Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Ο Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (αγγλικά: Maximilian I, Νεάπολη Βιέννης, 22 Μαρτίου 1459 – Βελς, 12 Ιανουαρίου 1519) ήταν Βασιλιάς των Ρωμαίων (και Βασιλιάς της Γερμανίας) από το 1486 και αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1493 μέχρι το θάνατό του, αν και στην πραγματικότητα ποτέ δεν στέφθηκε από τον Πάπα, διότι το ταξίδι στη Ρώμη ήταν πάντα πολύ επικίνδυνο. Επονομάστηκε ο τελευταίος ιππότης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Γ΄ της Γερμανίας και της Ελεονώρας των Αβίς, κόρης του Εδουάρδου της Πορτογαλίας. Από το 1483 περίπου, κυβερνούσε από κοινού με τον πατέρα του (για τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου της βασιλείας του πατέρα του). Επέκτεινε την επιρροή του Οίκου των Αψβούργων μέσω του πολέμου και του γάμου του, το 1477, με τη Μαρία της Βουργουνδίας, την κληρονόμο του δουκάτου της Βουργουνδίας, αλλά επίσης έχασε από την Ελβετική συνομοσπονδία τα αυστριακά εδάφη.
Με το να νυμφεύσει τον γιο του Φίλιππο Α΄ με τη μελλοντική Ιωάννα Α΄ της Καστίλλης το 1498, ο Μαξιμιλιανός κατάφερε να ιδρύσει την δυναστεία των Αψβούργων στην Ισπανία και το γεγονός αυτό επέτρεψε στον εγγονό του Κάρολο Ε΄ να κρατήσει και τα δύο στέμματα: της Λεόν–Καστίλλης και της Αραγωνίας, καθιστώντας τον ως τον πρώτο de jure βασιλιά της Ισπανίας. Ο Κάρολος Ε΄ (έχοντας επιβιώσει μετά τον πατέρα του Φίλιππο Α΄) διαδέχτηκε τον Μαξιμιλιανό Α΄ στο θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1519, και κατά συνέπεια, κυβερνούσε ταυτόχρονα τόσο την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όσο και την Ισπανική αυτοκρατορία ως Κάρολος Α΄.[8]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1477 τη Μαρία των Βαλουά, κόρη και κληρονόμο τού Καρόλου, Δούκα της Βουργουνδίας, Βραβάντης, Λίμπουργκ, Λοτιέρ, Γκέλντερς, Λουξεμβούργου, Κόμη του Αρτουά, Φλάνδρας, Αινώ, Ολλανδίας, Ζηλανδίας, κλπ. και είχε τέκνα:
- Φίλιππος Α΄ 1478-1506, Βασιλιάς της Καστίλης επειδή νυμφεύτηκε την Ιωάννα της Καστίλης, κόρη του Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας.
- Μαργαρίτα 1480-1530, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη, Πρίγκιπα της Xιρόνα & των Αστουριών (αδελφό της Ιωάννας), και μετά τον Φιλιβέρτο Β΄ της Σαβοΐας.
Το 1482 απεβίωσε η Μαρία και ο Μαξιμιλιανός Α΄ έκανε δεύτερο γάμο δι' αντιπροσώπου, με την Άννα της Βρεττάνης. Ο γάμος λύθηκε δύο έτη μετά, διότι η Άννα πιέστηκε από τον Κάρολο Η΄ της Γαλλίας να τον παντρευτεί.
Το 1493 έκανε τρίτο γάμο με τη Μπιάνκα Μαρία Σφόρτσα, κόρη τού Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα, Δούκα τού Μιλάνου· δεν απέκτησαν απογόνους.
Από μη νόμιμες σχέσεις είχε φυσικά τέκνα. Από άγνωστη:
- (νόθη) Μαργαρίτα 1480-1537, παντρεύτηκε τον Κόμη Λουδοβίκο φον Χέφενσταϊν-Βήζενταϊτ.
Από τη Μαργαρίτα φον Έντελσχαϊμ:
- (νόθη) Μπάρμπαρα φον Ρότταλ 1500-1550, παντρεύτηκε τον Ζήγκμουντ φον Ντήτριχσταϊν.
- (νόθος) Γεώργιος 1505-1557, πρίγκιπας-επίσκοπος της Λιέγης.
Από την Άννα φον Χέλφενσταϊν:
- (νόθος) Κορνήλιος 1507-π. 1527.
- (νόθος) Μαξιμιλιανός Φρειδερίκος φον Άμπερκ 1511-1553, κύριος τού Φέλντκιρχ.
- (νόθος) Λεοπόλδος π. 1515-1557, επίσκοπος της Κόρδοβα.
- (νόθη) Δωροθέα 1516-1572, κυρία των Φάλκενμπουρκ, Ντούρμπουι & Χάλεμ, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ των Σίρκσενα κόμη της Ανατολικής Φρισίας.
- (νόθη) Άννα Μαργαρίτα 1517-1545, παντρεύτηκε τον Φρανσουά ντε Μελύν, Κόμη τού Επινουά.
- (νόθη) Άννα γενν. 1519, παντρεύτηκε τον Λουί ντ' Ιρλεμόν.
- (νόθη) Ελισάβετ απεβ. 1581/4, παντρεύτηκε τον Λούντβιχ Γ΄ φον ντερ Μαρκ, Κόμη τού Ροσφουκώ.
- (νόθη) Βαρβάρα, παντρεύτηκε τον Βόλφγκανγκ Πλαις.
- (νόθος) Χριστόφορος Φερδινάνδος απεβ. π. 1522.
Από άγνωστη:
- (νόθη) Γκουιέλμα, παντρεύτηκε τον Ρούντιγκερ/Ρήγκερ φον Βέστερναχ.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 8. Λεοπόλδος Γ΄ της Αυστρίας | |||||||||||||
| 4. Ερνέστος της Αυστρίας | |||||||||||||
| 9. Βιρίντις Βισκόντι | |||||||||||||
| 2. Φρειδερίκος Γ΄ των Αψβούργων | |||||||||||||
| 10. Σιεμόβιτ Δ΄ της Μαζοβίας | |||||||||||||
| 5. Κυμπούργκις της Μαζοβίας | |||||||||||||
| 11. Αλεξάνδρα της Λιθουανίας | |||||||||||||
| 1. Μαξιμιλιανός Α΄ αρχιδούκας της Αυστρίας και βασιλιάς της Γερμανίας | |||||||||||||
| 12. Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 6. Εδουάρδος της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 13. Φιλίππη του Λάνκαστερ | |||||||||||||
| 3. Ελεονώρα της Πορτογαλίας, βασίλισσα της Γερμανίας | |||||||||||||
| 14. Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας | |||||||||||||
| 7. Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 15. Ελεονώρα του Αλμπουρκέρκε | |||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118579371. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Maximiliaan van Oostenrijk». Biografisch Portaal. 93404935.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Maximilian-I-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ plus
.si .cobiss .net /opac7 /conor /28644451. - ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 «Kindred Britain»
- ↑ 6,0 6,1 p10353.htm#i103527. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Luminarium.org (26 Ιανουαρίου 2007). «Maximilian I.». Excerpted from Encyclopædia Britannica. XVII (11η έκδοση). Cambridge University Press (δημοσιεύτηκε 1910). σελ. 923. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2012.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γερμανικά) Thomas Schauerte, Die Ehrenpforte für Kaiser Maximilian I. Dürer und Altdorfer im Dienst des Herrschers (München / Berlin, 2001) (Kunstwissenschaftliche Studien, 95).
- (Αγγλικά) Larry Silver, Marketing Maximilian: The Visual Ideology of a Holy Roman Emperor (Princeton / Oxford: Princeton University Press, 2008).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.svg)
.svg)
|