristiano Ronaldo?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2022. 
  17. ↑ «Cristiano Ronaldo Joins the 800 Goal Club: Has He Scored More Goals Than Anyone Else In Football History?». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. 
  18. ↑ «Έθνος, βιογραφία Κριστιάνο Ρονάλντο - Ανακτήθηκε 05/04/2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Encyclopædia Britannica : Cristiano Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 «IOC : Cristiano Ronaldo: Eight things you did not know about Portugal's mega star». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  21. ↑ «Manchester United news». 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Όταν ο Ρονάλντο ήταν ένας «ανώριμος ατομιστής» στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας του Μπόλονι». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 «Woop- 28 χρόνια Κριστιάνο Ρονάλντο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  24. ↑ «Heart op that saved Ronaldo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  25. ↑ The Guardian -The brightest star in Europe and £1m to a mysterious agent
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  27. ↑ Ronaldo in winning start for Real
  28. ↑ Skysports.com - SPANISH COPA DEL REY
  29. ↑ 29,0 29,1 «Spain - List of Topscorers ("Pichichi")». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  30. ↑ «Better than Messi in 2011–12, now Goal.com 50 winner Cristiano Ronaldo can cement his superiority». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  31. ↑ «Real Madrid - Ajax». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  32. ↑ «Real Madrid beat Barcelona to win Spain's Super Cup». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  33. ↑ «Cristiano Ronaldo Scores 200th La Liga Goal in 178 Games with 23rd Hat-Trick». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  34. ↑ «Ο Ρονάλντο των ρεκόρ». Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2022. 
  35. ↑ Ημερήσια - Ο Ρονάλντο των ρεκόρ: «Επιασε» τον Μέσι, «απειλεί» τον Ραούλ
  36. ↑ «Μπάγερν - Ρεάλ 0–4». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  37. ↑ «Το ρεκόρ του Ρονάλντο». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  38. ↑ «Super Cup: Cristiano Ronaldo scores twice in Real Madrid win». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  39. ↑ «Το «Χρυσό Παπούτσι» ο Κριστιάνο». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2022. 
  40. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  41. ↑ «CRISTIANO RONALDO'S 34 LA LIGA HAT-TRICKS». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  42. ↑ «Cristiano Ronaldo's remarkable Real Madrid goalscoring record in full». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  43. ↑ «CRISTIANO RONALDO, LE PRINCE DE MADRID». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  44. ↑ «Real Madrid football legends : Cristiano Ronaldo». 
  45. ↑ «Cristiano Ronaldo: Video of Real Madrid legend's incredible 2011/12 season has gone viral». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  46. ↑ «Τα 450 γκολ του Ρονάλντο με την Ρεάλ Μαδρίτης σε ένα βίντεο!». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  47. ↑ «Saiba quem são os maiores artilheiros da história da La Liga». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  48. ↑ «FIFA : Cristiano Ronaldo: An evergreen icon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021. 
  49. ↑ «Cristiano Ronaldo for €100m at 33? Indulgence or Juventus masterstroke?». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  50. ↑ «Cristiano Ronaldo Transfers to Juventus from Real Madrid for Reported £105M Fee». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  51. ↑ «Ronaldo ends 320-minute wait for first Juventus goal». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «Cristiano Ronaldo's historic title wins in England, Spain and Italy - in Picture». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  53. ↑ «Ρονάλντο : Στα 35 του παραμένει ο απόλυτος MVP». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  54. ↑ «Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο τίποτα/ποτέ δεν είναι αρκετό!». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021. 
  55. ↑ «FIFA : Cristiano Ronaldo: An evergreen icon». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  56. ↑ «Italy - Serie A Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  57. ↑ «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021. 
  58. ↑ «Ρονάλντο: Έπεσε η ιστοσελίδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά την μεταγραφή». Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  59. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: H επιστροφή που (δεν) θα είναι εύκολη». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021. 
  60. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Σκόραρε στο δεύτερο ντεμπούτο του με τη Γιουνάιτεντ!». Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  61. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Το πρόβλημα της επίθεσης δεν λύνεται... με τον Έρικσεν». Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022. 
  62. ↑ «Ronaldo to leave United» [Ο Ρονάλντο φεύγει από τη Γιουνάιτεντ]. ManUtd.com (στα Αγγλικά). Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. 22 Νοεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022. 
  63. ↑ «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ανακοινώθηκε από την Αλ Νασρ». Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  64. ↑ «Cristiano Ronaldo completes deal to join Saudi Arabian club Al Nassr». Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  65. ↑ «Αλ Νασρ - Αλ Ιτιφάκ 1-0: Τρίποντο κορυφής με «άσφαιρο» Κριστιάνο στο ντεμπούτο του». Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  66. ↑ «CRISTIANO RONALDO SCORES FOUR GOALS, INCLUDING 500TH, IN AL NASSR WIN». Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2023. 
  67. ↑ «Messi, Ronaldo, Pele: Who has the most league goals in football history?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2023. 
  68. ↑ Τα Νέα -Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας
  69. ↑ «Ronaldo in Olympic squad». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  70. ↑ «When 19-year-old Cristiano Ronaldo made sparkling debut for Portugal at Athens Olympics in 2004». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  71. ↑ «FIFA : Olympic Football Tournament MAR 1-2 POR». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  72. ↑ «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πορτογαλίας». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2016. 
  73. ↑ «Cristiano Ronaldo scores 1st international hat trick». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2016. 
  74. ↑ «Απόλυτος ρέκορντμαν ο Ρονάλντο!». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016. 
  75. ↑ «FIFA : Cristiano the extraordinary centurion». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  76. ↑ «UEFA : Cristiano Ronaldo's 101 Portugal goals: Europe's top international scorer». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  77. ↑ «Ποιον κυνηγάει ο Ρονάλντο για να γίνει ο αρχισκόρερ των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  78. ↑ «FIFA : Rampant Ronaldo seizes the outright record». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  79. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Σκοράρει με κάθε τρόπο, μονάχα 14 πέναλτι στο απόλυτο ρεκόρ». Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2021. 
  80. ↑ «Πορτογαλία - Κατάρ 3-0: Φιλική τριάρα στη βραδιά-ρεκόρ του Ρονάλντο». Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021. 
  81. ↑ «IFFHS NEWS - NEW RECORD FOR CRISTIANO RONALDO». Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2021. 
  82. ↑ «IFFHS STATISTICS - EUROPEAN RECORD ON CAPS IN HISTORY». Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2021. 
  83. ↑ «Portugal 5-0 Luxembourg: 5 talking points as Cristiano Ronaldo hat-trick guides Selecao past hapless visitors / 2022 FIFA World Cup qualifiers». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  84. ↑ «Cristiano Ronaldo has now scored more hat-tricks than any player in men's international soccer history». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  85. ↑ «FIFA : More goals than caps». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  86. ↑ «FIFA : Ronaldo: I'm so proud to be the best goalscorer ever». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  87. ↑ «FIFA invented a new award to give Cristiano Ronaldo during a bizarre, shambolic end of year gala filled with odd choices and omissions». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  88. ↑ «Archiveweb-Euro2004-Portugal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2004. 
  89. ↑ UEFA.com - Euro 2008 Ronaldo show seals Portugal progress
  90. ↑ UEFA.com Euro 2008 Portugal ousted by German power show
  91. ↑ «UEFA : Euro 2012». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  92. ↑ «Ronaldo shares blame for Portugal placing him fifth in shootout in Euro semifinal loss to Spain». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  93. ↑ 93,0 93,1 «Euro Icons - 2016: Cristiano Ronaldo – A final that was all about Ronaldo». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  94. ↑ «Cristiano Ronaldo's 101 with Portugal: 9 hat tricks, 24 headers, 49 after 30». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  95. ↑ «10 Reasons Lionel Messi and Cristiano Ronaldo Are Not the Greatest of All Time [GOAT] in Football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  96. ↑ «UEFA : What UEFA records does Cristiano Ronaldo hold?». Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2020. 
  97. ↑ «IFFHS EURO STATISTICS 3 - THE BEST GOAL SCORERS». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021. 
  98. ↑ «Best soccer players in 21st century». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  99. ↑ «IFFHS DAILY EURO 2020 STATISTICS». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  100. ↑ «Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Euro ο Ρονάλντο!». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021. 
  101. ↑ «Ο Ρονάλντο ξεπέρασε τον Σεβτσένκο και έγινε ο "γηραιότερος" με δύο γκολ σε αγώνα Euro». www.sport-fm.gr. 16 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021. 
  102. ↑ «Κριστιάνο Ρονάλντο: Έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία των εθνικών ομάδων». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  103. ↑ «EURO 2020 GOLDEN BOOT - CRISTIANO RONALDO (PORTUGAL)». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  104. ↑ «FIFA.com Mundial 2006». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  105. ↑ 105,0 105,1 «Ranking all 8 of Cristiano Ronaldo's World Cup goals for Portugal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  106. ↑ «FIFA.com Mundial 2010 Pride for Africa as Spain strike gold». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  107. ↑ FIFA.com Mundial 2010
  108. ↑ 108,0 108,1 «Cristiano Ronaldo warned by Portuguese surgeon that he is risking his Real Madrid future by playing at the World Cup». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2014. 
  109. ↑ 109,0 109,1 «Ronaldo '100 percent fit' for U.S. game». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2014. 
  110. ↑ "USA v Portugal, World Cup 2014: Cristiano Ronaldo produces final minute moment of magic to keep hopes alive" Αρχειοθετήθηκε 2014-06-23 at Archive.is. The Telegraph. Retrieved 23 June 1014
  111. ↑ «Portugal 2–1 Ghana». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014. 
  112. ↑ "Cristiano Ronaldo is the first Portuguese to score in three final stages" Αρχειοθετήθηκε 2014-07-14 στο Wayback Machine.. Diário de Notícias. Retrieved 26 June 2014 (Πορτογαλικά)
  113. ↑ «Ronaldo equals Puskás and becomes the oldest to bag a World Cup hat-trick». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  114. ↑ «WORLD CUP RECORDS (Part 21) - THE OLDEST GOAL SCORER». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2022. 
  115. ↑ «Appreciating the four legends to score in four different World Cups». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  116. ↑ «Πάνω κι από τον Πούσκας ο Ρονάλντο». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2022. 
  117. ↑ «Remarkable Ronaldo breaks Puskas' European record». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  118. ↑ «World Cup 2018: Iran close to stunning Portugal but Quaresma goal is enough». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2022. 
  119. ↑ «WORLD CUP RECORDS (Part 33) - THE GOAL SCORER IN MOST EDITIONS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022. 
  120. ↑ «IOC : FIFA World Cup 2022: Stats and records». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  121. ↑ «Ronaldo fails again in likely last chance to win World Cup». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  122. ↑ «Football's All-Time International Goalscoring Record – Part I». Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023. 
  123. ↑ «Soccer Pioneers: the first players to reach 50 international caps (countrywise)». Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2020. 
  124. ↑ «The 25 greatest football players of the last 25 years». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  125. ↑ «Picking a European Club Football Best XI». 
  126. ↑ «10 Most Followed Twitter Accounts of World Football Stars». 
  127. ↑ «Best soccer players in 21st century». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  128. ↑ «ESPNFC.com Cristiano Ronaldo». 
  129. ↑ Sports.ca Αρχειοθετήθηκε 2014-02-10 στο Wayback Machine. Best starting XI in Premier League history
  130. ↑ «Best soccer forwards of all time» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. 
  131. ↑ «Cristiano Ronaldo and the Three Ghosts of Football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014. 
  132. ↑ 132,0 132,1 <«Όσα δεν ξέρετε για τον Ρονάλντο». 
  133. ↑ ChaptersIndigo Αρχειοθετήθηκε 2009-06-02 στο Wayback Machine. Moments book by Cristiano Ronalndo
  134. ↑ InsideWorldSoccer.com Cristiano Ronaldo opens museum dedicated to Cristiano Ronaldo
  135. ↑ «Cristiano Ronaldo». footballzz.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2014. 
  136. ↑ 136,0 136,1 136,2 136,3 136,4 136,5 «Cristiano Ronaldo». StretfordEnd.co.uk. 
  137. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2009–10». BDFutbol. 
  138. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2010–11». BDFutbol. 
  139. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2011–12». BDFutbol. 
  140. ↑ «Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2012–13». BDFutbol. 
  141. ↑ «Cristiano Ronaldo». Soccerway. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Euro 2004
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2006
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2010
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2014
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Πρωταθλητές Ευρώπης 2016
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2018
Flag of Portugal.svg
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Euro 2020
π • σ • ε Εθνική Πορτογαλίας – Μουντιάλ 2022
Flag of Portugal.svg
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κριστιάνο_Ρονάλντο&oldid=9963868"