Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λοθάριος Α΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λοθάριος Α΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Lothar (Γερμανικά) και Lothaire (Γαλλικά)
Γέννηση795[1]
Altdorf[2]
Θάνατος29  Σεπτεμβρίου 855[3]
Προύμ[4][5][6]
Τόπος ταφήςΑββαείο του Προυμ
Χώρα πολιτογράφησηςΑυτοκρατορία των Καρολιδών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης[3]
συγγραφέας[7]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρμενγάρδη του Τουρ[3][8]
ΣύντροφοςDoda[9]
ΤέκναΛουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας[10]
Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας[11]
Κάρολος της Προβηγκίας[12]
Ροτρούδη (κόρη του Λοθάριου Α΄)[13]
Ιλτρούδη[9]
Μπέρθα[14]
Eρμενγάρδη της Γερμανίας[15]
Γκιζέλα[16]
Καρλομάν[17]
ΓονείςΛουδοβίκος ο Ευσεβής[3] και Ερμεγκάρντ της Εσπμπάγ[3]
ΑδέλφιαΛουδοβίκος ο Γερμανικός[18]
Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας[18]
Κάρολος ο Φαλακρός[18]
Αρνούλφος του Σεν[18]
Γκίζελα[18]
Ροτρούδη[18]
Μπέρθα[18]
Χιλδεγάρδη[18]
ΟικογένειαΔυναστεία των Καρολιδών[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας της Βαυαρίας
Carolingian Roman emperor (817–855)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λοθάριος Α΄ (γαλλικά: Lothaire Ier,ιταλικά: Lotario I; 79529 Σεπτεμβρίου 855) ήταν Βασιλιάς της Ιταλίας (818 - 23 Σεπτεμβρίου 855), Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (817 - 23 Σεπτεμβρίου 855), και Βασιλιάς της Μέσης Φραγκίας (843 - 23 Σεπτεμβρίου 855). Ο Λοθάριος Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς από την πρώτη σύζυγο του Ερμενγάρδη του Τουρ.[19] Οι μικρότεροι αδελφοί του ήταν ο Πεπίνος Α' της Ακουιτανίας και ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός, μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του ήταν ο Κάρολος ο Φαλακρός. Ο Λοθάριος Α΄ ξεσήκωσε τους μικρότερους αδελφούς του Πεπίνο Α΄ και Λουδοβίκο τον Γερμανικό εναντίον του πατέρα τους στις προσπάθειες που έκανε να ορίσει συμβασιλέα τον Κάρολο τον Φαλακρό. Ο Πεπίνος Α΄ πέθανε πριν τον πατέρα τους (838), με τον θάνατο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς (840) ξεκίνησε σκληρός τριετής εμφύλιος πόλεμος, ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός συμμάχησαν εναντίον του Λοθάριου Α΄ και του γιου του Πεπίνου Α΄ Πεπίνου του Νεώτερου. Οι συγκρούσεις έληξαν με τη Συνθήκη του Βερντέν (843) με την οποία τα αδέλφια μοίρασαν την απέραντη αυτοκρατορία του παππού τους Καρλομάγνου, ο Λοθάριος Α΄ παρέλαβε τη Μέση Φραγκία, ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός την Ανατολική Φραγκία και ο Κάρολος ο Φαλακρός τη Δυτική Φραγκία.[20] Με τη διαίρεση θα δημιουργηθούν δυο τεράστια Ευρωπαϊκά κράτη τα οποία θα μείνουν γνωστά τα σύγχρονα χρόνια ως Γαλλία και Γερμανία.[20]

Δηνάριο του Λοθαρίου Α΄ (840-855)

Ο πατέρας του ήταν γιος και κληρονόμος του γνωστού αυτοκράτορα Καρλομάγνου, δεν είναι γνωστά πολλά γεγονότα για την παιδική του ηλικία που έζησε στην αυλή του σπουδαίου παππού του. Ο ηλικιωμένος αυτοκράτορας πέθανε (814) και άφησε τον μοναδικό επιζήσαντα γιο του Λουδοβίκο τον Ευσεβή κληρονόμο των απέραντων εκτάσεων, ο νέος αυτοκράτορας έστειλε την επόμενη χρονιά (815) τον μεγαλύτερο γιο του Λοθάριο κυβερνήτη στη Βαυαρία. Με αυτοκρατορικό διάταγμα (817) ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής όρισε διάδοχο του τον Λοθάριο Α΄, επικυρίαρχο των μικρότερων αδελφών του Πεπίνου της Ακουιτανίας 20 ετών, του Λουδοβίκου του Γερμανικού 13 ετών και του ξαδέλφου τους Βερνάρδου της Ιταλίας. Ο Λοθάριος Α΄ θα μπορούσε να κληρονομήσει τα εδάφη τους σε περίπτωση που πέθαιναν άτεκνοι, στέφτηκε σε ηλικία 22 ετών Συναυτοκράτορας από τον πατέρα τους στο Άαχεν.[19] Την ίδια εποχή η Ακουιτανία και η Βαυαρία παραχωρήθηκαν αντίστοιχα στους μικρότερους αδελφού του Πεπίνο και Λουδοβίκο ως υποτελείς.[19] Ο ξάδελφος τους Βερνάνδος δολοφονήθηκε με εντολή του Λουδοβίκου του Ευσεβούς και ο Λοθάριος Α΄ κληρονόμησε το Βασίλειο της Ιταλίας. Ο Λοθάριος Α΄ παντρεύτηκε την Ερμενγάρδη του Τουρ.[21] Ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ιταλίας (822) και στέφτηκε για δεύτερη φορά αυτοκράτορας από τον πάπα Πασχάλη Α΄ στη Ρώμη (5 Απριλίου 823). Τον Νοέμβριο του 824 ο πάπας και ο αυτοκράτορας εξέδωσαν ένα καταστατικό που ρύθμιζε τις μεταξύ τους σχέσεις, ο Λοθάριος που ανέλαβε την κοσμική εξουσία εξέδωσε διατάγματα για τη διακυβέρνηση της Ιταλίας.[19] Με την επιστροφή του Λοθάριου Α΄ στην αυλή του πατέρα του η μητριά του Ιουδήθ της Βαυαρίας έπεισε τον Λουδοβίκο τον Ευσεβή να δώσει ένα υποτελές βασίλειο στον δικό τους γιο Κάρολο που τοποθετήθηκε βασιλιάς της Αλαμανίας. Ο Λοθάριος Α΄ από τότε ξεκίνησε συνεχείς συγκρούσεις και επαναστάσεις με τον πατέρα του τόσο σε συμμαχίες με τα αδέλφια του, όσο μόνος του ή εναντίον των αδελφών του, τα σύνορα του βασιλείου του συνεχώς άλλαζαν.[19][22]

Η διάσπαση της αυτοκρατορίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παράσταση του Λοθαρίου Α΄ σε βιτρό του 13ου αιώνα

Στην πρώτη επανάσταση τα τρία αδέλφια εκθρόνισαν τον πατέρα τους (830), ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής τους νίκησε, στέρησε από τον Λοθάριο τον αυτοκρατορικό τίτλο και τον έδωσε στον Κάρολο (831). Η δεύτερη επανάσταση έγινε με πρωτοβουλία του αρχιεπισκόπου του Μιλάνου (834), ακολούθησε νέα εκθρόνιση του Λουδοβίκου του Ευσεβούς. Οι Λομβαρδοί έμειναν πιστοί στον Λοθάριο, τον βοήθησαν να διατηρήσει την Ιταλία και τον αυτοκρατορικό τίτλο παρά της συνεχείς υποδιαιρέσεις της απέραντης Φραγκικής αυτοκρατορίας από τον πατέρα τους.[22][23] Την εποχή που ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής ήταν ετοιμοθάνατος (840) έστειλε τα αυτοκρατορικά εμβλήματα στον Λοθάριο, ήταν 45 ετών και διεκδικούσε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι διαπραγματεύσεις με τον αδελφό του Γερμανικό και τον ετεροθαλή αδελφό του Κάρολο τον Φαλακρό οδήγησαν σε μια συμμαχία των μικρότερων αδελφών του εναντίον του Λοθαρίου. Ο Λοθάριος είχε σύμμαχο μόνο τον ανιψιό του Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας, γιο του αποθανόντος αδελφού του Πεπίνου Α΄ από τον οποίο ήθελε ο Κάρολος ο Φαλακρός να του αφαιρέσει το δουκάτο. Ο Λοθάριος και ο Πεπίνο ηττήθηκαν από τον Κάρολο και τον Λουδοβίκο στη "μάχη του Φοντεναί" (25 Ιουνίου 841), ο Λοθάριος Α΄ δραπέτευσε στο Άαχεν. Ανασυγκρότησε νέα στρατεύματα και ξεκίνησε νέες λεηλασίες, οι δυνάμεις των αδελφών του ωστόσο εξακολουθούσαν να είναι πανίσχυρες, συγκέντρωσε τους θησαυρούς του και δραπέτευσε εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα του στα αδέλφια του.[19]

Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 842 στη νήσο Σαόνα, κατέληξαν μετά από πολλές δυσκολίες και καθυστερήσεις τον Αύγουστο του 843 στη Συνθήκη του Βερντέν. Ο Λοθάριος Α΄ διατήρησε τον αυτοκρατορικό τίτλο και παρέλαβε μια αχανή μακρόστενη περιοχή που επεκτεινόταν από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο ιδιαίτερα στην Κοιλάδα του κεντρικού Ρήνου και του Ροδανού, οι κύριες περιοχές ήταν Λωρραίνη, Αλσατία, Βουργουνδία και Προβηγκία. Παραχώρησε την Ιταλία στον μεγαλύτερο αδελφό του Λουδοβίκο, ο ίδιος βρισκόταν εναλλακτικά με τα αδέλφια του σε συγκρούσεις ή συμμαχίες με στόχο να αντιμετωπίσουν τους νέους κινδύνους για τα βασίλεια τους που ήταν οι Βίκινγκ και οι Σαρακηνοί.[19][23] Ο κόμης του Αρλ επαναστάτησε στην Προβηγκία (845), ο αυτοκράτορας τον κατέστειλε και ενώθηκε μαζί του σε εκστρατεία εναντίον των Σαρακηνών στην Ιταλία (846).

Διανομή της Μέσης Φραγκίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από βαριά ανίατη ασθένεια αποφάσισε να μοιράσει το βασίλειο του στους γιους του και να παραιτηθεί από τον θρόνο, αποσύρθηκε σε μοναστήρι στην Προυμ (23 Σεπτεμβρίου 855) όπου και πέθανε έξι μέρες αργότερα (29 Σεπτεμβρίου 855). Η ταφή του έγινε στο Προυμ όπου και βρέθηκαν τα οστά του το 1860.[19][24] Η διανομή έγινε με τη "Συνθήκη του Προυμ" ανάμεσα στους τρεις γιους του : ο μεγαλύτερος Λουδοβίκος Β΄ δέχτηκε την Ιταλία και τον αυτοκρατορικό τίτλο, ο δεύτερος γιος του Λοθάριος Β΄ δέχτηκε τη Λοθαριγγία και ο μικρότερος Κάρολος την Προβηγκία.

Με τη σύζυγο του Ερμενγάρδη του Τουρ, κόρη του Ούγου κόμη του Τουρ, παιδιά τους ήταν:[19]

Από μία μη νόμιμη σχέση, είχε φυσικό τέκνο:

  • (νόθος) Καρλομάν (απεβ. 853)
  1. 1,0 1,1 Eric Joseph Goldberg: «Struggle for Empire: Kingship and Conflict Under Louis the German, 817-876» (Αγγλικά) Cornell University Press. 2006. σελ. 26. ISBN-13 978-0-8014-3890-5. ISBN-10 0-8014-3890-X.
  2. genealogy.euweb.cz/carolin/carolin1.html#L1A.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 259-261. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  4. www.newrivernotes.com/family_genealogy_weaver_jeff_ancestorchart.htm.
  5. www.lawrencefamhis.com/bondurant-o/p630.htm.
  6. homepages.rpi.edu/~holmes/Hobbies/Genealogy2/ps04/ps04_458.htm.
  7. 7,0 7,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  8. p10320.htm#i103199. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  9. 9,0 9,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 262. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  10. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 267-269. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  11. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 270-273. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  12. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 266. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  13. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 265. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  14. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 263. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  15. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 264. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  16. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 264-265. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  17. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 267. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 18,7 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 255-257. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  19. 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 19,7 19,8 Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Lothair I.". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
  20. 20,0 20,1 William W. Kibler; Grover A. Zinn (1995). Medieval France: An Encyclopedia. Psychology Press. σ. 1065
  21. Duckett, Eleanor (1962). Carolingian Portraits. University of Michigan Press. σσ. 26, 34
  22. 22,0 22,1 https://www.academia.edu/15388945/The_Penitential_State._Authority_and_Atonement_in_the_Ages_of_Louis_the_Pious_814-840_Cambridge_2009_._Second_proofs
  23. 23,0 23,1 Pierre Riche (1993). The Carolingians: A Family Who Forged Europe
  24. Screen, Elina (May 2018). "Remembering and Forgetting Lothar I". Writing the Early Medieval West.
  25. Constance Brittain Bouchard, Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia, (University of Pennsylvania Press, 2001), 106
  • Annales Fuldenses
  • Nithard, Historiarum Libri, both in the Monumenta Germaniae Historica Scriptores, Bände i. and ii. (Hanover and Berlin, 1826 fol.)
  • E. Mühlbacher, Die Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern (Innsbruck, 1881)
  • E. Dümmler, Geschichte des ostfränkischen Reichs (Leipzig, 1887–1888)
  • B. Simson, Jahrbücher des deutschen Reiches unter Ludwig dem Frommen (Leipzig, 1874–1876)
Λοθάριος Α΄
Γέννηση: 795 Θάνατος: 29 Σεπτεμβρίου 855
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Βερνάρδος της Ιταλίας
Βασιλιάς της Ιταλίας

818 - 23 Σεπτεμβρίου 855
Με τον γιο του Λουδοβίκο τον Νεώτερο
844 - 855
Διάδοχος
Λουδοβίκος ο Νεώτερος
Προκάτοχος
Λουδοβίκος ο Ευσεβής
Ως βασιλεύς των Φράγκων
Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

817 - 23 Σεπτεμβρίου 855
Με τον πατέρα του Λουδοβίκο τον Ευσεβή
817 - 840
Με τον γιο του Λουδοβίκο τον Νεώτερο
850 - 855
Βασιλιάς της Μέσης Φραγκίας

843 - 23 Σεπτεμβρίου 855
Διάδοχος
Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας
Ως βασιλεύς της Λοθαριγγίας
Διάδοχος
Κάρολος της Προβηγκίας
Ως βασιλεύς της Προβηγκίας