Πάπας Παύλος Ε΄
άγιος Παύλος Ε΄ | |
---|---|
Από | 16 Μαΐου 1605 |
Έως | 28 Ιανουαρίου 1621 |
Προκάτοχος | Λέων ΙΑ΄ |
Διάδοχος | Γρηγόριος ΙΕ΄ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Θυρεός |
Ο Πάπας Παύλος Ε΄ ή Κάμιλο Μποργκέζε (17 Σεπτεμβρίου 1550 - 28 Ιανουαρίου 1621) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (16 Μαΐου 1605 - 28 Ιανουαρίου 1621). Τα πρώτα χρόνια τίμησε τον Γαλιλαίο ως μέλος της Ακαδημίας και υποστήριξε τις ανακαλύψεις του.[1] Ο Παύλος Ε΄ έστειλε τον Καρδινάλιο Ρομπέρ Μπελαρμίνε για να τον πληροφορήσει ότι η εκκλησία δεν μπορεί να δεχτεί την Ηλιοκεντρική Θεωρία του Κοπέρνικου αλλά θα επιτρέψει στον ίδιο να συνεχίσει τις μελέτες του (1611). Την ίδια χρονιά ο πάπας πληροφόρησε τον Γαλιλαίο ότι δεν θα προχωρήσει σε διώξεις εναντίον του και θα προστατέψει την ζωή του. Το Παπικό έγγραφο του Ρομπέρ Μπελαρμίνε παρουσίασε ο ίδιος ο Γαλιλαίος στην δίκη του κατά την διάρκεια της απολογίας του (1633).[2]
Ο Κάμιλο Μποργκέζε ξεκίνησε ως Καρδινάλιος-ιερέας του Αγίου Ευσεβίου, ο Πάπας Κλήμης Η΄ τον διόρισε Καρδινάλιο Βικάριο στην Ρώμη, όταν πέθανε ο Πάπας Λέων ΙΓ΄ εξελέγη διάδοχος του (1605). Ο Παύλος Ε΄ παρέμεινε πιστός στα δόγματα της Καθολικής εκκλησίας με μεγάλη αυστηρότητα, αγιοποίησε πολλές προσωπικότητες και διόρισε 60 νέους Καρδιναλίους. Οι συγκρούσεις του με τους διάφορους κυβερνήτης και τα κράτη ήταν ασταμάτητες, μετά από μια διαφωνία του με την Δημοκρατία της Βενετίας έθεσε την πόλη υπό απαγόρευση (1606). Οι τεταμένες σχέσεις του με την Αγγλία είχαν σαν αποτέλεσμα να δυσαρεστηθούν έντονα οι μετριοπαθείς Καθολικοί στην χώρα του. Στην Ρώμη χρηματοδότησε την ανακατασκευή της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, βελτίωσε την Βιβλιοθήκη του Βατικανού και βοήθησε να ανακατασκευαστεί το Υδραγωγείο του Τραϊανού. Ήταν αρχιερέας για 15 έτη, 8 μήνες και 12 ημέρες.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κάμιλο Μποργκέζε γεννήθηκε στην Ρώμη (17 Σεπτεμβρίου 1550), ανήκε στην Οικογένεια Μποργκέζε από την Σιένα που είχε εγκατασταθεί πρόσφατα στην Ρώμη. Ο Κάμιλο ήταν ο μεγαλύτερος από τους επτά γιους του νομομαθούς και Πατρίκιου από την Σιένα Μαρκαντόνιο Μποργκέζε και μια Ρωμαίας ευγενούς. Η εκπαίδευση του έγινε στην Περούτζα και την Πάντοβα, ήταν διάσημος για τις νομικές του ικανότητες.[3] Ο Πάπας Κλήμης Η΄ τον διόρισε Καρδινάλιο-ιερέα του Αγίου Ευσεβίου και Καρδινάλιο-Βικάριο της Ρώμης, γραμματέας του ήταν ο Ελληνικής καταγωγής Νικόλαος Αλεμάννος, απέκτησε και άλλους εκκλησιαστικούς τίτλους. Μετά τον διορισμό του στην επισκοπή του Γιέζι ο Κλήμης Η΄ τον έχρισε επίσκοπο, μαζί του ήταν επίσκοποι ο Καρδινάλιος Σίλβιο Σαβελλί πρώην Λατίνος Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης και ο Καρδινάλιος Φραντσέσκο Κορνάρο πρώην επίσκοπος του Τρεβίζο.[4] Ο επίσκοπος Μποργκέζε παρέμεινε στην επισκοπή του Γιέζι ,μέχρι το 1599, παρέμεινε μακριά από έριδες και θρησκευτικές διαμάχες αφοσιώθηκε μόνο στην νομική μελέτη. Όταν πέθανε ο Πάπας Λέων ΙΑ΄ (1605) ο Καρδινάλιος Μποργκέζε ήταν ένας από τους υποψηφίους μαζί με άλλους επιφανείς Καρδιναλίους όπως ο Καίσαρ Βαρόνιος και ο Ρομπέρ Μπελαρμίνε, η ουδετερότητα που είχε κρατήσει τον οδήγησε στην εκλογή του.[5]
Ο χαρακτήρας του ήταν ασυμβίβαστος, έδειξε ιδιαίτερη αυστηρότητα στην εφαρμογή των θρησκευτικών κανόνων ιδιαίτερα στον νομικό τομέα αφού ήταν βαθύς γνώστης τους ως δικηγόρος. Η πρώτη πράξη του ήταν να εκδιώξει τους ξένους επισκόπους από την Ρώμη αφού η Σύνοδος του Τρέντο είχε καθορίσει ότι κάθε επίσκοπος θα έπρεπε να μένει υποχρεωτικά στην επισκοπή του.[3] Ο Παύλος Ε΄ συναντήθηκε ξανά με τον Γαλιλαίο μετά από τις προειδοποιήσεις του Καρδινάλιου Ρομπέρ Μπελαρμίνε να μην παραβεί τους θρησκευτικούς κανόνες και να απορρίψει την θεωρία που ξεκίνησε ο Κοπέρνικος (1616). Ο Καρδινάλιος έστειλε ταυτόχρονα επιστολή και στον ίδιο τον Γαλιλαίο για να του τονίσει ότι η εκκλησία απορρίπτει την ηλιοκεντρική θεωρία, ο στόχος του ήταν να μην θεωρήσει την προηγούμενη επιστολή (1611) ως ελαφρυντικό σε περίπτωση δίκης του.[6] Ο Παύλος Ε΄ αγιοποίησε μια μεγάλη σειρά από διακεκριμένες θρησκευτικές προσωπικότητες όπως ο Κάρλο Μπορρομέο (1 Νοεμβρίου 1610), η Φράνσις οφ Ρόουμ (29 Μαίου 1608) και ο Καρδινάλιος Αλβέρτος του Λουβαίν (9 Αυγούστου 1621).[7] Τον Νοέμβριο του 1615 ο Παύλος Ε΄ δέχτηκε στην Ρώμη μια αποστολή του Ιάπωνα Σαμουράι Χασεκούρα Τσουνενάγκα.[8] Πέθανε (28 Ιανουαρίου 1621) ύστερα από μια σειρά από εγκεφαλικά που είχαν διάρκεια τρεις μήνες, τον διαδέχθηκε ο Πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ MacLachlan, James (15 April 1999). Galileo Galilei: First Physicist. Oxford University Press, USA. σ. 59
- ↑ Blackwell, Richard J. (31 January 1991). Galileo, Bellarmine, and the Bible. University of Notre Dame Pess. σ. 124
- ↑ 3,0 3,1 https://www.newadvent.org/cathen/11581b.htm
- ↑ https://apostolicsuccession-episcopallineages.blogspot.com/p/theepiscopal-lineage-of-pope-clement-x.html
- ↑ Baumgartner, Frederic J., Behind Locked Doors, (2003) Palgrave Macmillan, σ. 141
- ↑ https://www.cambridge.org/core/journals/church-history/article/galileos-nontrial-1616-pretrial-16321633-and-trial-may-10-1633-a-review-of-procedure-featuring-routine-violations-of-the-forum-of-conscience/F5BB9632FA3F4C34B33C119A401EB3BC
- ↑ https://www.newadvent.org/cathen/03619a.htm
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric (2002). Japan Encyclopedia. Harvard University Press. σ. 412
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James I, De Triplici Nodo, Triplex Cuneus, (his anonymous pamphlet encouraging loyalty to the Crown, accompanied by letters from Paul V about the Catholic Church's opinion of the Oath of Allegiance, and James' responses to them).
- Stephen A. Coston, King James VI & I and Papal Opposition, 1998.