Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λόταρ Ματέους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λόταρ Ματέους

2002
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΛόταρ Χέμπερτ Ματέους
Ημερ. γέννησης21 Μαρτίου 1961 (1961-03-21) (64 ετών)
Τόπος γέννησηςΈρλανγκεν, Δυτική Γερμανία
Ύψος1,74 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1971–1979ΦΚ Χερτζογκενάουραχ (D/R)
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1978–1979ΦΚ Χερτζογκενάουραχ (D/R)22(20)
1979–1984Γκλάντμπαχ162(36)
1984–1988Μπάγερν Μονάχου113(57)
1988–1992Ίντερ115(40)
1992–2000Μπάγερν Μονάχου189(28)
2000–2001Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς16(0)
2018ΦΚ Χερτζογκενάουραχ (D/R)1(0)
Σύνολο618(181)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1979–1983 Δυτική Γερμανία Κ-2115(2)
1979–1981Δυτική Γερμανία Β4(1)
1980–2000Γερμανία150(23)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2001–2002Ραπίντ Βιέννης
2002–2003Παρτιζάν Βελιγραδίου
2004–2006Ουγγαρία
2006Ατλέτικο Παραναένσε
2006–2007ΦΚ Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ
2008–2009Μακάμπι Νετάνια ΦΚ
2010–2011Βουλγαρία
Τίτλοι
Δυτική Γερμανία
Νικητής Παγκόσμιο Κύπελλο 1990
Φιναλίστ Παγκόσμιο Κύπελλο 1982
Φιναλίστ Παγκόσμιο Κύπελλο 1986
Νικητής Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1980
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Λόταρ Χέμπερτ Ματέους (γερμανικά: Lothar Herbert Matthäus, γεννήθηκε 21 Μαρτίου 1961) είναι Γερμανός πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής. Αγωνιζόμενος ως επιτελικός μέσος τη δεκαετία του 1980 και σε πιο οπισθοχωρημένες θέσεις αργότερα, αναδείχθηκε σε έναν από τους καλύτερους του αθλήματος όλων των εποχών.[1][2] Στις εκλογές της IFFHS για την ανάδειξη των κορυφαίων του 20ού αιώνα κατέλαβε την 15η θέση.[3] Ήταν ο αρχηγός της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ένα χρόνο αργότερα, ήταν ο πρώτος που ονομάστηκε επίσης Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ και παραμένει μέχρι σήμερα ο μόνος Γερμανός που κατέχει το συγκεκριμένο τίτλο.[4][5]

Ήταν ο πρώτος παίκτης γηπέδου και ο δεύτερος συνολικά, που εμφανίστηκε σε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα, ενώ παραμένει ένας από τους μόλις έξι παίκτες που το έχουν επιτύχει. Κατέκτησε ένα τίτλο πρωταθλητή Ευρώπης το 1980, ενώ αγωνίστηκε σε άλλα τρία. Είναι ο Γερμανός παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών σε 20 χρόνια διεθνούς σταδιοδρομίας, ενώ κλείνοντας την καριέρα του ήταν κάτοχος και του ρεκόρ κόσμου με 150 εμφανίσεις, ενώ ρεκόρ ήταν και ο αριθμός των αγώνων του σε διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου.[6][7] Ένας πολύπλευρος και ολοκληρωμένος παίκτης, ήταν γνωστός για τις οξυδερκείς πάσες, την αίσθηση της θέσης, τα δυνατά σουτ και τα τάκλιν του. Το 2011 ήταν ένα από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στην Αίθουσα Φήμης του Ποδοσφαίρου (Salón de la Fama del Fútbol) στην Πατσούκα, της πολιτείας Ιδάλγο του Μεξικού.[8][9]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματέους γεννήθηκε στην πόλη Έρλανγκεν της Βαυαρίας, τότε Δυτική Γερμανία. Από την ηλικία των εννέα ετών μπήκε στην ομάδα νέων της ΦΚ Χερτζογκενάουραχ, που βρίσκεται σε μια μικρή πόλη κοντά στη Νυρεμβέργη. Τη σεζόν 1978–79 αγωνίστηκε με την πρώτη ομάδα στη Landesliga Mite (στο έκτο επίπεδο της πυραμίδας του γερμανικού πρωταθλήματος) και σημείωσε 20 γκολ σε 22 αγώνες. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε διακοσμητής εσωτερικών χώρων.[10][11]

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ το 1979, όπου αγωνίστηκε έως το 1984 συνήθως ξεκινώντας ως αμυντικός μέσος. Έκανε το ντεμπούτο του στη Μπουντεσλίγκα στις 22 Σεπτεμβρίου 1979 (έβδομη αγωνιστική της σεζόν 1979–80) στην ήττα με αντίπαλο τη Καϊζερσλάουτερν. Καθιερώθηκε με την πρώτη χρονιά εκτοπίζοντας πιο έμπειρους παίκτες και έχοντας 28 συμμετοχές στην πορεία πρωταθλήματος. Έγινε γρήγορα γνωστός τόσο για την ηγετική του νοοτροπία στο γήπεδο, όσο και για την ακρίβεια των επιλογών του στις στημένες φάσεις.[12] Η έβδομη θέση όμως που τερμάτισε η ομάδα την πρώτη χρονιά ήταν απογοητευτική. Η αναγνώριση ήρθε με την πορεία της ομάδας στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1980, όπου πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις ιδιαίτερα στους ημιτελικούς με τη Στουτγκάρδη με αποτέλεσμα να κληθεί στην εθνική της χώρας του.[13] Με τη Μπορούσια έφτασε ακόμα στον τελικό στο Κύπελλο Γερμανίας το 1984, όπου αντιμετώπισε τη μετέπειτα ομάδα του Μπάγερν Μονάχου χάνοντας στα πέναλτι με δικό του αποτυχημένο.[14]

Μπάγερν Μονάχου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταγράφηκε στην Μπάγερν το 1984, στην πρώτη του θητεία με την Μπάγερν Μονάχου, η οποία είχε σημαντικές αλλαγές στην ομάδα που είχε κυριαρχήσει στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Ματέους ανέλαβε ηγετικό ρόλο στη θέση του Πάουλ Μπράιτνερ που είχε αποχωρήσει και από την πρώτη χρονιά ήρθε η πρώτη επιτυχία με τον τίτλο του πρωταθλήματος. Ανέλαβε όμως και ρόλο σκόρερ σημειώνοντας 16 τέρματα στο πρωτάθλημα. Συνολικά κατέκτησε με την ομάδα τρεις φορές την Μπουντεσλίγκα τις χρονιές 1984–85, 1985–86, 1986–87, και μια φορά το Κύπελλο Γερμανίας το 1986.[15][16]

Την αγωνιστική περίοδο 1986–87 η Μπάγερν με ηγέτη το Ματέους έφτασε στην ευρωπαϊκή αναγνώριση όταν στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έφερε τη σύγκρουση δύο πραγματικά μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων, της γερμανικής πρωταθλήτριας με τη Ρεάλ Μαδρίτης με την πρώτη να υπερισχύει στο πρώτο παιχνίδι με 4–1 με δύο τέρματα του Ματέους.[17] Φτάνοντας στον τελικό ο βαυαρικός σύλλογος ήταν το ακλόνητο φαβορί, όλα πήγαιναν σύμφωνα με τα σχέδια, με την Μπάγερν 1–0 μπροστά με μόλις 11 λεπτά να απομένουν, αλλά ηττήθηκε από την Πόρτο τελικά με 2–1. Η καριέρα του στην ομάδα του Μονάχου τον ολοκλήρωσε ως ποδοσφαιριστή με την αποτυχία κατάκτησης του Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης να παραμείνει ως το τρόπαιο που δεν κατέκτησε ως το τέλος της σταδιοδρομίας του.[18]

Ίντερ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1988 μαζί με τον συμπαίκτη του στην Μπάγερν Αντρέας Μπρέμε μεταγράφηκε στην ιταλική Ίντερ και κατέκτησε με το σύλλογο τη Σέριε Α το 1988–89, το Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας το 1989 και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1991. Η παρουσία του οδήγησε στην πλήρη ανάκαμψη της ομάδας με την προσθήκη και του επίσης Γερμανού Γιούργκεν Κλίνσμαν.[19][20] Η καριέρα του στην Ιταλία που είχε εκείνη την περίοδο το καλύτερο ποιοτικά και δυσκολότερο πρωτάθλημα στον κόσμο εδραίωσε τη διεθνή του φήμη. Η καλύτερη χρονιά ήταν το 1990–91 όταν σημείωσε 23 γκολ σε 46 αγώνες και κέρδισε το βραβείο του παίκτη της χρονιάς από τη ΦΙΦΑ, ο πρώτος νικητής του διαγωνισμού.[15] Γρήγορος και δυνατός, με πολύ καλή τεχνική, ικανότητα χρήσης και των δύο ποδιών οδήγησε την ιταλική ομάδα έχοντας ηγετικό ρόλο και μεταφέροντας το πνεύμα του νικητή που έδωσε στην Ίντερ το πρώτο πρωτάθλημα μετά από οκτώ χρόνια. Ήταν ο ποδοσφαιριστής που έδινε το ρυθμό ή τον άλλαζε ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα. Ένας σοβαρός τραυματισμός του τον Απρίλιο του 1992 απέναντι στην Πάρμα τον άφησε εκτός δράσης για πάνω από τρεις μήνες.[21]

Μπάγερν Μονάχου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επέστρεψε στην Μπάγερν το 1992 και παρόλο που ήταν ήδη 31 ετών έμεινε εκεί άλλα οκτώ χρόνια έως το 2000. Ο τραυματισμός του περιόρισε τις δυνατότητές του και έτσι προτιμήθηκε η θέση του να είναι ως λίμπερο. Κατέκτησε με την ομάδα άλλες τέσσερις φορές την Μπουντεσλίγκα 1993–94, 1996–97, 1998–99, 1999–2000 και μια φορά ακόμα το 1998 το Κύπελλο Γερμανίας.[22] Το 1996 κατέκτησε εκ νέου το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μετά την επικράτηση επί της Μπορντό με 3–1[23] ενώ έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στον τελικό του 1999 αλλά δεν τα κατάφερε: βρέθηκε πολύ κοντά όταν μέχρι το 89ο λεπτό η Μπάγερν νικούσε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1–0, αλλά σε μία από τις εντυπωσιακότερες ανατροπές στην ιστορία του θεσμού οι Άγγλοι νίκησαν με 2–1.[24] Το 1999 εξελέγη και πάλι Γερμανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς παρά το γεγονός ότι ήταν σε ηλικία 38 ετών.[25] Στις 8 Μαρτίου 2000 αγωνίστηκε στο τελευταίο παιχνίδι της ευρωπαϊκής πορείας του απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης.[10]

Σε φωτογραφία του 1995

Μέτροσταρς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2000 μετακόμισε στις Η.Π.Α για να αγωνιστεί με την ομάδα Μέτροσταρς της Νέας Υόρκης, όπου παρέμεινε έως το Σεπτέμβριο του 2001 αποχωρώντας από την ενεργό δράση σε ηλικία 40 ετών έχοντας συμπληρώσει περισσότερο από δύο δεκαετίες ενεργού δράσης σε υψηλό επίπεδο.[18][26] Ο Ματέους επανήλθε στην ενεργό δράση σε ηλικία 57 ετών, για να αγωνιστεί για 50 λεπτά με την πρώτη του ομάδα ΦΚ Χερτζογκενάουραχ στο τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος της σεζόν 2017–18. Ο τελευταίος αγώνας πρωταθλήματος εκείνης της σεζόν. Η ομάδα είχε ήδη εξασφαλίσει τον τίτλο του πρωταθλήματος και η εμφάνισή του ικανοποίησε την επιθυμία του να παίξει το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του από τον σύλλογο όπου ξεκίνησε η σταδιοδρομία του.[27] Σε 1.006 επίσημους αγώνες σημείωσε 263 γκολ.[11]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική ομάδα το 1980 συμμετέχοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιταλία μπαίνοντας σαν αλλαγή στον αγώνα με την Ολλανδία (14 Ιουνίου) που έληξε με νίκη της δυτικογερμανικής ομάδας με 3–2, ενώ δύο χρόνια αργότερα ήταν στην ομάδα της Δυτικής Γερμανίας που έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου αγωνιζόμενος σε δύο συναντήσεις της πρώτης φάσης.[28][29] Μετά από αυτή τη διοργάνωση καθιερώθηκε ως βασικός και στον τελικό του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου (1986) ήταν ο προσωπικός φρουρός του Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει ως τον καλύτερο αντίπαλο που είχε αντιμετωπίσει.[5][30][31] Οι δυο τους είχαν αναμετρηθεί σε φιλικό αγώνα των δύο εθνικών ομάδων δύο χρόνια νωρίτερα με το αμυντικό καθήκον του Ματεους να ολοκληρωνεται με επιτυχία και νίκη με 3–1.[32] Η ανάκαμψη της Δυτικής Γερμανίας στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού, που δεν οδήγησε όμως και στον τίτλο, βασίστηκε και στην ανάληψη επιθετικών πρωτοβουλιών από τον Ματέους.[10] Έκτοτε καθιερώθηκε και ως ανασταλτικός μέσος, όταν αυτό κρίνονταν απαραίτητο. Ο συνδυασμός αυτός αμυντικών δυνατοτήτων και ικανότητας να δημιουργεί ευκαιρίες με τις οξυδερκείς πάσες του και το δυνατό σουτ τον έκαναν έναν από τους πιο ολοκληρωμένους μέσους στην ιστορία.[33][34][35] Από το 1988 ήταν αρχηγός της ομάδας, με την επόμενη μεγάλη διοργάνωση, αυτή του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, η Δυτική Γερμανία αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την Ολλανδία.[36]

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 ήταν από τους πρωταγωνιστές της νικηφόρου πορείας της Δυτικής Γερμανίας, ίσως και ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.[37][38] Αγωνίστηκε και πάλι σε θέση επιτελικού μέσου δίνοντας επιθετικό χαρακτήρα στην ομάδα κάτω από τις οδηγίες του Φραντς Μπεκενμπάουερ, σημείωσε τέσσερα τέρματα (δύο στην πρεμιέρα απέναντι στη Γιουγκοσλαβία που ήταν και το καλύτερο παιχνίδι του στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου) και ήταν αυτός που σήκωσε το τρόπαιο στην επανάληψη του τελικού του Μεξικού. Στο ντεμπούτο του σημείωσε και ένα από τα καλύτερα γκολ της διοργάνωσης με ατομική προσπάθεια.[39][40] Στον τελικό αγωνίστηκε ως επιθετικός μέσος μένοντας ελεύθερος από τα καθήκοντα του τελικού του 1986.[35] Σε έναν αγώνα με μόνο αρνητικά χαρακτηριστικά και με τους Ιταλούς φιλάθλους να υποστηρίζουν την ομάδα του, ήταν αυτός που έδωσε την τελική πάσα (ασίστ) από την οποία προήλθε το πέναλτι που έκρινε τον αγώνα. Όπως αποκάλυψε δεκαετίες αργότερα, αρνήθηκε να εκτελέσει το πέναλτι αφήνοντάς το στον Μπρέμε (παρότι ήταν ο συνήθης της Δυτικής Γερμανίας), καθώς στο ημίχρονο χρειάστηκε να αλλάξει παπούτσια, χρησιμοποιώντας νέα που δεν τα εμπιστευόταν.[28][41][42] Ο ίδιος κέρδισε την ασημένια μπάλα ως δεύτερος καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα.[43][44] Το 1990 κέρδισε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.[45] Το Νοέμβριο του 1993 αγωνίστηκε για 104η φορά με την Εθνική Γερμανίας ξεπερνώντας την επίδοση του Μπεκενμπάουερ.[29] Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 η αποτυχία της Γερμανίας κόστισε τη θέση του στην ομάδα και ξανακλήθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 μετά το σοβαρό τραυματισμό του Ματίας Ζάμμερ, όπου και πάλι η Γερμανία ήταν εκτός τετράδας. Ο Ματέους αγωνίστηκε ως λίμπερο και στις διοργανώσεις.[44][46] Αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη Γερμανία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000,[47] συμπληρώνοντας 150 διεθνείς εμφανίσεις, επίδοση ρεκόρ κόσμου εκείνη την εποχή.[48] Το ρεκόρ διεθνών συμμετοχών το κατείχε από τις 23 Φεβρουαρίου 2000 όταν σε αγώνα με την Ολλανδία κατέρριψε το ρεκόρ του Σουηδού Τόμας Ραβέλι με την 144η συμμετοχή του.[6][49] Είναι ο Γερμανός παίκτης με της περισσότερες συμμετοχές (150 εμφανίσεις, 83 για τη Δυτική Γερμανία) και 23 γκολ για τη γερμανική εθνική ομάδα.[29]

Έχοντας συμμετάσχει σε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα (Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1982, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1986, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1990, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1994, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1998), ήταν ο δεύτερος που κατάφερε κάτι τέτοιο (μετά το Μεξικανό Αντόνιο Καρβαχάλ)[50][51][52] και κατείχε το ρεκόρ για τα περισσότερα παιχνίδια από έναν παίκτη σε Παγκόσμια Κύπελλα (25 συνολικά) μέχρι το 2022.[4][53] Το ρεκόρ της συμμετοχής του σε έξι προκριματικές φάσεις Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων παραμένει ακατάρριπτο.[54]

Προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από την Αυστριακή Ραπίντ Βιέννης, όπου έμεινε από τον Σεπτέμβριο του 2001 έως τον Μάιο του 2002. Ακολούθησε η Παρτιζάν Βελιγραδίου το Δεκέμβριο του 2002 με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα τη σεζόν 2002-03. Η καλύτερη στιγμή του με τον σύλλογο ήρθε τον Αύγουστο του 2003, όταν η Παρτιζάν απέκλεισε στον τρίτο προκριματικό γύρο του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ τη Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ για να φτάσει στη φάση των ομίλων του 2003–04, αλλά παραιτήθηκε λίγο καιρό αργότερα για να αναλάβει την Εθνική Ουγγαρίας χωρίς επιτυχίες.[55]

Το 2006 πέρασε από τη Βραζιλιάνικη ομάδα Ατλέτικο Παραναένσε: μόλις πέντε εβδομάδες μετά από την υπογραφή του συμβολαίου του ενημέρωσε την ομάδα για την ανάγκη να επιστρέψει πίσω στην Ευρώπη, προκειμένου να ασχοληθεί με ένα επείγον προσωπικό πρόβλημα, αλλά τους διαβεβαίωσε ότι θα είναι και πάλι πίσω σε λίγες ημέρες.[56] Μετά από απουσία δύο εβδομάδων, έστειλε την παραίτησή του στις 20 Μαρτίου και δεν επέστρεψε στη Βραζιλία. Στις 19 Μαΐου 2006, ο Ματέους συνέχισε ως προπονητής της Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ (πρώην Αούστρια Σάλτσμπουργκ) για την επερχόμενη χρονιά 2006–07. Σύντομα, στην ομάδα υπέγραψε επίσης ο Τζιοβάνι Τραπατόνι, πρώην προπονητής του Ματέους τόσο στην Ίντερ όσο και στη Μπάγερν ως διευθυντής ποδοσφαίρου. Στην πράξη, αυτό σήμαινε ότι οι δυο τους μοιράστηκαν ουσιαστικά τα καθήκοντα στην προπόνηση. Παρά το ότι η ομάδα κατέκτησε το αυστριακό πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά, ο Ματέους τελικά θα απολυθεί στις 12 Ιουνίου 2007.[57]

Στις 13 Απριλίου 2008, υπέγραψε με τον ισραηλινό σύλλογο Μακάμπι Νετάνια ως προπονητής της ομάδας από την αρχή της σεζόν 2008–09. Προς το τέλος της σεζόν, με το ισραηλινό πρωτάθλημα να συνεχίζεται και τη Μακάμπι Νετάνια να βρίσκεται στην τέταρτη θέση, ανακοινώθηκε ότι ο Ματέους δεν θα παραμείνει για δεύτερη χρονιά.[58] Η ομάδα τελείωσε το πρωτάθλημα στην τέταρτη θέση. Ακολούθησε η Εθνική Βουλγαρίας, όπου ο Ματέους ανέλαβε να την οδηγήσει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2012, όμως δεν τα κατάφερε και το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε.[55]

Στατιστικά στοιχεία διεθνούς σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική ομάδα Έτος Συμμ. Γκολ
Δυτική Γερμανία / Γερμανία 1980 1 0
1981 1 0
1982 10 0
1983 7 0
1984 10 0
1985 7 1
1986 15 2
1987 6 1
1988 10 4
1989 3 1
1990 15 7
1991 7 3
1992 4 0
1993 11 0
1994 15 3
1995 0 0
1996 0 0
1997 0 0
1998 8 0
1999 13 1
2000 7 0
Σύνολο 150 23

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπάγερν Μονάχου

  • Μπουντεσλίγκα (7): 1984–85, 1985–86, 1986–87, 1993–94, 1996–97, 1998–99, 1999–2000
  • Κύπελλο Γερμανίας (DFB-Pokal) (3): 1985–86, 1997–98, 1999–2000
  • Σούπερ Κύπελλο Γερμανίας (DFB-Supercup): 1987
  • Κύπελλο UEFA: 1995–96
  • DFB-Ligapokal (3): 1997, 1998, 1999

Ίντερ

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1988–89
  • Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας: 1989
  • Κύπελλο UEFA: 1990–91

Μέτροσταρς

  • MLS Πρωτάθλημα Ανατολικής Περιφέρειας: 2000

Δυτική Γερμανία

  • Παγκόσμιο Κύπελλο: 1990
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1980

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χρυσή Μπάλα (Ballon d'Or) : 1990
  • IFFHS Καλύτερος Παίκτης του κόσμου : 1990
  • Παίκτης της χρονιάς της FIFA : 1991
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Ασημένια μπάλα : 1990
  • Παγκόσμιο Κύπελλο καλύτερη ομάδα : 1990
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλύτερη ομάδα : 1988
  • Ποδοσφαιριστής της χρονιάς στη Γερμανία (2) : 1990, 1999
  • Kicker Bundesliga Ομάδα της σεζόν (5) : 1982–83, 1984–85, 1987–88, 1992–93, 1993–94
  • Pirata d'Oro (Διεθνής Παίκτης της Χρονιάς): 1991
  • FIFA XI (3) : 1996, 1997, 2001
  • FIFA 100
  • IFFHS : 15ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • IFFHS θρύλοι
  • IFFHS : Παγκόσμια Ομάδα του XXού αιώνα
  • France Football : Ballon d'or Dream Team (2020)

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Your greatest ever football XI: midfielders» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2025. 
  2. ↑ «The Greatest Of All Time – Rank». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  3. ↑ «IFFHS Century Elections» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «The 10 football World Cup heroes» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2023. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Lothar Matthäus» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «The New York Times : PLUS: SOCCER -- GERMANY; Matthaus Will Be The Iron Man» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «FIFA : Behind the World Cup record: Lothar Matthäus» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  8. ↑ «El Salón de la Fama ya tiene inquilinos» (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ «Hall of Fame of Soccer Mexico and World: World» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «A whole Lothar love...» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2025. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Thousand Matches - Lothar Matthäus - Additional Data» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2025. 
  12. ↑ «Wie gut war eigentlich… Lothar Matthäus?» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2024. 
  13. ↑ «Borussia.de : Lothar Matthäus» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020. 
  14. ↑ «DFB Pokal final 1984» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2020. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Encyclopædia Britannica  : Lothar Matthäus». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. .
  16. ↑ «Lothar Matthaus: Ο Fiel da Balança» (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2020. 
  17. ↑ «Real Madrid v Bayern: the night Juanito kicked Matthäus in the face» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Lothar Mattheus: A German Legend» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. ↑ «FC Internazionale Milano : LOTHAR Matthäus» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020. 
  20. ↑ «Tridentes históricos del fútbol europeo» (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2023. 
  21. ↑ «WHEN LOTHAR MATTHÄUS WENT TO INTER MILAN AND BECAME A LEGEND» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020. 
  22. ↑ «Lothar Matthäus» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2022. 
  23. ↑ «Lothar Matthäus: The German Engine that enlightened the world» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2021. 
  24. ↑ «Lothar Matthäus: The story of a Bundesliga legend» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  25. ↑ «Lothar Matthäus» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  26. ↑ «Metrostars: Lothar Matthäus» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  27. ↑ «Bundesliga legend Lothar Matthäus 'retires' from football after Sunday league game for hometown club FC Herzogenaurach» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2018. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «FIFA : "Es ist etwas Besonderes, als Kapitän den Pokal zu gewinnen"» (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2013. 
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 «Lothar Matthäus - Century of International Appearances» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  30. ↑ «Which Germany Star Will Be the Matthaus to Messi's Maradona?» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  31. ↑ «Lothar Matthäus (West Germany/Germany)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020. 
  32. ↑ «Diego Maradona in 1986, and the British Press» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021. 
  33. ↑ «FIFA World Cup 2022: From Pele to Maradona, 10 stars who set the stage alight» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  34. ↑ «The all-time World Cup Perfect XI» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2021. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «All-time Top 20: No. 11 Lothar Matthaeus» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2023. 
  36. ↑ «MATTHÄUS, L'HOMME D'ACIER» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2024. 
  37. ↑ «Correcting Past Golden Ball Mistakes at the World Cup» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  38. ↑ «Best Players of the 1980s» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. 
  39. ↑ «Lothar Matthäus (Allemagne), nouvel épisode de nos 100 joueurs qui ont marqué l'histoire de la Coupe du monde» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  40. ↑ «FIFA : The 22 greatest goals in FIFA World Cup™ history» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  41. ↑ «World Cup 1990» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2012. 
  42. ↑ «Μουντιάλ 1990: Γιατί ο Ματέους αρνήθηκε να εκτελέσει το πέναλτι που έδωσε το τρόπαιο στη Γερμανία». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2022. 
  43. ↑ «FIFA World Cup All Star teams» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  44. ↑ 44,0 44,1 «FIFA : Matthaus: A record-breaking champion turns 60» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  45. ↑ «EN IMAGES. Ballon d'Or : le palmarès complet, année après année depuis 1956» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2022. 
  46. ↑ «The Greatest XI in World Cup History» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  47. ↑ «Alemania dispara contra Matthäus» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  48. ↑ «Players' Caps and International Goals as of 18 September 2000» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  49. ↑ «Matthäus iguala el récord de partidos» (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  50. ↑ «Players with the most FIFA World Cup™ Participations» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020. 
  51. ↑ «Τα «ιερά τέρατα» του Παγκοσμίου Κυπέλλου με αριθμούς». Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. 
  52. ↑ «Και ο Ματέους 5 αστέρων». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  53. ↑ «IOC : Most FIFA World Cup appearances: Players who have played in most matches - full list» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2023. 
  54. ↑ «6 EURO CYCLES FOR MARC PUJOL AND CRISTIANO RONALDO» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  55. ↑ 55,0 55,1 «Lothar Matthäus trainer» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  56. ↑ «Στην Παραναένσε (;) ο Ματέους». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021. 
  57. ↑ «Trapattoni inspires Red Bull Salzburg's first Austrian Bundesliga title» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  58. ↑ «Maccabi Netanya fires German great Lothar Matthäus» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λόταρ_Ματέους&oldid=11097908"