Λεονίντας ντα Σίλβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Λεωνίδας Ντα Σίλβα)
Λεονίντας ντα Σίλβα
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης6 Σεπτεμβρίου 1913
Τόπος γέννησηςΡίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Ημερ. θανάτου24 Νοεμβρίου 2004 (91 ετών)
Τόπος θανάτουΚότια, Βραζιλία
Ύψος1,73 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1930–1931Σίριο Λιβανές (D/R)5(5)
1931–1932Μπονσουσέσο39(23)
1933Πενιαρόλ25(28)
1934ΚΡ Βάσκο ντα Γκάμα4(1)
1935–1936Μποταφόγκο Ρεγκάτας19(9)
1936–1942Φλαμένγκο88(89)
1943–1950Σάο Πάολο120(93)
Σύνολο301(248)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1932–1946Βραζιλία19(21)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Λεονίντας ντα Σίλβα (πορτογαλικά: Leônidas da Silva, 6 Σεπτεμβρίου 1913 – 24 Ιανουαρίου 2004) ήταν Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 1938 και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.[1][2] Είναι γνωστός ως ο «Άνθρωπος - λάστιχο» και το «Μαύρο Διαμάντι»[3][4] και είναι ο ποδοσφαιριστής που καθιέρωσε το ανάποδο ψαλίδι στο ποδόσφαιρο.[5][6]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λεονίντας ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα νέων Σάο Κριστοβάο και στη συνέχεια σε μικρές ερασιτεχνικές ομάδες για μικρά χρονικά διαστήματα.

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γνωστός έγινε στη Μπονσουσέσο, όπου άρχισε να επιδεικνύει το πλούσιο ταλέντο του.

Το 1933 πήγε στην Ουρουγουάη, τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική δύναμη εκείνη την εποχή και στην κορυφαία Πενιαρόλ, όμως σε ένα χρόνο, επέστρεψε στη Βραζιλία για να παίξει για την Βάσκο ντα Γκάμα. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, εντάχθηκε στη Μποταφόγκο και κέρδισε το πρωτάθλημα του Ρίο το 1935.[7] Ξεκίνησε την καριέρα του ως έσω δεξιά αλλά η μεγάλη ευελιξία, η ταχύτητα και τα αθλητικά του προσόντα ήταν τέτοια που καθιερώθηκε ως κεντρικός επιθετικός.[8]

Τον επόμενο χρόνο πήγε στη Φλαμένγκο, όπου έμεινε μέχρι το 1941. Για άλλη μια φορά, το 1939, η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα του Ρίο. Ήταν επίσης στο προσκήνιο του κινήματος κατά των προκαταλήψεων στο ποδόσφαιρο, ένας από τους πρώτους μαύρους παίκτες που εντάχθηκαν στην τότε «ελιτίστικη» ομάδα της Φλαμένγκο.[9] Η καριέρα του δείχνει πως το ποδόσφαιρο μπόρεσε να προχωρήσει στην κοινωνική κλίμακα στη Νότια Αμερική. Εισαγωγή από τους Βρετανούς και γεμάτο κύρος της Ευρώπης, το ποδόσφαιρο ξεκίνησε στην ήπειρο ως ελίτ άθλημα - ειδικά στη Βραζιλία, όπου η δουλεία είχε καταργηθεί επίσημα μόνο το 1888. Αλλά η Νότια Αμερική πέρασε μια διαδικασία αστικοποίησης, με τους μετανάστες να χύνονται από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Το Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάολο στα νοτιοανατολικά της Βραζιλίας, όλα αναπτύχθηκαν με γρήγορο ρυθμό - και αυτές οι πόλεις αποδείχτηκαν γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθεί το νέο άθλημα, συνεχίζοντας με όλα τα κοινωνικά επίπεδα.[10] Στην ομάδα της Φλαμένγκο άνοιξε τα «σύνορα» για τους μαύρους παίκτες, απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα, έγινε είδωλο, συμμετείχε σε διαφήμιση σοκολάτας (πρωτόγνωρο στοιχείο) και αναδείχθηκε στον πιο αποτελεσματικό σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 153 τέρματα σε 149 επίσημους αγώνες.[11]

Ο Λεονίντας εντάχθηκε στη Σάο Πάολο το 1942 και παρέμεινε στο σύλλογο μέχρι την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 1950. Όταν το 1942 πήρε μεταγραφή για τη Σάο Πάολο η ομάδα πούλησε οκτώ χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας περισσότερα και στο γήπεδο 72.218 θεατές πλήρωσαν εισιτήριο για να τον δουν.[12]

Ο Λεονίντας είναι ένας από τους πιθανούς (και ο πιο γνωστός) παίκτες που έχουν πιστωθεί για την επινόηση του «λακτίσματος ποδηλάτου» (ανάποδο ψαλίδι).[13][14][15] Η πρώτη φορά που η χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική ήταν στις 24 Απριλίου 1932.[16] Στη Φλαμένγκο χρησιμοποίησε αυτή τη κίνηση μόνο μία φορά το 1939, εναντίον της Αργεντίνικης ομάδας Ιντεπεντιέντε. Το ασυνήθιστο σουτ κέρδισε τεράστια φήμη εκείνη τη στιγμή, προωθώντας το ποδόσφαιρο.

Για τη Σάο Πάολο, ο Λεονίντας χρησιμοποίησε το ανάποδο ψαλίδι σε δύο περιπτώσεις: το πρώτο στις 14 Ιουνίου 1942, και το πιο διάσημο από όλα, το χρησιμοποίησε στις 13 Νοεμβρίου 1948, με την εντυπωσιακή νίκη επί της Γιουβέντους με 8–0. Το παιχνίδι (και το γκολ) καταγράφηκε σε μια εικόνα και θεωρείται ως η πιο διάσημη εικόνα του παίκτη. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938, χρησιμοποίησε επίσης το ανάποδο ψαλίδι για να ευχαριστήσει τους θεατές. Όταν το έκανε, ο διαιτητής ήταν τόσο σοκαρισμένος από το ψαλίδι που δεν ήξερε αν ήταν εντός των κανόνων ή όχι.[17] Για την ομάδα του Σάο Πάολο σημείωσε 144 γκολ σε 212 επίσημους αγώνες.[18]

Σε φωτογραφία του 1946

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λεονίντας έπαιξε 19 φορές για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας μεταξύ 1932 και 1946, σημειώνοντας συνολικά 21 γκολ εκ των οποίων δύο στο ντεμπούτο του.[19][20] Το 1938, ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου με 7 γκολ, σημειώνοντας τρία γκολ στη νίκη 6–5 επί της Πολωνίας - σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση, το ένα μάλιστα χωρίς το ένα του παπούτσι.[21][22]

Για πρώτη φορά το 1938 η Βραζιλία πήρε την καλύτερη ομάδα σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1930 και το 1934 εσωτερικές διαφορές εμπόδισαν μερικούς παίκτες να συμμετέχουν, ο Λεονίντας συμμετείχε το 1934 και έτσι αυτή τη φορά η ομάδα πλήρης ήταν από τα φαβορί.[23] Για τον επόμενο αγώνα, κατά της Τσεχοσλοβακίας, ήταν ελαφρά τραυματισμένος, αλλά οι υπεύθυνοι της Βραζιλίας, ενδιαφερόμενοι για ενδεχόμενη τιμωρία στη χρήση του Νιτζίνιο, προτίμησαν να κρατήσουν τον Λεονίντας στην ομάδα (σημείωσε ένα γκολ).[24] Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία είχε προειδοποιήσει τη FIFA για την ανώμαλη κατάσταση του Νιτζίνιο: αυτός ο παίκτης είχε ιταλική ιθαγένεια, εξακολουθούσε να είναι νομικά συνδεδεμένος με τη Λάτσιο, ομάδα που άφησε χωρίς άδεια το 1936, λόγω φόβου να στρατολογηθεί από τον ιταλικό στρατό στο δεύτερο Ιταλο-αιθιοπικό πόλεμο. Ο Λεονίντας κατάφερε να σκοράρει ενάντια στους Τσέχους, αλλά ο τραυματισμός του επιδεινώθηκε, καθιστώντας τον σίγουρα ανίκανο να χρησιμοποιηθεί στο επόμενο παιχνίδι - τον με την Ιταλία. Η Βραζιλία έχασε τον αγώνα 2–1 και για πολλά χρόνια ο προπονητής Αντεμάρ Πινέντα επικρίθηκε, καθώς πολλοί οπαδοί, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινά κακή κατάσταση του ποδοσφαιριστή, πίστευαν ότι η απουσία του ήταν απλώς μια επιλογή που υπερηφανευόταν από τον προπονητή «να ξεκουράσει τον παίκτη για τον τελικό».[25] Αυτή η εκδοχή εξακολουθεί να κυκλοφορεί, παρά το γεγονός ότι ο Λεονίντας είχε γράψει μία επιστολή, η οποία δημοσιεύθηκε από ορισμένες εφημερίδες εκείνη την εποχή, όπου διευκρίνισε τους λόγους της απουσίας του.

Ο κορυφαίος επιθετικός επέστρεψε για τον τρίτο αγώνα και σκόραρε δύο ακόμα γκολ στη νίκη με 4–2 απέναντι στη Σουηδία.[26] Αναδεικνυόμενος ως πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, με 7 γκολ, και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης, ήταν ο πρώτος (από τους τρεις συνολικά) που κατάφεραν κάτι τέτοιο.[27][28][29]

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, σημείωσε συνολικά 564 γκολ σε 613 επίσημους και φιλικούς αγώνες, από τα οποία 385 σε επίσημους.[30] Αφότου αποσύρθηκε, έγινε προπονητής της Σάο Πάολο. Εργάστηκε επίσης ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ο Lance» και σχολιαστής αγώνων, τόσο στο ραδιόφωνο, όσο και στην τηλεόραση, ενώ παράλληλα διατηρούσε κατάστημα επίπλων. Έζησε 91 χρόνια, μέχρι που πέθανε το 2004 εξαιτίας της νόσου Αλτσχάιμερ, από την οποία είχε προσβληθεί τη δεκαετία του 1970.[31] Η Μπονσουσέσο μετονόμασε το γήπεδό της προς τιμή του σε «Στάδιο Λεονίντας ντα Σίλβα».[1]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογοι

Βραζιλία

Ατομικές διακρίσεις

  • Παγκόσμιο Κύπελλο Χρυσό Παπούτσι : 1938
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Χρυσή Μπάλα : 1938
  • Καλύτερη Ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου : 1938
  • IFFHS Βραζιλιάνος παίκτης του 20ού αιώνα : 8η θέση
  • IFFHS Νοτιοαμερικανός παίκτης του 20ού αιώνα : 24η θέση
  • Guerin Sportivo περιοδικό : 26ος καλύτερος παίκτης του 20ού αιώνα
  • Placar περιοδικό : 28ος καλύτερος παγκόσμιος παίκτης του 20ού αιώνα
  • World Soccer περιοδικό : Οι 100 καλύτεροι παίκτες του 20ού αιώνα
  • Καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος Παουλίστα (5) : 1943, 1945, 1946, 1948, 1949
  • Κορυφαίος σκόρερ και καλύτερος παίκτης στο Πρωτάθλημα Καριόκα (2) : 1938 (16 γκολ), 1940 (30 γκολ)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Leônidas da Silva: a primeira joia rara do futebol brasileiro». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020. 
  2. ↑ «Football's Pioneers: Leônidas da Silva». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  3. ↑ «L'ÉQUIPE : Top 50 des joueurs sud-américains de l'histoire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  4. ↑ «World Football: The 100 Greatest World Cup Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  5. ↑ «Η Google «θυμάται» τον Λεωνίδα Ντα Σίλβα». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ «BRITANNICA : Leônidas». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  7. ↑ «Léônidas». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «Leonidas da Silva». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2020. 
  9. ↑ «Leônidas da Silva: homem pioneiro - Flamengo». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  10. ↑ «The legacy of Leonidas da Silva lives on». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  11. ↑ «Há 105 anos nascia Leônidas, ο homem que popularizou a bicicleta no futebol». Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «Ποιος ήταν ο περίφημος Leonidas da Silva που τιμά σήμερα η Google;». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  13. ↑ «Pele and the 20 Greatest Brazilian Footballers of All Time». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020. 
  14. ↑ «World Cup Football». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020. 
  15. ↑ «LEÔNIDAS DA SILVA E A ORIGEM DA BICICLETA». Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2021. 
  16. ↑ «Pele Gave Us Many Things, But The Bicycle Kick Isn't One Of Them». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ «LEÔNIDAS DA SILVA: THE BRAZILIAN LEGEND WHO FIRST POPULARISED THE BICYCLE KICK». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  18. ↑ «Leônidas da Silva: 105 anos do nascimento do ídolo». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  19. ↑ «National football teams : Leonidas da silva». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  20. ↑ «FIFA : More goals than caps». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  21. ↑ «5 Days to go: Brazil's Leonidas scored shoeless goal on June 5, 1938». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  22. ↑ «Leónidas Da Silva, el primer ídolo del pueblo brasileño». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2021. 
  23. ↑ «Brazil in the World Cup 1938 - France». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  24. ↑ «World Cup Countdown: 18 Weeks to Go - The Pre-War Pele & Bicycle Kick King Leônidas». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  25. ↑ «FIFA : Leonidas ignites legendary fire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  26. ↑ «Leonidas – the real inventor of the brilliance of Brazilian football». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  27. ↑ «FIFA : 1938 FIFA World Cup France™ - Top Scorers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021. 
  28. ↑ «Raúl, Pelé and World Football's Top 10 Groundbreaking Players». Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2021. 
  29. ↑ «Golden Boot & Top Goal Scorers FIFA World Cup Finals Tournaments 1930 to 2022». Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  30. ↑ «Leonidas Da Silva, Le diamant Noir». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022. 
  31. ↑ «Λεονίντας ντα Σίλβα: Ο Βραζιλιάνος… εφευρέτης του ανάποδου ψαλιδιού». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία
Προκάτοχος
Τζουζέπε Μεάτσα 		Πολυτιμότερος Παίκτης Παγκοσμίου Κυπέλλου
1938 		Διάδοχος
Ζιζίνιο
Προκάτοχος
Όλντσιχ Νεγέντλι 		Χρυσό Παπούτσι Παγκοσμίου Κυπέλλου
1938 		Διάδοχος
Αντεμίρ
π • σ • ε Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου - Πρώτοι σκόρερ
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λεονίντας_ντα_Σίλβα&oldid=9830140"