Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας
Ο Βλαδίσλαος Β΄ (πολων.: Władysław II Jagiellończyk, 1 Μαρτίου 1456 - 13 Μαρτίου 1516) από τον Οίκο των Γιαγκελλόνων ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας-Κροατίας (1490-1516) και Γ΄ ως βασιλιάς της Βοημίας (1471-1516).
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Καζιμίρ Δ΄ της Πολωνίας-Λιθουανίας και της Ελισάβετ των Αψβούργων, κόρης του Αλβέρτου Β΄ της Γερμανίας.
Βασιλιάς της Βοημίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και όλοι περίμεναν να διαδεχθεί τον πατέρα του στην Πολωνία, είχε άλλη μοίρα: ο Γεώργιος Ποντέμπραντυ της Βοημίας, αρχηγός των Ουσσιτών, ζήτησε τη βοήθεια του Βλαδίσλαου εναντίον του Ματθαίου Κορβίνου της Ουγγαρίας με ανταμοιβή να τον κάνει διάδοχο. Πράγματι όταν το 1471 απεβίωσε ο Γεώργιος, η Συνέλευση (Diet) της Βοημίας εξέλεξε τον Βλαδίσλαο ως Βλαδίσλαο Γ΄ βασιλιά της Βοημίας. Ωστόσο κατείχε μόνο την κυρίως Βοημία, μια και ο Ματθαίος και οι Καθολικοί σύμμαχοί του κατείχαν τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία. Ο Βλαδίσλαος Γ΄ προσπάθησε να τις ανακτήσει, αλλά ο Ματθαίος τον απώθησε.
Με την Ειρήνη του Ολομούκ το 1479 η Βοημία διαιρέθηκε μεταξύ του Βλαδίσλαου Γ΄ και του Ματθαίου. Όταν προσπάθησε να προωθήσει την Καθολική μερίδα, οι Ουσσίτες της Πράγας στασίασαν και τον ανάγκασαν να αναγνωρίσει την πρωτοκαθεδρία τους (1483). Η Συνέλευση επιβεβαίωσε το δικαίωμα του καθενός να ακολουθήσει το ένα ή το άλλο δόγμα (1485). Πριν το 1490 ο Ματθαίος κατέλαβε την Άνω και την Κάτω Σιλεσία, αλλά ο Βλαδίσλαος Β΄ βρήκε νέους συμμάχους εναντίον του.
Βασιλιάς της Ουγγαρίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν το 1490 απεβίωσε ο Ματθαίος, ο Βλαδίσλαος Γ΄ διεκδίκησε την Ουγγαρία, μια και από τη μητέρα του Ελισάβετ ήταν ανιψιός του προκατόχου του Ματθαίου, του Λαδίσλαου Ε΄ των Αψβούργων της Ουγγαρίας. Όταν οι υποστηρικτές του νίκησαν τον Ιωάννη, νόθο γιο του Ματθαίου, η Συνέλευση (Diet) της Ουγγαρίας εξέλεξε τον Βλαδίσλαο, ως Βλαδίσλαο Β΄ βασιλιά της Ουγγαρίας. Τότε οι άλλοι δύο διεκδικητές, ο 3ος εξάδελφος του Λαδίσλαου Ε΄, ο Μαξιμιλιανός Α΄ και ο αδελφός του Βλαδίσλαου, ο Ιωάννης Α΄ Αλβέρτος εισέβαλαν στην Βοημία, αλλά δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν την αξίωσή τους και τελικά έκαναν ειρήνη με τον Βλαδίσλαο Β΄ (1491).
Ο Βλαδίσλαος Β΄ εγκαταστάθηκε την Βούδα και επέτρεψε στις Τάξεις της Βοημίας να αναλάβουν τη διοίκηση. Στην Ουγγαρία πάντα ενέκρινε τις αποφάσεις του βασιλικού Συμβουλίου, γι' αυτό και τον αποκαλούσαν ο πολύ καλός (dobže). Σύμφωνα με τις παραχωρήσεις που είχε κάνει πριν την εκλογή του, το θησαυροφυλάκιο δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει σταθερό στρατό και έτσι ο αξιόμαχος στρατός, που είχε δημιουργήσει ο Ματθαίος, δεν διατηρήθηκε. Έτσι νικήθηκε στη μάχη του πεδίου Κρμπάβα στην Κροατία το 1493 από τους Οθωμανούς, που απέσπασαν εδάφη της περιοχής.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1476 τη Βαρβάρα, κόρη του Αλβέρτου Β΄ Αχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου.
Το 1491 έκανε δεύτερο γάμο, με την Βεατρίκη του Οίκου Ιβρέα-Τρασταμάρα, κόρη του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης.
Το 1502 έκανε τον τρίτο του γάμο, με την Άννα των Φουά, κόρη του Γκαστόν κόμη του Κανντάλ και είχε τέκνα:
- Άννα 1503-1547, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Α΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Γερμανίας. Όταν απεβίωσε ο Λουδοβίκος Β΄, η Άννα και ο Φερδινάνδος Α΄ τον διαδέχθηκαν και από τότε τα δύο βασίλεια έμειναν στους Αψβούργους.
- Λουδοβίκος Β΄ 1506-1526, βασιλιάς της Ουγγαρίας και Α΄ της Βοημίας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bartl, Július. Čičaj, Viliam. Kohútova, Mária. Letz, Róbert. Segeš, Vladimír. Škvarna, Dušan (2002). Slovak History: Chronology & Lexicon. Bolchazy-Carducci Publishers, Slovenské Pedegogické Nakladatel'stvo. ISBN 0-86516-444-4.
- Boubín, Jaroslav (2011). «The Bohemian Crownlands under the Jagiellons (1471–1526)». Στο: Pánek, Jaroslav. Tůma, Oldřich, επιμ. A History of the Czech Lands. Charles University in Prague, σελ. 173–187. ISBN 978-80-246-1645-2.
- Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3.
- Frost, Robert (2015). The Oxford History of Poland-Lithuania, Volume I: The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-820869-3.
- Kontler, László (1999). Millennium in Central Europe: A History of Hungary. Atlantisz Publishing House. ISBN 963-9165-37-9.
- Kubinyi, András (2002). «II. Ulászló». Στο: Kristó, Gyula, επιμ (στα hu). Magyarország vegyes házi királyai [The Kings of Various Dynasties of Hungary]. Szukits Könyvkiadó, σελ. 174–188. ISBN 963-9441-58-9.
- Macek, Josef (1998). «The monarchy of the estates». Στο: Teich, Mikuláš, επιμ. Bohemia in History. Cambridge University Press, σελ. 98–116. ISBN 0-521-43155-7.
- Magaš, Branka (2007). Croatia Through History. SAQI. ISBN 978-0-86356-775-9.
- Rowell, S. C. (1994). Lithuania Ascending: A Pagan Empire within East-Central Europe, 1295-1345. Cambridge University Press. ISBN 0-521-45011-X.
- Šmahel, František (2011). «The Hussite Revolution (1419–1471)». Στο: Pánek, Jaroslav. Tůma, Oldřich, επιμ. A History of the Czech Lands. Charles University in Prague, σελ. 149–169. ISBN 978-80-246-1645-2.
- Szakály, Ferenc (1981). «A középkori magyar állam virágzása és bukása, 1301–1526: 1490–1526 [Flourishing and Fall of Medieval Hungary, 1301–1526: 1490–1526]». Στο: Solymosi, László, επιμ (στα hu). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526]. Akadémiai Kiadó, σελ. 318–350. ISBN 963-05-2661-1.
- Teke, Zsuzsa (1981). «A középkori magyar állam virágzása és bukása, 1301–1526: 1458–1490 [Flourishing and Fall of Medieval Hungary, 1301–1526: 1458–1490]». Στο: Solymosi, László, επιμ (στα hu). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526]. Akadémiai Kiadó, σελ. 273–318. ISBN 963-05-2661-1.
- Varga, Szabolcs (2012). «II. Ulászló». Στο: Gujdár, Noémi. Szatmáry, Nóra, επιμ (στα hu). Magyar királyok nagykönyve: Uralkodóink, kormányzóink és az erdélyi fejedelmek életének és tetteinek képes története [Encyclopedia of the Kings of Hungary: An Illustrated History of the Life and Deeds of Our Monarchs, Regents and the Princes of Transylvania]. Reader's Digest, σελ. 144–147. ISBN 978-963-289-214-6.
- Wolf, Armin (1994). «Reigning Queens in Medieval Europe: When, Where, and Why». Στο: Parsons, John Carmi, επιμ. Medieval Queenship. Sutton Publishing, σελ. 169–188. ISBN 0-7509-1831-4.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Vladislaus II of Hungary της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118634453. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
