Πάπας Σιλβέριος
| Πάπας Άγιος Σιλβέριος | |
|---|---|
 | |
| Από | 8 Ιουνίου 536 |
| Έως | 11 Νοεμβρίου 537 |
| Προκάτοχος | Πάπας Αγαπητός Α΄ |
| Διάδοχος | Πάπας Βιγίλιος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 480 Φροζινόνε, Ιταλία |
| Θάνατος | 2 Δεκεμβρίου 537 Πόντζα, Βασίλειο των Οστρογότθων |
Ο Πάπας Σιλβέριος (Papa Silverio, 480 - 2 Δεκεμβρίου 537)[1] κυβέρνησε την Αγία Έδρα από τις 8 Ιουνίου του 536 έως την εκθρόνισή του το 537, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του[2].
Η ζωή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν νόμιμος γιος του Πάπα Ορμίσδα, γεννημένος στο Φροζινόνε, Λάτιο, πριν ο πατέρας του εισέλθει στην ιεροσύνη.
Πιθανότατα χειροτονήθηκε στις 8 Ιουνίου του 536.
Αντιτέθηκε στην αποκατάσταση του μονοφυσίτη, πρώην Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμου Α΄, τον οποίο είχε καθαιρέσει ο Πάπας Αγαπητός Α΄, προκαλώντας το μένος της αυτοκράτειρας Θεοδώρας όπου κατ΄ εντολή της εξορίσθηκε στα Πάταρα στη Μικρά Ασία. Ως αποτέλεσμα η Θεοδώρα επιχείρησε να κάνει Πάπα τον Βιγίλιο. Όταν έμαθε όμως ο επίσκοπος Πατάρων την όλη αλήθεια επέτυχε από τον Ιουστινιανό την απελευθέρωση και την αποκατάσταση του Σιλβέριου Κατά τη διάρκεια της παποσύνης του Σιλβέριου, υπήρχε έντονη φημολογία ότι εξαγόρασε την άνοδο του στον παπικό θρόνο από τον αυτοκράτορα Θεοβάλδο.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 536, ο βυζαντινός στρατηγός Βελισάριος μπήκε στη Ρώμη, με την έγκριση του Πάπα Σιλβέριου. Ο διάδοχος του Θεοβάλδου, Ουΐτιγγης, συγκέντρωσε στρατό και πολιόρκησε την πόλη, καταδικάζοντας την σε στερήσεις και πείνα. Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι ο Πάπας έγραψε στον Ουΐτιγγη προσφέροντάς του την πόλη.
Ο Βελισάριος καθαίρεσε τον Σιλβέριο τον Μάρτιο του 537 με την κατηγορία της προδοσίας μέσω της αλληλογραφίας του με του Γότθους, καθιστώντας τον πλέον έναν απλό μοναχό. Κατέφυγε στη Κωνσταντινουπολη(?) αλλά ο Ιουστινιανός Α', τον έστειλε πίσω στη Ρώμη, όπου ο Βιγίλιος τον εξόρισε στο νησί φυλακή Παντατάρια στο Βεντοτένε, όπου πέρασε το υπολοιπο της ζωής του στην αφάνεια. Η ημερομηνία θανάτου του δεν είναι γνωστή.
Με βάση το Liber Pontificalis, ο Σιλβέριος δεν εξορίστηκε στη Βεντοτένε, αλλά πιθανότατα στην Παλμαρόλα, όπου και πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 20 Ιουνίου του 537.
Ο Σιλβέριος αργότερα μακαριοποιήθηκε και αγιοποιήθηκε και είναι σήμερα ο προστάτης άγιος του νησιού Πόντζα στην Ιταλία.
Με βάση ένα θρύλο του νησιού Πόντζα, ψαράδες που έπλεαν κατά τη διάρκεια μιας θύελλας ανοικτά της Παλμαρόλα ζήτησαν τη βοήθεια του αγίου Σιλβέριου. Μία οπτασία του αγίου τους οδήγησε στην Παλμαρόλα και έτσι σώθηκαν. Το θαύμα αυτό αποτέλεσε αφορμή για την αγιοποίηση του.
Με βάση τη "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia)" (1966), οι ημερομηνίες της παποσύνης του Πάπα Σιλβέριου τίθενται υπό αμφισβήτηση: "1 ή 8 Ιουνίου του 536, έως περίπου 11 Νοεμβρίου του 537, θαν. Παλμαρία, πιθανότατα στις 2 Δεκεμβρίου του 537." Με βάση την ίδια πηγή, δεν μακαριοποιήθηκε ούτε αγιοποιήθηκε ποτέ, αλλά απλά ανακηρύχθηκε άγιος από τους πιστούς. Η πρώτη αναφορά του ονόματός του σε καταλόγους αγίων ανάγεται στον 11ο αιώνα.
Η Καθολική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 20 Ιουνίου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ John N.D. Kelly, Gran Dizionario Illustrato dei Papi, σελ. 168
- ↑ Johann Peter Kirsch, Pope St. Silverius, Catholic Encyclopedia 13, Νέα Υόρκη: Robert Appleton Company (1912)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.16ος, σελ.1020.
- Ο Πάπας Σιλβέριος στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913. (Αγγλικά)
- Κείμενο από την ένατη έκδοση (1887) μιας άγνωστης εγκυκλοπαίδειας.
- Louise Ropes Loomis, The Book of Popes ("Liber Pontificalis"). Merchantville, NJ: Evolution Publishing. ISBN 1-889758-86-8 (Επανέκδοση της έκδοσης του 1916. Αγγλική μετάφραση με ακαδημαϊκό υποσημειώσεις και εικονογραφήσεις).
|