Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάπας Ιννοκέντιος Α΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάπας Άγιος
Ιννοκέντιος Α΄
Από22 Δεκεμβρίου 401[1]
Έως12 Μαρτίου 417
ΠροκάτοχοςΑναστάσιος Α΄
ΔιάδοχοςΖώσιμος

Ο Πάπας Ιννοκέντιος Α΄ (Papa Innocenzo I, ... - 12 Μαρτίου 417) ήταν άγιος και Πάπας Ρώμης από το 401 ως τις 12 Μαρτίου του 417. Διαδέχθηκε στο αξίωμα του Ποντίφικα τον Αναστάσιο Α΄.

Σύμφωνα με τον βιογράφο του στο Liber Pontificalis, ήταν γιος κάποιου Ιννοκέντιου του Αλμπάνο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον σύγχρονό του Ιερώνυμο, ο Ιννοκέντιος ήταν γιος του Πάπα Αναστασίου Α΄ [2](προτού ο τελευταίος γίνει κληρικός) (399-401), τον οποίο διαδέχθηκε στο παπικό αξίωμα, με την ομόφωνη γνώμη του κλήρου.

Στη διάρκεια του Ποντιφικάτου του έγινε η πολιορκία της Ρώμης από τον Αλάριχο (395-410) και τους Βησιγότθους (408). Σύμφωνα με ανεκδοτική μαρτυρία του Ζώσιμου, η πανώλη και η πείνα είχαν τρομοκρατήσει τόσο πολύ τους ανθρώπους, ώστε με την άδεια του πάπα θυσίασαν και προσευχήθηκαν σε παγανιστικές θεότητες, καθώς φαινόταν μακρινή η βοήθεια από τον Θεό. Ωστόσο, ο πάπας συνέβη να απουσιάζει από την πόλη την περίοδο της λεηλασίας του 410, επειδή συνόδευε τον Αυτοκράτορα Ονώριο στη Ραβέννα.

Ο Ιννοκέντιος δεν απώλεσε καμία ευκαιρία να συντηρήσει και να επεκτείνει την κυριαρχία της ρωμαϊκής έδρας ως το τελευταίο μέσο για την επίλυση όλων των διαφορών. Η επικοινωνία που είχε με τον Βικτρίκιο της Ρουέν, τον Εξιπέριο της Τουλούζης, τον Αλέξανδρο της Αντιοχείας και με άλλους, όπως επίσης και οι ενέργειές του μετά το αίτημα του Ιωάννη Χρυσοστόμου (397-403) να εναντιωθεί στον Θεόφιλο της Αλεξανδρείας, καταδεικνύουν ότι υπήρχαν πολυάριθμες ευκαιρίες και ποικίλες. Το 416, στη σύνοδο της Καρχηδόνας, αντιμετώπισε αποφασιστικά την αίρεση του πελαγιανισμού, με το να επιβεβαιώσει τις αποφάσεις της συνόδου εκείνης. Την ίδια χρονιά επίσης απέστειλε επιστολές σε άλλους εκκλησιαστικούς άνδρες, όπως στον Αυγουστίνο, τον Ιερώνυμο και τον επίσκοπο των Ιεροσολύμων, Ιωάννη. Πέθανε στις 12 Μαρτίου του 417. Σήμερα η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Μαρτίου, παρά το γεγονός ότι από το 13ο αιώνα ως τον 20ό αιώνα γιορταζόταν στις 28 Ιουλίου.[3] Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του Ποντίφικα ο Ζώσιμος.

  1. Sant' Innocenzo I Santi Beati
  2. Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία Γ', εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2010, σελ.225
  3. Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 132; Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 2001 ISBN 88-209-7210-7)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]