Λέοπολντ φον Ράνκε
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. |
| Λέοπολντ φον Ράνκε | |
|---|---|
_-_1875.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Leopold von Ranke (Γερμανικά) |
| Γέννηση |
21 Δεκεμβρίου 1795[1][2][3] Βίχε |
| Θάνατος |
23 Μαΐου 1886[1][2][3][4] Βερολίνο[5][6] |
| Υπηκοότητα | Γερμανία |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λειψίας |
| Σύζυγος | Clarissa Graves |
| Βραβεύσεις | Επίτιμος πολίτης του Βερολίνου, Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες (1855) και Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1853) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | ιστορία |
| Αξίωμα | Ιστοριογράφος των Πρωσικών Κρατών (1841) |
| Ιδιότητα | ιστορικός, ακαδημαϊκός, διδάσκων πανεπιστημίου και συγγραφέας |
| Ακαδημαϊκός τίτλος | διδακτορικό δίπλωμα |
| Φοιτητές του | Albert Hauck |
| δεδομένα () | |
_1986,_MiNr_759.jpg)
Στις αρχές του 19ου αιώνα ξεκίνησε η πρώτη σημαντική προσπάθεια, ώστε η ιστορία να γραφεί με επιστημονικούς όρους. Οι ιστορικοί εκείνης της περιόδου ονομάστηκαν θετικιστές. Κύριος εκπρόσωπος τους ήταν ο Γερμανός Λέοπολντ φον Ράνκε (Leopold von Ranke 1797-1886).
Ο Ράνκε διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, προσπάθησε να ταξινομήσει και να αξιοποιήσει τις πρωτογενείς πηγές, προκειμένου να συνθέσει και να ασκήσει κριτική στα ιστορικά γεγονότα. Παρά ταύτα όμως δεν ξέφυγε από μια στενή οπτική των γεγονότων.
Η σχολή εστιάζει το ενδιαφέρον της στις πράξεις σημαντικών προσώπων, όπως βασιλιάδων, θρησκευτικών ηγετών και γενικά ανθρώπων που κατείχαν θέσεις κλειδιά στην άσκηση της εξουσίας. Η εύρεση και διατήρηση των πηγών έγινε εμμονή για τους υποστηρικτές της σχολής. Ο θετικισμός απομονώνει τα πολιτικά γεγονότα χωρίς να ενδιαφέρεται για τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις[εκκρεμεί παραπομπή] και ο ίδιος ο Ράνκε, που μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας «στρατευμένος» ιστορικός, γράφει την εποχή που δημιουργείται το γερμανικό κράτος από την Πρωσία. Θέλοντας να δείξει ότι μόνο ένα κράτος είναι η μοναδική πηγή ισχύος, χρησιμοποιεί μόνο κρατικά και επίσημα αρχεία στην συγγραφή της ιστορίας του.
Οι θετικιστές ιστορικοί πίστευαν ότι το κράτος έπρεπε να μένει έξω από τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα, ως εκ τούτου δεν τους ενδιέφερε η άμεση και ενδελεχής έρευνα των φαινομένων αυτών. Απότοκος της στάσης τους αυτής ήταν να βρεθούν σε αντίπαλα στρατόπεδα με τους σοσιαλιστές, τους οποίους μάλιστα πολέμησαν.
Τέλος η σχολή που ίδρυσε ο Ράνκε υπήρξε χρήσιμη στα νεοσύστατα εθνικά κράτη, ειδικά την ενοποιημένη Γερμανία, προκειμένου να διαμορφώσουν την εσωτερική και την εξωτερική τους πολιτική.
Οι θετικιστές ιστορικοί από την μια πλευρά ήταν οι πρώτοι που κατανόησαν την αξία των ιστορικών πηγών, εξέλιξαν την συλλογή και την ταξινόμησή τους, από την άλλη όμως, είναι αμφίβολο κατά πόσο βοήθησαν στην σφαιρική κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, αγνοώντας την κοινωνική και οικονομική πλευρά της ιστορίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12378016q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6vf17bt. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ KNAW Past Members. PE00002483. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αρώνη-Τσίχλη Καίτη, Ιστορικές Σχολές και Μέθοδοι, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2008.
|
