Ροναλντίνιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ροναλντίνιο

Με τη Μπαρτσελόνα
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΡονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα
Ημερ. γέννησης21 Μαρτίου 1980 (1980-03-21) (43 ετών)
Τόπος γέννησηςΠόρτο Αλέγκρε, Βραζιλία
Ύψος1,79 μ.
ΘέσηΜέσος
Επιθετικός
Ομάδες νέων
1987–1998Γκρέμιο ΦΜΠΑ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1998–2001Γκρέμιο ΦΜΠΑ89(47)
2001–2003Παρί Σεν Ζερμέν55(17)
2003–2008Μπαρτσελόνα 145(70)
2008–2011ΑΚ Μίλαν76(20)
2011–2012 Φλαμένγκο56(23)
2012–2014Ατλέτικο Μινέιρο58(20)
2014–2015Κερέταρο ΦΚ25(8)
2015Φλουμινένσε ΦΚ7(0)
Σύνολο517(208)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1996Βραζιλία Κ-1713(3)
1999Βραζιλία Κ-205(3)
2000–2003Βραζιλία Κ-2327(18)
1999–2013Βραζιλία97(33)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ροναλντίνιο (πραγματικό όνομα: Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα, Ronaldo de Assis Moreira, γεννήθηκε 21 Μαρτίου 1980) είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής. Αγωνίστηκε σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, κυρίως ως αριστερός πλάγιος μέσος αλλά και ως επιθετικός μέσος. Συχνά θεωρείται από τους κορυφαίους παίκτες της γενιάς του και από ορισμένους ως ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών.[1][2]

Ο Ροναλντίνιο κέρδισε δύο βραβεία του Παίκτη της Χρονιάς της FIFA και μια Χρυσή Μπάλα. Ήταν γνωστός για την απαράμιλλη τεχνική που διέθετε, αλλά και τις δημιουργικές του ικανότητες.[3][4] Λόγω της ευελιξίας του, του ρυθμού του, της τεχνικής ποιότητάς του, αλλά και τις εξαιρετικές του εκτελέσεις φάουλ, θεωρείται ως ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες στην ιστορία.[5][6][7] Έκανε το ντεμπούτο του στη Γκρέμιο το 1998. Μετακόμισε στη Παρί Σεν Ζερμέν στη Γαλλία πριν υπογράψει για τη Μπαρτσελόνα το 2003. Στη δεύτερη σεζόν του με τη Μπαρτσελόνα, κέρδισε το πρώτο του βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς της FIFA. Στην επόμενη χρονιά κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς και άλλο ένα τίτλο στη Λα Λίγκα, κάνοντας το πρώτο νταμπλ στην καριέρα του. Ο Βραζιλιάνος έλαβε επίσης το δεύτερο βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς. Εκτός από τη βραζιλιάνικη, κατέχει και την ισπανική υπηκοότητα, την οποία απέκτησε στις 27 Αυγούστου 2007 σε τελετή στο δικαστήριο του προαστίου Χάβα της Βαρκελώνης.[8] Τέλος αγωνίστηκε την σεζόν 2021-22 στην Αγία Παρασκευή Σπετσών όπου σημείωσε 2 συμμετοχές 21 γκολ και 48 ασίστ

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας στις 21 Μαρτίου 1980 με το όνομα Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα, ενώ το ψευδώνυμό του σημαίνει «Μικρός Ρονάλντο». Τον φώναζαν «Ροναλντίνιο», επειδή στην ομάδα υπήρχε ένα μεγαλύτερο παιδί που ονομαζόταν Ρονάλντο και τελικά το όνομα αυτό έμεινε.[9] Ο πατέρας του ήταν και αυτός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και τον ώθησε από νωρίς στο άθλημα και εντάχθηκε στις κατώτερες ομάδες της Γκρέμιο σε ηλικία 7 ετών, ενώ την επόμενη χρονιά χάνει τον πατέρα του.[10]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην Γκρέμιο, την περίοδο 1998–2001. Καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα το 1999. Σημείωσε 23 γκολ σε 48 εγχώρια παιχνίδια και το μοναδικό τέρμα στον τελικό του πρωταθλήματος απέναντι στην Ιντερνασιονάλ (1–0) μετά από εντυπωσιακή εμφάνιση.[11] Το 2001, ο Ροναλντίνιο υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την Παρί Σεν Ζερμέν. Πέρασε την πλειοψηφία των πρώτων μηνών της αγωνιστικής περιόδου 2001–02 εναλλάσσοντας μεταξύ του του πάγκου και του γηπέδου. Ο ίδιος σημείωσε τον πρώτο γκολ του για το σύλλογο στις 13 Οκτωβρίου, στην ισοπαλία 2–2 απέναντι στη Ολιμπίκ Λυών.[12]

Στη συνέχεια σημείωσε ορισμένα εντυπωσιακά γκολ, ενώ είχε επίσης σημαντική παρουσία και στο Κύπελλο Γαλλίας 2001–02, βοηθώντας της Παρί να φτάσει στους ημιτελικούς. Σε αγώνα του γύρου των "16" με αντίπαλο την Γκανγκάμπ, ο Ροναλντίνιο σκόραρε δύο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο αφού μπήκε στον αγώνα ως αλλαγή.[12] Παρά τη σταδιακή επιτυχία με τον σύλλογο, η σεζόν αμαυρώθηκε από διαμάχη με τον διευθυντή της Παρί Λουίς Φερναντές, ισχυριζόμενος ότι ο Βραζιλιάνος ήταν πολύ εστιασμένος στη νυχτερινή ζωή του Παρισιού παρά στο ποδόσφαιρο και παραπονέθηκε ότι οι διακοπές του στη Βραζιλία δεν έληξαν ποτέ στο προγραμματισμένο χρόνο.[13]

Παρά τις επανειλημμένες ρήξεις με τον Φερναντές, ο Βραζιλιάνος επέστρεψε στην ομάδα και ήταν εντυπωσιακός.[14] Στις 26 Οκτωβρίου 2002, σημείωσε δύο γκολ στη νίκη 3–1 του συλλόγου έναντι των αντιπάλων της Ολιμπίκ Μαρσέιγ στη Μασσαλία.[12] Το πρώτο γκολ ήταν ένα ελεύθερο λάκτισμα, που πέρασε από πολλούς παίκτες της Μασσαλίας πριν περάσει και από τον τερματοφύλακα. Οι απευθείας εκτελέσεις φάουλ αποτελούσαν την καλύτερη εκτελεστική δραστηριότητά του κατατασσόμενος τρίτος όλων των εποχών με 66 γκολ.[15][16] Στον δεύτερο αγώνα σκόραρε και πάλι στη νίκη της Παρί με 3–0, τρέχοντας το μισό μήκος του γηπέδου πριν περάσει την μπάλα πάνω από τον τερματοφύλακα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2003, ο Ροναλντίνιο σημείωσε το καλύτερο γκολ της χρονιάς.[12] Επαινέθηκε επίσης για την απόδοσή του στο Κύπελλο, όταν σημείωσε και τα δύο γκολ στη νίκη του συλλόγου με 2–0 επί της Μπορντό στους ημιτελικούς, με αποτέλεσμα την πρόκριση στον τελικό. Τη δεύτερη χρονιά στη Γαλλία σημείωσε 22 τέρματα σε 45 επίσημους αγώνες.[17]

Το 2003 μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα. Έκανε το ντεμπούτο της ομάδας του σε φιλική συνάντηση με τη Γιουβέντους στη Μασαχουσέτη στις 27 Ιουλίου. Σημείωσε το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα στις 3 Σεπτεμβρίου 2003 εναντίον της Σεβίλλης στις 1.30 π.μ. τοπική ώρα, σε έναν αγώνα που ξεκίνησε πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Ο Ροναλντίνιο υπέφερε από τραυματισμό κατά το πρώτο μισό της σεζόν,[18] και η Μπαρτσελόνα έπεσε στην 12η θέση στην κατάταξη του πρωταθλήματος στα μέσα της σεζόν. Επέστρεψε από τραυματισμό και σημείωσε 15 γκολ στο πρωτάθλημα 2003–04, βοηθώντας την ομάδα να τερματίσει τελικά στη δεύτερη θέση. Κέρδισε τον πρώτο του τίτλο πρωταθλήματος το 2004–05, και ονομάστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ στις 20 Δεκεμβρίου 2004.[11] Μέχρι το τέλος του 2005, ο Ροναλντίνιο είχε αρχίσει να συγκεντρώνει πλήθος προσωπικών βραβείων. Κέρδισε τον εναρκτήριο Παγκόσμιο Παίκτη της Χρονιάς του FIFPro τον Σεπτέμβριο του 2005 και ονομάστηκε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην Ευρώπη κατακτώντας τη Χρυσή Μπάλα.[10] Επίσης, ψηφίστηκε ως Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.[19] Έγινε ο τρίτος παίκτης που κέρδισε το βραβείο περισσότερες από μία φορές, μετά από τους τρεις φορές νικητές Ρονάλντο και Ζιντάν. Η κυριαρχία του ως καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο ήταν αδιαμφισβήτητη καθώς πέτυχε το ίδιο και με τη Χρυσή Μπάλα. Συγκέντρωσε 225 ψήφους ξεπερνώντας τον Φρανκ Λάμπαρντ (148), αλλά και της πρωταθλήτριας Ευρώπης Λίβερπουλ, Στίβεν Τζέραρντ (147).[20]

Η επόμενη αγωνιστική περίοδος θεωρείται μια από τις καλύτερες στην καριέρα του, καθώς ήταν καθοριστικός παράγοντας του πρώτου τίτλου του Τσάμπιονς Λιγκ στη Βαρκελώνη μετά από 14 χρόνια. Η Μπαρτσελόνα αντιμετώπισε την Τσέλσι στον γύρο των "16" σε μία επανάληψη του προηγούμενου έτους. Ο Ροναλντίνιο σημείωσε ένα καθοριστικό γκολ στο δεύτερο αγώνα, περνώντας από τρεις αμυντικούς της Τσέλσι στην άκρη της περιοχής του πέναλτι πριν νικήσει τον τερματοφύλακα, σφραγίζοντας την πρόκριση της ομάδας της Βαρκελώνης στον επόμενο γύρο.[18] Συνέβαλε επίσης με ένα γκολ στον αποκλεισμό της Μπενφίκα στους προημιτελικούς στη νίκη εντός έδρας με 2–0. Η Μπαρτσελόνα έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, που κέρδισε στις 17 Μαΐου 2006 με 2–1 την Άρσεναλ.[21] Δύο εβδομάδες νωρίτερα, ο σύλλογος είχε κερδίσει τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο της Λα Λίγκα με νίκη 1-0 επί της Θέλτα, δίνοντας στον Ροναλντίνιο το πρώτο του νταμπλ. Καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, ο Ροναλντίνιο συνδέθηκε με τον παραγωγικό επιθετικό του Καμερούν Σαμουέλ Ετό. Αφού σημείωσε δύο θεαματικά γκολ με ατομικές ενέργειες, έγινε ο δεύτερος παίκτης της Μπαρτσελόνα μετά τον Ντιέγκο Μαραντόνα το 1983, που δέχθηκε την αποθέωση από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαντιάγο Μπερναμπέου.[22]

Με τη Μίλαν το 2010

Η σεζόν του 2007–08 στο σύνολό της κυριαρχούταν από τραυματισμούς και ένα μυϊκό τραύμα στο δεξί του πόδι που στις 3 Απριλίου έδωσε λήξη πρόωρα στην αγωνιστική δραστηριότητα γι' αυτόν. Στις 27 Αυγούστου του 2007 απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα σε μία σύντομη τελετή στο δικαστήριο του προαστίου Χάβα της Βαρκελώνης, όπου διέμενε από το 2003, όταν οι Καταλανοί τον απέκτησαν από την Παρί Σεν Ζερμέν.[23] Έχοντας κερδίσει κάθε μεγάλο τρόπαιο στο άθλημα, άρχισε να χάνει τη συγκέντρωσή του, να προπονείται λιγότερο και πωλήθηκε από τη Μπαρτσελόνα. Κλείνοντας την καριέρα του στην ομάδα της Βαρκελώνης είχε σημειώσει 94 τέρματα σε 207 επίσημους αγώνες, 71 ασίστ και κατέκτησε 5 τρόπαια.[19]

Ο Ροναλντίνιο επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στη Μίλαν.[24] Χωρίς να έχει την απαιτούμενη απόδοση στην ιταλική ομάδα, τον Ιανουάριο του 2011 έφυγε από τη Μίλαν και μεταγράφηκε στη Φλαμένγκο. Το 2012 υπέγραψε στη βραζιλιάνικη Ατλέτικο Μινέιρο και το 2014 στη μεξικάνικη Κερέταρο. Το 2015 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Φλουμινένσε ΦΚ για μόλις 9 αγώνες προτού λύσει το συμβόλαιό του συναινετικά με την ομάδα.[25] Στις 16 Ιανουαρίου 2018 ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών.[26][27]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997 ήταν μέρος της πρώτης βραζιλιάνικης ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIFA κάτω των 17 ετών, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αίγυπτο, στο οποίο το πρώτο του γκολ ήταν ένα πέναλτι απέναντι στην Αυστρία στον πρώτο αγώνα, τον οποίο η Βραζιλία κέρδισε με 7–0.[28] Τελείωσε τη διοργάνωση με δύο γκολ και του απονεμήθηκε το βραβείο της μπρούτζινης μπάλας ως τρίτου καλύτερου ποδοσφαιριστή, ενώ η ομάδα κατέκτησε τον τίτλο.[29][30]

Το 1999 αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα Νέων κάτω των 20 ετών της Νότιας Αμερικής, όπου σκόραρε τρία γκολ και βοήθησε την ομάδα να καταλάβει την τρίτη θέση. Στη συνέχεια, έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της FIFA στη Νιγηρία, σημειώνοντας το πρώτο του γκολ στον τελευταίο ομαδικό αγώνα της Βραζιλίας. Στον γύρο των "16", σημείωσε δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο στη νίκη 4–0 επί της Κροατίας και τελείωσε με τρία γκολ καθώς η Βραζιλία αποκλείστηκε από την Ουρουγουάη στον προημιτελικό.

Στις 26 Ιουνίου 1999, έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της εθνικής Βραζιλίας και κέρδισε το Κόπα Αμέρικα, σκοράροντας ένα τέρμα επί της Παραγουάης.[28] Με την εθνική ανδρών της χώρας του αγωνίστηκε 97 φορές και σημείωσε 33 τέρματα.[31]

Το 2002, ήταν από τους βασικούς συντελεστές της κατάκτησης από τη Βραζιλία του Παγκόσμιου Κυπέλλου συμπεριλαμβανόμενος στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[13] Σημείωσε ένα από τα ωραιότερα γκολ της διοργάνωσης που ήταν και νικητήριο απέναντι στην Αγγλία σε μια προσπάθεια μακρινού σουτ που η αρχική του στόχευση δεν ήταν αντίστοιχη με το τελικό αλλά επιτυχές αποτέλεσμα.[32][33][34] Το τρίο "Ρ" με Ρονάλντο και Ριβάλντο ήταν ο κύριος παράγοντας επιθετικής επιτυχίας της ομάδας.[35][36][37] Το 2005 με εντυπωσιακές εμφανίσεις συνέβαλε στο να κατακτήσει η Βραζιλία το Κύπελλο Συνομοσπονδιών εκτινάσσοντας τη δημοτικότητά του.[9] Το 2006 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας χωρίς να διακριθεί όπως και όλη η ομάδα της Βραζιλίας. Το 2008 συμμετείχε στην Ολυμπιακή ομάδα της Βραζιλίας που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στους αγώνες του Πεκίνου.[10]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρί Σεν Ζερμέν

Μπαρτσελόνα

  • 2006–07 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
  • 2005–06 Τσάμπιονς Λιγκ
  • 2005–06 Πρωτάθλημα Ισπανίας
  • 2005–06 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
  • 2004–05 Πρωτάθλημα Ισπανίας

Μίλαν

Ατλέτικο Μινέιρο

Εθνική Βραζιλίας

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

*μεταξύ άλλων

  • Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, ο Ροναλντίνιο ονομάστηκε παίκτης τou γαλαξία από τη FIFA υπερτερώντας των Τιερί Ανρί και Αντρέι Σεβτσένκο.
  • Στις 14 Αυγούστου 2005 ονομάστηκε πρεσβευτής Καλής θέλησης από τον ΟΗΕ, στην εκστρατεία κατά της πείνας.
  • Στις 28 Νοεμβρίου 2005 κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα, τον τίτλο του περιοδικού France Football για τον κορυφαίο της χρονιάς.
  • Το 2005 αναδείχθηκε και καλύτερος παίκτης στον κόσμο, από τη FIFA, για δεύτερη συνεχή χρονιά.
  • 2004 Καλύτερος παίκτης της χρονιάς από τη ΦΙΦΑ
  • 2003–04 Καλύτερη ομάδα της χρονιάς από την ΟΥΕΦΑ
  • 2005 Καλύτερος παίκτης της χρονιάς από τη FIFA
  • 2009–10 Καλύτερη ομάδα της χρονιάς από την ΟΥΕΦΑ
  • 2005–06 Καλύτερη ομάδα της χρονιάς από την ΟΥΕΦΑ
  • 2009 βραβείο Golden Foot
  • 2009 Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας από το περιοδικό World Soccer [38]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Los 25 mejores jugadores de la historia del fútbol». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2023. 
  2. ↑ «Top 10 des meilleurs footballeurs de tous les temps». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2023. 
  3. ↑ «Ranking 20 of the most technical footballers who made the game look like an art form». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «3 Most Skillful Footballers Doing What They Do Best». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  5. ↑ «I played with... Ronaldinho: The standing ovation at the Bernabeu showed how good he was». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  6. ↑ «Football : les 10 joueurs mythiques du Brésil». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2018. 
  7. ↑ «20 Football Tricks and the Players Who Invented Them». Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2022. 
  8. ↑ {{cite web |url =https://www.diaskedasi.info/ας-θυμηθούμε/προσωπικότητες/7343-ronaldihno,-vrazilianos-proin-podosfairistis,-theoreitai-enas,-apo-tous-koryfaious,-podosfairistes-istorias,.html |title =Ροναλντίνιο, είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της ιστορίας |accessdate=26 Απριλίου 2022
  9. ↑ 9,0 9,1 «BIOGRAPHY : Ronaldinho». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Ροναλντίνιο». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Ronaldinho: Remembering the Brazilian Wizard's First Year as a Professional». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «Ronaldinho biography : The PSG years». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Ροναλντίνιο: Ο μάγος του ποδοσφαίρου... έχασε την μπάλα -Οι γυναίκες, οι σπατάλες και η φυλακή». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  14. ↑ «10 greatest Brazilian footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ «Top 5 greatest free kicks takers of all time: Who's leading the race?». Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  16. ↑ «Έκαναν τα φάουλ... πέναλτι: Οι καλύτεροι εκτελεστές στον κόσμο -Μεταξύ τους και ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής». Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2023. 
  17. ↑ «The Return of Ronaldinho: Is It Possible?». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «FC Barcelona : Ronaldinho». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Ροναλντίνιο: Σαν σήμερα πριν 19 χρόνια άρχισαν οι... χοροί στην Μπαρτσελόνα». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  20. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  21. ↑ «UEFA : Barça comeback denies Arsenal». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ «Famous Barcelona No.10s: Messi, Ronaldinho and Maradona». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «Ronaldinho gains dual nationality». Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020. 
  24. ↑ «Τη Μίλαν επέλεξε ο Ροναλντίνιο ως επόμενο σταθμό του». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2008. 
  25. ↑ «Τέλος ο Ροναλντίνιο από τη Φλουμινένσε». Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. 
  26. ↑ «Τέλος στη μαγεία του Ροναλντίνιο! (vids)». http://www.gazzetta.gr/football/world/article/1186229/telos-sti-mageia-toy-ronalntinio-vids. Ανακτήθηκε στις 2018-02-22. 
  27. ↑ «Το μήνυμα του Ροναλντίνιο για το τέλος της καριέρας του». Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «He did it his way - Ronaldinho's Brazil story». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  29. ↑ «FAMOUS SOCCER PLAYERS : Ronaldinho». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020. 
  30. ↑ «¡HABLA MEMORIA! 30 volantes ofensivos que hicieron historia». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. 
  31. ↑ «Ronaldo de Assis Moreira "Ronaldinho" - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  32. ↑ «The Top 10 goals in FIFA World Cup history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020. 
  33. ↑ «FRANCE FOOTBALL : Garrincha, Pelé, Jairzinho, Ronaldinho : dans l'histoire de la Coupe du monde, l'Angleterre n'a jamais réussi à battre le Brésil». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  34. ↑ «FIFA : Ronaldinho stuns Seaman (65) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  35. ↑ «Οι θρυλικές "Αγίες Τριάδες" του ποδοσφαίρου». Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  36. ↑ «Les 10 meilleurs joueurs brésiliens de l'histoire du Football». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  37. ↑ «The 50 most influential footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2022. 
  38. ↑ «Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας ο Ροναλντίνιο και του 2009 ο Μέσι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Εθνική Βραζιλίας – Πρωταθλητές Μουντιάλ 2002 (5η φορά)
Flag of Brazil.svg
π • σ • ε Εθνική Βραζιλίας – Μουντιάλ 2006
Flag of Brazil.svg
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ροναλντίνιο&oldid=10056685"