Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας

Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας
Γέννηση	1 Μαρτίου 1456 Κρακοβία
Θάνατος	13 Μαρτίου 1516 Buda
Υπηκοότητα / Χώρα πολιτογράφησης	Ουγγαρία
Σύζυγος	Barbara of Brandenburg, Βεατρίκη της Νάπολης και Anne of Foix-Candale
Τέκνα	Άννα της Βοημίας και Ουγγαρίας και Λουδοβίκος Β΄ της Ουγγαρίας
Γονείς	Καζιμίρ Δ΄ της Πολωνίας και Elisabeth of Habsburg
Αδέλφια	Saint Casimir, Αλέξανδρος Α΄ της Πολωνίας, Ιωάννης Α΄ Αλβέρτος της Πολωνίας, Σιγισμούνδος Α΄ της Πολωνίας, Hedwig Jagiellon, Duchess of Bavaria, Anna Jagiellon, Barbara Jagiellon, Σοφία Γιαγκιέλον, χωρίς ετικέτα και χωρίς ετικέτα
Αξίωμα	πρίγκιπας-εκλέκτορας
Πολυμέσα
wikidata (π)

Ο Βλαδίσλαος Β΄, ουγγρ. Ulászló, τσεχ. Vladislav, πολων. Władysław (1 Μαρτίου 1456 - 13 Μαρτίου 1516) από τον Οίκο των Γιαγκελλόνων ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας-Κροατίας (1490-1516) και Γ΄ ως βασιλιάς της Βοημίας (1471-1516).

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Καζιμίρ Δ΄ της Πολωνίας-Λιθουανίας και της Ελισάβετ των Αψβούργων, κόρης του Αλβέρτου Β΄ της Γερμανίας.

βασιλιάς της Βοημίας

Αν και όλοι περίμεναν να διαδεχθεί τον πατέρα του στην Πολωνία, είχε άλλη μοίρα: ο Γεώργιος Ποντέμπραντυ της Βοημίας, αρχηγός των Ουσσιτών, ζήτησε τη βοήθεια του Βλαδίσλαου εναντίον του Ματθαίου Κορβίνου της Ουγγαρίας με ανταμοιβή να τον κάνει διάδοχο. Πράγματι όταν το 1471 απεβίωσε ο Γεώργιος, η Συνέλευση (Diet) της Βοημίας εξέλεξε τον Βλαδίσλαο ως Βλαδίσλαο Γ΄ βασιλιά της Βοημίας. Ωστόσο κατείχε μόνο την κυρίως Βοημία, μια και ο Ματθαίος και οι Καθολικοί σύμμαχοί του κατείχαν τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία. Ο Βλαδίσλαος Γ΄ προσπάθησε να τις ανακτήσει, αλλά ο Ματθαίος τον απώθησε.

Με την Ειρήνη του Ολομούκ το 1479 η Βοημία διαιρέθηκε μεταξύ του Βλαδίσλαου Γ΄ και του Ματθαίου. Όταν προσπάθησε να προωθήσει την Καθολική μερίδα, οι Ουσσίτες της Πράγας στασίασαν και τον ανάγκασαν να αναγνωρίσει την πρωτοκαθεδρία τους (1483). Η Συνέλευση επιβεβαίωσε το δικαίωμα του καθενός να ακολουθήσει το ένα ή το άλλο δόγμα (1485). Πριν το 1490 ο Ματθαίος κατέλαβε την Άνω και την Κάτω Σιλεσία, αλλά ο Βλαδίσλαος Β΄ βρήκε νέους συμμάχους εναντίον του.

βασιλιάς της Ουγγαρίας

Όταν το 1490 απεβίωσε ο Ματθαίος, ο Βλαδίσλαος Γ΄ διεκδίκησε την Ουγγαρία, μια και από τη μητέρα του Ελισάβετ ήταν ανιψιός του προκατόχου του Ματθαίου, του Λαδίσλαου Ε΄ των Αψβούργων της Ουγγαρίας. Όταν οι υποστηρικτές του νίκησαν τον Ιωάννη, νόθο γιο του Ματθαίου, η Συνέλευση (Diet) της Ουγγαρίας εξέλεξε τον Βλαδίσλαο, ως Βλαδίσλαο Β΄ βασιλιά της Ουγγαρίας. Τότε οι άλλοι δύο διεκδικητές, ο 3ος εξάδελφος του Λαδίσλαου Ε΄, ο Μαξιμιλιανός Α΄ και ο αδελφός του Βλαδίσλαου, ο Ιωάννης Α΄ Αλβέρτος εισέβαλαν στην Βοημία, αλλά δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν την αξίωσή τους και τελικά έκαναν ειρήνη με τον Βλαδίσλαο Β΄ (1491).

Ο Βλαδίσλαος Β΄ εγκαταστάθηκε την Βούδα και επέτρεψε στις Τάξεις της Βοημίας να αναλάβουν τη διοίκηση. Στην Ουγγαρία πάντα ενέκρινε τις αποφάσεις του βασιλικού Συμβουλίου, γι' αυτό και τον αποκαλούσαν ο πολύ καλός (dobže). Σύμφωνα με τις παραχωρήσεις που είχε κάνει πριν την εκλογή του, το θησαυροφυλάκιο δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει σταθερό στρατό και έτσι ο αξιόμαχος στρατός, που είχε δημιουργήσει ο Ματθαίος, δεν διατηρήθηκε. Έτσι νικήθηκε στη μάχη του πεδίου Κρμπάβα στην Κροατία το 1493 από τους Οθωμανούς, που απέσπασαν εδάφη της περιοχής.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1476 τη Βαρβάρα, κόρη του Αλβέρτου Β΄ Αχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου.

Το 1491 έκανε δεύτερο γάμο, με την Βεατρίκη του Οίκου Ιβρέα-Τρασταμάρα, κόρη του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης.

Το 1502 έκανε τον τρίτο του γάμο, με την Άννα των Φουά, κόρη του Γκαστόν κόμη του Καντάλ και είχε τέκνα:

• Άννα 1503-1547, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Α΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Γερμανίας. Όταν απεβίωσε ο Λουδοβίκος Β΄, η Άννα και ο Φερδινάνδος Α΄ τον διαδέχθηκαν και από τότε τα δύο βασίλεια έμειναν στους Αψβούργους.
• Λουδοβίκος Β΄ 1506-1526, βασιλιάς της Ουγγαρίας και Α΄ της Βοημίας.

Πηγές

• Bartl, Július. Čičaj, Viliam. Kohútova, Mária. Letz, Róbert. Segeš, Vladimír. Škvarna, Dušan (2002). Slovak History: Chronology & Lexicon. Bolchazy-Carducci Publishers, Slovenské Pedegogické Nakladatel'stvo. ISBN 0-86516-444-4. 
• Boubín, Jaroslav (2011). «The Bohemian Crownlands under the Jagiellons (1471–1526)». Στο: Pánek, Jaroslav. Tůma, Oldřich, επιμ. A History of the Czech Lands. Charles University in Prague, σελ. 173–187. ISBN 978-80-246-1645-2. 
• Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3. 
• Frost, Robert (2015). The Oxford History of Poland-Lithuania, Volume I: The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-820869-3. 
• Kontler, László (1999). Millennium in Central Europe: A History of Hungary. Atlantisz Publishing House. ISBN 963-9165-37-9. 
• Kubinyi, András (2002). «II. Ulászló». Στο: Kristó, Gyula, επιμ (στα hu). Magyarország vegyes házi királyai [The Kings of Various Dynasties of Hungary]. Szukits Könyvkiadó, σελ. 174–188. ISBN 963-9441-58-9. 
• Macek, Josef (1998). «The monarchy of the estates». Στο: Teich, Mikuláš, επιμ. Bohemia in History. Cambridge University Press, σελ. 98–116. ISBN 0-521-43155-7. 
• Magaš, Branka (2007). Croatia Through History. SAQI. ISBN 978-0-86356-775-9. 
• Rowell, S. C. (1994). Lithuania Ascending: A Pagan Empire within East-Central Europe, 1295-1345. Cambride University Press. ISBN 0-521-45011-X. 
• Šmahel, František (2011). «The Hussite Revolution (1419–1471)». Στο: Pánek, Jaroslav. Tůma, Oldřich, επιμ. A History of the Czech Lands. Charles University in Prague, σελ. 149–169. ISBN 978-80-246-1645-2. 
• Szakály, Ferenc (1981). «A középkori magyar állam virágzása és bukása, 1301–1526: 1490–1526 [Flourishing and Fall of Medieval Hungary, 1301–1526: 1490–1526]». Στο: Solymosi, László, επιμ (στα hu). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526]. Akadémiai Kiadó, σελ. 318–350. ISBN 963-05-2661-1. 
• Teke, Zsuzsa (1981). «A középkori magyar állam virágzása és bukása, 1301–1526: 1458–1490 [Flourishing and Fall of Medieval Hungary, 1301–1526: 1458–1490]». Στο: Solymosi, László, επιμ (στα hu). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526]. Akadémiai Kiadó, σελ. 273–318. ISBN 963-05-2661-1. 
• Varga, Szabolcs (2012). «II. Ulászló». Στο: Gujdár, Noémi. Szatmáry, Nóra, επιμ (στα hu). Magyar királyok nagykönyve: Uralkodóink, kormányzóink és az erdélyi fejedelmek életének és tetteinek képes története [Encyclopedia of the Kings of Hungary: An Illustrated History of the Life and Deeds of Our Monarchs, Regents and the Princes of Transylvania]. Reader's Digest, σελ. 144–147. ISBN 978-963-289-214-6. 
• Wolf, Armin (1994). «Reigning Queens in Medieval Europe: When, Where, and Why». Στο: Parsons, John Carmi, επιμ. Medieval Queenship. Sutton Publishing, σελ. 169–188. ISBN 0-7509-1831-4.